The darkness of the conspiracy
and the unfaithfulness of jealous people!
«وطء» یکی از هزار واژه مترادف «حسد» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«واطأ في الشعر: إذا قال بيتين على قافية واحدة و أوطأ مثله»
انگاری ابیات شعر همه با هم دست‌به‌یکی کرده‌اند که با یک قافیه سروده شوند!
«الْمُوَاطَأَةُ: الموافقة»
+ «دسو»
+ «قرد»
+ مفهوم «موافقت و هماهنگی»
+ «طبق – انطباق»
توطئه از همین ریشه است.
«یعنی با هم دست‌به‌یکی کردند! همدستی و همسویی! با هم توافق کردند!»
از این واژه مفهوم «استعلاء على شيء و جعله تحت النفوذ و التصرّف» استنباط می شود.
«غدر» یکی از هزار واژه مترادف «حسد» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«الْغَدِيرُ: القطعةُ من السّيل يغادرها السّيل يتركها.»
«سُمِّي الغدير لأن السيل غادرَه أي تركه»
اهل حسادت، اهل نور رو ترک میکنن!
ازشون جدا میشن! بی‌وفایی خودشون اینجوری نشون میدن!
«أَغْدَرَهُ: او را گذاشت و رفت، او را باقى گذاشت.»
«غادَرَهُ : او را رها كرد و بر جاى گذاشت.»
تاریکی بی‌وفایی اهل حسادت رو واژه غدر توضیح می‌دهد.
در حدیث جنود عقل و جهل:
[وَ الْوَفَاءُ وَ ضِدَّهُ الْغَدْرَ]:
«الغَدَّار: بسيار بىوفا»
مفهوم «بی‌وفایی» از واژه غدر استنباط می‌شود.
بی‌وفایی، قلبتو تاریک میکنه!
«وفای به عهد» قلبتو روشن میکنه!
اهل حسادت، بجای وفا، غدر میکنن! این ویژگی گرگ‌هاست!
امام کاظم علیه السلام:
«يَا هِشَامُ إِنَّ اَلْمَسِيحَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ لِلْحَوَارِيِّينَ
يَا عَبِيدَ السَّوْءِ
لاَ تَكُونُوا شَبِيهاً بِالْحِدَاءِ اَلْخَاطِفَةِ وَ لاَ بِالثَّعَالِبِ اَلْخَادِعَةِ وَ لاَ بِالذِّئَابِ اَلْغَادِرَةِ وَ لاَ بِالْأُسُدِ اَلْعَاتِيَةِ كَمَا تَفْعَلُ بِالْفَرَائِسِ كَذَلِكَ تَفْعَلُونَ بِالنَّاسِ فَرِيقاً تَخْطَفُونَ وَ فَرِيقاً تَخْدَعُونَ وَ فَرِيقاً تَغْدِرُونَ بِهِمْ»
«اى هشام! همانا مسيح عليه السّلام به حواريون فرمود:
اى بندگان بد!
نه چون زاغهاى رباينده باشيد، و نه مانند روبهان حيله‌گر، و نه گرگهاى دغل، و نه مانند شيران درنده كه با مردم آن كنيد كه آنها با شكار خود مى‌كنند، و دسته‌اى را برباييد و گروهى را بفريبيد و به گروهى خيانت نمائيد!»
کسانی که رابطه خویش را با منبع نور خود قطع می‌کنند (+ صله رحم)، گرگ‌صفت هستند «الذِّئَابِ الْغَادِرَةِ» و حالت و سیئه حسد بر آنها غلبه داشته و تئوری «لا مساس» سامری را دنبال می‌کنند!
+ «ختل»
+ «غوی»
کسی که عضو یک گروه در کانالهای شبکه های اجتماعی هست، به محض اینکه از این کانال خوشش نمیاد فورا «leave» میده! این کانال رو ترک میکنه!
این مثالی است برای فهم واژه غدر.
اهل نور تعهد داده‌اند که تحت هیچ شرایطی، کانال و گروه نورانی خودشونو ترک نکنند! بی‌وفایی نکنند! «لیو» ندهند! جاخالی ندهند! جا نزنند! ترک نور نکنند: «فَلَمَّا نَسُوا ما ذُكِّرُوا بِهِ» يَعْنِي فَلَمَّا تَرَكُوا وَلَايَةَ عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع» – «لِأَنَّ الْخَلْقَ تَرَكُوا مُرَاعَاةَ دِينِهِمْ وَ مُرَاقَبَةَ أَحْوَالِهِمْ».
اجتناب و دوری کردن از نور!
اجتناب و دوری کردن از محاسبه نفس و مجاهده قلبی!
«تَرَكُوا … مُرَاقَبَةَ أَحْوَالِهِمْ»
بی‌خیالِ فهمِ قبض و بسطِ نورِ قلبشون شدند!!!
این جازدن میشه غدر!
کم آوردن! نامردی کردن! بزدل بودن! فرار کردن از همکاری با نور! ترک میدان کردن!
«غَدِرَ عَنْ اصْحَابه: از دوستان و ياران خود عقب ماند.»،
«جاماندگان!»: «الغُدَارَة: باقى‌مانده چيزى»
+ مفهوم «خذلان: خَذَلَتِ الوحشيّة ولدها»
یا قلیل الوفاء! یا کثیر التّجنّی!
همدستی اهل حسادت در داستان غصب فدک!
حضرت زهرا سلام الله علیها:
أَ فَتَجْمَعُونَ إِلَى اَلْغَدْرِ اِعْتِلاَلاً عَلَيْهِ بِالزُّورِ
وَ هَذَا بَعْدَ وَفَاتِهِ شَبِيهٌ بِمَا بُغِيَ لَهُ مِنَ اَلْغَوَائِلِ فِي حَيَاتِهِ.
آيا شما باهم توطئه كرده و براى اين حيله بهانه و علّتى مى‌تراشيد؟
همان گونه كه در زمان حيات آن رسول گرامى نيز به او سخنان ناروا نسبت مى‌داديد!
+ کلام حضرت زینب سلام الله علیها خطاب به اهل کوفه:
«يَا أَهْلَ الْكُوفَةِ يَا أَهْلَ الْمَكْرِ وَ الْغَدْرِ وَ الْخُيَلَاءِ»
يَا مُبَدِّدَ شَمْلِ الْبَاغِينَ
«بَدَّدَ الشيء: إِذا فرّقه.»
«شمل مُبَدَّد: أي متفرق.»
نور، اجتماع و توطئۀ اهل حسد را متفرّق و نابود میکند!
تاریکی توطئه اهل حسادت!
اهل حسادت، با همدیگه دست‌به‌یکی میکنن!
تا جای حقّ و باطل رو عوض کنند!
تا جای حلال و حرام رو عوض کنند!
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه):
مَعْنَی قَوْلِهِ زِیادَةٌ فِی الْکُفْرِ أَنَّهُمْ کَانُوا أَحَلُّوا مَا حَرَّمَ اللهُ وَ حَرَّمُوا مَا أَحَلَّ اللَّهُ.
معنی زِیادَةٌ فِی الْکُفْرِ این است که
اعراب آنچه خداوند حرام کرده بود را حلال می‌شمردند و آنچه حلال نموده بود را حرام.
«لِيُواطِؤُا عِدَّةَ ما حَرَّمَ اللَّهُ»
[سورة التوبة (۹): آية ۳۶]
إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنا عَشَرَ شَهْراً فِي كِتابِ اللَّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ
مِنْها أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ
فَلا تَظْلِمُوا فِيهِنَّ أَنْفُسَكُمْ
وَ قاتِلُوا الْمُشْرِكِينَ كَافَّةً كَما يُقاتِلُونَكُمْ كَافَّةً
وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ (۳۶)
در حقيقت، شماره ماهها نزد خدا، از روزى كه آسمانها و زمين را آفريده،
در كتاب [علمِ] خدا، دوازده ماه است؛
از اين [دوازده ماه]، چهار ماه، [ماهِ] حرام است. اين است آيين استوار،
پس در اين [چهار ماه] بر خود ستم مكنيد،
و همگى با مشركان بجنگيد، چنانكه آنان همگى با شما مىجنگند،
و بدانيد كه خدا با پرهيزگاران است.
[سورة التوبة (۹): آية ۳۷]
إِنَّمَا النَّسِيءُ زِيادَةٌ فِي الْكُفْرِ
يُضَلُّ بِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا
يُحِلُّونَهُ عاماً وَ يُحَرِّمُونَهُ عاماً
لِيُواطِؤُا عِدَّةَ ما حَرَّمَ اللَّهُ
فَيُحِلُّوا ما حَرَّمَ اللَّهُ
زُيِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمالِهِمْ
وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكافِرِينَ (۳۷)
جز اين نيست كه جابجا كردنِ [ماههاى حرام]، فزونى در كفر است كه كافران به وسيله آن گمراه مىشوند؛
آن را يكسال حلال مىشمارند، و يكسال [ديگر]، آن را حرام مىدانند،
تا با شماره ماههايى كه خدا حرام كرده است موافق سازند،
و در نتيجه آنچه را خدا حرام كرده [بر خود] حلال گردانند.
زشتىِ اعمالشان برايشان آراسته شده است،
و خدا گروه كافران را هدايت نمىكند.
«نقض عهد!»
قصه تکراری پیمان‌شکنی اهل حسادت!
«نقض» یکی از هزار واژه مترادف «حسد» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«نقیض المفاصل»
«تَنَقَّضَ الحبلُ: طناب سست شد.»
«تَنَقَّضَ البيتُ: خانه شكاف برداشت و از آن صدائى شنيده شد.»
«وَ لا تَكُونُوا كَالَّتِي نَقَضَتْ غَزْلَها مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ أَنْكاثاً»
[سورة النحل (۱۶): الآيات ۹۱ الى ۹۴]
وَ أَوْفُوا بِعَهْدِ اللَّهِ إِذا عاهَدْتُمْ وَ لا تَنْقُضُوا الْأَيْمانَ بَعْدَ تَوْكِيدِها وَ قَدْ جَعَلْتُمُ اللَّهَ عَلَيْكُمْ كَفِيلاً إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ ما تَفْعَلُونَ (۹۱)
و چون با خدا پيمان بستيد، به پيمان خود وفا كنيد و سوگندهاى [خود را] پس از استوار كردن آنها مشكنيد، با اينكه خدا را بر خود ضامن [و گواه] قرار دادهايد، زيرا خدا آنچه را انجام مىدهيد مىداند.
وَ لا تَكُونُوا كَالَّتِي نَقَضَتْ غَزْلَها مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ أَنْكاثاً تَتَّخِذُونَ أَيْمانَكُمْ دَخَلاً بَيْنَكُمْ أَنْ تَكُونَ أُمَّةٌ هِيَ أَرْبى مِنْ أُمَّةٍ إِنَّما يَبْلُوكُمُ اللَّهُ بِهِ وَ لَيُبَيِّنَنَّ لَكُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ ما كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ (۹۲)
و مانند آن [زنى] كه رشته خود را پس از محكم بافتن، [يكى يكى] از هم مىگسست مباشيد كه سوگندهاى خود را ميان خويش وسيله [فريب و] تقلب سازيد [به خيال اين] كه گروهى از گروه ديگر [در داشتن امكانات] افزونترند.
جز اين نيست كه خدا شما را بدين وسيله مىآزمايد و روز قيامت در آنچه اختلاف مىكرديد، قطعاً براى شما توضيح خواهد داد.
وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً واحِدَةً وَ لكِنْ يُضِلُّ مَنْ يَشاءُ وَ يَهْدِي مَنْ يَشاءُ وَ لَتُسْئَلُنَّ عَمَّا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (۹۳)
و اگر خدا مىخواست قطعاً شما را امّتى واحد قرار مىداد، ولى هر كه را بخواهد بيراه و هر كه را بخواهد هدايت مىكند و از آنچه انجام مى‌داديد حتماً سؤال خواهيد شد.
وَ لا تَتَّخِذُوا أَيْمانَكُمْ دَخَلاً بَيْنَكُمْ فَتَزِلَّ قَدَمٌ بَعْدَ ثُبُوتِها وَ تَذُوقُوا السُّوءَ بِما صَدَدْتُمْ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَ لَكُمْ عَذابٌ عَظِيمٌ (۹۴)
و زنهار، سوگندهاى خود را دستاويز تقلب ميان خود قرار مدهيد، تا گامى بعد از استواريش بلغزد، و شما به [سزاى] آنكه [مردم را] از راه خدا باز داشتهايد دچار شكنجه شويد و براى شما عذابى بزرگ باشد.
امام علی علیه السلام:
يَا أَيُّهَا اَلنَّاسُ
لِمَ تَنْقُضُونَ تَرْتِيبَ اَلْأَلْبَابِ
لِمَ تُؤَخِّرُونَ مَنْ قَدَّمَهُ اَلْكَرِيمُ اَلْوَهَّابُ.
قلوب بی‌وفای اهل حسادت!
امام صادق علیه السلام:
ذَهَبَ الْوَفَاءُ ذَهَابَ أَمْسِ الذَّاهِبِ
وَ النَّاسُ بَيْنَ مُخَاتِلٍ وَ مُوَارِبٍ
يُفْشُونَ بَيْنَهُمُ الْمَوَدَّةَ وَ الصَّفَا
وَ قُلُوبُهُمْ مَحْشُوَّةٌ بِعَقَارِبِ
همانند روزى كه گذشت، وفاى دوستان رفته است.
و مردم يا حيله مىزنند يا خدعه.
دوستى و يكرنگى را بصورت ظاهر اعلام مىدارند،
اما قلبهاى آنان از عقرب كينه انباشته است.
مشتقات ریشۀ «نقض» در آیات قرآن:
الَّذينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ ميثاقِهِ وَ يَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ أُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ (27)
فَبِما نَقْضِهِمْ ميثاقَهُمْ وَ كُفْرِهِمْ بِآياتِ اللَّهِ وَ قَتْلِهِمُ الْأَنْبِياءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَ قَوْلِهِمْ قُلُوبُنا غُلْفٌ بَلْ طَبَعَ اللَّهُ عَلَيْها بِكُفْرِهِمْ فَلا يُؤْمِنُونَ إِلاَّ قَليلاً (155)
فَبِما نَقْضِهِمْ ميثاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَ جَعَلْنا قُلُوبَهُمْ قاسِيَةً يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ وَ نَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ وَ لا تَزالُ تَطَّلِعُ عَلى خائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلاَّ قَليلاً مِنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اصْفَحْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنينَ (13)
الَّذينَ عاهَدْتَ مِنْهُمْ ثُمَّ يَنْقُضُونَ عَهْدَهُمْ في كُلِّ مَرَّةٍ وَ هُمْ لا يَتَّقُونَ (56)
الَّذينَ يُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ لا يَنْقُضُونَ الْميثاقَ (20)
وَ الَّذينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ ميثاقِهِ وَ يَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ أُولئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ (25)
وَ أَوْفُوا بِعَهْدِ اللَّهِ إِذا عاهَدْتُمْ وَ لا تَنْقُضُوا الْأَيْمانَ بَعْدَ تَوْكيدِها وَ قَدْ جَعَلْتُمُ اللَّهَ عَلَيْكُمْ كَفيلاً إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ ما تَفْعَلُونَ (91)
وَ لا تَكُونُوا كَالَّتي نَقَضَتْ غَزْلَها مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ أَنْكاثاً تَتَّخِذُونَ أَيْمانَكُمْ دَخَلاً بَيْنَكُمْ أَنْ تَكُونَ أُمَّةٌ هِيَ أَرْبى مِنْ أُمَّةٍ إِنَّما يَبْلُوكُمُ اللَّهُ بِهِ وَ لَيُبَيِّنَنَّ لَكُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ ما كُنْتُمْ فيهِ تَخْتَلِفُونَ (92)
الَّذي أَنْقَضَ ظَهْرَكَ (3)
مشتقات ریشۀ «وطء» در آیات قرآن:
إِنَّمَا النَّسيءُ زِيادَةٌ فِي الْكُفْرِ يُضَلُّ بِهِ الَّذينَ كَفَرُوا يُحِلُّونَهُ عاماً وَ يُحَرِّمُونَهُ عاماً لِيُواطِؤُا عِدَّةَ ما حَرَّمَ اللَّهُ فَيُحِلُّوا ما حَرَّمَ اللَّهُ زُيِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمالِهِمْ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكافِرينَ (37)
ما كانَ لِأَهْلِ الْمَدينَةِ وَ مَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْأَعْرابِ أَنْ يَتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ وَ لا يَرْغَبُوا بِأَنْفُسِهِمْ عَنْ نَفْسِهِ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ لا يُصيبُهُمْ ظَمَأٌ وَ لا نَصَبٌ وَ لا مَخْمَصَةٌ في سَبيلِ اللَّهِ وَ لا يَطَؤُنَ مَوْطِئاً يَغيظُ الْكُفَّارَ وَ لا يَنالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَيْلاً إِلاَّ كُتِبَ لَهُمْ بِهِ عَمَلٌ صالِحٌ إِنَّ اللَّهَ لا يُضيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنينَ (120)
وَ أَوْرَثَكُمْ أَرْضَهُمْ وَ دِيارَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ وَ أَرْضاً لَمْ تَطَؤُها وَ كانَ اللَّهُ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَديراً (27)
هُمُ الَّذينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ وَ الْهَدْيَ مَعْكُوفاً أَنْ يَبْلُغَ مَحِلَّهُ وَ لَوْ لا رِجالٌ مُؤْمِنُونَ وَ نِساءٌ مُؤْمِناتٌ لَمْ تَعْلَمُوهُمْ أَنْ تَطَؤُهُمْ فَتُصيبَكُمْ مِنْهُمْ مَعَرَّةٌ بِغَيْرِ عِلْمٍ لِيُدْخِلَ اللَّهُ في رَحْمَتِهِ مَنْ يَشاءُ لَوْ تَزَيَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذاباً أَليماً (25)
إِنَّ ناشِئَةَ اللَّيْلِ هِيَ أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قيلاً (6)