رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم:
مَا تَكَامَلَتِ النُّبُوَّةُ لِنَبِيٍّ فِي الْأَظِلَّةِ حَتَّى عُرِضَتْ عَلَيْهِ وَلَايَتِي وَ وَلَايَةُ أَهْلِ بَيْتِي
وَ مَثُلُوا لَهُ
فَأَقَرُّوا بِطَاعَتِهِمْ وَ وَلَايَتِهِمْ‏ .
نبوت هیچ پیامبرى در عالم «اظله» تکمیل نشد
مگر اینکه ولایت من و ولایت اهل بیتم بر او عرضه شد
و تمثال آنها براى آن پیامبر مجسم شد
و پیامبران، اقرار به اطاعت و ولایت اهل‌بیت کردند.

تکامل یعنی اینکه:
در معرض آیات قرار میگیری و تمثال نورانی صاحبان نور رو در ملکوت قلبت میبینی و حس میکنی و اطاعتش میکنی و اینجوری میشی اهل نور ولایت و اهل تکامل و رشد و نمو و اصلاح و تربیت،
و عیب حسادتت اینجوری از قلبت درناژ و تخلیه میشه
و تنها راه دسترسی به آرامش جاویدان همینه و بس.

[کمل – ولی]:
امام رضا علیه السلام:
كَمَالُ الدِّينِ وَلَايَتُنَا وَ الْبَرَاءَةُ مِنْ عَدُوِّنَا.
كمال دين در ولايت ما و بيزارى جستن از دشمن ماست.

امام صادق عليه السلام:
يُسألُ المَيِّتُ في قَبرِهِ عن خَمسٍ:
عن صَلاتِهِ، و زَكاتِهِ، و حَجِّهِ، و صيامِهِ، و وَلايَتِهِ إيّانا أهلَ البَيتِ،
فتَقولُ الوَلايةُ مِن جانِبِ القَبرِ للأربَعِ:
ما دَخَلَ فِيكُنَّ مِن نَقصٍ فَعلَيَّ تَمامُهُ.
در قبر از مرده پنج سؤال مى‌كنند:
از نماز، زكات، حجّ، روزه و ولايتش نسبت به ما خاندان.
پس، ولايت از گوشه قبر به آن چهار چيز مى گويد:
هر يك از شما كم و كاستى داشتيد، كامل كردن آن با من.

قلب اهل نور، با نور ولایت علمی صاحب نورش به کمال می‌رسد. + «زوج»

[نقص و کمال عقل]:
با شناخت قلبی صاحبان نور، عقل کامل می شود!
کمال عقل به شناخت نور علم است .
با شناخت نور، حق شناخته می‌شود .

امام على عليه السلام: 
الْكَمَالُ فِي الدُّنْيَا مَفْقُود.
كمال، در دنيا ناياب است.
الْأَدَبُ كَمَالُ الرَّجُل.
ادب، كمال انسان است.
لَنْ تُدْرِكَ الْكَمَالَ حَتَّى تَرْقَى عَنِ النَّقْص‏.
كمال را در نمى‌يابى تا آن گاه كه نقصانِ حسادت را پشت سر گذارى. + «فوز»
+ «رقی – ارتقاء»: ارتقاء از نقص به کمال! هجرت از تاریکی حسد به نور الولایة!
«الله ولی الذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الی النور»
«الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتي‏ وَ رَضيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ ديناً»

 شیخ صدوق:
اعْتِقَادُنَا فِی الْأَنْبِیَاءِ وَ الرُّسُلِ وَ الْأَئِمَّهِ ع
أَنَّهُمْ مَعْصُومُونَ مُطَهَّرُونَ مِنْ کُلِّ دَنَسٍ
وَ أَنَّهُمْ لَا یُذْنِبُونَ ذَنْباً صَغِیراً وَ لَا کَبِیراً
وَ لا یَعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ وَ یَفْعَلُونَ ما یُؤْمَرُونَ
وَ مَنْ نَفَى الْعِصْمَهَ عَنْهُمْ فِی شَیْ‏ءٍ مِنْ أَحْوَالِهِمْ فَقَدْ جَهِلَهُمْ
وَ اعْتِقَادُنَا فِیهِمْ أَنَّهُمُ الْمَوْصُوفُونَ بِالْکَمَالِ وَ التَّمَامِ وَ الْعِلْمِ مِنْ أَوَائِلِ أُمُورِهِمْ إِلَى آخِرِهَا
لَا یُوصَفُونَ فِی شَیْ‏ءٍ مِنْ أَحْوَالِهِمْ بِنَقْصٍ وَ لَا عِصْیَانٍ وَ لَا جَهْلٍ.
اعتقاد ما این است که انبیاء و پیامبران و ائمه علیهم السّلام معصوم و پاک از هر نوع آلودگى هستند،
هرگز گناهى چه کوچک و چه بزرگ از آنها سر نمیزند،
مخالفت با خدا نمى‏‌کنند و مطیع فرمان اویند،
هر کس آنها را در هر یک از حالات غیر معصوم بداند ایشان را نشناخته است،
ما معتقدیم که آنها متصف به مرتبه کمال و تمام و علم از ابتداى امر تا آخر هستند
در هیچ یک از احوال خود نمیتوان به ایشان نسبت نقص و خطا و جهل داد.