حسود، صورت خود را با آب آتشین جهنمی می‌شوید! وَ إِنْ يَسْتَغِيثُوا يُغاثُوا بِماءٍ كَالْمُهْلِ يَشْوِي الْوُجُوهَ!

شوى‏:
شَوَيْتُ‏ اللّحم: أنضجته بمباشرة النار
(شوى: بريان كردن)
حسود، صورت خود را با آب آتشین جهنمی می‌شوید!
وَ إِنْ يَسْتَغِيثُوا يُغاثُوا بِماءٍ كَالْمُهْلِ يَشْوِي الْوُجُوهَ!
« وَ إِنْ يَسْتَغِيثُوا يُغاثُوا بِماءٍ كَالْمُهْلِ‏ يَشْوِي‏ الْوُجُوهَ – كَلَّا إِنَّها لَظى‏. نَزَّاعَةً لِلشَّوى‏ »
شوى : مال رذيل
این وجوه برگشته از نور به سمت تاریکی، ارزشی ندارد که بی‌ارزش و رذل شده و این رذالت مستحق سوختن ابدی است و این مفهوم زیبا در واژه «شوی» در آیات زیبای قرآن « وَ إِنْ يَسْتَغِيثُوا يُغاثُوا بِماءٍ كَالْمُهْلِ‏ يَشْوِي‏ الْوُجُوهَ – كَلَّا إِنَّها لَظى‏. نَزَّاعَةً لِلشَّوى‏ » اشاره به وجوه اهل شک حسودی دارد که چهره نورانی با ارزش عالم ربانی را در دنیا دیدند «ظهر – ذبح – اخراج» و صدای ماندگارش را شنیدند «سمعنا» و شناختند «یعرفونه کما یعرفونه ابنائهم» و مدتی هم با او بودند اما قلبا به او اقرار به فضل ننمودند و این رویگردانی قلبی آنها «تکذیب آیات» از وجود مقدس و نورانی صاحبان نور، آنان را مستحق عذابی از جنس آتش جهنم نموده که واژه زیبای «شوی» این مفاهیم را یعنی رویگردانی اهل شک از قبله ای که سر راهشان قرار داده شد «لقط» و آن را دیدند و قبول ننمودند یعنی تغییر جهت از نور به تاریکی « یخرجونهم من النور الی الظلمات » سرنوشت شوم اهل شکی است که قلب خودشان را سرای تاریکی نمودند و نور را نپذیرفتند [خواهان آن دگرگونی بزرگ نشدند!] و حسد قلبشان آنها را به کالایی بی‌ارزش تبدیل نموده و سوزاند و این سوختن دنیایی با استعمال حسد، عاقبت اخروی جز همین آیات زیبا «وَ إِنْ يَسْتَغِيثُوا يُغاثُوا بِماءٍ كَالْمُهْلِ‏ يَشْوِي‏ الْوُجُوهَ – كَلَّا إِنَّها لَظى‏. نَزَّاعَةً لِلشَّوى‏» ندارد.
پس «شَوَيْتُ‏ اللّحم: أنضجته بمباشرة النار» به مباشرت نار حسد قلوب اهل شک تا ابد در تاریکی و آتش خواهند بود، نعوذ بالله من ذلک. و به مباشرت نور ولایت «صلی» قلوب اهل یقین تا ابد در نور آرامش بهشت برین آل محمد ع خواهند بود، ان شاء الله تعالی اللهم ارزقنا.
«قلو- قلی»: سرخ کردن
+ مقاله‌های وابسته به واژه «صلی» و مثال کباب ترکی!
پروسه تحصیل علم از صاحبان نور یک پروسه تدریجی و ملایم و آهسته «الأمر الهيّن = شوی» مثل بریان شدن گوشت روی آتش «شويت اللحم» است که نه عجله خوب است و نه کندی!
«رفق»
+ «فید – فواد»
کتاب لغت التحقیق مفهوم «خروج شي‏ء عن حالته الطبيعيّة بحرارة النار ماديّة أو معنويّة» را آورده که همان مفهوم زیبای «دگرگونی» است.
+ «حول»
+ «قلو»
وقتی یکی عصبانی میشه و تند و تیز میشه، دیگری اونو دعوت به آرامش میکنه و میگه:
شویّة … شوّیة …
یعنی این موضوع اینقدر ارزش نداره که تو خودتو براش اینجور ناآرام کنی:
« كلّ أمر هيّن شويّ »
روتو از این موضوع برگردان! با حسد و بخل نگاه نکن! با شکر نگاه کن! این ناآرامی ناشی از بخل و حسدته و ارزشی نداره خودتو رذل و پست نمایی!
این ناآرامی بقیه‌ای از حسد قلبی توست:
«الشوايا: بقيّة قوم هلكوا، الواحد شويّة، و إنّما سمّيت بذلك: لقلّتها و هونها»
همانطور که نور یاد معالم ربانی، بقیت الله است، تاریکی قلب حسود در این حادثه نیز بقیه‌ای از آن عامل هلاکت اصلی تمامی امتها یعنی حسد است «داء الامم».
پس مفهوم زیبایی داره و نشون میده که اصل حسد نامرئی و قابل درک برای ما نیست اما رذالت و خباثت و تاریکی و بدی این اندیشه رو الآن که قلبت تاریک شد چون استعمال حسد نمودی رو خوب ببین و بشناس که اون حسد گنده «لیدرهای سوء» با قلوب چه می کنند پس واژه «شوی» نیز به بحث قبض و بسط ما اضافه شد و پیوند زیبایی با بحث بقیت الله ایجاد شد!
در مقابل نور یاد معالم ربانی که بقیة الله است، تاریکی قلب الآن کسی که استعمال حسد نموده به او پیش پرداختی از نار جهنم است تا عاقبت شوم استعمال حسد را بفهمد و فورا از این قلب تاریک خود که خوب تاریکی را حس میکند پند گیرد و استغفار نموده و تجدید نظر کند و دوباره و این بار به نیابت از نور معالم ربانی با آیات برخورد نماید که این بار در قلب خود نور فراوان علم و حکمت آل محمد ع را خواهد دید ان شاء الله تعالی.
مثالهای تصویری زیبای مفاهیم:
[با ارزش – بی ارزش]:
[برند با ارزش!]:
+ «برند»: برند با ارزش فقط نام زیبای صاحبان نور و آیات محکم موید اندیشه آنها و اهل یقین عامل به این معالم ربانی هستند.