تسبيح می ‏كنم تسبيح خدايى كه بزرگ است
و متلبّسم به حمد او
منزه است خدا
تعجب می‌كنم از خدائى كه چه چيز او را مالك گردانيده
و تعجب مى‌‏كنم از پادشاهى كه چه چيز توانا نموده است او را
و منزه است او و تعجب است از بسيار قادرى كه چه چيز بزرگ كرده او را
و منزه است خدا و تعجب مى‏‌كنم از بزرگى كه چه چيز او را جليل نموده
و منزه است او و تعجب است از بزرگى كه چه چيز او را شريف نموده
و منزه است خدا و تعجب است از شريفى كه او را چه چيز مهربان نموده
و تعجب است از مهربانى كه چه چيز او را عزيز نموده
و تعجب می ‏كنم از عزيزى كه چه چيز او را بزرگ نموده
و تعجب مى‏‌نمايم از بزرگى كه چه چيز او را هميشگى نموده
و تعجب است از دائمى كه چه چيز او را بلند نموده
و تعجّب است از بلند‌مرتبه‏‌اى كه چه چيز او را رفعت داده
و تعجب می‌‏نمايم از رفيعى كه چه چيز او را حسن داده
و تعجب است از نيكوئى كه چه چيز او را نورانى گردانيده
و تعجب است از روشنى كه چه چيز او را ظاهر كرده است
و تعجب است از ظاهرى كه چه چيز او را پنهان نموده
و تعجب از پنهانى كه چه چيز او را دانا نموده
و تعجب است از دانائى كه چه چيز او را خبردار گردانيد
و تعجب است از خبردارى كه چه چيز او را كريم نموده
و تعجب است از بخشنده‏‌اى كه چه چيز او را مهربان نموده
و تعجب است از مهربانى كه چه چيز او را بينا گردانيده است
و تعجب است از بينائى كه چه چيز او را شنوا نموده است
و تعجب است از شنوائى كه چه چيز او را نگاهدارنده گردانيده
و تعجب است از نگاهدارنده‌‏اى كه چه چيز او را توانگر گردانيده
و تعجب است از توانگرى كه چه چيز او را صاحب عطا نموده
و تعجب است از دهنده‌‏اى كه چه چيز او را بى‌‏نياز گردانيده
و تعجب است از بى‌‏نيازى كه چه چيز او را صاحب بخشش نموده
و تعجب است از بخشنده‌‏اى كه چه چيز او را وسعت داده
و تعجب است از رزق‌دهنده‌‏اى كه چه چيز او را صاحب بخشش نموده
و تعجب است از صاحب بخششى كه چه چيز او را صاحب احسان نموده
و تعجب است از صاحب عطيه‏‌اى كه چه چيز او را منعم گردانيده
و تعجب است از نعمت‌دهنده‏‌اى كه چه چيز او را ستوده گردانيده
و تعجب است از ستوده‏‌اى كه چه چيز او را رحيم گردانيده
و تعجب است از رحم‌‏كننده‏‌اى كه چه چيز او را سخت گردانيده
و تعجب است از سخت‏‌گيرى كه چه چيز او را قوّت داده
و تعجب است از صاحب قوّتى كه چه چيز او را حليم نموده [او را حكيم گردانيده‏
و تعجب است از حلم‌‏كننده‏‌اى [حكيمى‏] كه چه چيز او را صاحب قهر نموده
و تعجب است از صاحب قهرى كه او را چه بر پاى داشته
و تعجب است از بخود برپائى كه [چه چيز او را حمد كرده
و تعجب است از حمد شده‏‌اى‏] كه چه چيز او را هميشگى نموده
و تعجب است از هميشه‌‏اى [كه او را چه باقى داشته
و تعجب است از باقی‌‏اى‏] كه چه چيز او را بی‌همتا نموده
و تعجب است از بی‌‏همتائى كه چه چيز او را يكتا نموده
و تعجب است از يكتائى كه چه چيز او را مقصود و بى‌‏نياز گردانيده
و تعجب است از بى‌‏نيازى كه چه چيز او را صاحب ملك نموده
و تعجب است از مالكى كه چه چيز او را صاحب اختيار نموده
و تعجب است از صاحب اختيارى كه چه چيز او را بزرگ نموده
و تعجب است از بزرگى كه چه چيز او را كامل و تمام نموده
و تعجب است از كاملى كه چه چيز او را تمام نموده
و تعجب است از تمامى كه چه چيز او را نيكو گردانيده
و تعجب است از نيكوئى كه چه چيز او را صاحب فخر نموده
و تعجب است از فخركننده‏‌اى كه چه چيز او را دور ساخته
و تعجب است از دورى كه چه چيز او را نزديك ساخته
و تعجب است از نزديكى كه چه چيز او را غالب و قوى گردانيده
و تعجب است از غلبه‏‌كننده‏‌اى كه چه چيز او را مسلّط نموده
و تعجب است از مسلّطى كه چه چيز او را عفوكننده نموده
و تعجب است از عفوكننده‏‌اى كه چه چيز او را احسان‌‏كننده كرده
و تعجب است از احسان‌‏كننده‏‌اى كه چه چيز او را نيكوكار نموده
و تعجب است از نيكوكارى كه چه چيز او را قبول توبه‌‏كننده نموده
و تعجب است از قبول توبه‏‌كننده‌‏اى كه چه چيز او را جزا دهنده نموده
و تعجب است از جزا دهنده‌‏اى كه چه چيز او را صاحب مغفرت نموده
و تعجب است از آمرزنده‌‏اى كه چه چيزى او را بزرگ نموده است
و تعجب است از بزرگى كه چه چيز او را صاحب جبروت نموده
و تعجب است از صاحب جبروتى كه چه چيز او را جزا دهنده نموده
و تعجب است از جزا دهنده‏‌اى كه چه چيز او را حاكم گردانيده
و تعجب است از حكم‏‌كننده‏اى كه چه چيز حكم او را ممضى نموده
و تعجب است از حاكمى كه چه چيز جارى نموده امر او را
و تعجب است از جارى در حكمى كه چه صفت صاحب رحم نموده او را
و تعجب است از رحم‏‌كننده‏‌اى كه چه صفت خلق‌‏كننده گردانيده او را
و تعجّب است از خلق‏‌كننده‏‌اى كه چه چيز او را صاحب غلبه نموده
تعجب است از غلبه نماينده‌‏اى كه چه امر او را صاحب مملكت نموده
و تعجب است از صاحب مملكتى كه چه صفت او را صاحب قدرت نموده
و تعجب است از توانائى كه چه چيز او را بلند مرتبه نموده
و تعجب است از بلند مرتبه‌‏اى كه چه صفت او را شريف گردانيده
و تعجب است از صاحب شرفى كه چه امر او را رزق‌دهنده گردانيده
و تعجب است از روزى‌دهنده‌‏اى كه چه چيز او را نگاه‌دارنده رزق گردانيده
و تعجب است از نگاه‌دارنده رزقى كه چه چيز او را روزى‌بخشنده نموده
و تعجب است از روزى‌گستراننده‏‌اى كه چه چيز راهنما گردانيده او را
و تعجب است از راهنمائى كه چه چيز او را راستگوى نموده
و تعجب است از راستگوئى كه چه چيز او را ظاهر گرانيده
و تعجب است از ظاهرى كه چه چيز منزّه از عيبها نموده او را
و تعجب است از منزّهى كه چه چيز او را پاكيزه [ظاهر] نموده
و تعجب است از پاكيزه‏‌اى [آشكارى‏] كه چه چيز او را پاك نموده
و تعجب است از پاكى كه چه چيز باقى داشته او را
و تعجب است از باقى‌‏اى كه چه چيز او را اعاده‏‌كننده نموده
و تعجب است از اعاده‏‌كننده‏‌اى كه چه چيز او را خلق‏‌كننده نموده
و تعجب است از خلق‌‏كننده‏‌اى [كه چه چيز او را نگاهدارنده نموده
و تعجب است از نگاهدارنده‌‏اى كه چه چيز او را يارى كرده
و تعجب است از يارى‌‏كننده‏‌اى‏] كه چه چيز او را صاحب بخشش كرده
و تعجب است از بسيار بخشنده‌‏اى كه چه چيز او را توبه قبول‌‏كننده نموده
و تعجب است از توبه قبول‌‏كننده‌‏اى كه چه چيز او را صاحب كرم نموده
و تعجب است از صاحب كرمى كه چه چيز او را يارى‌‏كننده [بينا] نموده
و تعجب است از يارى‏‌كننده‌‏اى [بينائى‏] كه چه چيز او را سالم گردانيده
و تعجب است از سالمى كه چه چيز او را شفا دهنده نموده
و تعجب است از شفا دهنده‏‌اى كه چه چيز او را خلاص‏‌كننده نموده
و تعجب است از نجات‌دهنده‏‌اى كه چه چيز نيكوكار نموده او را
و تعجب است از نيكوكارى كه چه چيز او را طلب‌‏كننده نموده
و تعجب است از طلب‌‏كننده‌‏اى كه چه چيز او را صاحب ادراك نموده
و تعجب است از ادراك‌‏كننده‏‌اى كه چه چيز او را قوى گردانيده
و تعجب است از صاحب قوّتى كه چه چيز او را مهربان كرده
و تعجب است از مهربانى كه چه چيز عادل نموده
و تعجب است از عادلى كه چه چيز امر او را محكم نموده
و تعجب است از محكم‌‏كننده‏‌اى كه چه چيز او را داناى با تدبير نموده
و تعجب است از حكيمى كه چه چيز او را كفيل و ضامن گردانيده
و تعجب است از ضامنى كه چه چيز او را دانا گردانيده
و تعجب است از دانايى كه چه چيز او را با ستايش نموده
و تعجب است از دانايى كه چه چيز او را با رابطه كرده است
و تعجب است از با رابطه‌‏اى كه چه چيز او را كافى كرده است
و تعجب است از كافى‌‏اى كه چه چيز او را حساب‌‏كننده قرار داده
و تعجب است از حساب‏‌كننده‏‌اى كه چه چيز او را تام و كامل كرده
و تعجب است از تام و كاملى كه چه چيزى او را قديمى گردانيده‏
و او را تسبيح می کنم تسبيح كردنى
اوست خداى بزرگ
و متلبّسم به سپاس او
و همه حمد از براى خداست
و معبودى مگر خدا نيست
و خدا بزرگتر است از آنكه بوصف درآيد
و از براى خداست حمد
و نيست حركتى و نه توانائى مگر بخداى بلند مرتبه بزرگ
دفع‏‌كننده هر بلائى.
و اوست كافى مرا و نيكو معتمد است او.