«وَ عَاشَ فِي النَّاسِ حَمِيداً»:
+ «عدل و انصاف»
+ «حمد و ذمّ»
آیا هست کسی که نمیخواد به خوشی زندگی کنه؟!
ببین همه دوست دارن خوش باشن و خوش زندگی کنن اما راهشو بلد نیستن و راهش همینه که داریم راجع به اون صحبت می‌کنیم «نور الولایة».
یه نکته: چرا از اینکه بقیه دارن غلط زندگی میکنن، اینقدر ناراحت میشی؟ خود همین هم ایراد و اشکال داره؟ خُب معلومه همه باید غلط زندگی کنن الا اهل نور یقین نسبت به معالم ربانی، چون همه یا با نور علوم آل محمد ع آشنا نیستند و یا اگه آشنا هم میشن به حرفهای آنها اعتماد ندارند و یقین و باور ندارند و اینها بدتر از اونایی هستند که آشنا نشدند، چون اگه آشنا بشی و عمل نکنی «سمعنا و عصینا»، دیگه راه برای تو بسته است و حجت تمام میشه.
انگاری جوینده علم در جستجوی این است که در میان مردم با عمل به این علم، به خوشی زندگی نماید، یعنی عاش فی الناس حمیدا!
+ «حمد – ذمّ»:
برای اینکه معنی حمد رو خوب بفهمی، باید با واژه متضادش، مفهومشو درک کنی!
گفتیم حمد یعنی شرایطی که اصلا جای مذمت نداره!
یعنی جوری زندگی کنی که هیچکس نتونه از کارت عیب بگیره!
و اینجور زندگی کردن، خودش بالاترین هنره!
«عَنِ النَّبِيِّ ص قَالَ:
رَأْسُ الْعَقْلِ بَعْدَ الْإِيمَانِ بِاللَّهِ التَّحَبُّبُ إِلَى النَّاسِ.»
«تَحَبَّبَ‏ اليهِ: با او مهربانى و محبت نمود، دوست او شد.»
+ مطلبی که در پایین اومده تحت عنوان [عیش – عقل – كَرَاهِيَةُ الشَّرِّ]
+ «ضنک»:
«وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكاً»
اهل شک چون روش اندیشه صاحبان نور رو در زندگی روزمره خودشون پیاده نمی‌کنن، خُب قطعا از عیش حمید نیز بهره‌ای نخواهند برد! حال و روز آنها «مَعِيشَةً ضَنْكاً» است!
«عیش» نام زیبای معالم ربانی صاحبان نور است «كيفيّة تطوّرات في إدامة الحياة» کانه حیات و زندگی اهل یقین وابسته به علوم ربانی است «عیش» و این عامل حیات و زندگی و آرامش برای قلوب اهل شک وجود ندارد لذا اهل شک حسود، تاویلا فاقد حیات و روح ایمان هستند و سه روحه زندگی می‌کنند.
کسی که با یاد معالم ربانی اعمال صالح انجام داده و بارش سنگینه،
خوشا به حالش و خوشا به عیشش!
«فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوازِينُهُ فَهُوَ فِي عِيشَةٍ راضِيَةٍ»
«فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتابَهُ بِيَمِينِهِ‏ …. فَهُوَ فِي عِيشَةٍ راضِيَةٍ فِي جَنَّةٍ عالِيَةٍ»
«وَ جَعَلْنَا اللَّيْلَ لِباساً وَ جَعَلْنَا النَّهارَ مَعاشاً»
«وَ لَقَدْ مَكَّنَّاكُمْ فِي الْأَرْضِ وَ جَعَلْنا لَكُمْ فِيها مَعايِشَ‏»
عیش، برای ما به سبب اخذ علوم آل محمد ع که نزد صاحبان نور است، بدست می‌آید.
«فِيها مَعايِشَ» جمع است، و اشاره به علوم و فنون گوناگون و بسیار زیاد صاحبان نور دارد.
هر وقت یادآوری معالم ربانی صاحبان نور «ذکر الله» فراموش بشه، یا نسبت به نور در شک و شبهه به سر ببری، چون قلبت با نور نگاه او روشن و آرام نیست، لذا زندگی مصیبت‌باری خواهی داشت «وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكاً».
همیشه یه عدۀ زیادی بوده‌اند که خوشی زده زیر دلشون «بطر» و اونوقت نسبت به نور خودشون بدمستی کرده‌اند «وَ كَمْ أَهْلَكْنا مِنْ قَرْيَةٍ بَطِرَتْ مَعِيشَتَها» لذا عاقبتشون اونی شد که شد!!!
اینکه کی با نور آشنا بشه و کی آشنا نشه و چرا و به چه علت و چگونه … اینا همه بر ما معلوم نیست و به ما مربوط نیست، هر چه هست اینه که اراده و خواست آل محمد ع به هر کس تعلق بگیره، بر مبنای اقرار عالم ذر نسبت به نور ولایت، میتونه یوسف ع رو در خشکی و یا موسی ع رو در دریا بدست بیاره «لقط»:
«نَحْنُ قَسَمْنا بَيْنَهُمْ مَعِيشَتَهُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا»
این دیگه با آل محمد ع است و بس!
[عیش – سرگرمی]:
«أَعَاشَهُ: او را سرگرم زندگى كرد.»
سرگرمی اهل نور یقین، یادآوری علوم ربانی صاحبان نور است و سرگرمی اهل شک حسود، تمناها و ارتکاب گناه و معاصی در دنیاست «لهو و لعب»!
اللغة:
و المعيشة ما يكون وصلة إلى ما فيه الحياة من جهة المطعم و المشرب و الملبس،