هیچ چیزی از خدای مهربان پوشیده نیست! وَ ما يَعْزُبُ‏ عَنْ رَبِّكَ مِنْ مِثْقالِ ذَرَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَ لا فِي السَّماءِ!

بی دلیل دور نشده ، دلیل دور شدنش مهم است !!!
جهل، عامل دور شدن نور معالم ربانی از قلب جاهل اهل شک می شود و اگر اهل شک ، معالم ربانی را با یقین به او به هدر ندهد، این علم چراغ قلب او را روشن می کند و عالم می شود و جهل از او رخت بر میبندد و دیگر به نسبت خودش چیزی از او پنهان و ناشناخته نیست.
+ «قبض و بسط»
هیچ چیزی از خدای مهربان پوشیده نیست!
وَ ما يَعْزُبُ‏ عَنْ رَبِّكَ مِنْ مِثْقالِ ذَرَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَ لا فِي السَّماءِ!
[عزب – تام] :
« العَزَب‏ ‏: تنها، مجرد (بدون اهل و عيال) اعم از مرد يا زن »
+ «جفت و قرین و زوج و زکو»
مثال دو لنگه کفش … عزب یه لنگه کفشه، از لنگۀ خودش دوره !!!
+ «غیب»
ما يَعْزُبُ‏ –  لا يَعْزُبُ‏
« ما يَعْزُبُ‏ عَنْ رَبِّكَ » – « لا يَعْزُبُ‏ عَنْهُ »
غَابَ‏ الشّي‏ءُ عن باله‏ : عَزَبَ‏ ، فهو غَائِبٌ
عقل معزوب :
وَ يَفِي‏ءُ إِلَيْكَ مَا عَزَبَ مِنْ عَقْلِكَ
عقل مغلوب هوای نفس برای غلبه بر آن نیاز به اتصال به نور آل محمد ع دارد تا از گوشه‌نشینی و خفا « عَزَبَ » در آید.
فَانْظُرْ إِلَى عِظَمِ‏ مُلْكِ اللَّهِ فَوْقَكَ وَ قُدْرَتِهِ مِنْكَ عَلَى مَا لَا تَقْدِرُ عَلَيْهِ مِنْ نَفْسِكَ
بنگر بر نيروى او نسبت به تو بر آنچه كه قدرت ندارى
فَإِنَّ ذَلِكَ يُطَامِنُ إِلَيْكَ مِنْ طِمَاحِكَ‏  
زيرا كه اين انديشه پست ميكند نسبت به تو مباهات را
وَ يَكُفُّ عَنْكَ مِنْ غَرْبِكَ
[عجب و فوران هوای نفس]
و باز ميدارد تو را از سرفرازى
وَ يَفِي‏ءُ إِلَيْكَ مَا عَزَبَ مِنْ عَقْلِكَ
[عقل مغلوب هوای نفس مجددا بر هوای نفس غالب می شود]
و بسوى تو خرد دور شده را بر گرداند.