ترجمه و انتشارات جدید علوم نورانی! فَأَحْيَيْنا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها كَذلِكَ‏ النُّشُورُ!
«نشر» نام زیبای معالم ربانی صاحبان نور است و وقتی قرآن می‌فرماید «لا يَرْجُونَ نُشُوراً» یعنی اهل شک و حسادت، اقرار به فضل صاحبان نور و علوم نورانی و ربانی آنها ندارند!
اهل حسادت نمیخواهند تجربه کنند که با یاد معالم ربانی، چه نوری به قلب می‌تابد.
«فَأَنْشَرْنا بِهِ بَلْدَةً مَيْتاً»
+ «الله نور السماوات و الارض … نور علی نور»
+ «شهر – الشُّهْرَةِ: الانْتِشَارُ»
+ «هلل»
+ «بسط – مترادفات و متضاد»
+ «قبض و بسط»
+ «سعر»: لیدرهای سوء، آثار حسد را نشر و بسط می‌دهند. اینو از مفهوم واژۀ سعر استنباط میکنیم.
+ «نسخ»
«نَشَرَ الثّوبَ: بسطه»
«نَشَرَ الكتابَ‏: بسطه»
«النَّشْرُ، نَشَرَ الثوبَ، و الصَّحِيفَةَ، و السَّحَابَ، و النِّعْمَةَ، و الحَدِيثَ : بَسَطَهَا»
صاحبان نور، ناشرین علوم نورانی به قلوب اهل یقین در هر زمان هستند.
«يَا قَابِضُ يَا بَاسِطُ يَا نَاشِرُ»
به برکت آشنایی با معالم ربانی، قلوب گرفته (قبض) و تاریک، باز (بسط) و روشن می‌گردد.
این تغییر حال قلب نتیجه تاثیر علم ماخوذ از صاحبان نور و تغییر بینش و روش زندگی و نحوه برخورد صحیح با حوادث می باشد!
«وَ إِذِ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ وَ ما يَعْبُدُونَ إِلاَّ اللَّهَ
فَأْوُوا إِلَى الْكَهْفِ يَنْشُرْ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ رَحْمَتِهِ
وَ يُهَيِّئْ لَكُمْ مِنْ أَمْرِكُمْ مِرفَقاً»
و اینگونه است که اگر قرار باشد کسی مشمول لطف و رحمت آل محمد ع قرار بگیرد، با علوم نورانی آشنا می‌شود و لذا هر کس به این کهف علمی پناهنده شود مشمول رحمت منتشر شده آل محمد ع در این بیت علمی خواهد شد. یعنی قلبش به نور یاد معالم ربانی روشن و بسط «نشر» می‌شود.
به این میگن نشور «كَذلِكَ‏ النُّشُورُ»
«فَأَحْيَيْنا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها كَذلِكَ‏ النُّشُورُ»
پس به برکت نور «بِهِ»، قلب مرده ما «بَلْدَةً مَيْتاً» جان میگیرد!
«فَأَنْشَرْنا بِهِ بَلْدَةً مَيْتاً»
نسخه شفای بیماری قلب ما در دستان نورانی آل محمد ع است.
«النُّشْرَةُ: رُقْيَةٌ يُعَالَجُ المريضُ بها»
صاحبان نور: ناشران رحمت!
فَأْوُوا إِلَى الْكَهْفِ يَنْشُرْ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ رَحْمَتِهِ
وَ هُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِنْ بَعْدِ ما قَنَطُوا وَ يَنْشُرُ رَحْمَتَهُ
وَ النَّاشِراتِ نَشْراً
+ «دحو – مهد – فرش – بسط – نشر – بثّ – نسف»
معالم ربانی صاحبان نور، بهار دلهایند!
«و نشرت الأرض: أصابها الربيع فأنبتت، و هي ناشرة، و ذلك النبات النشر»
+ «نشط»
+ «طرو»
ناشر و انتشارات متعلق به آل محمد ع است.
حیات و سرسبزی بهار قلوب ما مدیون همین معالم ربانی است!
شرح صدر و باز شدن قلوب به نور معالم ربانی در فصل بهار دلها چه صفایی دارد!
این بوی خوش و رایحه بی‌نظیر بهاری «النشر: الريح الطيّبة» همه از حضور نور ناشر علم اهل بیت ع در قلب ما ناشی میشود و عقل ما آن را استشمام می‌کند!
کتاب بسته و تاریک قلب، با دستان مبارک ناشرین علوم آل محمد ع، باز و مفتوح و روشن می‌گردد.
«نشرت الكتاب: خلاف طويته»
فهم قبض و بسط قلب، یعنی فرایند نور الولایة را، صاحبان و حاملان علوم نورانی آموزش می‌دهند!
[لا يَرْجُونَ نُشُوراً]:
اهل شک وحسود، تجربه بسط قلبی و روشن شدن به نور یاد معالم ربانی را نمی‌خواهند داشته باشند. و این بخاطر  شدت حسادت و عدم باور قلبی آنها نسبت به صاحبان نور است!
گرچه با آنها آشنا می‌شوند و آنها را می‌شناسند، به همان خوبی که فرزندانشان را می شناسند!
«َ يَعْرِفُونَهُ كَما يَعْرِفُونَ أَبْناءَهُم‏»
وَ لَقَدْ أَتَوْا عَلَى الْقَرْيَةِ الَّتِي أُمْطِرَتْ مَطَرَ السَّوْءِ
أَ فَلَمْ يَكُونُوا يَرَوْنَها
بَلْ كانُوا لا يَرْجُونَ نُشُوراً (40)
و قطعاً بر شهرى كه باران بلا بر آن بارانده شد گذشته‏ اند؛ مگر آن را نديده‏ اند؟
[چرا،] ولى اميد به زنده‌‏شدن ندارند.