[وئد – ثقل]:
«المَوْءُودَةُ: من الوأد بمعنى المثقلة»
[وئد – ثقل]:
+ «آیاتی و رسلی»
+ «انی تارک فیکم الثقلین»:
+ «هزار واژه»
«وَ إِذَا الْمَوْؤُدَةُ سُئِلَتْ بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ»
«مَوْؤُدَة» نام زیبا و پرمعنای معالم ربانی صاحبان نور است.
کانه علوم گرانبار آل محمد ع نزد صاحبان نور است و این مفهوم ثقل بار و سنگینی در این واژه خبر از مطالب علمی بسیار مهم و زیادی است که توسط حاملان نور نشر داده میشود.
[عبد و ربّ – عبدالله – امة الله]:
اهل شک حسود، در درون قلب خود، معالم ربانی را «زنده بگور» کردند!
«وأد بنته يئدها، و هي موءودة: أى دفنها في القبر و هي حيّة»
به این دلیل، موودة نام زیبای معالم ربانی است، چون این کار اهل شک حسود رو توضیح میده که اینها با نورشون در دنیای قلبشون، چه کردند و شک و حسد چه بلایی سر اونها آورد. «کربلا»
اولا اینکه این علوم همیشه حی و زنده است و عامل ایجاد حیات برای قلوب مرده است، لذا نباید به باد فراموشی سپرده بشه «العالم حیّ و ان کان میّتا»، و مفهوم سنگینی و ثقل در این واژه وئد، خبر از عظمت علوم ربانی می‌دهد و اهل شک حسود با چه جراتی، این عامل حیات قلب خود را، بزور زنده بگور کردند؟! این واقعۀ اسفبار، این واقعۀ سوزناک کربلا، درون قلب خود آنها صورت گرفت!
[وئد – رفق]:
«التؤدة: الرفق»
اینکه بگیم وئد از رفق بالاتر است، درست نیست: «فَلَيْسَ فِي الْحَقِيقَةِ لِلَّهِ اسْمٌ دُونَ‏ اسْمٍ»
+ «اسم اعظم»
همه هزار اسم که مترادف نور ولایت هستند، برای قلب اهل یقین که نورشو باور داره و متصل به نور ولایت است، یک رنگ و بو و مفهوم دارد و همه نامهای زیبای معالم ربانی صاحبان نور و آیات محکم موید اندیشه آنها هستند و هیچیک بر دیگری برتری ندارند، چون همه یک چیز هستند و همه به یک فرایند اشاره دارند و آنهم فرایند نور الولایة است.
[الهوينا: التؤدة و الرفق، و هي تصغير الهوني، و الهونى تأنيث الأهون .. و قد كتبت الهوينا في الأصل هكذا: الهوينى.]
این دو واژه مترادف یکدیگر و مترادف واژه زیبای نور ولایت هستند.
انگاری در معنای رفق و نور ولایت، یه جور تامّل و تانّی وجود داره، یعنی فرآیند نور ولایت بدون تامل و تانی و مدارا پیش نخواهد رفت.
همانطور که آیاتی و رسلی با ما رفق می ورزند و مدارا می کنند، ما نیز باید در دل شرایط با یتیم بد اخلاق «آیاتی و رسلی»، رفق و حوصله به خرج دهیم.
«الْمَوْؤُدَةُ» یعنی همین آیاتی و رسلی، یعنی تقدیراتی که مدام باهاشون روبرو هستیم و اگه درست انجام وظیفه کنیم، تولید نور آرامش عمل صالح خواهد شد و اگر عجولانه برخورد کنیم، سقط و کشته خواهد شد و بابت این نعمت به هدر داده شده که ما مقصر این حادثه هستیم، یه روزی باید جواب پس بدیم «وَ إِذَا الْمَوْؤُدَةُ سُئِلَتْ بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ‏».