وقتی که علوم نورانی سرپوشیده، آشکار می‌شود! فَإِذا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ!

«نقر السهم الهدف نقرا: أصابه»
منقار الطائر
وقتی که علوم نورانی سرپوشیده، آشکار می‌شود! فَإِذا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ!
مثل وقتی که جوجه از تخم بیرون می‌آید!
« منقار» + «ناقور» نام زیبای معالم ربانی و آیات محکم است که در دل شرایط در قلوب اهل یقین با یاد این معالم ربانی کانه منقاری به این قلب نوک می زند [پیجر] و یهو قلب روشن می شود « نقّرت عن الأمر حتّى علمته » ، و این کلام تاثیر گذار صاحبان نور است « ينقر به الشي‏ء حتّى يؤثّر فيه »
[نقر – دعا –  ندا – فراخوان – درر – پیجر – قبض و بسط] :
ولی خدا کانه با قبض و بسط قلبی اهل یقین را مورد ندا و خطاب قرار می دهد و این فراخوان علمی یکنوع دعوت محترمانه برای گذشت از دلخواه و ایجاد آرامش است.
این یک دعوت اختصاصی برای عده بخصوصی است.
و به این دعوت ویژه با کیفیت قبض و بسط قلبی «نقری» می گویند.
نَقَرْتُ‏ الرَّجُلَ: إذا صَوَّتَّ له بلسانِكَ، آن مرد را با فرياد صدا زدم.
و ذلك بأن تُلْصِقَ لسانَك بنُقْرَةِ حَنَكِكَ،
نَقَرْتُ‏ الرَّجُلَ: إذا خَصَصْتَهُ بالدَّعْوَةِ، كأَنَّك‏ نَقَّرْتَ‏ له بلسانِكَ مُشِيراً إليه، و يقال لتلك الدَّعْوَةِ: النَّقَرَى‏.
دعوت كردن و خواندن او با زبان ، كه اين دعوت را نَقْرَى‏ گويند.
دَعَوتُهم‏ النَّقَرَى‏ : دعوت خصوصى از آنها نمودم.
مقابل اين كلمه (الجَفَلَى) است بمعناى دعوت عمومى.
[یک مثال زیبا برای « يقال لتلك الدَّعْوَةِ : النَّقَرَى‏ »] :
+ مثال زیبای پیجر …
من برای شماره های بیماران مطب که در گوشی موبایلم ذخیره شده یک زنگ اختصاصی تعیین کردم بطوریکه وقتی بیمارانم به مطب زنگ می زنند و این شماره به گوشی موبایلم دایورت میشه زنگ اختصاصی اون به گوشم میرسه و حتی در حال رانندگی که نمی تونم به گوشی نگاه کنم و جواب بدم از روی نوع زنگش می فهمم یه بیمار با من کار داره ! این مثال رو زدم که بگم قبض و بسط قلبی هم یک ندا و دعوت اختصاصی است که هیچ کس دیگری در اون دخل و تصرفی نداره و به محض قبض و بسط شدن می فهمم ولی خدا با من کار داره و صحبت داره و امر و نهی داره میکنه و باید اینو بفهمم و انجامش بدم.
در آیه « وَ لا يُظْلَمُونَ‏ نَقِيراً » منظور اینه هر کی قراره دعوت بشه ، میشه !
در حق هیچکسی ظلمی نخواهد شد و اونیکه باید با معالم ربانی آشنا بشه یه جوری اونو سر راهش قرار می دهند .
+ «لقط – یلتقطه بعض السیارة»
« النَّقْرُ: قَرْعُ الشَّيْ‏ءِ المُفْضِي إِلَى النَّقْبِ »
+ «اثر» : آثار علمی تاثیرگذار معالم ربانی.
« هو كريم‏ النقير أي: كَرِيمٌ إذا نُقِرَ عنه. أي: بُحِثَ،
او بخشنده‏‌ايست كه هر وقت جستجويش كنى او را مى‌‏يابى. »
کافیه به یاد معالم ربانی بیفتی ! اونو کریم خواهی یافت!
«نقیر» نام زیبای معالم ربانی و آیات محکم است که در دل شرایط که قلب میره که تاریک بشه به محض اینکه به یاد معالم ربانی می افتی یهو روشن میشی
« ان الذین اتقوا اذا مسهم طائف من الشیطان تذکروا فاذا هم مبصرون »
« انْتَقَرَهُ : آنرا برگزيد. » معنیش اینه که وقتی توفیق فهم قبض و بسط قلبی رو به تو عنایت کردند بدان تو را برای این کار مهم برگزیده‌اند و این «هذا عطائنا» است که اهل یقین را مشمول کرم و لطف خود نموده و به این وادی بکر وارد نموده اند.
فَإِذاً لا يُؤْتُونَ النَّاسَ نَقيرا
لیدرهای سوء نمی تونن در قلوب ایجاد «قبض و بسط» نمایند:
« لا يُؤْتُونَ النَّاسَ نَقيرا » یعنی همین.
[عیب – وادی غیر ذی زرع – ادعای ربوبیت] :
بواسطه عیب قلبی حسد ، همیشه قلب ما وادی غیر ذی زرع است و نمی تواند ابتدا به ساکن مولد آرامش باشد پس ادعای ربوبیت برای چه؟ ثانیا تا دنیا دنیاست باید چشم به نگاه نورانی آل محمد ع برای ایجاد آرامش قلب خود داشته باشیم و اقرار به فضل و ربوبیت آن مخلوق بی عیب داشته باشیم و چه از این بهتر که همیشه گدای در این خانه بودن؟ خلقت قلب ما بواسطه عیب حسد همیشه غیر ذی زرع خواهد بود و این خود رد ادعای ربوبیت از هر غیر معصوم می نماید . و فقط راه رسیدن به آرامش این قلب ناآرام رزق علمی آل محمد ع است که باید مدام به این قلب بیمار و گرسنه برسد تا سر انجام روزی به حیات طیبه دست پیدا نماید .
[از بینش یهود چی و چقدر گیر مردم بیاد خوبه ؟ مثالش کدومه ؟] :
اگه بخوای بی ارزشی اعتقاد و فرهنگ یهود رو در ایجاد آرامش برای یکی مثل بزنی ، مثلی که قرآن برای این منظور زده بزن : « لا يُؤْتُونَ النَّاسَ نَقِيراً يَعْنِي النُّقْطَةَ الَّتِي فِي ظَهْرِ النَّوَاةِ » یعنی به اندازه این نقطه هم نخواهد بود و چیزی گیر کسی نخواهد آمد [یعنی به اندازه سر سوزن براتون عیب یابی نمیکند.]
علامت شدت بخل و حسد در این بینش و فرهنگ باطل است.
(التمثيل للتافه : مثالی از چیزی بی ارزش«تفه»)
هر کس نتواند با فرهنگ آل محمد ع آرامش برای خود و دیگران به اندازه این نقطه بی ارزش هم ایجاد کند دست کمی از یهود ندارد!
« تفسير القمي:‏
أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيباً مِنَ الْكِتابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَ الطَّاغُوتِ وَ يَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا هؤُلاءِ أَهْدى‏ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلًا قَالَ نَزَلَتْ فِي الْيَهُودِ حِينَ سَأَلَهُمْ مُشْرِكُو الْعَرَبِ فَقَالُوا أَ دِينُنُا أَفْضَلُ أَمْ دِينُ مُحَمَّدٍ قَالُوا بَلْ دِينُكُمْ أَفْضَلُ وَ قَدْ رُوِيَ فِيهِ أَيْضاً أَنَّهَا نَزَلَتْ فِي الَّذِينَ غَصَبُوا آلَ مُحَمَّدٍ ص حَقَّهُمْ وَ حَسَدُوا مَنْزِلَتَهُمْ فَقَالَ اللَّهُ‏ أُولئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ وَ مَنْ يَلْعَنِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ نَصِيراً أَمْ لَهُمْ نَصِيبٌ مِنَ الْمُلْكِ فَإِذاً لا يُؤْتُونَ النَّاسَ نَقِيراً يَعْنِي النُّقْطَةَ الَّتِي فِي ظَهْرِ النَّوَاةِ ثُمَّ قَالَ‏ أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ‏ يَعْنِي بِالنَّاسِ هَاهُنَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْأَئِمَّةَ ع‏ عَلى‏ ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَيْنا آلَ إِبْراهِيمَ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ آتَيْناهُمْ مُلْكاً عَظِيماً وَ هِيَ الْخِلَافَةُ بَعْدَ النُّبُوَّةِ وَ هُمُ الْأَئِمَّةُ ع‏ » .
فَإِذا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ (8)
پس چون در صور دميده شود،
[نقر – قبض و بسط] :
« عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ:
سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ تَفْسِيرِ جَابِرٍ فَقَالَ لَا تُحَدِّثْ بِهِ السُّفَّلَ فَيُذِيعُوهُ أَ مَا تَقْرَأُ فِي كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ فَإِذا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ إِنَّ مِنَّا إِمَاماً مُسْتَتِراً فَإِذَا أَرَادَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِظْهَارَ أَمْرِهِ نَكَتَ فِي قَلْبِهِ نُكْتَةً فَظَهَرَ وَ أَمَرَ بِأَمْرِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.»
آشکار شدن مبحث علمی قبض و بسط برای «سُفَّل» باذن الله، و برای اتمام حجت است.
« السِّفْلَةُ: من ادعى الإمامة و ليس لها بأهل »
+ «سفل – [كَلِمَةَ السُّفْلى‏ – كَلِمَةُ الْعُلْيا ]»
یعنی برای اهل شک و معارین و لیدرهای سوء صرفا بمنظور اتمام حجت، علم آشکار میشود.
« لَا تُحَدِّثْ بِهِ السُّفَّلَ فَيُذِيعُوهُ »
افق مبحث علمی قبض و بسط افق بالایی است و فقط به درد اهل یقین میخورد.
[ نقر – قبض و بسط – ملک سلیمان – عمل صالح – ذکر – … ] :
أَمْ لَهُمْ نَصيبٌ مِنَ الْمُلْكِ فَإِذاً لا يُؤْتُونَ النَّاسَ نَقيراً (53)
کسی میتونه قدرت فهم قبض و بسط قلبش را داشته باشد که دارای ملک سلیمان از جانب آل محمد ع باشد.
وَ مَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحاتِ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى‏ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَ لا يُظْلَمُونَ نَقيراً (124)
[عمل صالح – نقر] :
این آیه معلوم میکنه جز با قبض و بسط قلبی راهی بسوی تولید عمل صالح نیست.
فَإِذا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ (8)
+ «ذکر- یاد معالم ربانی»