امام باقر عليه السّلام:
كَانَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ إِذَا نَظَرَ إِلَى هِلاَلِ شَهْرِ رَمَضَانَ اِسْتَقْبَلَ اَلْقِبْلَةَ بِوَجْهِهِ ثُمَّ قَالَ
اَللَّهُمَّ أَهِلَّهُ عَلَيْنَا بِالْأَمْنِ وَ اَلْإِيمَانِ وَ اَلسَّلاَمَةِ وَ اَلْإِسْلاَمِ وَ اَلْعَافِيَةِ اَلْمُجَلِّلَةِ وَ اَلرِّزْقِ اَلْوَاسِعِ وَ دَفْعِ اَلْأَسْقَامِ وَ تِلاَوَةِ اَلْقُرْآنِ وَ اَلْعَوْنِ عَلَى اَلصَّلاَةِ وَ اَلصِّيَامِ
اَللَّهُمَّ سَلِّمْنَا لِشَهْرِ رَمَضَانَ وَ سَلِّمْهُ لَنَا
وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا حَتَّى يَنْقَضِيَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ قَدْ غَفَرْتَ لَنَا
ثُمَّ أَقْبَلَ بِوَجْهِهِ عَلَى اَلنَّاسِ فَيَقُولُ
يَا مَعْشَرَ اَلْمُسْلِمِينَ إِذَا طَلَعَ هِلاَلُ شَهْرِ رَمَضَانَ غُلَّتْ مَرَدَةُ اَلشَّيَاطِينِ وَ فُتِحَتْ أَبْوَابُ اَلسَّمَاءِ وَ أَبْوَابُ اَلْجِنَانِ وَ أَبْوَابُ اَلرَّحْمَةِ وَ غُلِّقَتْ أَبْوَابُ اَلنَّارِ 
وَ اُسْتُجِيبَ اَلدُّعَاءُ وَ كَانَ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عِنْدَ كُلِّ فِطْرٍ عُتَقَاءُ يُعْتِقُهُمْ مِنَ اَلنَّارِ 
وَ نَادَى مُنَادٍ كُلَّ لَيْلَةٍ هَلْ مِنْ سَائِلٍ هَلْ مِنْ مُسْتَغْفِرٍ
اَللَّهُمَّ أَعْطِ كُلَّ مُنْفِقٍ خَلَفاً وَ أَعْطِ كُلَّ مُمْسِكٍ تَلَفاً
حَتَّى إِذَا طَلَعَ هِلاَلُ شَوَّالٍ نُودِيَ اَلْمُؤْمِنُونَ أَنِ اُغْدُوا إِلَى جَوَائِزِكُمْ فَهُوَ يَوْمُ اَلْجَائِزَةِ
ثُمَّ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَمَا وَ اَلَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ مَا هِيَ بِجَائِزَةِ اَلدَّنَانِيرِ وَ لاَ اَلدَّرَاهِمِ.
پيامبر صلّى الله عليه و آله و سلم چون به هلال رمضان نظر مى‌كردند رو به قبله مى‌ايستادند و چنين عرضه مى‌داشتند:
«پروردگارا! اين ماه را با امنيت و ايمان و سلامتى و اسلام و عافيت شايان و روزى فراخ و از ميان رفتن بيمارى‌ها و توفيق تلاوت قرآن و كمك به نماز و روزه بر ما در آور.
پروردگارا! ما را براى رمضان و رمضان را براى ما سالم بدار.
پروردگارا! ما را در اين ماه سالم بدار، آنچنان كه چون سپرى شود ما را عفو فرموده و آمرزيده باشى و مورد رحمت خويش قرار داده باشى.»
آنگاه روى خويش را به مردم مى‌كرد و چنين مى‌فرمود:
اى مردم! چون هلال ماه رمضان طلوع مى‌كند، شيطان‌هاى سركش به زنجير كشيده مى‌شوند و درهاى آسمان و بهشت و دروازه‌هاى رحمت گشوده و درهاى دوزخ بسته مى‌شود.
دعا پذيرفته مى‌شود و خداوند متعال به هنگام هر افطار،گروهى از بندگان خويش را از آتش دوزخ نجات مى‌دهد و همه شب سروشى ندا مى‌دهد آيا سئوال‌كننده و آمرزش خواهى هست‌؟
پروردگارا! به هر كس كه انفاق مى‌كند عطا فرماى و اموال هر بخيل و ممسك را نابود فرماى.
تا آنكه هلال شوال طلوع مى‌كند، به مؤمنان ندا داده مى‌شود كه
فردا بامداد براى دريافت پاداشهاى خود آماده باشيد كه روز پاداش است.
امام باقر عليه السّلام مى‌فرموده است سوگند به كسى كه جان من در دست اوست اين پاداش درهم و دينار نيست.