Those who are envious gain nothing from the light!
It means that envy does not lead to enlightenment or growth.
Instead, it keeps us in the darkness.
اهل حسادت از نور چیزی عایدشون نمیشه!
یعنی حسادت موجب روشنگری و رشد قلب نمیشود.
در عوض، قلب را در تاریکی نگه میدارد.
«نیل» در معنای ممدوح، یکی از هزار واژۀ مترادف «نور الولایة»،
و در معنای مذموم، یکی از هزار واژۀ مترادف «حسد» است.
در فرهنگ لغات عربی مینویسند:
«نال مطلوبه نيلا: يعنى به مطلوبش رسيد.»
«إصابة شيء لشيء»
حسود، از پاسِ گلِ صاحبِ نورش، استفاده نمیکنه و توپ رو میزنه به اوت!!!
هر وقت که قلبت منور به نور علم آل محمد ع به برکت یاد معالم ربانی میشه انگاری یه گل زدی!
حالا وقت شادی بعد از گله!
این میشه حالت نشئه و مستی!
+ «نشو»
+ «رأف»
«صَعْبُ المَنالِ» # «قريبُ او سَهْل المَنالِ»
+ «شقو – سعد»:
نور ولایت آل محمد ع همان سعد و سهل المنال است
و ولایت غیر آل محمد ع همان شقو صعب المنال است.
مثل سربالایی و سرازیری!
صاحب نور قلب ما رو با معالمش، به نور آل محمد ع وصل میکنه،
به این میگن: نیل، الحاق، ادراک، رابطه، ولایت، ابلاغ، و … هزار واژۀ مترادف دیگه!
اللغة:
«النول: اللحوق، فرا رسيدن»
و أصله مد اليد إلى الشيء الذي يبلغه
و منه قولهم نولك أن تفعل كذا أي ينبغي أن تفعله فإنه يلحقك خيره.
اللغة:
و النيل و اللحاق و الإدراك نظائر
و النيل و النوال ما نلته من معروف إنسان
و أناله معروفه
و نوله أعطاه
و قولهم نولك أن تفعل كذا معناه حقك أن تفعل.
موانع یادآوری و نیل و الحاق به نور معالم ربانی بهنگام بروز ناآرامی قلب:
(1) ظلم:
«قالَ لا يَنالُ عَهْدِي الظَّالِمينَ»
ای ابراهیم ع (و در مصداق کوچکتر هر کسی که راه او را در پیش گرفته) چون در آیات عرضه شده فقط به یاد معالم ربانی قلبتو آروم کردی «فَأَتَمَّهُنَّ»، به نور آل محمد ع ملحق شدی، اما این در مورد کسی که نسبت به آل محمد ع و معالم ربانی مرتکب ظلم شده، ساری و جاری نخواهد شد .
معارینی که ظلم بزرگ و اشتباه مرگبار رو در حق صاحب نور مرتکب شدند، آیا حقشونه که به نور آل محمد ع وصل بشن؟!
« وَ إِذِ ابْتَلى إِبْراهيمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ
قالَ إِنِّي جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماماً
قالَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتي
قالَ لا يَنالُ عَهْدِي الظَّالِمينَ »
(2) : از دلخواهها و تمناهایت نگذری
« لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ »
مانع بعدی که نمیذاره قلبت به نور معالم ربانی وصل بشه حب مصادیق گوناگون و پوچ دنیایی است ، وقتی به هر چیزی ذوق و شوق داری الا معالم ربانی و مطالبش!
وقتی به آخرت بیمیلی و کسل تشریف داری،
معلومه حالشو نداری از دلخواه بگذری و حتی از اونایی که از دلخواهشون میگذرن که اصلا به تو مربوط نیست هم بدت میاد (شحّ).
« لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَليمٌ »
(3) : از ظریفترین نکاتی که باید به اون توجه کنی و بدونی که مانع بزرگی برای اتصال قلبت به نور معالم ربانیه اینه که فکر کنی ظاهر اعمال عبادیه که به تنهایی کارسازی میکنه مثل اینه که فکر کنی گوشت و خون قربانی به درد خدا بخوره، اصلا اینطوری نیست و باید نماد قربانی از ذبح حسد هوای نفست خبر بده و اینکه با ذبح حسد قلبت به حالت تقوی رسیده و این قلب با تقوی حال مانعی برای درک نور عالم ربانی نداره!
عاملی که قلبتو به نور معالم ربانی وصل میکنه تقوای قلبته، نه خود نماد قربانی،
« وَ لكِنْ يَنالُهُ التَّقْوى مِنْكُمْ »
(اراده خدا از قربانی در منا)
« لَنْ يَنالَ اللَّهَ لُحُومُها وَ لا دِماؤُها »
[به صید در دسترس (آیت) عمدا تعدی ننما!]:
از ویژگیهای بارز ماموریت صاحبان نور این است که همچون صیدی هستند که معارین، برای اذیت و آزار آنها، ظاهرا براحتی اقدام میکنند « تَنالُهُ أَيْديكُمْ وَ رِماحُكُمْ » اما غافل از اینکه این ناقه صالح را آل محمد ع برای پی کردن به دست آنها برایشان نفرستاده اند، بلکه برای این است که از علم او بنوشند و ناآرامی و حسد قلب خویش را آرام نمایند، اما معارین در این امتحان مردود شدند و با تعدی از حدود الهی، خود را در عذاب الیم، جاودانه نمودند!
« يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لَيَبْلُوَنَّكُمُ اللَّهُ بِشَيْءٍ مِنَ الصَّيْدِ تَنالُهُ أَيْديكُمْ وَ رِماحُكُمْ لِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَخافُهُ بِالْغَيْبِ فَمَنِ اعْتَدى بَعْدَ ذلِكَ فَلَهُ عَذابٌ أَليمٌ » شاید فکر کنی خیلی راحت میشه آیت رو از سر راهت برداری اما بدون این امتحان الهی است که صید را در دسترس و تیررس صیاد قرار می دهد تا امتحانش نماید!
درسته که این صید در دسترسته « الصَّيْدِ تَنالُهُ أَيْديكُمْ وَ رِماحُكُمْ » اما حواست باشه که تو محرمی و نباید ازاحرام خارج بشی « لا تَقْتُلُوا الصَّيْدَ وَ أَنْتُمْ حُرُمٌ وَ مَنْ قَتَلَهُ مِنْكُمْ مُتَعَمِّداً … »
آقایان و خانمهای معاری که نسبت به نور خود جفا نمودند، لطفا این آیه را با دقت مطالعه نمایند:
وقتی یقه این خیانتکاران نابکار گرفته میشه، قسم میخورن که ما این کارو نکردیم!
اما اونا بعد از اینکه نورشونو شناختند، به او جفا کردند و برای نابودی او هم اقداماتی که در توان داشتند، رو کردند، اما خدا فرموده هرگز این احمقها به آنچه که مطلوب نظرشان از نابودی نور است نخواهند رسید « وَ هَمُّوا بِما لَمْ يَنالُوا ».
استثنائاتی شاید بعد از خیانتشان به نور، سر عقل بیایند و معذرتخواهی آنها، مورد قبول نور واقع شود، اما غالبا تکلیفشان به صراحت در آیه معلوم است: هم در دنیا و هم در آخرت عذاب خواهند شد البته با مهلتی که به آنها داده می شود تا سررسید چک عذاب آنها برسد!
این واژه «همّ» در عبارت « وَ هَمُّوا بِما لَمْ يَنالُوا » در مورد قصه یوسف و ذلیخا نیز آمده «وَ لَقَدْ هَمَّتْ بِهِ»! که در آنجا هم آنچه نسبت به صاحب نور قصد سوء داشتند که به نتیجه نرسید!
در مقالۀ همت، آیات مربوطه نشان میدهد که این سیاست کثیف لیدرهای سوء نسبت به صاحبان نور در هر زمان بوده و هست و خیلی ها که برای درمان به مطب طبیب میآیند وقتی چشمشان به شلوغی مطب می خورد بجای اینکه از حاذق بودن طبیب بهره ببرند به او حسادت نموده و نسبت به او اقدام و همت منفی از خود را نشان میدهند.
« يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ ما قالُوا
وَ لَقَدْ قالُوا كَلِمَةَ الْكُفْرِ وَ كَفَرُوا بَعْدَ إِسْلامِهِمْ
وَ هَمُّوا بِما لَمْ يَنالُوا
وَ ما نَقَمُوا إِلاَّ أَنْ أَغْناهُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ مِنْ فَضْلِهِ
فَإِنْ يَتُوبُوا يَكُ خَيْراً لَهُمْ
وَ إِنْ يَتَوَلَّوْا يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ عَذاباً أَليماً فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ
وَ ما لَهُمْ فِي الْأَرْضِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا نَصيرٍ (74)
به خدا سوگند مىخورند كه [سخن ناروا] نگفتهاند،
در حالى كه قطعاً سخن كفر گفته و پس از اسلام آوردنشان كفر ورزيدهاند،
و بر آنچه موفّق به انجام آن نشدند همّت گماشتند،
و به عيبجويى برنخاستند مگر [بعد از] آنكه خدا و پيامبرش از فضل خود آنان را بىنياز گردانيدند.
پس اگر توبه كنند براى آنان بهتر است،
و اگر روى برتابند، خدا آنان را در دنيا و آخرت عذابى دردناك مىكند،
و در روى زمين يار و ياورى نخواهند داشت.»
[جواب بدی رو با خوبی و مهربانی دادن]:
«وَ لا يَنالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَيْلًا»
أي و لا يصيبون من المشركين أمرا من قتل أو جراحة أو مال أو أمر يغمهم و يغيظهم
و قتل و جراحت و يا صدمه مالى ديگرى و يا پيشآمد غمانگيز و خشمگينكنندهاى از مشركان بدانها نرسد، جز اينكه عمل صالح و طاعت نيكو و پر ارزشى براى آنها نوشته شود.
مشتقات ریشۀ «نیل» در آیات قرآن:
وَ إِذِ ابْتَلى إِبْراهيمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّي جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتي قالَ لا يَنالُ عَهْدِي الظَّالِمينَ (124)
لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَليمٌ (92)
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لَيَبْلُوَنَّكُمُ اللَّهُ بِشَيْءٍ مِنَ الصَّيْدِ تَنالُهُ أَيْديكُمْ وَ رِماحُكُمْ لِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَخافُهُ بِالْغَيْبِ فَمَنِ اعْتَدى بَعْدَ ذلِكَ فَلَهُ عَذابٌ أَليمٌ (94)
فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّهِ كَذِباً أَوْ كَذَّبَ بِآياتِهِ أُولئِكَ يَنالُهُمْ نَصيبُهُمْ مِنَ الْكِتابِ حَتَّى إِذا جاءَتْهُمْ رُسُلُنا يَتَوَفَّوْنَهُمْ قالُوا أَيْنَ ما كُنْتُمْ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ قالُوا ضَلُّوا عَنَّا وَ شَهِدُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كانُوا كافِرينَ (37)
أَ هؤُلاءِ الَّذينَ أَقْسَمْتُمْ لا يَنالُهُمُ اللَّهُ بِرَحْمَةٍ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَ لا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ (49)
إِنَّ الَّذينَ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ سَيَنالُهُمْ غَضَبٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ ذِلَّةٌ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ كَذلِكَ نَجْزِي الْمُفْتَرينَ (152)
يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ ما قالُوا وَ لَقَدْ قالُوا كَلِمَةَ الْكُفْرِ وَ كَفَرُوا بَعْدَ إِسْلامِهِمْ وَ هَمُّوا بِما لَمْ يَنالُوا وَ ما نَقَمُوا إِلاَّ أَنْ أَغْناهُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ مِنْ فَضْلِهِ فَإِنْ يَتُوبُوا يَكُ خَيْراً لَهُمْ وَ إِنْ يَتَوَلَّوْا يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ عَذاباً أَليماً فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ ما لَهُمْ فِي الْأَرْضِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا نَصيرٍ (74)
ما كانَ لِأَهْلِ الْمَدينَةِ وَ مَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْأَعْرابِ أَنْ يَتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ وَ لا يَرْغَبُوا بِأَنْفُسِهِمْ عَنْ نَفْسِهِ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ لا يُصيبُهُمْ ظَمَأٌ وَ لا نَصَبٌ وَ لا مَخْمَصَةٌ في سَبيلِ اللَّهِ وَ لا يَطَؤُنَ مَوْطِئاً يَغيظُ الْكُفَّارَ وَ لا يَنالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَيْلاً إِلاَّ كُتِبَ لَهُمْ بِهِ عَمَلٌ صالِحٌ إِنَّ اللَّهَ لا يُضيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنينَ (120)
لَنْ يَنالَ اللَّهَ لُحُومُها وَ لا دِماؤُها وَ لكِنْ يَنالُهُ التَّقْوى مِنْكُمْ كَذلِكَ سَخَّرَها لَكُمْ لِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلى ما هَداكُمْ وَ بَشِّرِ الْمُحْسِنينَ (37)
وَ رَدَّ اللَّهُ الَّذينَ كَفَرُوا بِغَيْظِهِمْ لَمْ يَنالُوا خَيْراً وَ كَفَى اللَّهُ الْمُؤْمِنينَ الْقِتالَ وَ كانَ اللَّهُ قَوِيًّا عَزيزاً (25)