How to Gather People Around the Light?!
«قرش – قریش» یکی از هزار واژۀ مترادف «نور الولایة» است.
در فرهنگ لغات عربی مینویسند:
«القَرْشِ الجمع، و تَقَرَّشُوا إذا تجمّعوا»
+ «جمع»
+ «الف»
+ «نور تابان! ضیاء الله!»
قرش – قریش :
القَرْشِ الجمع ، و تَقَرَّشُوا إذا تجمّعوا
تقارشت الرماح في الحرب : إذا تداخل بعضها في بعض
قَرَشَ لعيالهِ: براى تأمين زندگى خانواده خود به كسب پرداخت.
نور، مامور جمع کردن اهل نور به دور خودش میباشد! لِإيلافِ قُرَيْشٍ!
دور نور جمع می‌شویم! لِإيلافِ قُرَيْشٍ!
«قریش» نام زیبای معالم ربانی صاحبان نور و آیات محکم موید اندیشه آنهاست که اهل یقین با عمل به این معالم ربانی تولید آرامش می کنند،
حالا چرا با واژه قریش؟!
چون « القَرْشِ الجمع »:
در این واژه نیز مفهوم مشترک تمامی واژه‌های مترادف نور الولایة، یعنی «گرایش – وابستگی – پیوند – خودکفایی» وجود دارد یعنی اهل یقین با اجتماع به دور معالم ربانی و در دل شرایط با بکار بردن اندیشه نورانی صاحبان نور خود، مجموعه دوستان اهل یقین زمان خود به دور معالم ربانی را تکمیل می کنند و هنوز این اجتماع، آمارش به 313 نفر نرسیده است !!!
انگاری اهل یقین با کسب نور ولایت علمی، از تمثال نورانی فرشتۀ مهربان خود در دل شرایط ، به دور هم جمع می شوند « تَقَرَّشُوا : تجمّعوا » و این مفهوم واژه «قرش» و تمامی واژه هاست.
+ «دار السلام»
سربازان در جنگ تن به تن وقتی نیزه ایشان، رو به هم و داخل در هم فرو می رود و صدای بهم خوردن نیزه ها شنیده می شود به این تداخل و اجتماع و درهم شدن و یکی شدن و پیوند و پیوستگی عرب میگه :
«تَقَارَشَتِ الرماحُ في الحرب، إذا تداخل بعضها في بعض، نيزهها در جنگ بهم خوردند.»
انگاری اهل یقین با یاد معالم ربانی، نور علم آل محمد ع را کسب نموده «اقْتَرَشَ لعياله: براى خانواده خود كسب روزى كرد.» – « التقرّش : التجارة و الاكتساب » و درگیر باز کردن گره از آیات می شود و اینکه با یادآوری معالم ربانی با آیات جمع می شود «آیاتی و رسلی» این میشه مفهوم قریشی و قرشی.
در واقع راه پنجه در پنجه آیات انداختن « تَقَارَشَتِ الرماحُ » و رضایت به تقدیرات، فقط یادآوری معالم ربانی است و فقط اینجوری و با اقرار به این اندیشه « وَ الْمُؤْمِنُ قُرَشِيٌّ لِأَنَّهُ أَقَرَّ بِالشَّيْءِ الْمَأْخُوذِ عَنَّا » آرامش حاصل می شود.
این میشه وفای به عهد و این میشه اقرار به فضل معالم ربانی که اهل یقین در هر فرصت عرضه آیت به این عهد خود عمل می کنند.
قُرَيْشٌ : هو النضر بن كنانة : قریشی فرزندان نضر بن کنانة.
+ «اسرائیل»: «يَعْقُوبُ هُوَ إِسْرَائِيلُ»: بنی اسرائیل فرزندان یعقوب نبی ع.
مطلب قشنگ است:
«لِإِيلافِ قُرَيْشٍ أى لإيجاد تألف و التئام في أمورهم و لتحقّق أمن و فراغ في اجتماعهم حتّى يديموا رحلاتهم لتأمين معاشهم، و يعبدوا ربّ البيت الّذى جعلهم في أمن و عافية و رفع عنهم كيد أعدائهم »
+ «سوره قریش»
«وَ الْمُؤْمِنُ قُرَشِيٌّ لِأَنَّهُ أَقَرَّ بِالشَّيْءِ الْمَأْخُوذِ عَنَّا»:
«قُرَشِيٌّ: أَقَرَّ بِالشَّيْءِ»
امام صادق علیه السلام:
الْمُؤْمِنُ عَلَوِيٌّ لِأَنَّهُ عَلَا فِي الْمَعْرِفَةِ
وَ الْمُؤْمِنُ هَاشِمِيٌّ لِأَنَّهُ هَشَمَ الضَّلَالَةَ
وَ الْمُؤْمِنُ قُرَشِيٌّ لِأَنَّهُ أَقَرَّ بِالشَّيْءِ الْمَأْخُوذِ عَنَّا
وَ الْمُؤْمِنُ عَجَمِيٌّ لِأَنَّهُ اسْتَعْجَمَ عَلَيْهِ أَبْوَابُ الشَّرِّ
وَ الْمُؤْمِنُ عَرَبِيٌّ لِأَنَّ نَبِيَّهُ ص عَرَبِيٌّ وَ كِتَابُهُ الْمُنْزَلُ بِلِسانٍ عَرَبِيٍّ مُبِينٍ
وَ الْمُؤْمِنُ نَبَطِيٌّ لِأَنَّهُ اسْتَنْبَطَ الْعِلْمَ
وَ الْمُؤْمِنُ مُهَاجِرِيٌّ لِأَنَّهُ هَجَرَ السَّيِّئَاتِ
وَ الْمُؤْمِنُ أَنْصَارِيٌّ لِأَنَّهُ نَصَرَ رَسُولَهُ وَ أَهْلَ بَيْتِ رَسُولِ اللَّهِ
وَ الْمُؤْمِنُ مُجَاهِدٌ لِأَنَّهُ يُجَاهِدُ أَعْدَاءَ اللَّهِ تَعَالَى فِي دَوْلَةِ الْبَاطِلِ بِالتَّقِيَّةِ وَ فِي دَوْلَةِ الْحَقِّ بِالسَّيْفِ.
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم:
ثُمَّ أَقْبَلَ النَّبِيُّ ص عَلَى عَلِيٍّ ع فَقَالَ
يَا عَلِيُ
إِنَّكَ سَتَلْقَى [بَعْدِي] مِنْ قُرَيْشٍ شِدَّةً مِنْ تَظَاهُرِهِمْ عَلَيْكَ وَ ظُلْمِهِمْ لَكَ
… فَاصْبِرْ لِظُلْمِ قُرَيْشٍ إِيَّاكَ وَ تَظَاهُرِهِمْ عَلَيْكَ
وَ عَنْ أَبَانِ بْنِ أَبِي عَيَّاشٍ عَنْ سُلَيْمِ بْنِ قَيْسٍ قَالَ
سَمِعْتُ سَلْمَانَ الْفَارِسِيَّ قَالَ
لَمَّا أَنْ قُبِضَ النَّبِيُّ ص وَ صَنَعَ النَّاسُ مَا صَنَعُوا جَاءَهُمْ أَبُو بَكْرٍ وَ عُمَرُ وَ أَبُو عُبَيْدَةَ بْنُ الْجَرَّاحِ فَخَاصَمُوا الْأَنْصَارَ فَخَصَمُوهُمْ بِحُجَّةِ عَلِيٍّ ع فَقَالُوا
يَا مَعَاشِرَ الْأَنْصَارِ قُرَيْشٌ أَحَقُّ بِالْأَمْرِ مِنْكُمْ لِأَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص مِنْ قُرَيْشٍ وَ الْمُهَاجِرُونَ خَيْرٌ مِنْكُمْ لِأَنَّ اللَّهَ بَدَأَ بِهِمْ فِي كِتَابِهِ وَ فَضَّلَهُمْ وَ قَدْ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص الْأَئِمَّةُ مِنْ قُرَيْشٍ
قَالَ سَلْمَانُ فَأَتَيْتُ عَلِيّاً ع وَ هُوَ يُغَسِّلُ رَسُولَ اللَّهِ ص
وَ قَدْ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَوْصَى عَلِيّاً ع أَنْ لَا يَلِيَ غُسْلَهُ
تفسير القمي ؛ ج2 ؛ ص94
قَوْلُ رَسُولِ اللَّهِ ص
يَا أَيُّهَا النَّاسُ
إِنَّ الْعَرَبِيَّةَ لَيْسَتْ بِأَبٍ وَ جَدٍّ وَ إِنَّمَا هُوَ لِسَانٌ نَاطِقٌ فَمَنْ تَكَلَّمَ بِهِ فَهُوَ عَرَبِيٌّ
أَلَا إِنَّكُمْ وُلْدُ آدَمَ وَ آدَمُ مِنْ تُرَابٍ
وَ اللَّهِ لَعَبْدٌ حَبَشِيٌّ حِينَ أَطَاعَ اللَّهَ خَيْرٌ مِنْ سَيِّدٍ قُرَشِيٍّ عَصَى اللَّهَ
وَ إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُم.
انگاری قریش هم دارای این ویژگی یعنی الفت گرفتن با یکدیگر به کمک نور خودشون هستند.
[سورة قريش (۱۰۶): الآيات ۱ الى ۴]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
لِإِيلافِ قُرَيْشٍ (۱)
براى اُلفتدادنِ قريش،
إِيلافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتاءِ وَ الصَّيْفِ (۲)
الفتشان هنگام كوچ زمستان و تابستان، [خدا پيلداران را نابود كرد.]
فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هذَا الْبَيْتِ (۳)
پس بايد خداوند اين خانه را بپرستند؛
الَّذِي أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَ آمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ (۴)
همان [خدايى] كه در گرسنگى غذايشان داد، و از بيم [دشمن] آسودهخاطرشان كرد.