تبری – بینش یهود و قصه دشمنی آنها با جبرئیل!
[تبری – صفو]:
ارتباط مفهوم این دو آیه با بحث تبری خیلی مهم است :
«قُلْ مَنْ كانَ عَدُوًّا لِجِبْرِيلَ
فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلى‏ قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّهِ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ وَ هُدىً وَ بُشْرى‏ لِلْمُؤْمِنِينَ
مَنْ كانَ عَدُوًّا لِلَّهِ وَ مَلائِكَتِهِ وَ رُسُلِهِ وَ جِبْرِيلَ وَ مِيكالَ فَإِنَّ اللَّهَ عَدُوٌّ لِلْكافِرِينَ»

کسی که رابطه خود را با نورش قطع می‌کند، او دارای بینش یهود است و در قلب او نسبت به تمام سلسله نورانی از حاملان نور گرفته تا ملائکۀ حامل علوم آل محمد ع و آل محمد ع و حتی تا خود خدا، همه را بخاطر این نوع مقدرات که باب میل او تنظیم نشده باشد، همه را دشمن می‌بیند و دشمن می‌داند، لذا تبری از دشمنان صاحبان نور در واقع تبری از دشمنان علوم آل محمد ع و شجره علم نورانی آل محمد ع و خود خدا می‌باشد.
کسی که رابطۀ خودشو با نورش قطع کرد، با خدای خودش دشمنی میکنه!
و لذا او دشمن خدا «عَدُوًّا لِلَّهِ» است!
در واقع یهود و هم‌بینش‌های آنها در هر زمان، با جبرئیل دشمنی می‌کنند!
«إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى ذَمَّ الْيَهُودَ فِي بُغْضِهِمْ لِجَبْرَئِيلَ الَّذِي كَانَ يُنَفِّذُ قَضَاءَ اللَّهِ فِيهِمْ بِمَا يَكْرَهُونَ».

کسی که با نورش دشمنی کرد، در واقع با کل سلسله مراتب نورانی دشمنی کرده، و ظهور این دشمنی و بینش مشابه یهودی او، در مورد صاحب نورش که برایش ظاهر شده، نمود پیدا می‌کند.
البته مجموعه سلسله مراتب نورانی هم موضع خود را نسبت به اینها کاملا مشخص کرده و آن این است که دشمن صاحب نور «مَنْ كانَ عَدُوًّا لِلَّهِ وَ مَلائِكَتِهِ وَ رُسُلِهِ وَ جِبْرِيلَ وَ مِيكالَ» بداند که خدا هم دشمن اوست «فَإِنَّ اللَّهَ عَدُوٌّ لِلْكافِرِينَ»، لذا خوشا به حال کسی که در دشمنی با دشمنان خدا «مَنْ كَانَ عَدُوّاً لِهَؤُلَاءِ» تعصب و غیرت از خود بخرج دهد، و اهل تبرای متعصب «تَعَصُّباً عَلَى عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ‏» باشد.
و موضعش اینگونه باشد:
«فَاعِلٌ بِهِمْ مَا يَفْعَلُ الْعَدُوُّ بِالْعَدُوِّ مِنْ إِحْلَالِ النَّقِمَاتِ وَ تَشْدِيدِ الْعُقُوبَاتِ»

… فَقَالَ مَنْ كَانَ عَدُوّاً لِهَؤُلَاءِ تَعَصُّباً عَلَى عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ‏ فَإِنَّ اللَّهَ عَدُوٌّ لِلْكافِرِينَ‏ فَاعِلٌ بِهِمْ مَا يَفْعَلُ الْعَدُوُّ بِالْعَدُوِّ مِنْ إِحْلَالِ النَّقِمَاتِ وَ تَشْدِيدِ الْعُقُوبَاتِ …
بینش یهود می‌داند که شمشیر برنده علی ع بروی آنهاست، لذا چون جبرئیل، علی ع را یاری می‌کند، با او دشمنی می‌کنند، لذا تمام دوستان واقعی صاحبان نور بدانند که دشمنان صاحبان نور، با آنها نیز دشمن هستند، گرچه ظاهرا رو نکنند، اما در هر فرصتی که بدست بیاورند، به جبرئل که دستشان نمی‌رسد، ولی به صاحبان نور و اهل نور باوفایش ضربه خواهند زد «داستان تکراری کربلا»!
یهود از جریان بخت نصر دل خوشی نداشتند و آن قوم پس از اینکه در حق صاحب نور خود دانیال، ناجوانمردانه رفتار نمودند، خداوند یکی مثل بخت نصر را بر آنها مسلط نمود که همه چیز را از دم تیغ گذرانید. وای به حال کسانی که به صاحبان نور و اهل نور جفا می‌کنند، زیرا باید منتظر یکی مثل بخت نصر باشند، که دست انتقام الهی در کمین است!

اما ببینید قصه آبرومندان موفق در بحث تولی و تبری (مثل سلمان ها و مقدادها) چگونه است بطوریکه هر کس به نسبت توان عقلی خودش، اگر در این امتحان موفق شود، عذاب نخواهد شد
«لَمَا عَذَّبَ اللَّهُ أَحَداً مِنْهُمْ بِعَذَابٍ الْبَتَّةَ»!