Light eradicates the root of envious thoughts!
«قصف» در معنای ممدوح، یکی از هزار واژۀ مترادف «نور الولایة»،
و در معنای مذموم، یکی از هزار واژۀ مترادف «حسد» است.
در فرهنگ لغات عربی مینویسند:
«انْقَصَفَ السَّيْلُ: سيل ناگهان به راه افتاد.»
باد شدید و طوفان و سیل که به شدت همه چیز را از سر راهش برمیدارد و تخریب میکند.
قاموس قرآن، جلد 6، صفحه 15
مجمع البحرين، جلد 5، صفحه 108
«قَصَفَ الشّىء قَصْفاً: كسره»
لازم و متعدى هر دو آمده است.
قاموس قرآن، جلد 6، صفحه 15
مفردات ألفاظ القرآن، جلد 1، صفحه 673
القَصْف: الكسر،
و في التهذيب: كسر القَناة و نحوها نِصفين.
قَصَفَ الشيءَ يَقْصِفه قَصْفاً: كسره.
لسان العرب، جلد 9، صفحه 283
ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن، جلد 3، صفحه 203
«يَا قَاصِفَ الشَّجَرَةِ الْمَلْعُونَةِ»:
«يَا قَاصِفَ» در اینجا نام زیبای معالم ربانی صاحبان نور است که عمل به اندیشه آنها ریشه اندیشه خبیث لیدرهای سوء که همان زیرمجموعه شجره خبیثه ملعونه هستند را از بین میبرد، ان شاء الله تعالی.
نور، ریشۀ اندیشۀ حسودآلود را از بین میبرد! قاصِفاً مِنَ الرِّيحِ!
«ریح قاصف – قاصِفاً مِنَ الرِّيحِ» در قرآن، نام لیدر سوء است که مثل بادهای عذاب همه چیز را نابود می کند!
+ «بولدوزر – جرف»
«انْقَصَفَ السَّيْلُ: سيل ناگهان به راه افتاد.»
«القصف: السريع الانكسار»
+ «شکستنی – جذذ»
اهل شک خودشون شکستنی «جذّ» هستن، بماند که بولدوزر «جرف» هم بیاد سراغشون! چه شود!
[بادهای رحمت «صاحبان نور» – بادهای عذاب «لیدرهای سوء»]:
« قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص:
الرِّيَاحُ ثَمَانٌ :
أَرْبَعٌ مِنْهَا عَذَابٌ وَ أَرْبَعٌ مِنْهَا رَحْمَةٌ
فَالْعَذَابُ مِنْهَا الْعَاصِفُ وَ الصَّرْصَرُ وَ الْعَقِيمُ وَ الْقَاصِفُ
وَ الرَّحْمَةُ مِنْهَا النَّاشِرَاتُ وَ الْمُبَشِّرَاتُ وَ الْمُرْسَلَاتُ وَ الذَّارِيَاتُ
فَيُرْسِلُ اللَّهُ الْمُرْسَلَاتِ فَتُثِيرُ السَّحَابَ
ثُمَّ يُرْسِلُ الْمُبَشِّرَاتِ فَتُلْقِحُ السَّحَابَ
ثُمَّ يُرْسِلُ الذَّارِيَاتِ فَتَحْمِلُ السَّحَابَ فَتَدِرُّ كَمَا تَدِرُّ اللَّقْحَةُ ثُمَّ تَمْطُرُ وَ هُنَّ اللَّوَاقِحُ
ثُمَّ يُرْسِلُ النَّاشِرَاتِ فَتَنْشُرُ مَا أَرَادَ »
[عتل – جرف – قصف]:
«في فَاعْتِلُوهُ أى خذوه فاقصفوه كما يقصف الحطب»
مشتقات ریشۀ «قصف» در آیات قرآن:
[سورة الإسراء (۱۷): الآيات ۶۶ الى ۶۹]
أَمْ أَمِنْتُمْ أَنْ يُعِيدَكُمْ فِيهِ تارَةً أُخْرى فَيُرْسِلَ عَلَيْكُمْ قاصِفاً مِنَ الرِّيحِ فَيُغْرِقَكُمْ بِما كَفَرْتُمْ ثُمَّ لا تَجِدُوا لَكُمْ عَلَيْنا بِهِ تَبِيعاً (۶۹)
يا [مگر] ايمن شديد از اينكه بار ديگر شما را در آن [دريا] باز گرداند و تندبادى شكننده بر شما بفرستد و به [سزاى] آنكه كفر ورزيديد غرقتان كند؛ آنگاه براى خود در برابر ما كسى را نيابيد كه آن را دنبال كند؟