بازگشت به اصل نورانی خود، با نور! حسود به اصل آتشین خود ری‌استور می‌شود! بَلْ لَهُمْ مَوْعِدٌ لَنْ يَجِدُوا مِنْ دُونِهِ مَوْئِلاً!

وءل :‏
الوَأْلَة : البَنَّة من البَعر المتجمِّع.
الْوَأْلَةُ : أبعار الغنم قد اختلطت بأبوالها في مرابضها
الوَأْلَةُ : الدِّمْنةُ و السِّرْجِينُ … أَبْعارُ الغنم و الإِبلِ جميعاً تجتمع و تَتَلَبَّد
أَوْأَلَتِ‏ الماشيةُ في المكان ، على أَفْعَلَتْ، أَثَّرت فيه بأَبْوالها و أَبْعارها
الوَأْلَة- [وأل‏] : سرگين و پشكل گوسفند و شتر كه انباشته شود.
وَأَلَ المَكَانُ : آنجا پر از پشكل گوسفند و شتران شد.
[همه این پشکلها در اصطبل (طویله) ری‌استور میشود و هر از چندگاهی انبارگردانی صورت می گیرد!]
بازگشت به اصل نورانی خود، با نور! حسود به اصل آتشین خود ری‌استور می‌شود!
بَلْ لَهُمْ مَوْعِدٌ لَنْ يَجِدُوا مِنْ دُونِهِ مَوْئِلاً!
«باز گرداندن» : «restoration» : بازگشتن به اصل خود!
مفهوم بازگرداندن، اعاده، استرداد، تجدید، …
به عربی : استعادة – ترمیم – اعادة – تجدید – احیاء – ارجاع – بعث – شفاء …
به یک ماشین درب و داغون نگاه نکن!
اولش برای خودش گزینه ای بوده!
اگه میشد برگرده به روز اولش اونوقت می فهمیدی چقدر خوب و زیبا بوده!
همینطور یک خانم پیر زن سالخورده فرتوت پوست چروکیده بدون دندان!
اگه عکس جوونیهاشو ببینی اونوقت تعجب میکنی از تاویل این حوادث!
حوادث همان وضعیت الآن و شرایط کنونی و در این مبحث ما، گزینه دومی هستند و ما باید به گزینه اولی فکر کنیم و برسیم به اول این دومی! باید اول این حادثه رو ببینیم! و این دیدن تاویل حادثه فقط کار قلب سلیم اهل یقین است.
[تاویل الاحادیث – یادآوری معالم ربانی صاحبان نور]:
[تاویل – موئل] :
اوّل، نور است، اهل یقین مصلی و دومی این اول هستند.
کلمۀ «اوّل» در اصل (اوءل) بوده که ادغام شده و شده اوّل.
و «هو الاول» برای ما که باید دومی خوبی برایش باشیم، معالم ربانی صاحبان نور منا اهل البیت ع است و موئل همان صاحب نور است و اولی است و پناهگاهی است که در شدائد، با یادآوری این معالم ربانی و با یاد این اولی، قلب به نور آرامش می رسد، انگاری ندانسته، راسخ در علم می‌شوی و به تأویل – هر چه باشد، گرچه ندانی، اما با یاد معالم ربانی که اولی و موئل است – به آرامش می‌رسی و وقتی تاویل را دانستی به آرامش می رسی و این تاویل دانستن به معنای علم غیب دانستن نیست و در قرآن از کسانی که با یقین صد به معالم ربانی صاحبان نور خود اقرار دارند و متبع آنها هستند و با یاد آنها دل از گناه کنده و قلبشان به نور آرامش می رسد بعنوان الراسخون فی العلم یاد شده:
«وَ ما يَعْلَمُ‏ تَأْوِيلَهُ‏ إِلَّا اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ »
و علم تاویل الاحادیث همان رسیدن به نور معالم ربانی است و بمحض رسیدن به این نور، قلب به آرامش می رسد و چنانچه صلاح باشد، دانستن تاویل این حادثه و تنزیل، نیز محقق خواهد شد.
تعمق در رای، درست نیست!
اینکه تا ندانیم علت این حادثه چیست، باور و قبول نداشته باشیم، کار غلطی است و پیش آگهی بدی دارد بلکه با ایمان به غیب نه علم غیب یعنی با ایمان به اینکه این حادثه از عیب خود من خبر می دهد و من تقصیر را به گردن دیگران نمی اندازم، و اینجوری انگاری مصلی و دومی خوبی بودی که به نور اولی وصل شدی و این یعنی به تاویل حادثه رسیدن و قلب نورانی می شود با فن یاد معالم ربانی که تاویل الاحادیث ماست!
پس تاویل هم یکی از نامهای زیبای معالم ربانی صاحبان نور است.
« هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا تَأْوِيلَهُ‏ يَوْمَ يَأْتِي‏ تَأْوِيلُهُ »
کما اینکه موئل و اول از همین ریشه برای صاحبان نور کاربرد دارد.
پس آنجا که یوسف ع می فرماید: علمنی تاویل الحادیث، یعنی آل محمد ع منِ یوسف را بعنوان «اولی» برای شماها قرار داده اند تا دومی خوبی برای منِ اول باشید تا به نور آرامش آل محمد ع برسید و اولی برای دومی همیشه الگو و «اسوة» و مافوق و صمد و آقا بالاسر و «ربّ» و … است و تمام واژه های قرآن در این خصوص و به این معنا که برای ما، صاحبان نور همان سید و مافوق می‌باشند.