حسود باورش نمیشه که کوه علم، پا در بیاره و براه بیفته و تاثیرگذار باشه! وَ تَرَى الْجِبالَ تَحْسَبُها جامِدَةً وَ هِيَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ!

حسود باورش نمیشه که کوه علم، پا در بیاره و براه بیفته! وَ تَرَى الْجِبالَ تَحْسَبُها جامِدَةً وَ هِيَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ!
جَمَدَتْ‏ عينُهُ : قلّ دمعها ، كناية عن قسوة القلب  
جَمَدَ كفّه كناية عن البخل
[قلب جامد – قلب جاری] :
قلب جاری یا قلب مذاب.
« وَ تَرَى الْجِبالَ تَحْسَبُها جامِدَةً وَ هِيَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ صُنْعَ اللَّهِ الَّذِي أَتْقَنَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ إِنَّهُ خَبِيرٌ بِما تَفْعَلُونَ‏ »
قلوب صاحبان نور محل جریان علم آل محمد ع است!
+ «قلب پویا»
این قلوب هیچوقت جامد و راکد نبوده و نیست، بلکه مدام نور علم و حکمت آل محمد ع در این قلوب ساری و جاری است و این زوج زیبای عبد و رب مدام دارند با هم مکالمه می‌کنند!
چه مثال زیبایی است که، شبیه حرکت ابرها، قلوب صاحبان نور نیز به سبب بادی که از عالم ملکوت بر این قلوب می‌وزد، جریان پیدا می‌کند.
+ «فانّ البخيل كأنّ قلبه‏ مُنْجَمِدٌ لا جريان في باطنه و روحه»
قلب اهل شک حسود، قلب منجمد است و هرگز با نور معالم ربانی، این قلوب به جریان نیفتاده و به حیات طیبة نخواهد رسید.
حرکت و جریان و حیات و قبض و بسط این قلوب، کار خداست! «صُنْعَ اللَّهِ» در واقع گفتیم قبض و بسط، کلام رب است برای عبد خویش، و این کلام الله، فعل منه، است و افعاله تفهیم، است، همانطور که فی الآفاق است، فی الانفس نیز هست و کلام انفسی رب در قلب اهل یقین با قبض و بسط نور صورت می گیرد.
«سنریهم آیاتنا فی الآفاق و فی انفسهم حتی یتبین لهم انه الحق»
+ «صنع – صنع الله»