دکتر محمد شعبانی راد

تخریب تمنّا، بازسازی با نور! چه خوشبوئى اى خاك! أَ إِذا كُنَّا تُراباً أَ إِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ؟!

Destroy the jealousy of your heart,
And rebuild your heart with the Light.

«ترب» یکی از هزار واژه مترادف «نور» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«ترب الرجل: افتقر»
«أترب: استغنى»
در واقع قلبی که حسادتشو با خاک یکسان کنه «ترب الرجل: افتقر»،
با نور ولایت به مقام بی‌نیازی خواهد رسید «أترب: استغنى».
+ «عذر – با نور، عذر تاریکی رو بخواه!»
تخریب تمنّا، بازسازی با نور!
«به‌روز باش! به‌نور باش!»

أَ إِذا كُنَّا تُراباً أَ إِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ؟!
اهل حسد میگن:
اگه ما حسادت و تمناهامونو بذاریم کنار «أَ إِذا كُنَّا تُراباً»،
آیا شاهد نور هدایت، درون قلب خودمون خواهیم بود«أَ إِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ»؟!
ما که باور نمی‌کنیم!
خدا به اهل حسادت میگه:
عجیبه که باور ندارید!

[سورة الرعد (۱۳): الآيات ۵ الى ۷]
وَ إِنْ تَعْجَبْ فَعَجَبٌ قَوْلُهُمْ
أَ إِذا كُنَّا تُراباً أَ إِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ
أُولئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ
وَ أُولئِكَ الْأَغْلالُ فِي أَعْناقِهِمْ
وَ أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ (۵)
و اگر عجب دارى، عجب از سخن آنان [=كافران‏] است كه:
«آيا وقتى خاك شديم، به راستى در آفرينش جديدى خواهيم بود؟»
اينان همان كسانند كه به پروردگارشان كفر ورزيده‌‏اند
و در گردنهايشان زنجيرهاست،
و آنان همدم آتشند و در آن ماندگار خواهند بود.
وَ يَسْتَعْجِلُونَكَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ وَ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمُ الْمَثُلاتُ
وَ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ لِلنَّاسِ عَلى‏ ظُلْمِهِمْ
وَ إِنَّ رَبَّكَ لَشَدِيدُ الْعِقابِ (۶)
و پيش از رحمت، شتابزده از تو عذاب مى‌‏طلبند
و حال آنكه پيش از آنان [بر كافران‏] عقوبتها رفته است،
و به راستى پروردگار تو نسبت به مردم -با وجود ستمشان- بخشايشگر است،
و به يقين پروردگار تو سخت‏‌كيفر است.
وَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ
إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ (۷)
و آنان كه كافر شده‌‏اند مى‏‌گويند:
«چرا نشانه‌‏اى آشكار از طرف پروردگارش بر او نازل نشده است؟»
[اى پيامبر،] تو فقط هشداردهنده‏‌اى، و براى هر قومى رهبرى است.

خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ

یعنی:
«نور الولایة» فرایند خلقت است!
خلقتی که از آدمِ حسود، اهلِ نور خلق می‌شود! + «نور تربیت!»
«خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ»
فرایندی که تمناهای درون قلبتو تخریب میکنه و حسادتتو غیر فعال میکنه
تا به شخصیت نورانی جدیدی تبدیل بشی، فرایند نور ولایت است «ثُمَّ قالَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ»!
فرایندی که حسادت رو به نور تغییر میده، همون مخلوق نورانی بی عیب خدا،
یعنی 
ولایت محمد و آل محمد علیهم السلام است!
این میشه آیة الکرسی:
«الله ولیّ الذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الی النّور»
به شرط اینکه خودت خواهان این تغییر بزرگ باشی!
متاسفانه عده زیادی علیرغم اینکه این نور شفابخش، سرِ راهشون قرار میگیره، اما باز هم دل از تمناهاشون نمیکنن و دنبال طاغوتی میگردن که این تمناها رو براشون تایید کنه، لذا در ولایت غیر آل محمد علیه السلام داخل میشن و اینجوری اختیارا و خود خواسته، آتش ابدی جهنم را بر بهشت دائمی آل محمد علیهم السلام، ترجیح می‌دهند «و الذین کفروا اولیائهم الطاغوت یخرجونهم من النور الی الظلمات اولئک اصحاب النار هم فیها خالدون».

[سورة آل‏‌عمران (۳): الآيات ۵۹ الى ۶۱]
إِنَّ مَثَلَ عِيسى‏ عِنْدَ اللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ
ثُمَّ قالَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (۵۹)
در واقع، مَثَلِ عيسى نزد خدا همچون مَثَلِ [خلقت‏] آدم است [كه‏] او را از خاك آفريد؛
سپس بدو گفت: «باش»؛ پس وجود يافت.
الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَلا تَكُنْ مِنَ الْمُمْتَرِينَ (۶۰)
[آنچه درباره عيسى گفته شد] حق [و] از جانب پروردگار تو است.
پس، از ترديدكنندگان مباش.
فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ
تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَكُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَكُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَكُمْ
ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكاذِبِينَ (۶۱)
پس هر كه در اين [باره‏] پس از دانشى كه تو را [حاصل‏] آمده، با تو محاجه كند، بگو:
«بياييد پسرانمان و پسرانتان، و زنانمان و زنانتان، و ما خويشان نزديك و شما خويشان نزديك خود را فرا خوانيم؛ سپس مباهله كنيم، و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم.»

فَإِنَّا خَلَقْناكُمْ مِنْ تُرابٍ

[سورة الحج (۲۲): الآيات ۱ الى ۵]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏
به نام خداوند رحمتگر مهربان‏
يا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ
إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَيْ‏ءٌ عَظِيمٌ (۱)
اى مردم، از پروردگار خود پروا كنيد،
چرا كه زلزله رستاخيز امرى هولناك است.
يَوْمَ تَرَوْنَها تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ
وَ تَضَعُ كُلُّ ذاتِ حَمْلٍ حَمْلَها
وَ تَرَى النَّاسَ سُكارى‏ وَ ما هُمْ بِسُكارى‏
وَ لكِنَّ عَذابَ اللَّهِ شَدِيدٌ (۲)
روزى كه آن را ببينيد، هر شيردهنده‌‏اى آن را كه شير مى‌‏دهد [از ترس‏] فرو مى‌‏گذارد،
و هر آبستنى بار خود را فرو مى‌‏نهد،
و مردم را مست مى‌‏بينى و حال آنكه مست نيستند،
ولى عذاب خدا شديد است.
وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يُجادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ يَتَّبِعُ كُلَّ شَيْطانٍ مَرِيدٍ (۳)
و برخى از مردم در باره خدا بدون هيچ علمى مجادله مى‏‌كنند
و از هر شيطان سركشى پيروى مى‌‏نمايند.
كُتِبَ عَلَيْهِ أَنَّهُ مَنْ تَوَلاَّهُ فَأَنَّهُ يُضِلُّهُ وَ يَهْدِيهِ إِلى‏ عَذابِ السَّعِيرِ (۴)
بر [شيطان‏] مقرر شده است كه هر كس او را به دوستى گيرد،
قطعاً او وى را گمراه مى‌‏سازد و به عذاب آتشش مى‌‏كشاند.
يا أَيُّهَا النَّاسُ
إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِنَ الْبَعْثِ
فَإِنَّا خَلَقْناكُمْ مِنْ تُرابٍ
ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِنْ مُضْغَةٍ مُخَلَّقَةٍ وَ غَيْرِ مُخَلَّقَةٍ
لِنُبَيِّنَ لَكُمْ وَ نُقِرُّ فِي الْأَرْحامِ ما نَشاءُ إِلى‏ أَجَلٍ مُسَمًّى
ثُمَّ نُخْرِجُكُمْ طِفْلاً
ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ
وَ مِنْكُمْ مَنْ يُتَوَفَّى
وَ مِنْكُمْ مَنْ يُرَدُّ إِلى‏ أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَيْلا يَعْلَمَ مِنْ بَعْدِ عِلْمٍ شَيْئاً
وَ تَرَى الْأَرْضَ هامِدَةً
فَإِذا أَنْزَلْنا عَلَيْهَا الْماءَ اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ وَ أَنْبَتَتْ مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ (۵)
اى مردم، اگر در باره برانگيخته شدن در شكّيد، پس [بدانيد] كه ما شما را از خاك آفريده‌‏ايم،
سپس از نطفه، سپس از علقه، آنگاه از مضغه، داراى خلقت كامل و [احياناً] خلقت ناقص، تا [قدرت خود را] بر شما روشن گردانيم.
و آنچه را اراده مى‏‌كنيم تا مدتى معين در رحمها قرار مى‌‏دهيم، آنگاه شما را [به صورت‏] كودك برون مى‌‏آوريم، سپس [حيات شما را ادامه مى‏‌دهيم‏] تا به حد رشدتان برسيد،
و برخى از شما [زودرس‏] مى‌‏ميرد،
و برخى از شما به غايت پيرى مى‌‏رسد به گونه‌‏اى كه پس از دانستن [بسى چيزها] چيزى نمى‏‌داند.
و زمين را خشكيده مى‌‏بينى و[لى‏] چون آب بر آن فرود آوريم به جنبش درمى‏‌آيد و نمو مى‌‏كند و از هر نوع [رستنيهاى‏] نيكو مى‏‌روياند.

چه خوشبوئى اى خاك!

امام علی علیه السلام:
وَاها لَكِ أَيَّتُهَا التُّرْبَةُ
لَيَحْشُرُنَّ مِنْكَ قَوْمٌ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ بِغَيْر حِسابٍ.
اميرالمؤمنين عليه السلام خطاب به خاك كربلا فرمود:
چه خوشبوئى اى خاك!
در روز قيامت قومى از تو بپاخيزند كه بدون حساب وبى درنگ به بهشت روند.
👈 چه قلوب پاک و خوشبوئی!
قلوبی که بی حساب و کتاب، بهشت را در آغوش گرفته اند!
بهشت این قلوب، حضور و رویت نور حسین ع و یاران باوفای او است.
به نور این قلوب میگن تربت شفابخش کربلا که معجزه میکنه.
به این میگن تربت! به این میگن خاک مقدس! که آثار و فوائدش قابل وصف نیست!
چه خوشبوئى اى خاك! چه خوشبوئى اى خاك! چه خوشبوئى اى خاك! 👉👉👉

اشتراک گذاری مطالب در شبکه های اجتماعی