نور، رازِ شادابی! لَحْماً طَرِيًّا!

در رساله‌ی امام هادی علیه السلام در ردّ نظر اهل جبر و تفویض و در اثبات عدل و مقامی بین جبر و اختیار روایت شده است: …
نخستین نعمتی که خداوند به انسان داد، صحّت و سلامت خرد و برتری دادن او بر بسیاری از آفریدگان خویش، به کمال خرد و قوای تشخیص آشکار بین حق و باطل است؛ و این از آن روست که هر جنبنده‌ای به پهنه‌ی زمین به‌واسطه‌ی حواسّ خود [زنده و] برپا و در درون خود پویاست! امّا آدمیزاده را به‌واسطه‌ی نطق بر دیگران برتری داده که نطق در دیگر آفریده‌ها نیست و به‌وسیله‌ی حواسّ ادراک نمی‌شود. پس به خاطر نطق است که خدا آدمیزاده را بر دیگر آفریدگان چیرگی داده تا بدان جا که امر و نهی‌کننده گشته و دیگران در تسخیر او هستند، چنانکه خدا فرموده است:
همچنین آن‌ها را رام شما ساخت تا خدا را به شکرانه‌ی آنکه هدایتتان کرده است، به بزرگی یاد کنید.
و فرمود:
وَ هُوَ الَّذِی سَخَّرَ الْبَحْرَ لِتَأْکُلُوا مِنْهُ لَحْماً طَرِیًّا وَ تَسْتَخْرِجُوا مِنْهُ حِلْیَةً تَلْبَسُونَها
و فرمود:
وَ الْأَنْعامَ خَلَقَها لَکُمْ فِیها دِفْءٌ وَ مَنافِعُ وَ مِنْها تَأْکُلُونَ. وَ لَکُمْ فِیها جَمالٌ حِینَ تُرِیحُونَ وَ حِینَ تَسْرَحُونَ* وَ تَحْمِلُ أَثْقالَکُمْ إِلی بَلَدٍ لَمْ تَکُونُوا بالِغِیهِ إِلَّا بِشِقِّ الْأَنْفُسِ.
و از این رو خداوند انسان را به پیروی از فرمان و اطاعت خود دعوت فرمود چراکه او را به شکلی درست و منظم خلقت کرد و کمال نطق و [خردورزی] و شناخت بر دیگران برتری داد و به او توان و استطاعتی مرحمت کرد که بدانچه فرموده بندگی کند.


[سورة فاطر (۳۵): الآيات ۱۱ الى ۱۷]
وَ ما يَسْتَوِي الْبَحْرانِ هذا عَذْبٌ فُراتٌ سائِغٌ شَرابُهُ وَ هذا مِلْحٌ أُجاجٌ وَ مِنْ كُلٍّ تَأْكُلُونَ لَحْماً طَرِيًّا وَ تَسْتَخْرِجُونَ حِلْيَةً تَلْبَسُونَها وَ تَرَى الْفُلْكَ فِيهِ مَواخِرَ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (۱۲)
و دو دريا يكسان نيستند: اين يك، شيرينِ تشنگى‌‏زدا [و] نوشيدنش گواراست؛ و آن يك، شورِ تلخ‏‌مزه است؛ و از هر يك گوشتى تازه مى‌‏خوريد و زيورى كه آن را بر خود مى‌‏پوشيد بيرون مى‏‌آوريد؛ و كشتى را در آن، موج‌‏شكاف مى‌‏بينى تا از فضلِ او [روزى خود را] جستجو كنيد، و اميد كه سپاس بگزاريد.