دکتر محمد شعبانی راد

تاریکی قلب به این معناست که نور قلب سلب شده! وَ إِنْ‏ يَسْلُبْهُمُ‏ الذُّبابُ شَيْئاً لا يَسْتَنْقِذُوهُ مِنْهُ!

The darkness of the heart means that the light of the heart has been taken away!
When darkness envelops the heart, it signifies the absence of inner light or goodness.
In other words, when negativity, despair, or cruelty prevail, the heart loses its inherent brightness. 🖤

تاریکی دل، یعنی اینکه نور دل گرفته شده!
هنگامی که تاریکی، قلب را فرا می‌گیرد،
نشان‌دهنده عدم وجود نور یا خیر درونی است.

به عبارت دیگر، وقتی منفی‌گرایی، ناامیدی یا ظلم غلبه کند،
قلب روشنایی ذاتی خود را از دست می‌دهد. 🖤

«سلب» در معنای ممدوح، یکی از هزار واژۀ مترادف «نور الولایة»،
و در معنای مذموم، یکی از هزار واژۀ مترادف «حسد» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
««السُّلُب: و هى الثياب السُّود»
«تَسَلَّبَتِ‏ المرأةُ: مثل «أَحَدَّت المرأة» است، يعنى آن زن در سوگ شوهرش سياه‏ پوشيد.»
«لَبِسَتِ الثَكْلَى‏ السِّلَابَ‏: زن بچه‌مرده جامه‏‌هاى سياه بر تن كرد.»

تاریکی قلب به این معناست که نور قلب سلب شده! وَ إِنْ‏ يَسْلُبْهُمُ‏ الذُّبابُ شَيْئاً لا يَسْتَنْقِذُوهُ مِنْهُ!
انگاری قلب، لباس مشکی به تن کرده!
انگاری قلب در سوگ از دست دادن نورش، لباس مشکی به تن کرده!
عرب به جامۀ مشکی که شخص عزادار به تن میکنه میگه: «السِّلَابَ‏»
«السُّلُب: و هى الثياب السُّود»
«تَسَلَّبَتِ‏ المرأةُ: مثل «أَحَدَّت المرأة» است، يعنى آن زن در سوگ شوهرش سياه‏ پوشيد.»
«لَبِسَتِ الثَكْلَى‏ السِّلَابَ‏: زن بچه مرده جامه‏‌هاى سياه بر تن كرد.»
أَسْلَبَتِ‏ الناقة ولدها
سلب نعمت – محرومیت از نعمت ها  « deprivation»
[خطف – سلب] :
سلب نعمت (استلاب) :
اهل حسد با استعمال حسادت ، از داشتن نعمت نور ولایت سلب شده و دچار خذلان می شوند.
اگه هنگام عرضه آیت ، حسادت کنی و راضی به تقدیراتت نشی ، سلب نعمت خواهی شد:
« حَاصِلُ الْمَعَاصِي التَّلَف‏ »
[سلب – خطف] :
استلاب + «خطف»
وَ إِنْ يَسْلُبْهُمُ‏ الذُّبابُ شَيْئاً لا يَسْتَنْقِذُوهُ مِنْهُ
قُولُوا الْآنَ مَا أَوَّلُ نِعَمِهِ أَعَزَّكُمُ اللَّهُ بِهَا وَ بَلَاكُمْ بِهَا
نِعْمَةُ اللَّهِ مُحَمَّدٌ وَ أَهْلُ بَيْتِهِ
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَتَمَّ لِعَلِيٍّ نِعْمَتَهُ وَ هَنِيئاً لَهُ بِفَضْلِ اللَّهِ الَّذِي آتَاهُ
[نعمت = آیت]
فَتَعَاهَدُوا عِبَادَ اللَّهِ نِعَمَهُ بِإِصْلَاحِكُمْ أَنْفُسَكُمْ تَزْدَادُوا يَقِيناً
لِيَزْدادُوا إِيماناً مَعَ إِيمانِهِمْ أي يقينا إلى يقينهم
گرانبهاترين چيزي كه خدای مهربان به بنده‌اش عنايت مي‌فرمايد، يقين، یعنی آرامش قلب است.
ازدياد يقين يعني افزايش آرامش؛ و علامت يقين بالا، آرامش بيشتر است.
مومن هنگام عرضه آیت «نِعَمَهُ = رزق» [إِذا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آياتُهُ] با عمل به نور ولایت، روز به روز ایمانش [يقينش] بالا مي‌رود [زادَتْهُمْ إيماناً] و آرامش او بيشتر مي‌شود.
آیت = نعمت – ثمره عرضه آیت = اصلاح نفس + ازدیاد یقین + آرامش بیشتر
[رزق بیشتر = یقین بالاتر]
[عرضه آیت – ازدیاد ایمان و یقین]
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذينَ … إِذا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آياتُهُ‏ زادَتْهُمْ إيماناً
[نعمت اصلاح و تربيت ، نعمت ربوبيت]
[حق اصلاح و تربيت ، حق ربوبيت]
وَ آتِ ذَا الْقُرْبى‏ حَقَّهُ [حق اصلاح و تربيت]
فَأَيُّ النِّعْمَتَيْنِ أَعْظَمُ ؟
… نِعْمَةٌ زَائِلَةٌ وَ مَكْرُوهٌ يَنْقَضِي… وَ نِعْمَةٍ دَائِمَةٍ
نَحْنُ … بَيْتِ النِّعْمَةِ …
نَحْنُ أَهْلُ بَيْتِ الرَّحْمَةِ وَ بَيْتِ النِّعْمَةِ وَ بَيْتِ الْبَرَكَةِ
حَاصِلُ الْمَعَاصِي التَّلَف‏
فَعَظِّمْ لِلَّهِ حَقَّهُ أَنْ تَبْذُلَ نَعْمَاءَهُ فِي مَعَاصِيهِ
وَ رُبَّ كَلِمَةٍ سَلَبَتْ نِعْمَةً
وَ مَنْ غَشَّ أَخَاهُ الْمُسْلِمَ نَزَعَ اللَّهُ بَرَكَةَ رِزْقِهِ وَ أَفْسَدَ عَلَيْهِ مَعِيشَتَهُ وَ وَكَلَهُ إِلَى نَفْسِهِ
أَحْسِنُوا جِوَارَ نِعَمِ الدِّينِ وَ الدُّنْيَا بِالشُّكْرِ لِمَنْ دَلَّكُمْ ‏عَلَيْهَا
فَارْتَبِطُوا نِعَمَ رَبِّكُمْ تَعَالَى بِالشُّكْرِ   [رابِطُوا إِمَامَكُمْ]
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا اصْبِرُوا عَلَى دِينِكُمْ وَ صابِرُوا عَدُوَّكُمْ مِمَّنْ يُخَالِفُكُمْ وَ رابِطُوا إِمَامَكُمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ فِيمَا أَمَرَكُمْ بِهِ وَ افْتَرَضَ عَلَيْكُم‏
مَا أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَى عَبْدٍ نِعْمَةً فَعَرَفَهَا بِقَلْبِهِ وَ جَهَرَ بِحَمْدِ اللَّهِ عَلَيْهَا فَفَرَغَ مِنْهَا حَتَّى يُؤْمَرَ لَهُ بِالْمَزِيد
وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْمَعَاصِي وَ كَسَبَةَ الذُّنُوبِ إِذَا هُمْ حَذِرُوا زَوَالَ نِعَمِ اللَّهِ وَ حُلُولَ نَقِمَتِهِ وَ تَحْوِيلَ عَافِيَتِهِ أَيْقَنُوا
[هر كس در اصل دين «معالم ربانی» به يقين برسد گرفتار اسرار نمي‌شود و جميع نعمتهاي از دست رفته به او بر مي گردد (يَا رَادَّ مَا قَدْ فَات). «اصول و اسرار»]
أَنَّ ذَلِكَ مِنَ اللَّهِ جَلَّ ذِكْرُهُ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيهِمْ فَأَقْلَعُوا وَ تَابُوا وَ فَزِعُوا إِلَى اللَّهِ جَلَّ ذِكْرُهُ بِصِدْقٍ مِنْ نِيَّاتِهِمْ وَ إِقْرَارٍ مِنْهُمْ بِذُنُوبِهِمْ وَ إِسَاءَتِهِمْ لَصَفَحَ لَهُمْ عَنْ كُلِّ ذَنْبٍ وَ إِذاً لَأَقَالَهُمْ كُلَّ عَثْرَةٍ وَ لَرَدَّ عَلَيْهِمْ كُلَّ كَرَامَةِ نِعْمَةٍ ثُمَّ أَعَادَ لَهُمْ مِنْ صَلَاحِ أَمْرِهِمْ وَ مِمَّا كَانَ أَنْعَمَ بِهِ عَلَيْهِمْ كُلَّ مَا زَالَ عَنْهُمْ وَ أُفْسِدَ عَلَيْهِمْ.
اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُغَيِّرُ النِّعَمَ
الذُّنُوبُ الَّتِي تُغَيِّرُ النِّعَمَ
الْبَغْيُ عَلَى النَّاسِ وَ الزَّوَالُ عَنِ الْعَادَةِ فِي الْخَيْرِ وَ اصْطِنَاعُ الْمَعْرُوفِ وَ كُفْرَانُ النِّعَمِ وَ تَرْكُ الشُّكْرِ
قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ.

مشتقات ریشۀ «سلب» در آیات قرآن:

[سورة الحج (۲۲): الآيات ۷۱ الى ۷۵]
يا أَيُّهَا النَّاسُ ضُرِبَ مَثَلٌ فَاسْتَمِعُوا لَهُ
إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَنْ يَخْلُقُوا ذُباباً وَ لَوِ اجْتَمَعُوا لَهُ
وَ إِنْ يَسْلُبْهُمُ الذُّبابُ شَيْئاً لا يَسْتَنْقِذُوهُ مِنْهُ 
ضَعُفَ الطَّالِبُ وَ الْمَطْلُوبُ (۷۳)
اى مردم، مَثَلى زده شد. پس بدان گوش فرا دهيد:
كسانى را كه جز خدا مى‏‌خوانيد هرگز [حتى‏] مگسى نمى‌‏آفرينند، هر چند براى [آفريدن‏] آن اجتماع كنند،
و اگر آن مگس چيزى از آنان بربايد نمى‏‌توانند آن را بازپس گيرند.
طالب و مطلوب هر دو ناتوانند.

اشتراک گذاری مطالب در شبکه های اجتماعی