Standing Firm in Difficult Times!
«صخر» در معنای ممدوح یکی از هزار واژۀ مترادف «نور الولایة»،
و در معنای مذموم، یکی از هزار واژۀ مترادف «حسد» است.
در فرهنگ لغات عربی مینویسند:
«فلانٌ صَخْرَةُ الوَادِي : فلانى استوار و پا برجاست و نمىترسد.»
«الصخرة: الصفاة العظيمة الّتي لا يمكن حملها و لا إزالتها عن مكانها»
+ «حجر»
+ «بیت المقدس»
« الصخرة : الصفاة العظيمة الّتي لا يمكن حملها و لا إزالتها عن مكانها »
صخره نام زیبای معالم ربانی صاحبان نور است که هیچ عاملی نمیتواند آنها را از اندیشهای که دارند برگرداند!
و این صخره محل و پناهگاه اهل یقین است «أَوَيْنا إِلَى الصَّخْرَةِ»، «فَتَكُنْ فِي صَخْرَةٍ»
«فلانٌ صَخْرَةُ الوَادِي»: فلانى استوار و پا برجاست و نمىترسد.
اهل یقین با استعمال اندیشه و معالم ربانی در حوادث، استوار و پابرجا هستند و از هیچ چیزی نمیترسند و این مفهوم در واژه «صخر» آمده است.
در این واژه مفهوم «العلوّ و الشدّة» وجود دارد،
از هزار واژۀ مترادف نور الولایة، مفهوم «مافوق» استنباط میشود.
مشتقات ریشۀ «صخر» در آیات قرآن:
قالَ أَ رَأَيْتَ إِذْ أَوَيْنا إِلَى الصَّخْرَةِ فَإِنِّي نَسيتُ الْحُوتَ وَ ما أَنْسانيهُ إِلاَّ الشَّيْطانُ أَنْ أَذْكُرَهُ وَ اتَّخَذَ سَبيلَهُ فِي الْبَحْرِ عَجَباً (63)
يا بُنَيَّ إِنَّها إِنْ تَكُ مِثْقالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ فَتَكُنْ في صَخْرَةٍ أَوْ فِي السَّماواتِ أَوْ فِي الْأَرْضِ يَأْتِ بِهَا اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَطيفٌ خَبيرٌ (16)
وَ ثَمُودَ الَّذينَ جابُوا الصَّخْرَ بِالْوادِ (9)