Voting in an election!
«صوت» در معنای ممدوح، یکی از هزار واژۀ مترادف «نور الولایة»،
و در معنای مذموم، یکی از هزار واژۀ مترادف «حسد» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«المُصَوِّت: رأى‌دهنده در انتخابات مجلس»
«التَّصْوِيت: دادن رأى در انتخابات»
صوت:
زشت‌ترین ایده و نظر، رای و نظر شخص حسود است! إِنَّ أَنْكَرَ الْأَصْواتِ لَصَوْتُ الْحَميرِ!
[صوت شیطان – صوت رحمان] :
[صوت – قبض و بسط] :
« المُصَوِّت – [صوت] : اسم فاعل ، رأى دهنده در انتخابات مجلس » :
کسی که نظرشو اعلام میکنه! در واقع داره اون رای و نظر مخفی قلبشو بصورت صدا، اظهار میکنه:
« إذا صَوّتَ بإنسان فَدعاه »
اهل یقین از روی حرکت سایه صاحب نورش در قلب خودش «فیء» انگاری چیزی می بینن یا صدایی میشنون که به اونا میگه چکار باید بکنن لذا این صدای نامرئی قلبشونو ، و این نور نامرئی قلبشونو بصورت کلمات و حروف و با صدای مسموع و شنیدنی به دیگران اعلام می کنن.
+ «رای»:
أرِني بِرَأْيِكَ : براى من نظر خود را اعلام كن.
+ «قلد – تقلید»
+ «پیجر»
[اعلام نظر] + «opinion»
+ «سمع»
«صم بکم عمی»
پس «صوت» برای اهل یقین نام زیبای معالم ربانی صاحبان نور و آیات محکم موید اندیشه آنهاست که اهل یقین با عمل به اندیشه و نظر این تمثال نورانی در ملکوت قلب خود که شاخص او را وسط ساعت آفتابی قلب خود می بینند و حرکت سایه او را می بینند و متوجه می شوند و صدای او را شنیده و درک می کنند به این دیده و شنیده قلب خود عامل گشته و تولید نور آرامش می نمایند ان شاء الله تعالی.
« وَ اغْضُضْ مِنْ صَوْتِكَ » در واژه غضّ مفهوم نو شدن و طراوت و تازگی و جوانی با روش تحمل آیات مستتر است. حالا واژه «صوت» چه مفهومی دارد که غضّ صوت یک دستور مافوق است برای رسیدن به آرامش.
« انصات ، أي : استقام » + أقامه صلات … پس « وَ اغْضُضْ مِنْ صَوْتِكَ » یعنی از أقامه صلاتت طراوت و شادابی قلبت رو بدست بیاور !!! این أقامه صلات اینجا عملا بصورت «هیچی نگفتن» است! این أقامه صلات اینجا در واقع اینه که به صفحه ساعت آفتابی قلبت نگاه کنی و به دقت به سایه شاخص آن (صاحب نور وسط ساعت ایستاده و سایه اش زمان صحیح را به تو نشان می دهد) نگاه کنی و از روی مطلب علمی و امر و نهیی که با قلبت متوجه اون میشی – و این همون إشارات سایه صاحب نور در قلب توست – بهش عمل کنی و و اینجوری قلبتو با طراوت و نورانی و شفاف نمایی. پس سایه صاحب نور که حاصل برخورد نور علم آل محمد ع به این شاخص وسط ساعت آفتابی است همان کلام الله است در مورد این آیت عرضه شده که وقتی ازش بپرسی اگه یه نفر که اصلا فکرشو هم نمی کردی صداشو برات بلند کنه چکار باید بکنی باز هم با همان اشاره نورانی متوجهت میکنه که اینم همان ماموریتی است که باید مثل کربلا واردش بشی و سربلند بیرون بیای !!! جواب بلندگوی ندای ابراهیم ع در همه زمانها صدای شلیک گلوله بوده و هست و خواهد بود و کربلا مدام داره در دل آیات تکرار میشه و اهل یقین و اهل شک، نسبت به همدیگه امتحان میشن. چقدر دلخواههای بی ارزش ، برای بعضی ها با ارزش جلوه می کنن که بالاخره دستتو رو میکنن و برای بدست آوردنش حالا صداتو بلند کنی !!! ولی امتحانات واقعا سخته !!! باید حب به أولاد رو بذاری کنار تا در عملکرد خودت به اشتباه نیفتی. این امتحان اینجوریه که باید حق مسلّمتو زیر پا بذاری و هیچی نگی!
… شنیدی میگن : هیس ! «صدات در نیاد !!!» = یعنی تحمل آیات کن و هیچی نگو و سکوت کن و صداتو بلند نکن.
« صائت إذا صاح » بی تحملی و داد و بیداد راه انداختن.
فوری تارهای صوتی حنجره به ارتعاش در نیاد و داد و بیداد راه نندازه که ای داد ای بیداد ای هوار … که چی؟ ایشون حساس تشریف دارن، زود بهشون بر میخوره و ناراحت میشن!
در «همس» عبور هوا از حنجره خیلی لطیف است بطوریکه به جداره ها برنمی خوره و صدای بسیار آرامی تولید می کنه.
+ «همس»
… بعد از رسیدن به آرامش، لطیف یه چیزی بهش بگو! جواب «انت بقر» اینه: «نه جانم انا باقر».
« التَّصْوِيت [صوت] : دادن رأى در انتخابات » : انگاری با این آیه « وَ اغْضُضْ مِنْ صَوْتِكَ » معنیش این میشه رای خودتو زیر پا بذار و رای نورت رو عمل کن و أقامه کن و أقامه صلات نما و بشو مصلی این سابق در ایمان ان شاء الله تعالی.
پس « صاتَ- صَوْتاً [صوت]: از خود صدا درآورد، صدا زد.» یعنی: نظرشو گفت!
مشتقات ریشۀ «صوت» در آیات قرآن:
وَ اسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ بِصَوْتِكَ وَ أَجْلِبْ عَلَيْهِمْ بِخَيْلِكَ وَ رَجِلِكَ وَ شارِكْهُمْ فِي الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ وَ عِدْهُمْ وَ ما يَعِدُهُمُ الشَّيْطانُ إِلاَّ غُرُوراً (64)
يَوْمَئِذٍ يَتَّبِعُونَ الدَّاعِيَ لا عِوَجَ لَهُ وَ خَشَعَتِ الْأَصْواتُ لِلرَّحْمنِ فَلا تَسْمَعُ إِلاَّ هَمْساً (108)
وَ اقْصِدْ في مَشْيِكَ وَ اغْضُضْ مِنْ صَوْتِكَ إِنَّ أَنْكَرَ الْأَصْواتِ لَصَوْتُ الْحَميرِ (19)
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَرْفَعُوا أَصْواتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ وَ لا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ كَجَهْرِ بَعْضِكُمْ لِبَعْضٍ أَنْ تَحْبَطَ أَعْمالُكُمْ وَ أَنْتُمْ لا تَشْعُرُونَ (2)
إِنَّ الَّذينَ يَغُضُّونَ أَصْواتَهُمْ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ أُولئِكَ الَّذينَ امْتَحَنَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ لِلتَّقْوى لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ عَظيمٌ (3)