امام رضا عليه السلام:
قَالَ الْمَأْمُونُ بَارَكَ اللَّهُ فِيكَ يَا أَبَا الْحَسَنِ
فَأَخْبِرْنِي عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏
فَوَكَزَهُ مُوسى‏ فَقَضى‏ عَلَيْهِ قالَ هذا مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ‏  
قَالَ الرِّضَا ع
إِنَّ مُوسَى دَخَلَ مَدِينَةً مِنْ مَدَائِنِ فِرْعَوْنَ‏ عَلى‏ حِينِ غَفْلَةٍ مِنْ أَهْلِها وَ ذَلِكَ بَيْنَ الْمَغْرِبِ وَ الْعِشَاءِ «5» فَوَجَدَ فِيها رَجُلَيْنِ يَقْتَتِلانِ هذا مِنْ شِيعَتِهِ وَ هذا مِنْ عَدُوِّهِ‏ فَاسْتَغاثَهُ الَّذِي مِنْ شِيعَتِهِ عَلَى الَّذِي مِنْ عَدُوِّهِ‏ فَقَضَى مُوسَى عَلَى الْعَدُوِّ  وَ بِحُكْمِ اللَّهِ تَعَالَى ذِكْرُهُ‏ فَوَكَزَهُ‏ فَمَاتَ‏ قالَ هذا مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ‏ يَعْنِي الِاقْتِتَالَ الَّذِي كَانَ وَقَعَ بَيْنَ الرَّجُلَيْنِ لَا مَا فَعَلَهُ مُوسَى ع مِنْ قَتْلِهِ‏ إِنَّهُ‏ يَعْنِي الشَّيْطَانَ‏ عَدُوٌّ مُضِلٌّ مُبِينٌ‏
فَقَالَ الْمَأْمُونُ :
فَمَا مَعْنَى قَوْلِ مُوسَى‏ رَبِّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي فَاغْفِرْ لِي‏ ؟
قَالَ :
حضرت فرمود:
يَقُولُ إِنِّي وَضَعْتُ نَفْسِي غَيْرَ مَوْضِعِهَا بِدُخُولِي هَذَا الْمَدِينَةَ
منظورش اين است كه من با وارد شدن به اين شهر، خود را در شرايطى قرار دادم كه نمى‏‌بايست در آن شرايط قرار مى‌‏دادم !
فَاغْفِرْ لِي‏ أَيْ اسْتُرْنِي مِنْ أَعْدَائِكَ لِئَلَّا يَظْفَرُوا بِي فَيَقْتُلُونِي‏
فَغَفَرَ لَهُ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ
قالَ‏ مُوسَى ع‏ رَبِّ بِما أَنْعَمْتَ عَلَيَ‏ مِنَ الْقُوَّةِ حَتَّى قَتَلْتُ رَجُلًا بِوَكْزَةٍ فَلَنْ أَكُونَ ظَهِيراً لِلْمُجْرِمِينَ‏ بَلْ أُجَاهِدُ فِي سَبِيلِكَ بِهَذِهِ الْقُوَّةِ حَتَّى رَضِيَ‏
فَأَصْبَحَ‏ مُوسَى ع‏ فِي الْمَدِينَةِ خائِفاً يَتَرَقَّبُ
فَإِذَا الَّذِي اسْتَنْصَرَهُ بِالْأَمْسِ يَسْتَصْرِخُهُ‏ عَلَى آخَرَ
قالَ لَهُ مُوسى‏ إِنَّكَ لَغَوِيٌّ مُبِينٌ‏ قَاتَلْتَ رَجُلًا بِالْأَمْسِ وَ تُقَاتِلُ هَذَا الْيَوْمَ
لأوذينك‏  [لَأُؤَدِّبَنَّكَ‏]
وَ أَرَادَ أَنْ يَبْطِشَ بِهِ‏
فَلَمَّا أَنْ أَرادَ أَنْ يَبْطِشَ بِالَّذِي هُوَ عَدُوٌّ لَهُما وَ هُوَ مِنْ شِيعَتِهِ‏ قالَ يا مُوسى‏ أَ تُرِيدُ أَنْ تَقْتُلَنِي كَما قَتَلْتَ نَفْساً بِالْأَمْسِ إِنْ تُرِيدُ إِلَّا أَنْ تَكُونَ جَبَّاراً فِي الْأَرْضِ وَ ما تُرِيدُ أَنْ تَكُونَ مِنَ الْمُصْلِحِينَ‏
قَالَ الْمَأْمُونُ جَزَاكَ اللَّهُ عَنْ أَنْبِيَائِهِ خَيْراً يَا أَبَا الْحَسَنِ
فَمَا مَعْنَى قَوْلِ مُوسَى لِفِرْعَوْنَ‏ فَعَلْتُها إِذاً وَ أَنَا مِنَ الضَّالِّينَ‏  
قَالَ الرِّضَا ع :
إِنَّ فِرْعَوْنَ قَالَ لِمُوسَى لَمَّا أَتَاهُ‏ وَ فَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَ أَنْتَ مِنَ الْكافِرِينَ‏ بِي‏
قالَ‏ مُوسَى‏ فَعَلْتُها إِذاً وَ أَنَا مِنَ الضَّالِّينَ‏ عَنِ الطَّرِيقِ بِوُقُوعِي إِلَى مَدِينَةٍ مِنْ مَدَائِنِكَ‏
فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ
فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْماً وَ جَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ‏.
مأمون گفت، آفرين بر شما يا ابا الحسن! (حال) در باره اين آيه توضيح دهيد:
«فَوَكَزَهُ مُوسى‏ فَقَضى‏ عَلَيْهِ قالَ هذا مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ‏»
(موسى او را با مشت زد و او مرد، گفت اين از كار شيطان است.)
حضرت فرمودند:
موسى به يكى از شهرهاى فرعون وارد شد در حالى كه بى‌‏اطّلاع از ورود او بودند، و اين ورود، بين مغرب و عشاء رخ داد، در آن هنگام ديد دو مرد با يك ديگر زد و خورد مى‏‌كنند، يكى از گروه موسى و ديگرى از دشمنان او بود، آن كه هم گروه و هم مسلك موسى بود، از موسى بر عليه ديگرى كه دشمن بود كمك خواست، موسى عليه السّلام هم به حكم خدا در باره دشمن حكم كرد و با مشت او را زد و او مرد، و (موسى پس از اين كار) گفت: اين عمل كار شيطان است، منظورش زد و خوردى بود كه بين آن دو مرد رخ داده بود، نه كشتن آن مرد توسّط موسى، او يعنى شيطان، دشمنى است گمراه‏‌كننده و آشكار.
مأمون گفت، پس معنى اين گفته موسى چيست؟:
«رَبِّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي فَاغْفِرْ لِي‏» (خداوندا! من بخودم ظلم كردم، مرا بيامرز)
حضرت فرمود:
منظورش اين است كه من با وارد شدن به اين شهر،
خود را در شرايطى قرار دادم كه نمى‏‌بايست در آن شرايط قرار مى‌‏دادم،
«فَاغْفِرْ لِي‏» يعنى مرا از دشمنانت بپوشان تا به من دست نيابند و مرا نكشند،
خداوند نيز او را آمرزيد (و يا طبق آنچه در اينجا آمده، او را پوشانيد)
زيرا كه او ستركننده و (آمرزنده و) مهربان است،
موسى عليه السّلام گفت:
خداوندا! به شكرانه اين نعمت، يعنى بازوئى كه به من دادى به گونه‌‏اى كه با يك مشت مردى را از پاى در آوردم هرگز كمك كار مجرمين نخواهم بود، بلكه با اين نيرو در راه تو مجاهده خواهم كرد تا تو راضى شوى.
فردا صبح، موسى عليه السّلام در شهر ترسان و مراقب بود كه ديد دوباره همان كسى كه ديروز او را به يارى طلبيده بود، بر عليه شخص ديگرى، از او كمك مى‌‏خواهد،
موسى ع فرمود :
تو جدّا آدم اهل شرّى هستى،
ديروز با يكى نزاع مى‌‏كردى و امروز با ديگرى !
ادبت خواهم كرد،
و خواست او را بزند، و همين كه خواست آن كسى را كه دشمن آن دو بود بزند او – همان كه هم گروه و هم مسلك موسى بود- گفت: اى موسى آيا مى‌‏خواهى همان طور كه ديروز يك‏ نفر را كشتى، مرا هم بكشى! تو مى‌‏خواهى جبّار باشى و در صدد آن نيستى كه جزء مصلحين باشى!
مأمون گفت:
خداوند از طرف انبيائش، به شما جزاى خير دهد يا ابا الحسن!
معنى اين آيه چيست؟  
«فَعَلْتُها إِذاً وَ أَنَا مِنَ الضَّالِّينَ‏»
( [موسى به فرعون گفت:]
من كه آن كار را (يعنى قتل) را مرتكب شدم، در آن موقع ضالّ (گم شده يا گمراه) بودم- شعراء: 20)
حضرت فرمودند:
وقتى موسى [از مدين‏] نزد فرعون برگشت، فرعون گفت:
«وَ فَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَ أَنْتَ مِنَ الْكافِرِينَ‏»
(آن كار را مرتكب شدى و نسبت به من و خوبى‌‏هاى من ناسپاس بودى- شعراء: 19)
حضرت موسى گفت:
من آن كار را در موقعى انجام دادم كه راه را گم كرده و اشتباها به آن شهر در آمده بودم‏ و وقتى از شما ترسيدم فرار كردم «فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ»،
و پروردگارم به من حكمت بخشيد و مرا از جمله پيامبران قرار داد.