The swift and luminous flow of divine knowledge to a pure heart!
«سکب» در معنای ممدوح، یکی از هزار واژۀ مترادف «نور الولایة»،
و در معنای مذموم، یکی از هزار واژۀ مترادف «حسد» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«ثَوْب سَكْب: لباس بسيار نازك و ظريف كه بخاطر ظرافتش، گويى كه همانند آب جارى و روان است.»
«و هذا امر سكب: اين كار لازمى است.»
«فرس سَكْب الجَرْي: اسب تيزرو و فراخ گام»
+ «صبّ»
+ «وحی»
جریان سریع علوم نورانی به قلب سلیم!
«وَ ماءٍ مَسْكُوبٍ» اون اندیشه بلا جسم و لا کیفیة، جاری و روان آل محمد ع که روان اهل یقین به دنبال آن است، همان «ماءٍ مَسْكُوبٍ» است که مفهوم روان بودن در آن است و روان ما نیز بدنبال آن روانه و روان است!
+ «روان»
+ «گرایش و وابستگی»
سکب «ماء مسکوب» نام زیبای معالم ربانی صاحبان نور و آیات محکم موید اندیشه آنهاست.
«رَجُلٌ سَكْبٌ: مرد سبك‌روح و با نشاط»
+ «قبض و بسط»
مشتقات ریشه «سکب» در آیات قرآن:
[سورة الواقعة (۵۶): الآيات ۲۷ الى ۴۰]
وَ ماءٍ مَسْكُوبٍ (۳۱)
و آبى ريزان.