«امرأة لفوت: لها زوجٌ و لها ولدٌ من غيره فهي‏ تلفتُ‏ إلى ولدِها.»
انگاری به جای اینکه به این شوهر توجه داشته باشه، بیشتر خودشو سرگرم بچه‌ای میکنه که از شوهر قبلیش داره.
«لَا تَتَزَوَّجْ‏ … لَفُوتاً … وَ أَمَّا اللَّفُوتُ‏ فَذَاتُ الْوَلَدِ مِنْ غَيْرِكَ»
انگاری لفوت، عروب نیست!
+ «عرب»: «فإذا كانت مُحِبّة لزوجها، مُتَحَبِّبَةً إليه فهي: عَرُوبٌ‏»
+ «عین شکری»
مفهوم سرگرم شدن به چیزهای بی ارزش که مانع از توجه به چیزهای با ارزش میشه!
به با ارزشها بی محلی میکنه و بی ارزشها براش رنگ دارن!
+ «شکر» در مقابل «حسد و بخل»
+ «لهو و لعب»
[سرگرمی – التفات]:
وَ لَمْ تَكُنْ لَهُ [عیسی ع] … مَالٌ يَلْفِتُهُ.
مالى نداشت تا او را سرگرم كند.