هَزِيمُ‏ الرعد
فإذا كان لرعده صوت، فهو: الهزِيم‏
أصل‏ الْهَزْمِ‏: غمز الشي‏ء اليابس حتى ينحطم، كَهَزْمِ الشّنّ، و هَزْمِ القثّاء و البطّيخ،
اصل‏ هَزْم‏ گرفتن چيزى محكم در دست تا اينكه شكسته شود (در اثر فشردن آن) و بخاطر خشكى و فرسودگى مثل پوست و چرم خشك كه مى‌‏تركد يا تركيدن پوست هندوانه و خربزه
و منه: الْهَزِيمَةُ لأنه كما يعبّر عنه بذلك يعبّر عنه بالحطم و الكسر.
از اين واژه هَزِيمَة است همانطور كه به معنى گريختن تعبير ميشود يعنى شكسته شدن لشگر،
هر شكستنى و خشك‌شدنى را هم با اين واژه تعبير ميكنند.