Jealousy ruins the light of the heart!
«خرب» یکی از هزار واژه مترادف «حسد» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«خُرَّابَةُ الإبْرةِ: سوراخ سوزن»
«الْخُرْبَةُ: شقّ واسع في الأذن، شكافتگى و چاك خوردگى گوش»
«الخرابة: سرقة الإبل»
«تَخَرَّبَ الدودُ الشجرةَ: كرم درخت را سوراخ كرد.»
«کرم حسادت، درخت قلب رو سوراخ میکنه، تخریب میکنه.»
«الْخَرَبَةُ: أصلها العيب»
«يقال ما فيه خَرَبَةٌ: أى عيب.»
قلبی که با حسادت، تخریب میشه، دیگه نمیتونه سرویس بده! سربار دیگران میشه!
حسود، نورشو خراب میکنه!
«وَ سَعى فِي خَرابِها»
حسود، خودشو خراب میکنه!
حسود، خودشو (نورشو) میکشه!
حسود، خودکشی میکنه!
وَ سَعى فِي خَرابِها!
[سورة البقرة (۲): آية ۱۱۴]
وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَساجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ
وَ سَعى فِي خَرابِها
أُولئِكَ ما كانَ لَهُمْ أَنْ يَدْخُلُوها إِلاَّ خائِفِينَ
لَهُمْ فِي الدُّنْيا خِزْيٌ
وَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذابٌ عَظِيمٌ (۱۱۴)
و كيست بيدادگرتر از آن كس كه نگذارد در مساجد خدا، نام وى برده شود،
و در ويرانى آنها بكوشد؟
آنان حق ندارند جز ترسان و لرزان در آن [مسجد]ها درآيند.
در اين دنيا ايشان را خوارى،
و در آخرت عذابى بزرگ است.
يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ وَ أَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ!
[سورة الحشر (۵۹): الآيات ۱ الى ۵]
هُوَ الَّذِي أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ مِنْ دِيارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ
ما ظَنَنْتُمْ أَنْ يَخْرُجُوا
وَ ظَنُّوا أَنَّهُمْ مانِعَتُهُمْ حُصُونُهُمْ مِنَ اللَّهِ
فَأَتاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَيْثُ لَمْ يَحْتَسِبُوا
وَ قَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ
يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ وَ أَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ
فَاعْتَبِرُوا يا أُولِي الْأَبْصارِ (۲)
اوست كسى كه، از ميان اهل كتاب كسانى را كه كفر ورزيدند در نخستين اخراج [از مدينه] بيرون كرد.
گمان نمىكرديد كه بيرون روند
و خودشان گمان داشتند كه دژهايشان در برابر خدا مانع آنها خواهد بود،
و[لى] خدا از آنجايى كه تصوّر نمىكردند بر آنان درآمد و در دلهايشان بيم افكند،
[به طورى كه] خود به دست خود و دست مؤمنان خانههاى خود را خراب مىكردند.
پس اى ديدهوران، عبرت گيريد.
[سورة النساء (۴): الآيات ۱۱۷ الى ۱۲۱]
إِنْ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ إِلاَّ إِناثاً
وَ إِنْ يَدْعُونَ إِلاَّ شَيْطاناً مَرِيداً (۱۱۷)
[مشركان]، به جاى او، جز بتهاى مادينه را [به دعا] نمىخوانند،
و جز شيطانِ سركش را نمىخوانند.
لَعَنَهُ اللَّهُ وَ قالَ لَأَتَّخِذَنَّ مِنْ عِبادِكَ نَصِيباً مَفْرُوضاً (۱۱۸)
خدا لعنتش كند، [وقتى كه] گفت:
«بىگمان، از ميان بندگانت نصيبى معيّن [براى خود] برخواهم گرفت.
وَ لَأُضِلَّنَّهُمْ وَ لَأُمَنِّيَنَّهُمْ
وَ لَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُبَتِّكُنَّ آذانَ الْأَنْعامِ
وَ لَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللَّهِ
وَ مَنْ يَتَّخِذِ الشَّيْطانَ وَلِيًّا مِنْ دُونِ اللَّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْراناً مُبِيناً (۱۱۹)
و آنان را سخت گمراه و دچار آرزوهاى دور و دراز خواهم كرد،
و وادارشان مىكنم تا گوشهاى دامها را شكاف دهند،
و وادارشان مىكنم تا آفريده خدا را دگرگون سازند.»
و[لى] هر كس به جاى خدا، شيطان را دوست گيرد، قطعاً دستخوش زيان آشكارى شده است.
يَعِدُهُمْ وَ يُمَنِّيهِمْ وَ ما يَعِدُهُمُ الشَّيْطانُ إِلاَّ غُرُوراً (۱۲۰)
[آرى،] شيطان به آنان وعده مىدهد، و ايشان را در آرزوها مىافكند،
و جز فريب به آنان وعده نمىدهد.
أُولئِكَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ لا يَجِدُونَ عَنْها مَحِيصاً (۱۲۱)
آنان جايگاهشان جهنّم است، و از آن راه گريزى ندارند.
«خرب» و «بتک» از هزار واژگان مترادف «حسد» هستند.
«خرب الكبش: إذا شقّ اذنه»
«بَتَكَ شعره و أذنه: يعنى موى و گوشش را بريد.»
«التبتيك: التشقيق، القطع»
«شكافتن گوش بعضى از چهار پايان:
اعراب گوش آنها را شكافته و ذبح و سوار شدن و بار كردن آنها را تحريم مينمودند.»
cow ear tag
انگاری شیطان، فالوئرهاشو یکی یکی شماره گذاری میکنه و مالکشون میشه
و اونارو از حریم حلال الهی به منطقه تاریک و حرام خودش میکشونه
«مارپیچ مرگ خودباختگان!»
و صاحبشون میشه و از منافعشون بهره‌مند میشه
و در واقع نمیذاره سعادتمند بشن و اهل نور، از اونا استفاده کنن.
امام صادق علیه السلام:
«عَنْ أَبِي حَمْزَةَ اَلثُّمَالِيِّ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ:
إِيَّاكَ وَ اَلرِّئَاسَةَ
وَ إِيَّاكَ أَنْ تَطَأَ أَعْقَابَ اَلرِّجَالِ
فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ أَمَّا اَلرِّئَاسَةُ فَقَدْ عَرَفْتُهَا
وَ أَمَّا أَنْ أَطَأَ أَعْقَابَ اَلرِّجَالِ فَمَا ثُلُثَا مَا فِي يَدِي إِلاَّ مِمَّا وَطِئْتُ أَعْقَابَ اَلرِّجَالِ
فَقَالَ لَيْسَ حَيْثُ تَذْهَبُ
إِيَّاكَ أَنْ تَنْصِبَ رَجُلاً دُونَ اَلْحُجَّةِ فَتُصَدِّقَهُ فِي كُلِّ مَا قَالَ.»
«ابو حمزۀ ثمالى گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود:
به تو هشدار مى‌دهم كه بپرهيزى از آنكه سوداى رياست را در سرت بپرورانى،
و بر حذر باش از اين كه دنباله‌رو مردم باشى،
عرض كردم:قربانت گردم رياست را دانستم،
و امّا اين كه دنبال مردم نروم، در حالى كه، من دو سوّم از آنچه را كه دارم (روايات از شما) از دنبال روى بدست آورده‌ام،
فرمود:چنان نيست كه پنداشته‌اى بلكه منظور اين است كه
بپرهيزى از آنكه غير از حجّت حقّ، شخصى ديگر را به رهبرى انتخاب نمائى
و هر چه گويد تصديقش كنى.»
شیطان، همه‌ی این گاوها رو برای خودش شماره‌گذاری کرده!
+ «مارپیچ مرگ خودباختگان!»
«هدم» یکی از هزار واژه مترادف «حسد» است.
«الْهَدْمُ: إسقاط البناء»
[سورة الحج (۲۲): الآيات ۳۶ الى ۴۰]
الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلاَّ أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ
وَ لَوْ لا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ
لَهُدِّمَتْ صَوامِعُ وَ بِيَعٌ وَ صَلَواتٌ وَ مَساجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيراً
وَ لَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ
إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ (۴۰)
همان كسانى كه بناحق از خانههايشان بيرون رانده شدند.
[آنها گناهى نداشتند] جز اينكه مىگفتند:
«پروردگار ما خداست»
و اگر خدا بعضى از مردم را با بعض ديگر دفع نمىكرد،
صومعهها و كليساها و كنيسهها و مساجدى كه نام خدا در آنها بسيار برده مىشود،
سخت ويران مىشد،
و قطعاً خدا به كسى كه [دين] او را يارى مىكند، يارى مىدهد،
چرا كه خدا سخت نيرومند شكستناپذير است.
امام باقر عليه السّلام:
دَعَا رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَصْحَابَهُ بِمِنًى فَقَالَ
يَا أَيُّهَا اَلنَّاسُ
إِنِّي تَارِكٌ فِيكُمُ اَلثَّقَلَيْنِ أَمَا إِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا
كِتَابَ اَللَّهِ وَ عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي
فَإِنَّهُمَا لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ اَلْحَوْضَ
ثُمَّ قَالَ أَيُّهَا اَلنَّاسُ
إِنِّي تَارِكٌ فِيكُمْ حُرُمَاتِ اَللَّهِ
كِتَابَ اَللَّهِ وَ عِتْرَتِي وَ اَلْكَعْبَةَ اَلْبَيْتَ اَلْحَرَامِ
ثُمَّ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ
أَمَّا كِتَابَ اَللَّهِ فَحَرَّفُوا
وَ أَمَّا اَلْكَعْبَةَ فَهَدَمُوا
وَ أَمَّا اَلْعِتْرَةَ فَقَتَلُوا
وَ كُلَّ وَدَائِعِ اَللَّهِ فَقَدْ تَبَّرُوا.
پيامبر اكرم اصحاب خود را در منى پيش خوانده فرمود:
مردم من ميان شما دو چيز گران ميگذارم كه تا وقتى بآن دو تمسك جوئيد گمراه نمى‌شويد:
كتاب خدا و عترت و اهل بيتم
آن دو از يك ديگر جدا نمى‌شوند تا در حوض بر من وارد شوند.
سپس فرمود:
مردم من ميان شما چيزهاى محترم در نزد خدا ميگذارم:
كتاب خدا و عترت و كعبه كه بيت الحرام است.
حضرت باقر فرمود:
كتاب خدا را تغيير دادند
و كعبه را منهدم نمودند
و عترت را كشتند
و تمام ودايع خدا را درهم شكسته و از بين برده‌اند.
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم:
لَنْ يَعْمَلَ اِبْنُ آدَمَ عَمَلاً أَعْظَمَ عِنْدَ اَللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى مِنْ رَجُلٍ قَتَلَ نَبِيّاً أَوْ إِمَاماً أَوْ هَدَمَ اَلْكَعْبَةَ
اَلَّتِي جَعَلَهَا اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ قِبْلَةً لِعِبَادِهِ.
فرزند آدم عملى بدتر و بزرگتر از كشتن پيامبر يا امام يا ويران كردن كعبه،
كه خدا آن را قبله براى مردم قرار داده است، انجام نداده است.
+ «اشتباه مرگبار!»