دکتر محمد شعبانی راد

قلب سلیم، از تاریکی و اخم ولیّ خدا میترسه! إِنَّا نَخافُ مِنْ رَبِّنا يَوْماً عَبُوساً قَمْطَرِيراً!

Those who walk in the light live this way:
hoping for the smile of their superior
and dreading their superior’s frown!

قلبی که نورشو میفهمه اینجوری زندگی میکنه:
امید به لبخند نورانی داره و از اخم ولی خدا میترسه!

«قمطر» در معنای ممدوح، یکی از هزار واژۀ مترادف «نور الولایة»،
و در معنای مذموم، یکی از هزار واژۀ مترادف «حسد» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«اقمطرّت العقرب: إذا عطفت ذنبها و جمعت نفسها»
برای اهل نور، روز عبوس و قمطریر، همان لحظۀ تاریکی قلب و اخم ولی خداست!
وقتی که عقرب احساس ترس میکنه، میفهمه که با دشمنی روبرو شده، فورا گارد دفاع به خودش میگیره و خودشو جمع و جور میکنه و دمشو به سمت دشمن میگیره و آماده نیش زدن میشه!
این واژۀ قمطریر، حال دنیای قلبی است که از تاریکی‌اش میفهمه اشتباه کرده و لذا اهل یقین فورا خودشو جمع و جور میکنه و گارد پشیمانی از گناه و اشتباه به خود میگیره و دوربرگردون رو دور میزنه و توبه و اوبه و رجوع رو معنا میکنه!

قمطر:
اقمطرّت العقرب: إذا عطفت ذنبها و جمعت نفسها.
«القِمَطْرُ: وعاء الكتب» کما اینکه «العَيْبَةُ: وعاء الثياب» است.
«القِمَطْرُ: ما يصان فيه من الكتب»
[قمطر – قبض و بسط]:
«يَوْماً عَبُوساً»، «يَوْماً قَمْطَرِيراً»: در «إِنَّا نَخافُ مِنْ رَبِّنا يَوْماً عَبُوساً قَمْطَرِيراً»
اهل یقین از اینکه کاری بکنند که مورد رضایت آل محمد ع نباشد و مشمول سخط عالم بالا گردند لذا با قطع نور قلب ، تاریکی بر قلب آنها مستولی شود بیم دارند « إِنَّا نَخافُ » لذا مدام مواظب هستند که ربّ آنها « مِنْ رَبِّنا » روی خود را از آنها در دل شرایط برنگرداند تا تاریکی و قبض قلبی ایجاد نشود چون تاریکی و قبض قلبی روز عبوس و قمطریر است « يَوْماً عَبُوساً قَمْطَرِيراً »!
اهل شک و معارین و لیدرهای سوء نسبت به اهل یقین و صاحبان نور عناد دارند و این کینه‌توزی و بدخواهی را روی هم جمع می کنند تا زمان موعود فرا برسد تا حرف دلشان را بزنند و نیششان را بر اهل یقین و صاحبان نور بزنند مثل عقربی که خودشو جمع می کنه و ژست خاصی برای نیش زدن می گیره انگاری لیدر سوء و معار و اهل شک و شیطان، همه منتظرن کی اهل یقین، به خیال اونها نقطه ضعفش رو بشه، اینجاست که هر جا باشن سعی میکنن خودشو برسونن و با تزریق اندیشه باطل، این اهل یقین رو از پا در بیارن و اونو هم به جمع خودشون و مردودین از بیت آل محمد ع اضافه کنن! اعوذ بالله من ذلک، یعنی پناه می‌بریم به علوم نورانی آل محمد ع از این حالت قبض قلبی که باید فورا با یاد معالم ربانی و با تاویل سوره فلق، این پوسته تاریکی فراگرفته قلب، شکسته بشه و بیرون بیاییم و نجات یابیم وگرنه این ساعت و این روز و این زمان و این مکان عبوس و قمطریر فرصت مناسبی برای حسودان عقرب‌صفتی است که منتظر چنین فرصتی هستند تا نیششان و حرفشان را بزنند.

👈👈👈اهل حسادت، چهره‌هایی فضول هستند که در شرایطی، برای شماتت اهل نور، سر و کلّۀ آنها پیدا می‌شود و از برق نگاهشان، حسادت و دشمنی میبارد!👉👉👉
👈لا مَرحَبا بوُجوهٍ لا تُرى إلاّ في كُلِّ سُوءٍ، هؤلاءِ فُضولُ الرِّجالِ،👉

امام علی علیه السلام:
اُتِيَ أميرُ المؤمنينَ عليه السلام و هُو بالبَصرَةِ برجُلٍ يُقامُ علَيهِ الحَدُّ ،
قالَ : فلَمّا قَرُبوا و نَظَرَ في وجُوهِهِم ، قالَ :
فأقبَلَ جَماعَةٌ مِن النّاسِ
فقالَ أميرُ المؤمنينَ عليه السلام :
يا قَنبَرُ ، انظُرْ ما هذهِ الجَماعَةُ ؟
قالَ : رجُلٌ يُقامُ علَيهِ الحَدُّ
قالَ : فلَمّا قَرُبوا و نَظَرَ في وُجوهِهِم قالَ :
👈لا مَرحَبا بوُجوهٍ لا تُرى إلاّ في كُلِّ سُوءٍ، هؤلاءِ فُضولُ الرِّجالِ،👉
أمِطْهُم عَنّي يا قَنبَرُ.
در بصره مردى را براى جارى كردن حدّ بر او نزد امير المؤمنين عليه السلام آوردند.
در اين هنگام جماعتى از مردم به طرف آن حضرت به راه افتادند.
امام فرمود :
اى قنبر!
ببين اين جمعيت چيست؟
و فرمود : مردى است كه حدّ بر او جارى مى شود [و تماشا ندارد]
چون آن عدّه نزديك آمدند و حضرت به صورت آنان نگاه كرد، فرمود :
👈ناخوش باد چهره‌هايى كه جز در صحنه‌هاى بد و ناخوشايند ديده نمى‌شوند،👉
👈اينان جماعتى فضول هستند.👉
اى قنبر!
آنان را از من دور كن.

مشتقات ریشه‌ «قمطر» در آیات قرآن:

[سورة الإنسان (۷۶): الآيات ۱ الى ۱۰]
إِنَّا نَخافُ مِنْ رَبِّنا يَوْماً عَبُوساً قَمْطَرِيراً (۱۰)
ما از پروردگارمان از روز عبوسى سخت، هراسناكيم.»

اشتراک گذاری مطالب در شبکه های اجتماعی