+ «رزق نورانی!»

[سورة البقرة (۲): الآيات ۷۲ الى ۷۳]
فَقُلْنا اضْرِبُوهُ بِبَعْضِها
كَذلِكَ يُحْيِ اللَّهُ الْمَوْتى‏ وَ يُرِيكُمْ آياتِهِ
لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (۷۳)
پس فرموديم:
«پاره‌‏اى از آن [گاو سر بريده را] به آن [مقتول‏] بزنيد» [تا زنده شود].
اين گونه خدا مردگان را زنده مى‌‏كند،
و آيات خود را به شما مى‏‌نماياند، باشد كه بينديشيد.
…
[حدیث و مثال بسیار زیبا] :
[مثل کلام معلم ربانی مثل نطفه است: «مَنِيٌّ كَمَنِيِّ الرِّجَالِ»،
که در زمین حاصلخیز و رحم سالم موجب حیات می‌شود]:
+ «سجر – فروزان»
«الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ:‏ مَنِيٌّ كَمَنِيِّ الرِّجَالِ»
نام زیبای معلم ربانی و آیات محکم موید اندیشه اوست.
…
امام حسن عسکری علیه السلام:
فَقُلْنا اضْرِبُوهُ‏ بِبَعْضِها بِبَعْضِ الْبَقَرَةِ
كَذلِكَ يُحْيِ اللَّهُ الْمَوْتى‏ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ كَمَا أَحْيَا الْمَيِّتَ بِمُلَاقَاةِ مَيِّتٍ آخَرَ لَهُ.
أَمَّا فِي الدُّنْيَا فَيُلَاقِي مَاءُ الرَّجُلِ مَاءَ الْمَرْأَةِ
فَيُحْيِي اللَّهُ الَّذِي كَانَ فِي الْأَصْلَابِ وَ الْأَرْحَامِ حَيّاً.
وَ أَمَّا فِي الْآخِرَةِ فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى يُنْزِلُ بَيْنَ نَفْخَتَيِ الصُّورِ بَعْدَ مَا يُنْفَخَ النَّفْخَةُ الْأُولَى مِنْ دُوَيْنِ‏ السَّمَاءِ الدُّنْيَا مِنَ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ الَّذِي قَالَ اللَّهُ تَعَالَى [فِيهِ‏] وَ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ وَ هِيَ‏ مَنِيٌّ كَمَنِيِّ الرِّجَالِ،
فَيَمْطُرُ ذَلِكَ عَلَى الْأَرْضِ فَيَلْقَى الْمَاءُ الْمَنِيُّ مَعَ الْأَمْوَاتِ الْبَالِيَةِ فَيَنْبُتُونَ مِنَ الْأَرْضِ وَ يُحْيَوْنَ.
ثُمَّ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ:
وَ يُرِيكُمْ آياتِهِ‏ سَائِرَ آيَاتِهِ سِوَى هَذِهِ الدَّلَالاتِ عَلَى تَوْحِيدِهِ وَ نُبُوَّةِ مُوسَى ع نَبِيِّهِ،
وَ فَضْلِ مُحَمَّدٍ ص عَلَى الْخَلَائِقِ سَيِّدِ إِمَائِهِ وَ عَبِيدِهِ،
وَ تَبْيِينِهِ‏ فَضْلَهُ وَ فَضْلَ آلِهِ الطَّيِّبِينَ عَلَى سَائِرِ خَلْقِ اللَّهِ أَجْمَعِينَ.
لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ تَعْتَبِرُونَ وَ تَتَفَكَّرُونَ أَنَّ اَلَّذِي فَعَلَ هَذِهِ اَلْعَجَائِبَ لاَ يَأْمُرُ اَلْخَلْقَ إِلاَّ بِالْحِكْمَةِ
وَ لاَ يَخْتَارُ مُحَمَّداً وَ آلَهُ إِلاَّ لِأَنَّهُمْ أَفْضَلُ ذَوِي اَلْأَلْبَابِ.»
قسمتی از دم گاوِ مرده هم میتونه عامل حیات باشه،
اگه موسی ع میانجی باشد و وساطت بنماید!
…
پس گفتیم:
او را با بخشی از آن گاو بزنید!
به همین‌گونه، خداوند مردگان را در دنیا و آخرت زنده می‌کند؛
همان‌گونه که مرده‌ای را با برخورد مرده‌ای دیگر زنده کرد.
اما در دنیا، چنین است که آب مرد (نطفه) با آب زن برخورد می‌کند
و خداوند آنچه را که در صلب‌ها و رحم‌ها بوده زنده می‌گرداند.
و اما در آخرت، خداوند متعال پس از نفخه اول صور، میان دو نفخه،
از زیر آسمان دنیا، آبی فرو می‌فرستد از همان «دریای افروخته»
که خداوند درباره‌اش فرموده: «و سوگند به دریای افروخته»؛
و آن مایع، همچون مایع نطفه مردان است.
پس آن باران بر زمین فرو می‌بارد،
و آن آبِ نطفه‌گون با بدن‌های پوسیده مردگان تلاقی می‌کند،
و آنان از دل خاک می‌رویند و زنده می‌شوند.
سپس خداوند عزّوجلّ می‌فرماید:
«و آیات خود را به شما نشان می‌دهد»
یعنی افزون بر همه این نشانه‌ها بر توحید و نبوت موسی علی‌نبیّنا و آله و علیه‌السلام،
و برتری محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله بر همه آفریدگانش ـ سرور بندگان و کنیزانش ـ
و روشن ساختن برتری او و خاندان پاکش بر تمام خلق خدا.
شاید که بیندیشید، پند گیرید و تفکر کنید،
که همان کسی که این شگفتی‌ها را پدید آورده،
جز بر پایه‌ی حکمت فرمانی به خلق نمی‌دهد،
و محمد و خاندان او را برنگزیده، جز از آن‌رو که ایشان برترین خردمندان‌اند.