Final exam: Who passed? Who failed?
One who listens to the luminous commands of his dynamic heart is passed by producing righteous deeds.
But jealousy makes the deadly mistake, ie disconnecting from its source of light, and thus it will fail forever.
«ردد» یکی از هزار واژه مترادف «حسد» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«درهمٌ رَدٌّ، درهمٌ زائفٌ: درهم تقلّبى و جعلى»
«يقال للإنسان إذا كان فيه عيب: فيه نَظْرة و رَدَّة و خَيْلة»
«اسْتَرَدَّ المتاع: استرجعه، متاع را خواست كه برگرداند.»
[استرداد – مستردّ]: کالای تقلّبی، مسترد می‌شود.
اهل حسادت، همچون پول تقلّبی و چک بی‌محل، در فتنه حوادث، برگشت میخورن!
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم:
«مَنْ عَمِلَ عَمَلاً لَيْسَ عَلَيْهِ أَمْرُنَا فَهُوَ رَدٌّ.»
عملِ بدون برند نورانی، پذیرفته نخواهد شد!
«قبولی خرداد، آغاز بی‌پایان، مردودین شهریور، پایان بی‌آغاز»
داستان تکراری مستقرین «فَلَا يَرْتَدُّونَ أَبَداً»
و معارین «وَ مِنْهُمْ مَنْ يُعِيرُ الْإِيمَانَ عَارِيَّةً»
وَ مِنْهُمْ مَنْ يُعِيرُ الْإِيمَانَ عَارِيَّةً
فَإِذَا هُوَ دَعَا وَ أَلَحَّ فِي الدُّعَاءِ مَاتَ عَلَى الْإِيمَانِ.
[جبل – معارین و مستقرین – ارتداد]:
+ مفهوم «ثبات» که در واژه «جبل» وجود دارد.
امام صادق علیه السلام:
إِنَّ اللَّهَ جَبَلَ النَّبِيِّينَ عَلَى نُبُوَّتِهِمْ فَلَا يَرْتَدُّونَ أَبَداً
وَ جَبَلَ الْأَوْصِيَاءَ عَلَى وَصَايَاهُمْ فَلَا يَرْتَدُّونَ أَبَداً
وَ جَبَلَ بَعْضَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى الْإِيمَانِ فَلَا يَرْتَدُّونَ أَبَداً
وَ مِنْهُمْ مَنْ يُعِيرُ الْإِيمَانَ عَارِيَّةً
فَإِذَا هُوَ دَعَا وَ أَلَحَّ فِي الدُّعَاءِ مَاتَ عَلَى الْإِيمَانِ.
خداوند پيامبران را بر سرشت نبوت آفريد،
یعنی در نبوت خود ثابت قرار داده و آنها هرگز از مقام خود كنار نمىروند،
و اوصياء آنها را هم به اين طريق قرار داده است، یعنی آنها را بر سرشت وصيتها (و آنچه به آنها سفارش شده) آفريد، پس هرگز برنگردند،
گروهى از مؤمنان هم اين چنين هستند، یعنی بر سرشت ايمان آفريده شده‌اند، پس هرگز برنگردند،
گروهى هم ايمان عاريه دارند، پس اگر دعا كنند و اصرار بر دعا داشته باشند با ايمان از دنيا مىروند.
+ «بداء»
+ «ردد»
+ «عور»
[سورة البقرة (۲): آية ۲۱۷]
يَسْئَلُونَكَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرامِ قِتالٍ فِيهِ قُلْ قِتالٌ فِيهِ كَبِيرٌ وَ صَدٌّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَ كُفْرٌ بِهِ وَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ وَ إِخْراجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبَرُ عِنْدَ اللَّهِ وَ الْفِتْنَةُ أَكْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ وَ لا يَزالُونَ يُقاتِلُونَكُمْ حَتَّى يَرُدُّوكُمْ عَنْ دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطاعُوا وَ مَنْ يَرْتَدِدْ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَيَمُتْ وَ هُوَ كافِرٌ فَأُولئِكَ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ (۲۱۷)
از تو در باره كارزار در ماه حرام مىپرسند. بگو: «كارزار در آن، گناهى بزرگ و باز داشتن از راه خدا و كفر ورزيدن به او و[ باز داشتن از] مسجدالحرام [=حج]، و بيرون راندنِ اهل آن از آنجا، نزد خدا [گناهى] بزرگتر، و فتنه [=شرك] از كشتار بزرگتر است.» و آنان پيوسته با شما مىجنگند تا -اگر بتوانند- شما را از دينتان برگردانند. و كسانى از شما كه از دين خود برگردند و در حال كفر بميرند، آنان كردارهايشان در دنيا و آخرت تباه مىشود، و ايشان اهل آتشند و در آن ماندگار خواهند بود.
[سورة المائدة (۵): الآيات ۲۰ الى ۲۱]
يا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَ لا تَرْتَدُّوا عَلى أَدْبارِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خاسِرِينَ (۲۱)
«اى قوم من، به سرزمين مقدّسى كه خداوند براى شما مقرر داشته است درآييد، و به عقب بازنگرديد كه زيانكار خواهيد شد.»
[سورة المائدة (۵): آية ۵۴]
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكافِرِينَ يُجاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ لا يَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلِيمٌ (۵۴)
اى كسانى كه ايمان آوردهايد، هر كس از شما از دين خود برگردد، به زودى خدا گروهى [ديگر] را مىآورد كه آنان را دوست مىدارد و آنان [نيز] او را دوست دارند. [اينان] با مؤمنان، فروتن، [و] بر كافران سرفرازند. در راه خدا جهاد مىكنند و از سرزنش هيچ ملامتگرى نمىترسند. اين فضل خداست. آن را به هر كه بخواهد مىدهد، و خدا گشايشگر داناست.
[سورة محمد (۴۷): الآيات ۲۱ الى ۲۵]
إِنَّ الَّذِينَ ارْتَدُّوا عَلى أَدْبارِهِمْ مِنْ بَعْدِ ما تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى الشَّيْطانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَ أَمْلى لَهُمْ (۲۵)
بىگمان، كسانى كه پس از آنكه [راهِ] هدايت بر آنان روشن شد [به حقيقت] پشت كردند، شيطان آنان را فريفت و به آرزوهاى دور و درازشان انداخت.
«اُریجینال» بوی روشنایی میده و «فِیک» بوی تاریکی!
«روز رسوایی اسرار نهان!»
«يَوْمَ تُبْلَى السَّرائِرُ»
اکثرا آخرین فرصت شهریور رو «خودخواسته» به هدر میدن و برای همیشه مردود میشن!
«وَ ارْتَدَّ كَثِيرٌ»، «لَتَرْكَبُنَّ طَبَقاً عَنْ طَبَقٍ»
در داستان زیبای بلوهر و یوذاسف:
«فَفِيهِمْ قَوْمٌ يَنْتَحِلُونَ الدِّينَ بِأَلْسِنَتِهِمْ وَ لَمْ يَسْتَحِقُّوهُ بِأَعْمَالِهِمْ»
«در ميان آنها، گروهی هستند كه با زبان ادعاى دين ميكنند، ولى با عمل استحقاق آن را ندارند.»
امام حسین علیه السلام:
وَ قَالَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فِي مَسِيرِهِ إِلَى كَرْبَلاَءَ:
إِنَّ هَذِهِ اَلدُّنْيَا قَدْ تَغَيَّرَتْ وَ تَنَكَّرَتْ وَ أَدْبَرَ مَعْرُوفُهَا
فَلَمْ يَبْقَ مِنْهَا إِلاَّ صُبَابَةٌ كَصُبَابَةِ اَلْإِنَاءِ وَ خَسِيسُ عَيْشٍ كَالْمَرْعَى اَلْوَبِيلِ
أَ لاَ تَرَوْنَ أَنَّ اَلْحَقَّ لاَ يُعْمَلُ بِهِ وَ أَنَّ اَلْبَاطِلَ لاَ يُتَنَاهَى عَنْهُ
لِيَرْغَبَ اَلْمُؤْمِنُ فِي لِقَاءِ اَللَّهِ مُحِقّاً
فَإِنِّي لاَ أَرَى اَلْمَوْتَ إِلاَّ سَعَادَةً وَ لاَ اَلْحَيَاةَ مَعَ اَلظَّالِمِينَ إِلاَّ بَرَماً
إِنَّ اَلنَّاسَ عَبِيدُ اَلدُّنْيَا وَ اَلدِّينُ لَعْقٌ عَلَى أَلْسِنَتِهِمْ يَحُوطُونَهُ مَا دَرَّتْ مَعَايِشُهُمْ
فَإِذَا مُحِّصُوا بِالْبَلاَءِ قَلَّ اَلدَّيَّانُونَ.
آن حضرت عليه السّلام در طىّ مسير خود به كربلا فرمود:
براستى كه اين سرا دگرگون گشته و تغيير قيافه داده و خوبيهايش رو به زوال است،
و جز رطوبتى كه بر ته كاسه نشيند،و جز يك زندگى پست و كم ارزشى-مانند چراگاهى كه جز گياه زيانبخش و بيماركننده در آن چيز ديگرى نمى‌رويد-از آن باقى نمانده است.
آيا نمى‌بينيد كه به حقّ عمل نمى‌شود، و باطل را رها نمى‌سازند؟!
در يك چنين وضعى بايد مرد باايمان آرزوى مرگ كند
چرا كه من مرگ را جز سعادت،و زندگى با ستمگران را جز ستوه فكر و رنجش دل ندانم،
براستى كه مردم گوش به فرمان و پيرو دنيايند،
و عقيده و آئين چون لعابى بر سر زبان آنان مى‌باشد كه تا زندگيشان روبراه است آن را مى‌چرخانند،
و چون به گرفتارى آزموده شوند افراد ديندار كم شوند».
آزمون غربال حوادث و گرفتاریها، پولهای قلابی رو از پولهای واقعی جداسازی میکنه!
«قلبهای فرسوده» زیر نور این دستگاه، زود خودشونو لو میدن!
«عشق و نفرت» قلبی، در فتنه حوادث، آشکار میشه!
مردودین حسود باید بدانند و باور کنند که:
جز اعمال صالح، هیچ چیز دیگه‌ای رو نمیشه با خودمون ببریم اون دنیا!
أَمَّا اَلنَّسَبُ فَقَدْ عَرَفْتُهُ،
وَ لَكِنَّكُمْ أَحْدَثْتُمْ بَعْدِي، وَ اِرْتَدَدْتُمُ اَلْقَهْقَرَى.
👈 داستان تکراری مرتدّین حسودی که با صاحبان و حاملان نور،
نسبت فامیلی بسیار نزدیکی هم داشتند!!! 👉
داستان تکراری ارتداد و واپس‌گرايى معارین حسود!!!
پيامبر صلّى اللّه عليه و اله فرمود:
أَ تَزْعُمُونَ أَنَّ رَحِمَ نَبِيِّ اَللَّهِ لاَ تَنْفَعُ قَوْمَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ،
بَلَى وَ اَللَّهِ إِنَّ رَحِمِي لَمَوْصُولَةٌ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ.
ثُمَّ قَالَ:
يَا أَيُّهَا اَلنَّاسُ،
أَنَا فَرَطُكُمْ عَلَى اَلْحَوْضِ، فَإِذَا جِئْتُ وَ قَامَ رِجَالٌ يَقُولُونَ:
يَا نَبِيَّ اَللَّهِ، أَنَا فُلاَنُ بْنُ فُلاَنٍ،
وَ قَالَ آخَرُ: يَا نَبِيَّ اَللَّهِ، أَنَا فُلاَنُ بْنُ فُلاَنٍ،
وَ قَالَ آخَرُ: يَا نَبِيَّ اَللَّهِ، أَنَا فُلاَنُ بْنُ فُلاَنٍ،
فَأَقُولُ:
👈 أَمَّا اَلنَّسَبُ فَقَدْ عَرَفْتُهُ، 👉
👈 وَ لَكِنَّكُمْ أَحْدَثْتُمْ بَعْدِي، وَ اِرْتَدَدْتُمُ اَلْقَهْقَرَى. 👉
آيا گمان مى‌كنيد كه خويشاوندى پيامبر خدا در روز قيامت به قومش سود نمى‌بخشد؟
بله به خدا سوگند خويشاوندى من در دنيا و آخرت برقرار است.
سپس فرمود: اى مردم، من در كنار حوض كوثر از پيش در انتظار شمايم.
پس هنگامى كه آمدم گروهى برمى‌خيزند و مى‌گويند:
اى پيامبر خدا من فلانى فرزند فلانى هستم.
و ديگرى مى‌گويد: اى پيامبر خدا من فلانى فرزند فلانى هستم
و ديگرى مى‌گويد: اى پيامبر خدا من فلانى فرزند فلانى هستم.
پس من مى‌گويم:
👈نسبت شما را با خود فهميدم. 👉
👈 اما شما پس از من رفتارى[نادرست]انجام داديد و به گذشته خود بازگشتيد. 👉
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
فإذا مِتُّ فأنا فَرَطُكُم و مَوعِدُكم الحَوضَ ···
فأقولُ: يا رَبِّ اُمَّتي!
فيقالُ: إنّك لا تَدرِي ما أحدَثُوا بَعدَكَ 👈 مُرتَدِّينَ على أعقابِهِم.👉
پس آنگاه كه بميرم، من پيشاهنگ شما خواهم بود و وعده گاه شما [با من بر سر ]حوض [كوثر ]باشد …
پس، مى گويم: پروردگارا! اينها امّت من هستند! 👉
در جوابم گفته شود:
👈👈👈 تو كه نمى‌دانى بعد از تو چه كارها كردند و به قهقرا (آيين پيشين خود) برگشتند. 👉👉👉
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:
إنّي عَلَى الحَوضِ أنتَظِرُ مَن يَرِدُ عَلَيَّ مِنكم،
فَوَ اللّهِ! لَيُقتَطَعَنَّ دُونِي رجالٌ،
فَلَأقُولَنَّ: أي رَبِّ، مِنّي و مِن اُمَّتي،
فيقولُ:
إنّكَ لا تَدرِي ما عَمِلُوا بَعدَك، 👉
ما زالوا يَرجِعونَ على أعقابِهِم. 👉
من در كنار حوض، منتظر كسانى از شما هستم كه نزد من آيند.
به خدا سوگند، مردانى از برابر من مى‌گذرند و من مى‌گويم:
پروردگار من! اينها از من و امّت من هستند.
خداوند مى‌فرمايد:
تو كه نمى‌دانى كه پس از تو چه كردند؛ 👉
👈👈👈 آنها پيوسته به عقب (آيين گذشته خود) بر مى‌گشتند. 👉👉👉
امام على عليه السلام:
إذا قَبَضَ اللّهُ رسولَهُ صلى الله عليه و آله،
رَجَعَ قومٌ على الأعقابِ،
و غالَتهُمُ السُّبُلُ،
و اتَّكَلُوا على الوَلاَئجِ.
👈👈👈 پس از آن كه خداوند جان رسولش صلى الله عليه و آله را گرفت،
گروهى به عقب برگشتند و راههاى ناهموار ، آنان را به هلاكت افكند
و بر افكار نادرست تكيه كردند. 👉👉👉
امام على عليه السلام:
مِن كتابِهِ إلى معاويةَ ـ :
و أردَيتَ جِيلاً مِنَ الناسِ كثيرا خَدَعتَهُم بِغَيِّكَ،
و ألقَيتَهُم في مَوجِ بَحرِكَ،
تَغشاهُمُ الظُّلُماتُ،
و تَتَلاطَمُ بِهِمُ الشُّبُهاتُ،
فَجازُوا (جارُوا) عن وِجهَتِهِم،
و نَكَصُوا على أعقابِهم،
و تَوَلَّوا على أدبارِهِم.
امام على عليه السلام در نامه خود به معاويه نوشت:
👈👈👈گروه بسيارى از مردم را به هلاكت افكندى و با گمراهى خود آنان را فريفتى و در موج درياىِ [پليديهاى] خويش درافكندى، تاريكيها آنان را فرا گرفت و امواج شبهات از هر سو آنها را به تلاطم آورد ؛ پس ، از راه راست دور شدند و به قهقرا برگشتند و به راه پيشينيان خويش بازگشتند. 👉👉👉
امام على عليه السلام:
مِن كلامٍ له عليه السلام كَلَّمَ به الخوارجَ:
فَاُوبُوا شَرَّ مَآبٍ، وَ ارجِعُوا عَلى أثَرِ الأعقابِ.
امام على عليه السلام به 👈 خوارج 👉 فرمود:
پس، به بدترين بازگشتگاه برگرديد و راه پيشينيان [خود] را در پيش گيريد. 👉👉👉