فرصتی یکسان برای ازدواج با نور، به بیوگان همچون دوشیزگان داده می‌شود! ثَيِّباتٍ‏ وَ أَبْكاراً!

ثیب:
[ ثَيِّباتٍ‏ وَ أَبْكاراً – معار و مستقر – بداء]:
ثیبات، انگاری اشاره داره به معارینی که براشون بداء حاصل شده و از جملۀ مستقرین شده‌اند.
و ابکارا اشاره به مستقرین عالم ذر داره که هیچوقت و در هیچ زمان و در هیچیک از عوالم قبلی، جز آل محمد ع، اقرار به فضل غیر آل محمد ع ننموده‌اند.
لذا عبارت زیبای «ثَيِّباتٍ‏ وَ أَبْكاراً» انگاری اشاره به معارین و مستقرین دارد.
+ «بکر»
+ «دخل – سرک کشیدن»
+ «عون»:
کتاب لغت فقه اللغه:
فإذا كانت ثَيِّباً، فهي: عَوَانٌ‏.
فإذا كانت بخاتَم ربّها، فهي: بِكْرٌ و عذراء.
دنیا، فرصتی است برای معارینی که در عالم ذر به نور خود پشت کرده‌اند، تا پس از آشنایی با نور خود در این دنیا، همچون مستقرین، سرنوشت خلود در بهشت را بدست آورند، البته اگر خودشان بخواهند! ثیبات اشارۀ تاویلی به قلوبی دارد که همچون مستقرین، از ابتدا رو به نور خود نبوده اند و قلب بکر و دست نخوردۀ خود را تقدیم آل محمد ع ننموده اند اما در فرصت دنیا و آشنایی با نور، عدۀ بسیار کمی، پی به این اشتباه خود برده که قلب خود را در اختیار شیطان قرار داده اند تا برای رسیدن به تمناهای خود، از شیطان و شیطان هم از آنها، کام دل بگیرد! اما خدای مهربان به این ثیبات هم فرصت داده تا از فرصت دوربرگردان، استفاده کنند و نور، آغوش خود را برای پذیرایی از این بیوگان، همچون دوشیزگان، باز کرده است.
فرصتی یکسان برای ازدواج با نور، به بیوگان همچون دوشیزگان داده می‌شود!