رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم:
الْعَقْلُ هَدِيَّةٌ.
جُبِلَتِ الْقُلُوبُ عَلَى حُبِّ مَنْ أَحْسَنَ إِلَيْهَا وَ بُغْضِ مَنْ أَسَاءَ إِلَيْهَا.
دلها به فطرت دوست داشتن كسى كه به ايشان نيكى كند،
و دشمن داشتن كسى كه به ايشان بدى كند آفريده شده‌اند.
فرهنگ هدیه‌دادن!
با یاد معالم ربانی، داشتم فکر می کردم، درمان در این مورد که یکی داره به تو حسادت میکنه چیه؟!
این واژه هدیه به دلم افتاد!
و این حدیث از مقالۀ زیبای هدیه:
«جُبِلَتِ الْقُلُوبُ عَلَى حُبِّ مَنْ أَحْسَنَ إِلَيْهَا وَ بُغْضِ مَنْ أَسَاءَ إِلَيْهَا»
واقعا اونیکه این قلب رو ساخته، ویژگیهای اونو هم خوب میدونه، یعنی همون کسی که قلبش مملو از حسد نسبت به تو شده، اگه بهش خوبی بکنی و هدیه بهش بدی، خاصیتش اینه که باید – چه بخواد چه نخواد – به این ابراز محبت تو، خوبی کنه و به حسدش ادامه نده «تَهَادَوْا تَحَابُّوا».
+ «أن تكافئوا على الإحسان، و تعدلوا عن الإساءة»
اگه میخوای حسد قلب حسودی که داره به تو حسادت میکنه رو نابود کنی، راهش اینه:
«فَإِنَّ الْهَدِيَّةَ تَذْهَبُ بِالضَّغَائِن‏»
هديه، كينه‌ها را از بین می‌برد.
این فنّ و هنر در نحوۀ زندگی روزمره، کلید مشکل‌گشاست:
«نِعْمَ الشَّيْ‏ءُ الْهَدِيَّةُ مِفْتَاحُ الْحَوَائِج‏»
خوب چیزى است هدیه؛ زیرا آن کلید حوائج است.
در واقع با یاد معالم ربانی و استعمال اندیشه صاحبان نور که از جمله اندیشه‌های زیبای آنها همین هدیه دادن است، در دل حوادث، نور او به دلت میندازه که چه هدیه‌ای برای اونیکه داره حسودیتو میکنه و باهات بدخلقی میکنه، بگیری تا بوی نور مهربانی رو از تو استشمام کنه!
 در واقع فرهنگ هدیه دادن از فرهنگ غنی آل محمد ع است و درمان درد تاریکی قلب شخص حسود است «هَدَى‏ العروس الى بعلها» کانه شخص هدیه دهنده به شخص حسود کمک می کند تا به نور آرامش دست پیدا کند «اقرضهم من عرضک».
در واژه «عروس» گفتیم که آرامش عروس در ملازمت داماد است «عَرس‏ الصبىُّ بأمِّه» و عروسی که از داماد دور افتاده باشد ناآرام است و داماد هدیه ای است برای عروس برای رسیدن به آرامش.
در آیه ای از قرآن اشاره به این مطلب زیبا شده که با این روش زندگی ، همونی که دشمن بود حالا میشه دوستی که جونشو میخواد برای تو فدا کنه. این آیه همون آیه است:
«ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ عَداوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيم‏»
با این روش، دشمن، تبدیل میشه به دوست حامی!
با نور ولایت، دفع سیئه حسد باید نمود.
از جمله اسامی مترادف زیبای نور ولایت در اینجا واژه «هدیه» است، که کارسازی می‌نماید.
لذا در «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقيمَ» کانه با یاد معالم ربانی «بِكَ [تمليخا] قَدْ هَدَانَا اللَّهُ مِنَ الضَّلَالَةِ»، دنبال اخذ اون هدیۀ علمی هستیم که ما را به نور آرامش رهنمون نمایید، ان شاء الله تعالی.
+ ادامه مبحث از مقالۀ زیبای هدایت:
«الْهِدَايَةُ هِيَ الْوَلَايَةُ»
هدیه و هدایت! یعنی نور ولایت.
یعنی یادآوری معالم ربانی،
یعنی آرامش در دل ناآرامی حوادث،
یعنی مهربانی،
یعنی گم شده‌ای که همه دنبال اون هستن.
حالا وقت خوندن این دعاست که:
«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانِي لِوَلَايَتِكَ وَ خَصَّنِي بِزِيَارَتِكَ»
+ «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي هَدانا لِهذا وَ ما كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْ لا أَنْ هَدانَا اللَّهُ»
+ «الحمد لله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة علی ع»
یعنی واقعا روش اهل بیت ع برای دسترسی به آرامش حرف نداره! نقص نداره! ذمّ نداره! حمد داره!
پس الحمد لله!
+ مقاله‌های واژه‌های (حمد – ذمّ)
راه و روش زندگی در ناملایمات همینه که تا ناآرام شدی، زود داد و بیداد راه نندازی و صبر کنی و در ضمن فکر کنی تا با کمک یادآوری معالم ربانی، ببینی فرشتۀ مهربان چی به دلت میندازه!
برای انجام این کار «قلب سلیم»  لازم است.
بمحض اینکه جوابو بگیری، روشن و آرام میشی و مشکل حل خواهد شد.
+ «انرژی اولیه»
+ «هدی»:
«هَوَادِي‏ الوحشِ: پيشتازان گله‏‌هاى حيوانات»
اون انرژی اولیه …
اون گره پیشاهنگ …
اون پِیس‌مِیکری که باید استارت شروع کار رو برای تو بزنه تا نیرو و توان و انرژی لازم برای انجام کار رو داشته باشی …
اون همون یادآوری معالم ربانی صاحبان نور است.
+ «ذکر الله»
خُب معلومه «فَمَنِ اتَّبَعَ‏ هُدايَ‏ فَلا يَضِلُّ وَ لا يَشْقى» قطعا اینجوریه دیگه …
+ در حوادث نار تقدیرات، نور ولایت عرضه میشه، اگه اهل یقین باشی، اهل شکر خواهی بود و خواهان ادامه رابطه خواهی بود و اگه اهل شک باشی، ترک و قطع می کنی و کافر میشی!
اینم آیه اش:
«إِنَّا هَدَيْناهُ‏ السَّبِيلَ إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُوراً: أَيْ عَرَّفْنَاهُ إِمَّا آخِذٌ وَ إِمَّا تَارِكُ»
وظیفه این است: «فَبِهُداهُمُ‏ اقْتَدِهْ»
اقتدا به نور یاد معالم ربانی و روش پیشنهادی او برای حل مشکل!
«مهدی» نام زیبای معالم ربانی صاحبان نور است، یعنی کسی که یادش نور علم آل محمد ع را به ما هدیه می‌دهد و راه هدایت را نشانمان می‌دهد: «فالخلق به‏ مَهْدِيُّونَ».
پس دعامون باید این باشه:
«اللَّهُمَ‏ اهْدِنِي‏ فِيمَنْ‏ هَدَيْتَ»
چون ما یقین داریم که «وَ لِكُلِّ قَوْمٍ‏ هادٍ» و آنها صاحبان نور علم آل محمد ع هستند.
«وَ فِي حَدِيثِ عَلِيٍّ (ع): كُنْتُ أَشْبَهَهُمْ بِرَسُولِ اللَّهِ (ص) هَدْياً».
آل محمد ع، صاحبان و حاملان نور را کانون انرژی اولیه قرار داده‌اند:
«وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ‏ بِأَمْرِنا»
تا در حوادث تقدیرات، با یاد این مطالب آموزشی، راه دسترسی به آرامش را بخاطر آورده و جواب، به قلبمان بیفتد!
«الْهَدِيَّةُ تَجْلِبُ الْمَحَبَّةَ: هدیه دادن دوستی می‌آورد.»