چرا با واژه حرج اومده و در این واژه چه معنایی مستتر است؟
حنث هم در عبارت حنث العظیم، گناه معنا شده، اما عمیقا بیان و معنای زیبایی دارد، مثل حوب،
و حالا نوبت واژه حرج است:
«مكان حرج: ضيّق كثير الشجر لا تصل إليه الراعية»
تجمّع الشي‏ء و ضيقه، فمنه الحرج جمع حرجة و هي مجتمع شجر

چقدر اینجا ازدحام زیاده و شلوغ و پلوغه و نمیشه از بین مردم رد شد،
تنگی جا بعلت ازدحام و شلوغی بیش از حده!
دلخواهها و تمناها در قلب، قلب رو شلوغ میکنه و تنگ میکنه و تاریک میکنه و دیگه جایی برای حبّ نور آل محمد ع باقی نمیمونه! قلب قسی! (قساوت – سنگدلی – تنگدلی)
جنگلی انبوه و متراکم از درختان که نمیشه از لابلای اونها رد شد! «حرج»!
ببین به چه سختی «حرج» باید از بین اونها عبور کرد!
اینکه بجای ایجاد شرایط خوب و راحت و توام با آرامش برای عبور و مرور برعکس شرایط رو مشکل و تنگ و ناآرام کنی، این خودش گناهه و به این گناه، عرب میگه حرج و منظورش اینه که وقتی آیات رو آثار عیب خودت ندونی و به تقدیراتت راضی نباشی، لذا خیلی دست و پا میزنی تا برای رفع نمودارها تلاش کنی و خودتو با کلّی مشکلات درگیر میکنی، آخرش هم هیچی به هیچی، بدتر خودتو به حرج میندازی «يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقاً حَرَجاً»!
شرایط زندگی رو روز به روز برای خودت تنگتر و تلختر و ناآرامتر می‌کنی
و همۀ اینها برای فرار از عمل به نور ولایته که چی، نمیخوای قبول کنی حوادث آثار عیب خودته!
اگه قبول کنی چی میشه؟
«ثُمَّ لا يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً»
دیگه حالت گرفته نیست!
«وَ ما جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ»
« ضغطة معنويّة تحصل من التجشّم و التكلّف و تحمّل المشقّة »
با یک بوسه بر آیت، قلبت روشن میشه!
اما همینکه برات سخته به نور ولایت و امر الله عمل کنی، چنان قلبت تاریک و تنگ (حرج) میشه که انگار دنیا برات زندونه و دلت میخواد بترکه (دلت به تنگ اومده)، این دلتنگی برای کسی که میدونه فقط با نور ولایت شرح صدر حاصل میشه، گناه بزرگیه و نباید در مواجهه با آیات کاری کنیم که نتیجه اون دلتنگی و حرج قلبی باشه!
قلب مضطرب و وحشت زده و نگران و بدون آرامش،
همه و همه بخاطر دوری از نور ولایت پیش میاد.
«أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ‏»
«وَ مَنْ يُرِدْ أَنْ يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقاً حَرَجاً كَأَنَّما يَصَّعَّدُ فِي السَّماءِ»
به شرایطی که شخص آیات رو آثار عیب خودش نمیدونه و اینجوری کار رو برای خودش سخت میکنه، میگن حرج، و این بزرگترین گناهه که کسی نور ولایت رو ابزار آرامش قلبش در مواجهه با آیات قرار نده! بدجوری کارش گیر میکنه! بيچاره میشه!

مفهوم ازدحام و تراکم در واژه حرج از عبارت «سوقُ‏ الحَرَاجِ‏» استنباط میشه:
در بازار حرّاجها و دلّالان، بخوبی حس میکنی که وقتی جلوی شیشه یک مغازه میزنن حراج! توی مغازه چه خبر میشه، خانمها همه میریزن برای خرید، غلغله میشه، جای سوزن انداختن دیگه نیست، به سختی و به زحمت میشه وارد این مغازه شد!
پس حرج از مغازه‌های حراجی گرفته شده!

نور حکمت که میخواد وارد این مغازه و قلب تنگ و تار بشه، نمیتونه!
 میگه اینجا جایی برای من نیست.
«كذلك صَدْرُ الكافِرِ لا تَصِلُ إليه الحِكْمَةُ»
حیف نیست واقعا؟
قلبتو با محبتهای پوشالی به مصادیق گوناگون حب دنیا شلوغ کردی،
اصلا یک وقت خلوت برای معالم ربانی و نورانی و مطالعه قرار ندادی
و همش به فکر تمناهای خودت هستی؟
اصلا تمثال نور نباید یک لحظه از جلوی چشمات بره کنار
«تالله تَفْتَؤُا تَذْكُرُ يُوسُفَ»
گرچه از عشق او تمام وجودت آب بشه!

چیه مغازه رو اینجور شلوغ کردی و چوب حراج زدی به کالای باارزش خودت
و اونو اینجوری مفت داری به باد میدی و آتیش زدی به مالت!
مگه این کالای باارزش رو دادن که حراجش کنی و از بین ببریش؟!
دود این کار (حرج) اول به چشم خودت میره
«يقال لِلْغُبارِ السّاطع المُنْضم إلى حائِط أو سَنَد قد حَرِجَ‏ إليه»
هوا بجای اینکه تمیز و پاک باشه، پر از گرد و غبار شده
و با این گرد و غبار انگاری هوا از ذرات معلقِ در اون، در شلوغی و حرجه «قد حَرِجَ‏ إليه»
و نتیجه شوم این گرد و خاک و شلوغی عاید خودت میشه!
برای عرضه این آیات، کلی زحمت کشیده شده، اونوقت تو خیلی راحت (حراجش کردی!) با دادو بیداد و فریاد میخوای از در بسته بزور وارد بشی؟! نمیشه خُب! راهش این نیست!
فقط همونی که بزرگان دین چه تئوری و چه عملی یاد دادن:
«دع یا قنبر شاتمک»
والسلام نامه تمام!
برای عرضه معالم ربانی کلی زحمت کشیده شده،
اونوقت تو خیلی راحت میخوای همه رو از بین ببری؟!
اشاره به اینکه نتیجه شوم این شلوغی و حراج و گناه (حرج)، اول گریبانگیر کسی میشه که حراج کرده و شلوغش کرده و اجازه نمیده نور ولایت بیاد تو قلبش و آرومش کنه!
حسود، حراج میکنه و آخر وقت، همه چیزشو هم از دست میده!