بندگان رحمان! بردگان شیطان! إِنَّمَا هُوَ اللَّهُ وَ الشَّيْطَانُ!

هدف خدا از ارسال رُسُل و انزال کُتُب آسمانی در هر زمان اینه که فرایند نور رو به اونها یاد بده،
تا اونا از بردگی شیطان رها شوند و بندگی خدا رو بکنند!
بدون درک نور، خروج از بردگی شیطان و ورود به بندگی رحمان ممکن نخواهد بود.
در حقیقیت، نور درمان حسادت دنیای قلبهاست.
حسود برای استعمال حسدش، دنبال کسی میگرده که براش مجوز صادر کنه،
لذا شیطان رو (شیاطین جن و انس) به استخدام خودش در میاره
و دست اونو برای اینکار باز میذاره
و در واقع این حسود است که شیطان را به سمت خود میخواند و شیطان هم حرفی ندارد!
عاملی که قلبها رو در اسارت تاریکی شیطان نگه میداره حسادت دنیای قلبهاست!
اگه این قلوب تاریک، تن به نور هدایت بدهند و دست از حسادت و تمناها بردارند،
از بردگی شیاطینِ جن و انس رها شده و مشمول ربوبیت و عبودیت ذات اقدس الهی میگردند. «يُوَحِّدُونَ الرَّحْمَنَ وَ يَتْرُكُونَ عِبَادَةَ الشَّيْطَانِ».
راه نجات از تاریکی حسادت اینه که مالک نور بشی! نور هدایت!
و خدا که خالق نور آسمانها و زمین است در واقع خالق همین نور هدایت است.
واژه زیبای «ملک – ملکت العجین» یکی از هزار واژه مترادف «نور» است
که فرایند مالکیت نور را برای ما تفسیر نموده و توضیح می دهد
که اگه میخوای مالک نور بشی باید مثل آردی بشی که با آب قاطی میشه
و خوب ورز داده میشه تا خمیری بشه که هر چی کش بیاد، پاره نشه
و این همون مفهوم واژه زیبای «جواد» هم هست.