«نَفَشْتُ‏ القطن‏: إذا هيجته»
«نَفَشَ‏ القطنَ أو الصوفَ: پنبه يا پشم را پخش كرد و زد.»
+ «ندف»
+ «نسج»
+ «نبض»
«تَنَفَّشَ‏ الطائرُ: پرنده پرهاى خود را تكان داد.»
«تَنَفَّشَتِ الهِرَّةُ: گربه موى خود را راست كرد و برافراشت.»
انگاری یه اتفاقی پیش میاد که یه چیزی آشکار میشه!
چی شد یهو پرنده پرهاشو تکون داد و باز کرد؟!
چی شد یهو گربه موهای تنش سیخ شد؟!
چشمش به چیزی افتاد و اینجوری گارد گرفت! مثل جوجه‌تیغی!
[نفش – نشر]:
کتاب لغت التحقیق مفهوم و مصادیق این واژه رو زیبا بیان کرده:
«نشر بعد انضمام فيما بين الأجزاء.
و من مصاديقه:
انتفاش الصوف و القطن.
و انتشار الغنم أو الإبل للرعي من مجتمعها.
و انتشار الشعر من المرأة و الأمة بترك الامتشاط.
و نشر الطائر جناحه.»
[نفش – هیج]:
«نَفَشْتُ‏ القطن‏: إذا هيجته»
+ «قبض و بسط»
با یاد معالم ربانی، قلب تاریک دوباره به هیجان درآمده و نورانی می‌شود و این تاثیر کلام صاحبان نور بر قلب سلیم است که واژۀ «نفش» اینو به ما یاد میده.
تاثیر کلام لیدر سوء، مفهوم مذموم واژۀ «نفش» است: یعنی بمنظور «بلوغ لذت یا شفای غیظ».
قلب میتونه هم در جهت قبله خودشو قرار بده و هم در خلاف جهت قبله!
«اختیار»