[سورة الفلق (113): الآيات 1 الى 5]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (1)
بگو: «پناه مىبرم به پروردگار سپيده دم،
مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ (2)
از شرّ آنچه آفريده،
وَ مِنْ شَرِّ غاسِقٍ إِذا وَقَبَ (3)
و از شرّ تاريكى چون فراگيرد،
وَ مِنْ شَرِّ النَّفَّاثاتِ فِي الْعُقَدِ (4)
و از شرّ دمندگان افسون در گرهها،
وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ إِذا حَسَدَ (5)
و از شرّ [هر] حسود، آنگاه كه حَسَد ورزد.»