Yellow Heart!
«صفر» یکی از هزار واژۀ مترادف «نور الولایة» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«صَفِرَ الإناءُ: إذا خلا حتى يُسْمَعَ منه صَفِيرٌ لخلوّه،
صداى ظرف، وقتى كه خاليست كه به جهت خالى بودنش بكار رفته و متعارف شده.»
قلب خالی از حسد به رنگ زیبای زرد!
+ «درناژ حسادت!»
***
«فقع» یکی از هزار واژۀ مترادف «نور الولایة» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«و ممّا لا يشبه الّذى قبله صفة الأصفر، يقال أصفر فاقع»:
«شديد الصفرة»: مفهوم تاکید و شدت در این واژه وجود دارد.
«صَفِرَ الإناءُ : إذا خلا حتى يُسْمَعَ منه صَفِيرٌ لخلوّه.»
«صَفِرَ الإناءُ: صداى ظرف، وقتى كه خاليست كه به جهت خالى بودنش بكار رفته و متعارف شده.»
«أَصْفَرَ الإناءُ: ظرف خالى شد.»
«الشّهر يسمّى صَفَراً لخلوّ بيوتهم فيه من الزّاد: و براى تهى بودن خانهها از زاد و غذا يكى از ماهها- صفر- ناميده شده كه در آن ماه به زعمشان فتنه و گرسنگى هست.»
«الصَّفِيرِ: الصَّوْتُ الْخَالِى عَنِ الْحُرُوفِ»
انگاری صفیر از داشتن مفهومی که کلام دارد خالی و پوچ و صفر است.
+ «لغو»
«الصُّفَارَة: گياهِ خشك شده و پژمرده.»
رنگ زرد نسبت به رنگ سبز، از طراوت و شادابی تهی و خالی است،
لذا عرب به رنگ زرد می گوید صفر!
الصِّفْر : نقطه كه علامت رقم پوچ است و در زبان متداول به آن (سِفر) گويند.
[0-1-2-3-4-5-6-7-8-9] : صفر ریال! بی ارزش و نداشتن مقدار.
***
« أَلَا وَ إِنَّ الْأَمْرَ كَمَا قَدْ وَقَعَ لِسَبْعٍ بَقِينَ مِنْ صَفَرٍ ( + پوشه بقیة الله + پوشه صفر ) ، تَسِيرُ فِيهَا الْجُنُودُ، يَهْلِكُ فِيهَا الْبَطَلُ الْجَحُودُ، خُيُولُهَا عِرَابٌ، وَ فُرْسَانُهَا حِرَابٌ ، وَ نَحْنُ بِذَلِكَ وَاقِفُونَ ، وَ لِمَا ذَكَرْنَا مُنْتَظِرُونَ انْتِظَارَ الْمُجْدِبِ الْمَطَرَ لِيَنْبُتَ الْعُشْبُ، وَ يَجْنِي الثَّمَرَ، دَعَانِي إِلَى الْكِتَابِ إِلَيْكُمُ اسْتِنْقَاذُكُمْ مِنَ الْعَمَى، وَ إِرْشَادُكُمْ بَابَ الْهُدَى، فَاسْلُكُوا سَبِيلَ السَّلَامَةِ، فَإِنَّهَا جِمَاعُ الْكَرَامَةِ، اصْطَفَى اللَّهُ مَنْهَجَهُ، وَ بَيَّنَ حُجَجَهُ ، وَ أَرَّفَ أُرَفَهُ ، وَ وَصَفَهُ وَ حَدَّهُ وَ جَعَلَهُ نَصّاً كَمَا وَصَفَهُ ، إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا أُدْخِلَ حُفْرَتَهُ يَأْتِيهِ مَلَكَانِ أَحَدُهُمَا مُنْكَرٌ وَ الْآخَرُ نَكِيرٌ، فَأَوَّلُ مَا يَسْأَلَانِهِ عَنْ رَبِّهِ، وَ عَنْ نَبِيِّهِ، وَ عَنْ وَلِيِّهِ، فَإِنْ أَجَابَ نَجَا وَ إِنْ تَحَيَّرَ عَذَّبَاهُ.»
[شنیدی میگن: سوت زدن کار بدیه! سوت زدن کار شیطونه!]:
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:
قِيلَ لَهُ كَيْفَ كَانَ يَعْلَمُ قَوْمُ لُوطٍ أَنَّهُ قَدْ جَاءَ لُوطاً رِجَالٌ
قَالَ كَانَتِ امْرَأَتُهُ تَخْرُجُ فَتُصَفِّرُ
فَإِذَا سَمِعُوا التَّصْفِيرَ جَاءُوا
فَلِذَلِكَ كُرِهَ التَّصْفِيرُ.
از حضرت ابى عبد اللّٰه عليه السّلام نقل كرده كه محضر مباركش عرض شد:
چگونه و چطور قوم لوط دانستند رجالى نزد حضرت لوط آمده‌اند؟
حضرت فرمودند:
همسر لوط از خانه خارج شد و سوت زد و بانگ نمود
و وقتى قوم لوط صداى سوت او را شنيدند به خانه لوط آمدند
فلذا سوت زدن از آن تاريخ به بعد مكروه اعلام شد.
فقع:
مشابه مفهوم «بقع – بقعة».
« و ممّا لا يشبه الّذى قبله صفة الأصفر، يقال أصفر فاقع » :
یعنی همچین رنگ زردی عمرا ندیدی!
«شديد الصفرة» مفهوم تاکید و شدت در این واژه وجود داره.
انگاری وقتی مطالب علمی رو از دهان صاحبان نور می‌شنویم، می‌فهمیم که همچین علومی را، هیچ جایی و از هیچ کسی نشنیده‌ایم، بطوریکه قلبمون رو روشن «سرر – تسرّ» میکنه «قبض و بسط».
« إِنَّها بَقَرَةٌ صَفْراءُ فاقِعٌ لَوْنُها تَسُرُّ النَّاظِرينَ »
کتاب التحقیق مفهوم « الخلوص و الصفاء من انكدار و تلوّن » را برای این واژه آورده است.
یعنی معالم ربانی مقتبس از آل محمد ع، برای ما از هر اشکال و ایرادی دور است و خالص خالص و ناب ناب است و جای هیچ مذمتی ندارد و باید بخاطر داشتن چنین علم زیبایی، حمد خدای را بجا آورد که «الحمد لله الذی هدانا لهذا و ما کنا لنهتدی لو لا ان هدانا الله »
+ «حمد – ذمّ»
یعنی اگه میخوای کلامت و رفتارت مثل رنگ زرد خالص زیبای این گاو بنی اسرائیل، مرده زنده کنه ، باید از هر اندیشه غیر آل محمد ع پاک باشه و خالص خالص، مقتبس از معالم ربانی اهل البیت ع باشه.
فقه اللغه: «فصل في الإِشباع و التأكيد:
أَسْوَدُ حَالِكٌ. أَبْيَضُ يَقَقٌ. أَصْفَرُ فَاقِعٌ. أَخْضَرُ نَاضِرٌ. أَحْمَرُ قَانِئٌ»
«قالُوا ادْعُ لَنا رَبَّكَ يُبَيِّنْ لَنا ما لَوْنُها قالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّها بَقَرَةٌ صَفْراءُ فاقِعٌ لَوْنُها تَسُرُّ النَّاظِرينَ»
از خداوند بخواه براى ما معيّن كند كه رنگش چه باشد؟
موسى در پاسخ گفت:
خدا ميفرمايد:
آن گاوی است سخت زرد رنگ و خالص، و شادكنندۀ بينندگان،
« قَالَ [مُوسَى] عَنِ اللَّهِ بَعْدَ السُّؤَالِ وَ الْجَوَابِ إِنَّها بَقَرَةٌ صَفْراءُ فاقِعٌ حَسَنُ الصُّفْرَةِ لَيْسَ بِنَاقِصٍ يَضْرِبُ إِلَى الْبَيَاضِ، وَ لَا بِمُشْبَعٍ يَضْرِبُ إِلَى السَّوَادِ لَوْنُها هَكَذَا فَاقِعٌ تَسُرُّ الْبَقَرَةُ النَّاظِرِينَ إِلَيْهَا لِبَهْجَتِهَا وَ حُسْنِهَا وَ بَرِيقِهَا. »
مشتقات ریشۀ «صفر» در آیات قرآن:
قالُوا ادْعُ لَنا رَبَّكَ يُبَيِّنْ لَنا ما لَوْنُها قالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّها بَقَرَةٌ صَفْراءُ فاقِعٌ لَوْنُها تَسُرُّ النَّاظِرينَ (69)
وَ لَئِنْ أَرْسَلْنا ريحاً فَرَأَوْهُ مُصْفَرًّا لَظَلُّوا مِنْ بَعْدِهِ يَكْفُرُونَ (51)
أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَسَلَكَهُ يَنابيعَ فِي الْأَرْضِ ثُمَّ يُخْرِجُ بِهِ زَرْعاً مُخْتَلِفاً أَلْوانُهُ ثُمَّ يَهيجُ فَتَراهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَجْعَلُهُ حُطاماً إِنَّ في ذلِكَ لَذِكْرى لِأُولِي الْأَلْبابِ (21)
اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَياةُ الدُّنْيا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زينَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَ تَكاثُرٌ فِي الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ كَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَباتُهُ ثُمَّ يَهيجُ فَتَراهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَكُونُ حُطاماً وَ فِي الْآخِرَةِ عَذابٌ شَديدٌ وَ مَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوانٌ وَ مَا الْحَياةُ الدُّنْيا إِلاَّ مَتاعُ الْغُرُورِ (20)
كَأَنَّهُ جِمالَتٌ صُفْرٌ (33)