Abstract of the Light of Science!
فَعَصَرَ ذَلِكَ النُّورَ عَصْرَةً فَخَرَجَ مِنْهُ شِيعَتُنَا
معرفة الامام بالنّورانیّة + معرفة الشّیعة بالنّورانیّة
+ «شیع – نور تشیّع!»
شناخت صاحبان نور با قلب سلیم، مثل شناخت امام علیه السلام با فهم نور ولایت است!
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم:
عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِيِّ قَالَ
سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص يَقُولُ
إِنَّ اللَّهَ خَلَقَنِي وَ خَلَقَ عَلِيّاً وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ وَ الْأَئِمَّةَ مِنْ نُورٍ
فَعَصَرَ ذَلِكَ النُّورَ عَصْرَةً فَخَرَجَ مِنْهُ شِيعَتُنَا
فَسَبَّحْنَا فَسَبَّحُوا وَ قَدَّسْنَا فَقَدَّسُوا وَ هَلَّلْنَا فَهَلَّلُوا وَ مَجَّدْنَا فَمَجَّدُوا وَ وَحَّدْنَا فَوَحَّدُوا
ثُمَّ خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ وَ خَلَقَ الْمَلَائِكَةَ
فَمَكَثَتِ الْمَلَائِكَةُ مِائَةَ عَامٍ لَا تَعْرِفُ تَسْبِيحاً وَ لَا تَقْدِيساً وَ لَا تَمْجِيداً
فَسَبَّحْنَا فَسَبَّحَتْ شِيعَتُنَا فَسَبَّحَتِ الْمَلَائِكَةُ لِتَسْبِيحِنَا
وَ قَدَّسْنَا فَقَدَّسَتْ شِيعَتُنَا فَقَدَّسَتِ الْمَلَائِكَةُ لِتَقْدِيسِنَا
وَ مَجَّدْنَا وَ مَجَّدَتْ شِيعَتُنَا فَمَجَّدَتِ الْمَلَائِكَةُ لِتَمْجِيدِنَا
وَ وَحَّدْنَا فَوَحَّدَتْ شِيعَتُنَا فَوَحَّدَتِ الْمَلَائِكَةُ لِتَوْحِيدِنَا
وَ كَانَتِ الْمَلَائِكَةُ لَا تَعْرِفُ تَسْبِيحاً وَ لَا تَقْدِيساً مِنْ قَبْلِ تَسْبِيحِنَا وَ تَسْبِيحِ شِيعَتِنَا
فَنَحْنُ الْمُوَحِّدُونَ حِينَ لَا مُوَحِّدَ غَيْرُنَا
وَ حَقِيقٌ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى كَمَا اخْتَصَّنَا وَ اخْتَصَّ شِيعَتَنَا أَنْ يُنْزِلَنَا فِي أَعْلَى عِلِّيِّينَ
إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى اصْطَفَانَا وَ اصْطَفَى شِيعَتَنَا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَكُونَ أَجْسَاماً
فَدَعَانَا وَ أَجَبْنَا فَغَفَرَ لَنَا وَ لِشِيعَتِنَا مِنْ قَبْلِ أَنْ نَسْبِقَ أَنْ نَسْتَغْفِرَ اللَّهَ.
«precis»: چکیدۀ مطلب!
عصارۀ زمان!
«درة یتیمة: یکییکدونه!»
مفهوم «ضغط في شيء لتحصيل نتيجة منظورة»
[انتظار فرج – و العصر]
وَ الْعَصْرِ:
«سوگند به نور فرج [آیاتی و رسلی]، که فرج، فقط از آنِ اهل ایمان، یعنی عاملین به نور ولایت و صبور در دوران انتظار فرج است»!
مفهوم «اکستراکشن»:
«آیاتی و رسلی» همه رو میچلونن!
«العَصْر: الدهر»
«الْعَصَرُ: الملجأُ»
با تقدیراتت، بخوبی تخلیه میشی!
«extract»
هر چی تو قلبت باشه، اکسترکت میشه، رو میشه، آشکار میشه، دستت رو میشه!
اگه عامل به نور باشی، حسدت درناژ میشه! به فرج میرسی! به نور فرج میرسی!
و اگه عامل به نور نباشی، در باتلاق حسادتت غرق میشی!
«لم یکن منفکین حتی تاتیهم البینة»
«دیتا اکسترکشن»
مثال «آیاتی و رسلی»، مثال آبمیوهگیری است! «juicer»
+ «عبثت الاقط»
چلاندن لباس: «squeeze clothes»
«عَصَرْتُ الثَّوْبَ: إِذَا اسْتَخْرَجْتَ مَاءَهُ بِلَيّهِ»
«وَ فِيهِ يَعْصِرُونَ أي: يستنبطون منه الخير»
کسب نور با یاد معالم ربانی در دل آیات.
«العَصَّارَة: آبميوهگيرى»
«المِعْصَار: دستگاه افشرهگيرى، آبميوهگيرى»
«المِعْصَرَة: آبميوهگيرى»
[سورة العصر (۱۰۳): الآيات ۱ الى ۳]
وَ الْعَصْرِ (1)
العصر، النّور الولایة!
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم:
ألَا إِنَّهُ لَا یُبْغِضُ عَلِیّاً (علیه السلام) إِلَّا شَقِیٌّ
وَ لَا یَتَوَالَی عَلِیّاً (علیه السلام) إِلَّا تَقِیٌّ
وَ لَا یُؤْمِنُ بِهِ إِلَّا مُؤْمِنٌ مُخْلِصٌ
فِی عَلِیٍّ (علیه السلام) وَ اللَّهِ نَزَلَتْ سُورَهًُْ الْعَصْرِ
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ وَ الْعَصْرِ إِلَی آخِرِهَا
مَعَاشِرَ النَّاسِ
قَدْ أَشْهَدْتُ اللَّهَ وَ بَلَّغَتْکُمْ رِسَالَتِی
وَ ما عَلَی الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلاغُ الْمُبِینُ.
آگاه باشید! به علی (علیه السلام) جز بدبخت خشم نمیورزد،
و از علی (علیه السلام) جز پرهیزگار پیروی نمیکند،
به او جز مؤمنی که ایمانش به خدا خالص است، ایمان نمیآورد،
سوره «عصر» در شأن علی (علیه السلام) نازل شده است،
ای مردم!
من خدا را گواه میگیرم که رسالتم را ابلاغ نمودم،
و بر پیامبر چیزی جز رساندن آشکار نیست.
اهل حسادت، ضرر بزرگی میکنند!
امام صادق علیه السلام:
عَنِ الْمُفَضَّلِ
قَالَ سَأَلْتُ الصَّادِقِ علیه السلام:
إِنَّ الْإِنْسانَ لَفِی خُسْرٍ یَعْنِی أَعْدَاءَنَا.
یعنی دشمنان ما در زیانکاری هستند.
صاحبان نور و اهل نور، همیشه دشمن دارند!
ریشۀ دشمنی آنها حسادت است!
+ «حسود، دشمن خداست! تاریکیِ عداوت!»
اهل نور، استثناء هستند!
چون نورشونو باور دارند!
و به نورشون عمل میکنند!
امام صادق علیه السلام:
عَنْ عَبْدِالرَّحْمَنِبْنِکَثِیرٍ عَنْ أَبِیعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ
إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ
فَقَالَ
اسْتَثْنَی أَهْلَ صَفْوَتِهِ مِنْ خَلْقِهِ
حَیْثُ قَالَ
إِنَّ الْإِنْسانَ لَفِی خُسْرٍ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا
یَقُولُ
آمَنُوا بِوَلَایَهًِْ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام)
وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ ذُرِّیَّاتِهِمْ وَ مَنْ خَلَّفُوا بِالْوَلَایَهًِْ
وَ تَواصَوْا بِهَا وَ صَبَرُوا عَلَیْهَا.
عبدالرّحمنبنکثیر از امام صادق (علیه السلام) درباره کلام خداوند متعال:
إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ نقل کرده است که فرمود:
خداوند سبحان، برگزیدگان خود را از آفریدگانش استثنا کرد،
در آنجا که فرمود:
انسانها همه در زیانند…
مگر کسانی که به ولایت امیرمؤمنان حضرت امام علی (علیه السلام) ایمان آوردهاند.
وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ یعنی واجبات را به جا آوردند.
وَ تَوَاصَوْا بِالْحَقِّ یعنی به ولایت وَ تَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ
یعنی فرزندان خود و کسانی را که پس از خود به جا گذاشتند،
به ولایت و شکیبایی در این راه سفارش کردند.
وَ أَوْصَاهُ بِقَضَاءِ دَیْنِهِ بَعْدَ مَوْتِهِ!
داستان تکراری بدهکاری صاحبان نور، پس از موت!
پرداخت بدهی صاحبان نور، با صاحبان نور است!
وَ وَرِثَهُ … مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِي بِها أَوْ دَيْنٍ
+ «وصی – نورِ همپوشانی! اوصیاء الله!»:
«واصَى البلدُ البلدَ»
«وصی» + «ورث – ارث»
وارث (وصی) پردازندۀ دِینی است که باید پرداخت شود!
ابنعبّاس رحمة الله علیه:
جَمَعَ اللَّهُ هَذِهِ الْخِصَالَ کُلَّهَا فِی عَلِیٍ
إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا کَانَ وَ اللَّهِ أَوَّلَ الْمُؤْمِنِینَ إِیمَاناً
وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ کَانَ أَوَّلَ مَنْ صَلَّی وَ عَبَدَ اللَّهَ مِنْ أَهْلِ الْأَرْضِ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله)
وَ تَواصَوْا بِالْحَقِ یَعْنِی بِالْقُرْآنِ،
وَ تَعَلُّمِ الْقُرْآنِ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ کَانَ مِنْ أَبْنَاءِ سَبْعٍ وَ عِشْرِینَ سَنَهًًْ
وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ یَعْنِی وَ أَوْصَی مُحَمَّدٌ (صلی الله علیه و آله) عَلِیّاً (علیه السلام) بِالصَّبْرِ عَنِ الدُّنْیَا
وَ أَوْصَاهُ بِحِفْظِ فَاطِمَهًَْ
وَ بِجَمْعِ الْقُرْآنِ بَعْدَ مَوْتِهِ
وَ بِقَضَاءِ دَیْنِهِ
وَ بِغُسْلِهِ بَعْدَ مَوْتِهِ
وَ أَنْ یَبْنِیَ حَوْلَ قَبْرِهِ حَائِطاً لِئَلَّا تُؤْذِیَهُ النِّسَاءُ بِجُلُوسِهِنَّ عَلَی قَبْرِهِ
وَ أَوْصَاهُ بِحِفْظِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ
فَذَلِکَ قَوْلُهُ: وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ.
خداوند همۀ این خصلتها را در علی (علیه السلام) جمع کرده است.
إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا به خدا سوگند! که نخستین کس از مؤمنان بود.
وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ او نخستین کس از اهل زمین بود که با پیامبر (صلی الله علیه و آله) نماز خواند.
وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ یعنی به قرآن سفارش میکرد،
او قرآن را از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) یاد گرفت درحالیکه بیستوهفت سال داشت.
وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ؛ یعنی محمّد (صلی الله علیه و آله) به علی (علیه السلام) وصیّت کرد که
از دنیا خودداری کند
و به او وصیّت کرد به حفظ فاطمه (سلام الله علیها)
و جمع آوری قرآن پس از پیامبر (صلی الله علیه و آله)
و پرداخت بدهی پیامبر (صلی الله علیه و آله)
و غسل دادن او پس از مرگش
و اینکه بر قبر او دیواری بنا کند تا زنها با نشستن بر روی قبر او، او را اذیّت نکنند
و او را وصیّت کرد که حسن و حسین (علیها السلام) را حفظ کند،
این است معنای سخن خداوند وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ.
مشتقات ریشۀ «عصر» در آیات قرآن:
أَ يَوَدُّ أَحَدُكُمْ أَنْ تَكُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِنْ نَخيلٍ وَ أَعْنابٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ لَهُ فيها مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ وَ أَصابَهُ الْكِبَرُ وَ لَهُ ذُرِّيَّةٌ ضُعَفاءُ فَأَصابَها إِعْصارٌ فيهِ نارٌ فَاحْتَرَقَتْ كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ (266)
وَ دَخَلَ مَعَهُ السِّجْنَ فَتَيانِ قالَ أَحَدُهُما إِنِّي أَراني أَعْصِرُ خَمْراً وَ قالَ الْآخَرُ إِنِّي أَراني أَحْمِلُ فَوْقَ رَأْسي خُبْزاً تَأْكُلُ الطَّيْرُ مِنْهُ نَبِّئْنا بِتَأْويلِهِ إِنَّا نَراكَ مِنَ الْمُحْسِنينَ (36)
ثُمَّ يَأْتي مِنْ بَعْدِ ذلِكَ عامٌ فيهِ يُغاثُ النَّاسُ وَ فيهِ يَعْصِرُونَ (49)
وَ أَنْزَلْنا مِنَ الْمُعْصِراتِ ماءً ثَجَّاجاً (14)
وَ الْعَصْرِ (1)