نور ابدیّت! خالِدِينَ فِيها أَبَداً!

Knowing the language of light, your heart belongs to another world that no disturbing factor can reach. This means reaching eternity and immortality.
outer world examples- inner world feeling
… And verses from the Holy Quran
#emotionallanguage #jealousy #DivineLight #DynamicHeart #appointment #GuardianAngel #meeting #appointment #admiration #effort #struggling #eternity

با دانستن زبان نور ، قلب شما متعلق به دنیای دیگری است که هیچ عامل مزاحمی نمی تواند به آن برسد. این یعنی رسیدن به ابدیت و جاودانگی.
نمونه های جهان خارج – احساس دنیای درونی
… و آیاتی از قرآن کریم
# زبان عاطفی # حسادت # نور الهی # قلب پویا # قرار ملاقات # فرشته گاردیان # دیدار # ملاقات # اشتیاق # تلاش # مبارزه # جدایی

[سورة الممتحنة (60): الآيات 1 الى 5] : « وَ بَدا بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةُ وَ الْبَغْضاءُ أَبَداً »

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏
به نام خداوند رحمتگر مهربان‏
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَ عَدُوَّكُمْ أَوْلِياءَ تُلْقُونَ إِلَيْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ وَ قَدْ كَفَرُوا بِما جاءَكُمْ مِنَ الْحَقِّ يُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَ إِيَّاكُمْ أَنْ تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّكُمْ إِنْ كُنْتُمْ خَرَجْتُمْ جِهاداً فِي سَبِيلِي وَ ابْتِغاءَ مَرْضاتِي تُسِرُّونَ إِلَيْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ وَ أَنَا أَعْلَمُ بِما أَخْفَيْتُمْ وَ ما أَعْلَنْتُمْ وَ مَنْ يَفْعَلْهُ مِنْكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَواءَ السَّبِيلِ (1)
اى كسانى كه ايمان آورده‌‏ايد، دشمن من و دشمن خودتان را به دوستى برمگيريد [به طورى‏] كه با آنها اظهار دوستى كنيد، و حال آنكه قطعاً به آن حقيقت كه براى شما آمده كافرند [و] پيامبر [خدا] و شما را [از مكّه‏] بيرون مى‏‌كنند كه [چرا] به خدا، پروردگارتان ايمان آورده‏‌ايد، اگر براى جهاد در راه من و طلب خشنودى من بيرون آمده‏‌ايد. [شما] پنهانى با آنان رابطه دوستى برقرار مى‌كنيد در حالى كه من به آنچه پنهان داشتيد و آنچه آشكار نموديد داناترم. و هر كس از شما چنين كند، قطعاً از راه درست منحرف گرديده است.

[ابد-خلد-ورث-امن-عمل-صلح-کلف-وسع-صحب-جنن-نهر-حمد-هدی-رسل-حقق-رجل-جبل-امر-ولی-1000-نور]
[غلل-عدو-بغض-بلس-جرم-کذب-خسر-ضلل-خذل-ظلم-کفر-کبر-بغی-خطأ-زنأ-فحش-سوء-زیغ-ضنک-ضغن-شکک-افک-فری-1000-حسد]

الصحيفة السجادية ؛ ص158 : « وَ اسْرَحْنَا فِي مُلْكِ الْأَبَدِ »
(35) (وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الرِّضَا إِذَا نَظَرَ إِلَى أَصْحَابِ الدُّنْيَا):

(1) الْحَمْدُ لِلَّهِ رِضًى بِحُكْمِ اللَّهِ، شَهِدْتُ أَنَّ اللَّهَ قَسَمَ مَعَايِشَ عِبَادِهِ بِالْعَدْلِ، وَ أَخَذَ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِهِ بِالْفَضْلِ
[1 سپاس خدا را است براى رضا و خوشنودى بقضا و قدر خدا (در آنچه خواسته)، گواهى ميدهم كه خدا معيشتها و چيزهائى كه زندگى بندگانش بآنها وابسته است را به عدل و درستى قسمت نموده و با همه آفريدگانش با فضل و احسان رفتار نموده-]

(2) اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ لَا تَفْتِنِّي بِمَا أَعْطَيْتَهُمْ، وَ لَا تَفْتِنْهُمْ بِمَا مَنَعْتَنِي فَأَحْسُدَ خَلْقَكَ، وَ أَغْمَطَ حُكْمَكَ.
[2 بار خدايا بر محمّد و آل او درود فرست، و مرا بر اثر آنچه (دارائى كه) بايشان (ثروتمندان) داده‌‏اى پريشان مگردان كه بر آفريدگانت رشگ برده و قضا و قدر تو را خوار شمارم، و آنان را بر اثر آنچه (كالاى دنيا كه) از من باز داشته‏‌اى گرفتار مكن (باينكه كبر و سرفرازى نموده مرا پست بينند و از اين راه گناهكار شوند)-]
…
(5) فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ مَتِّعْنَا بِثَرْوَةٍ لَا تَنْفَدُ، وَ أَيِّدْنَا بِعِزٍّ لَا يُفْقَدُ، وَ اسْرَحْنَا فِي مُلْكِ الْأَبَدِ، إِنَّكَ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ الصَّمَدُ، الَّذِي لَمْ تَلِدْ وَ لَمْ تُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَكَ كُفُواً أَحَدٌ.
[5 پس بر محمّد و آل او درود فرست، و بما ببخش ثروت و دارائى (احسان و نيكيت) را كه فانى و نيست نميگردد، و ما را بعزّت و بزرگى كه از دست نميرود (توفيق عبادت و بندگى) تاييد و كمك فرما، و در پادشاهى جاودان (بهشت) روانه ساز، زيرا تو يگانه يكتاى هميشه‌‏اى كه فرزند ندارى و فرزند كسى نميباشى و هيچكس مانند و همتاى تو نبوده است.-]

[سورة التغابن (64): الآيات 6 الى 10] : « وَ مَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَ يَعْمَلْ صالِحاً … خالِدِينَ فِيها أَبَداً »

ذلِكَ بِأَنَّهُ كانَتْ تَأْتِيهِمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّناتِ فَقالُوا أَ بَشَرٌ يَهْدُونَنا فَكَفَرُوا وَ تَوَلَّوْا وَ اسْتَغْنَى اللَّهُ وَ اللَّهُ غَنِيٌّ حَمِيدٌ (6)
اين [بدفرجامى‏] از آن روى بود كه پيامبرانشان دلايل آشكار بر ايشان مى‌‏آوردند و[لى‏] آنان [مى‏]گفتند: «آيا بشرى ما را هدايت مى‌‏كند؟» پس كافر شدند و روى گردانيدند و خدا بى‌‏نيازى نمود، و خدا بى‌‏نياز ستوده است.
زَعَمَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنْ لَنْ يُبْعَثُوا قُلْ بَلى‏ وَ رَبِّي لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِما عَمِلْتُمْ وَ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (7)
كسانى كه كفر ورزيدند، پنداشتند كه هرگز برانگيخته نخواهند شد. بگو: «آرى، سوگند به پروردگارم، حتماً برانگيخته خواهيد شد، سپس شما را به [حقيقت‏] آنچه كرده‏‌ايد قطعاً واقف خواهند ساخت، و اين بر خدا آسان است.»
فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِي أَنْزَلْنا وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (8)
پس به خدا و پيامبر او و آن نورى كه ما فروفرستاديم ايمان آوريد، و خدا به آنچه مى‏‌كنيد آگاه است.
يَوْمَ يَجْمَعُكُمْ لِيَوْمِ الْجَمْعِ ذلِكَ يَوْمُ التَّغابُنِ وَ مَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَ يَعْمَلْ صالِحاً يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئاتِهِ وَ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (9)
روزى كه شما را براى روز گردآورى، گردمى‌‏آورد، آن [روز]، روز حسرت [خوردن‏] است، و هر كس به خدا ايمان آورده، و كار شايسته‏‌اى كرده باشد، بديهايش را از او بسترد، و او را در بهشتهايى كه از زير [درختان‏] آن جويبارها روان است درآورد. در آنجا بمانند. اين است همان كاميابى بزرگ.
وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ خالِدِينَ فِيها وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (10)
و كسانى كه كفر ورزيده، و آيات ما را تكذيب كرده‏‌اند، آنان اهل آتشند [و ] در آن ماندگار خواهند بود، و چه بد سرانجامى است.

[ابد-خلد-فوز-فلح-ورث-امن-عمل-صلح-کلف-وسع-صحب-جنن-نهر-حمد-هدی-رسل-حقق-رجل-جبل-امر-ولی-1000-نور]
[غلل-غبن-عدو-بغض-بلس-جرم-کذب-خسر-ضلل-خذل-ظلم-کفر-کبر-بغی-خطأ-زنأ-فحش-سوء-زیغ-ضنک-ضغن-شکک-افک-فری-1000-حسد]

[سورة البينة (98): الآيات 1 الى 8] : « الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ … خالِدِينَ فِيها أَبَداً »

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏
به نام خداوند رحمتگر مهربان‏
لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ وَ الْمُشْرِكِينَ مُنْفَكِّينَ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ (1)
كافرانِ اهل كتاب و مشركان، دست‌‏بردار نبودند تا دليلى آشكار بر ايشان آيد:
رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ يَتْلُوا صُحُفاً مُطَهَّرَةً (2)
فرستاده‌‏اى از جانب خدا كه [بر آنان‏] صحيفه‌‏هايى پاك را تلاوت كند،
فِيها كُتُبٌ قَيِّمَةٌ (3)
كه در آنها نوشته‏‌هاى استوار است.
وَ ما تَفَرَّقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ إِلاَّ مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُمُ الْبَيِّنَةُ (4)
و اهل كتاب دستخوشِ پراكندگى نشدند، مگر پس از آنكه برهان آشكار براى آنان آمد.
وَ ما أُمِرُوا إِلاَّ لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفاءَ وَ يُقِيمُوا الصَّلاةَ وَ يُؤْتُوا الزَّكاةَ وَ ذلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ (5)
و فرمان نيافته بودند جز اينكه خدا را بپرستند، و در حالى كه به توحيد گراييده‏‌اند، دين [خود] را براى او خالص گردانند، و نماز برپا دارند و زكات بدهند؛ و دين [ثابت و] پايدار همين است.
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ وَ الْمُشْرِكِينَ فِي نارِ جَهَنَّمَ خالِدِينَ فِيها أُولئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِيَّةِ (6)
كسانى از اهل كتاب كه كفر ورزيده‌‏اند و [نيز] مشركان در آتش دوزخند، [و] در آن همواره مى‏‌مانند؛ اينانند كه بدترين آفريدگانند.
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ (7)
در حقيقت كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كرده‌‏اند، آنانند كه بهترين آفريدگانند.
جَزاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ ذلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ (8)
پاداشِ آنان نزد پروردگارشان باغهاى هميشگى است كه از زير [درختان‏] آن، نهرها روان است، جاودانه در آن همى مانند؛ خدا از آنان خشنود است و [آنان نيز] از او خشنود؛ اين [پاداش‏] براى كسى است كه از پروردگارش بترسد.

[سورة الطلاق (65): الآيات 11 الى 12] : « الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ … خالِدِينَ فِيها أَبَداً »

رَسُولاً يَتْلُوا عَلَيْكُمْ آياتِ اللَّهِ مُبَيِّناتٍ لِيُخْرِجَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ مَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَ يَعْمَلْ صالِحاً يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً قَدْ أَحْسَنَ اللَّهُ لَهُ رِزْقاً (11)
پيامبرى كه آيات روشنگر خدا را بر شما تلاوت مى‌‏كند، تا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏‌اند از تاريكيها به سوى روشنايى بيرون بَرد، و هر كس به خدا بگرود و كار شايسته كند او را در باغهايى كه از زير [درختان‏] آن جويبارها روان است، درمى‌‏آورد، جاودانه در آن مى‏‌مانند. قطعاً خدا روزى را براى او خوش كرده است.
اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَماواتٍ وَ مِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ يَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَيْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ وَ أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحاطَ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عِلْماً (12)
خدا همان كسى است كه هفت آسمان و همانند آنها هفت زمين آفريد. فرمان [خدا] در ميان آنها فرود مى‌‏آيد، تا بدانيد كه خدا بر هر چيزى تواناست، و به راستى دانش وى هر چيزى را در بر گرفته است.

[سورة التوبة (9): الآيات 19 الى 22] : « الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ … خالِدِينَ فِيها أَبَداً »

أَ جَعَلْتُمْ سِقايَةَ الْحاجِّ وَ عِمارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ جاهَدَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لا يَسْتَوُونَ عِنْدَ اللَّهِ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (19)
آيا سيراب ساختن حاجيان و آباد كردن مسجد الحرام را همانند [كار] كسى پنداشته‌‏ايد كه به خدا و روز بازپسين ايمان آورده و در راه خدا جهاد مى‏‌كند؟ [نه، اين دو] نزد خدا يكسان نيستند، و خدا بيدادگران را هدايت نخواهد كرد.
الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْفائِزُونَ (20)
كسانى كه ايمان آورده و هجرت كرده و در راه خدا با مال و جانشان به جهاد پرداخته‌‏اند نزد خدا مقامى هر چه والاتر دارند و اينان همان رستگارانند.
يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَ رِضْوانٍ وَ جَنَّاتٍ لَهُمْ فِيها نَعِيمٌ مُقِيمٌ (21)
پروردگارشان آنان را از جانب خود، به رحمت و خشنودى و باغهايى [در بهشت‏] كه در آنها نعمتهايى پايدار دارند، مژده مى‌‏دهد.
خالِدِينَ فِيها أَبَداً إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ (22)
جاودانه در آنها خواهند بود، در حقيقت، خداست كه نزد او پاداشى بزرگ است.

[ابد-خلد-فوز-فلح-سبق-حسن-تبع-هجر-نصر-سقی-حجج-عمر-سجد-جهد-بشر-رضا-ورث-امن-عمل-صلح-کلف-وسع-صحب-جنن-نهر-حمد-هدی-رسل-حقق-رجل-جبل-امر-ولی-1000-نور]
[غلل-غبن-عدو-بغض-بلس-جرم-کذب-خسر-ضلل-خذل-ظلم-کفر-کبر-بغی-خطأ-زنأ-فحش-سوء-زیغ-ضنک-ضغن-شکک-افک-فری-1000-حسد]

[سورة النساء (4): آية 122] : « الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ … خالِدِينَ فِيها أَبَداً »

وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قِيلاً (122)
و كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏‌اند، به زودى آنان را در بوستانهايى كه از زير [درختان‏] آن، نهرها روان است درآوريم. هميشه در آن جاودانند. وعده خدا راست است و چه كسى در سخن، از خدا راستگوتر است؟

[ابد-خلد-ملک-فوز-فلح-سبق-حسن-تبع-نفع-صدق-هجر-نصر-سقی-حجج-عمر-سجد-جهد-بشر-رضا-ورث-امن-عمل-صلح-کلف-وسع-صحب-جنن-نهر-حمد-هدی-رسل-وعد-حقق-زوج-طهر-ظلل-رجل-جبل-امر-ولی-1000-نور]
[غلل-غبن-عدو-بغض-بلس-جرم-کذب-خسر-ضلل-خذل-ظلم-کفر-کبر-بغی-خطأ-زنأ-فحش-سوء-زیغ-ضنک-ضغن-شکک-افک-فری-نار-1000-حسد]

[سورة المائدة (5): الآيات 119 الى 120] : « الصَّادِقِينَ … خالِدِينَ فِيها أَبَداً »

قالَ اللَّهُ هذا يَوْمُ يَنْفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (119)
خدا فرمود: «اين، روزى است كه راستگويان را راستى‌‏شان سود بخشد.» براى آنان باغهايى است كه از زير [درختان‏] آن نهرها روان است. هميشه در آن جاودانند. خدا از آنان خشنود است و آنان [نيز] از او خشنودند. اين است رستگارى بزرگ.
لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما فِيهِنَّ وَ هُوَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ (120)
فرمانروايى آسمانها و زمين و آنچه در آنهاست از آنِ خداست، و او بر هر چيزى تواناست.

[ابد-خلد-ملک-فوز-فلح-سبق-حسن-تبع-نفع-صدق-هجر-نصر-سقی-حجج-عمر-سجد-جهد-بشر-رضا-ورث-امن-عمل-صلح-کلف-وسع-صحب-جنن-نهر-حمد-هدی-رسل-حقق-رجل-جبل-امر-ولی-1000-نور]
[غلل-غبن-عدو-بغض-بلس-جرم-کذب-خسر-ضلل-خذل-ظلم-کفر-کبر-بغی-خطأ-زنأ-فحش-سوء-زیغ-ضنک-ضغن-شکک-افک-فری-1000-حسد]

[سورة النساء (4): الآيات 56 الى 57] : « الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ … خالِدِينَ فِيها أَبَداً »

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآياتِنا سَوْفَ نُصْلِيهِمْ ناراً كُلَّما نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْناهُمْ جُلُوداً غَيْرَها لِيَذُوقُوا الْعَذابَ إِنَّ اللَّهَ كانَ عَزِيزاً حَكِيماً (56)
به زودى كسانى را كه به آيات ما كفر ورزيده‏‌اند، در آتشى [سوزان‏] درآوريم؛ كه هر چه پوستشان بريان گردد، پوستهاىِ ديگرى بر جايش نهيم تا عذاب را بچشند. آرى، خداوند تواناى حكيم است.
وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً لَهُمْ فِيها أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ نُدْخِلُهُمْ ظِلاًّ ظَلِيلاً (57)
و به زودى كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏‌اند، در باغهايى كه از زير [درختانِ‏] آن نهرها روان است درآوريم. براى هميشه در آن جاودانند، و در آنجا همسرانى پاكيزه دارند، و آنان را در سايه‏اى پايدار درآوريم.

[ابد-خلد-ملک-فوز-فلح-سبق-حسن-تبع-نفع-صدق-هجر-نصر-سقی-حجج-عمر-سجد-جهد-بشر-رضا-ورث-امن-عمل-صلح-کلف-وسع-صحب-جنن-نهر-حمد-هدی-رسل-حقق-زوج-طهر-ظلل-رجل-جبل-امر-ولی-1000-نور]
[غلل-غبن-عدو-بغض-بلس-جرم-کذب-خسر-ضلل-خذل-ظلم-کفر-کبر-بغی-خطأ-زنأ-فحش-سوء-زیغ-ضنک-ضغن-شکک-افک-فری-نار-1000-حسد]

[سورة التوبة (9): آية 100] : « وَ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسانٍ … خالِدِينَ فِيها أَبَداً »

وَ السَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهاجِرِينَ وَ الْأَنْصارِ وَ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسانٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ وَ أَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (100)
و پيشگامانِ نخستين از مهاجران و انصار، و كسانى كه با نيكوكارى از آنان پيروى كردند، خدا از ايشان خشنود و آنان [نيز] از او خشنودند، و براى آنان باغهايى آماده كرده كه از زير [درختان‏] آن نهرها روان است. هميشه در آن جاودانه‌‏اند. اين است همان كاميابى بزرگ.

[ابد-خلد-فوز-فلح-سبق-حسن-تبع-هجر-نصر-رضا-ورث-امن-عمل-صلح-کلف-وسع-صحب-جنن-نهر-حمد-هدی-رسل-حقق-رجل-جبل-امر-ولی-1000-نور]
[غلل-غبن-عدو-بغض-بلس-جرم-کذب-خسر-ضلل-خذل-ظلم-کفر-کبر-بغی-خطأ-زنأ-فحش-سوء-زیغ-ضنک-ضغن-شکک-افک-فری-1000-حسد]

اشتراک گذاری مطالب در شبکه های اجتماعی