این دو عکس فوق العاده زیباست:
+ عکس و فیلم قلم لیزری …
اون سیمی که از بالا وصله، مستقیمه، و نور داره، اما اون کلافه سردرگمی که از پایین فکراشونو روی هم ریختن و خرد نداشته جمعیشونو روی هم گذاشتن، و گزینه‌ای رو انتخاب کرده اند که منجر به تولید و انتخاب لیدر سوء میشه، نه خودش روشنه، نه اطرافشو روشن میکنه.
+ داستان تکراری تاویل قلم نوری!
شرکت سهامی رایگان علمی عالم ربانی منا اهل البیت ع !!!
اما … هیچکس خریدار نیست ؟!!! الله اکبر …
سَاهِمُ‏ الوجهِ‏ : متغيره، من قولهم‏ سَهَمَ‏ لونه: تغير حاله لعارض.
«ساهَمَ في الأَمْرِ: در آن كار شركت كرد.»:
اهل یقین با عمل به معالم ربانی در دل شرایط عرضه آیات، در ترویج اندیشه آل محمد ع مشارکت نموده و اینگونه با لطف اهل بیت ع از این خوان گسترده علم نورانی ولایت، سهمی برای خود دریافت میکنند (مثل گل آفتابگردان) و لذا نور ولایت فرایند شرکت سهامی است !!! هر آیتی میاد تا سهمتو از نور ولایت بهت بده و این میشه همون روش زندگی زنبور عسل «نوب» که متناوبا میره سراغ گلها و به کندو برمیگرده و این رفتن و آمدن، منتهی به تولید عسل میشه، انگاری زنبور کارگر که کارش تولید عسل هست، مدام بین آیات (یعنی گلها) و صاحب نور، یعنی ملکه خودش در کندو، در حال تردد و رفت و آمد است.
+ [نوب – سهم] : نَاوَبْتُهُ : سَاهَمْتُهُ مُسَاهَمَةً.
لذا می بینیم در این واژه نیز مفهوم 1+1 یعنی «join» شدن وجود داره.
«joint stock» : سهام مشترک … خوشه تو به خرمن قاطی کن !
عمل صالح، همان سهام مشترک، همان فرزند مشترک، بین صاحب نور و اهل نور است!
در کندوی زنبور عسل از این خبرها نیست که همه صاحبنظر باشند !
فقط ملکه تخم میذاره و بقیه کارگرند !
+ «عبد شکور» + «عبد منیب»
در حقیقت در تولید عسل، سهم دارند، نه در تولید نطفه‌های علمی!
نطفه‌های علمی، آماده و توسط ملکه تو قلبها گذاشته میشه!
اهل یقین، کارگری خستگی‌ناپذیر است که این نطفه اندیشه‌ها را استعمال میکند.
«ما يتعيّن و ينسب لشخص»:
اون گزینه‌ای که آل محمد ع برای ما معین و مشخص نموده‌اند تا با یاد او و عمل به اندیشه او در دل شرایط تقدیرات، قلب از نور علم آل محمد ع بهره‌مند شود و با قبض و بسط، امر و نهی مافوق را بفهمد «نور ولایت» و بدان عامل باشد، این شخص تعیین شده برای اهل نور یقین، صاحبان نور منا اهل البیت ع هستند، لذا «سهم» برای ما نام زیبای معالم ربانی صاحبان نور و آیات محکم موید اندیشه آنها در دل شرایط است. «آیاتی و رسلی»
«سَهَمَ‏ وَجْهُهُ» انگاری با یاد معالم ربانی، چهره قلب و نحوه برخورد ما با آیات دگرگون میشود.
نور ولایت، فرایند ایجاد تغییر است!
+ «یخرجهم من الظلمات الی النور»
با نور، یه جور دیگه با آیات برخورد می‌کنیم!
دیگه با نمودارها درگیر نمیشیم!
با نمودارها، گرم می‌گیریم و دوستشون داریم و بوسه بر آیات می‌زنیم!
تغییر بینش و روش دادن با یاد معالم ربانی، مفهومی است که در واژه زیبای سهم مستتر است.
دیدی اینایی که از ساحل دریا برمی گردند صورتهاشون سوخته و تغییر رنگ دادند و بقول خودشون برنزه شدن !!! بطوریکه در اولین برخورد در فرودگاه که به استقبالشون میری این منظره مشهود است و تا سلام علیک میکنی میگی اِ… چه صورتت سوخته «السَّهَام‏»؟!
انگاری کسی که با معالم ربانی و بینش آل محمد ع آشنا میشه، چهره قلبش دگرگون و برافروخته و فروزان و نورانی و مبسوط به نور علم آل محمد ع میشه و اینو میشه در اعمال و رفتارش دید.
پس اگه با آل محمد ع شریک بشی، یعنی علم از آنها و کار و عمل از توی اهل یقین، اینجوری تاثیرشو در خودت می بینی و از این مشارکت، مولود عمل صالح خلق می شود و با این مشارکت «ساهَمَ في الأَمْرِ: در آن كار شركت كرد.» انگاری خوشه‌تو به خرمن قاطی کردی: «كانَ لهُ‏ سَهْمٌ‏ في الأَمْرِ: در آن امر يا كار داراى سهمي شد.» و خودتو در بهشت آل محمد ع شریک و سهیم نمودی! البته این لطف و عطای آل محمد ع به اهل یقین است که اجازه می دهند ما هم در این سفره علمی پهن شده، سهمی داشته باشیم، الحمد لله الذی هدانا لهذا …
این مفهوم زیبا از واژه سهم باید استنباط بشه که زمانی از این بینش و علوم، سهم داری که تغییری در روش زندگی، در تو، مشاهده بشه «شهد» بطوریکه تا چشم دیگران به کارهای تو می افته، مثل مسافران برگشته از ساحل دریا، هنوز سلام نکرده، دستپاچه میشه و میگه: ای وای پوست صورتت تغییر کرده و سوخته!
بدون عمل به نور ولایت سهمی از بهشت نخواهی داشت!
+ (اون حدیث زیبا که: شریک نمی‌شود مگر بواسطه رفتارش!»
یعنی بدانید جز با عمل، با ما شریک نخواهید شد!
البته اگه عبارت «إِلَّا بِالْعَمَلِ» رو جسجو کنیم، خیلی حدیث زیبا در این مورد زیاده:
وَ آخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلًا صالِحاً وَ آخَرَ سَيِّئاً عَسَى اللَّهُ أَنْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ‏
عَنْ خَيْثَمَةَ الْجُعْفِيِّ قَالَ :
دَخَلْتُ عَلَى أَبِي جَعْفَرٍ ع فَقَالَ [لِي‏] يَا خَيْثَمَةُ
أَبْلِغْ مَوَالِيَنَا مِنَّا السَّلَامَ وَ أَعْلِمْهُمْ أَنَّهُمْ لَمْ يَنَالُوا [لَا يَنَالُونَ‏] مَا عِنْدَ اللَّهِ إِلَّا بِالْعَمَلِ
وَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص سَلْمَانُ مِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ إِنَّمَا عَنَى بِمَعْرِفَتِنَا وَ إِقْرَارِهِ بِوَلَايَتِنَا
وَ هُوَ قَوْلُهُ [تَعَالَى‏]
خَلَطُوا عَمَلًا صالِحاً وَ آخَرَ سَيِّئاً عَسَى اللَّهُ أَنْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ‏
وَ الْعَسَى مِنَ اللَّهِ وَاجِبٌ
وَ إِنَّمَا نَزَلَتْ فِي شِيعَتِنَا الْمُذْنِبِينَ.
در قصه یونس ع:
انگاری اونیکه تغییر بینش و روش میده نزد آل محمد جوری مشخص و معین است که هر جور قرعه بندازی، قرعه بنام او در می آید یعنی محال است قرعه بهشت بنام غیر عاملین به نور ولایت در آید و یا محال است قرعه جهنم بنام اهل شک و معارین و لیدرهای سوء در نیاید.
تو با یاد معالم ربانی از دلخواه بگذر، هر جوری تقدیرات رقم بخوره، تو پیروز میدانی!
اینکه «سهم» نام زیبای معالم ربانی صاحبان نور است «السُّهُم‏: خردمندان دانشمند» و آنها همچون شعاع نور خورشید علم آل محمد ع برای ما هستند که از منبع نورانی لا یزال خورشیدی آل محمد ع تغذیه شده و مدام برای ما پرتوافشانی می کنند «السُّهُم‏: خردمندان دانشمند، گرماى سخت، تارهاى شعاع خورشيد» و اینکه اهل یقین با عمل به معالم ربانی در دل شرایط قلبش، تغییر کرده و خودش را با آل محمد ع قوم و خویش می‌کند و قسمت و نصیب و بهره و سهم و میراث علمی، شامل حالش می‌شود: «السُّهْمَة: قسمت، نصيب، خويشاوندى» در واقع این اهل یقین با گذشت از دلخواهها و پشت کردن به تمناها، جزو سهامداران علمی آل محمد ع قرار می‌گیرد و جزو آبرومندان درگاه آل محمد ع قرار می‌گیرد. «السَّهِيم: شريك در سهام، سهامدار».
[سهم – صلی – دلک]:
+ «بگذار قبض و بسط نور، قلبتو مشت و مال بده! أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوكِ‏ الشَّمْسِ إِلى‏ غَسَقِ اللَّيْلِ وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ!»
سهمتو میخوای؟ چقدر در مجاورت نور خورشید برنزه شدی؟ همونقدر از نور خورشید سهمته!
+ «وقع»
ارتباط مفهوم صلی و ولی به معنی مجاورت با معالم ربانی صاحبان نور در علم و عمل، نتیجه‌اش شراکت و سهام داشتن از بهشت است.
+ «سَهْمُ اللَّهِ … عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ ع»
سهم ما از نعمت نور ولایت آل محمد ع چیست؟!
وجود مقدس صاحبان نور!
چه سهم زیبایی به ما رسیده !!!
«وَ أَنْتَ الَّذِي جَعَلْتَ لِكُلِّ مَخْلُوقٍ فِي نِعَمِكَ سَهْماً»
سهم اهل دنیا رو با سهم اهل آخرت مقایسه کن!
کدومش بیشتر می‌صرفه؟!
«مَا الْمَغْرُورُ الَّذِي ظَفِرَ مِنَ الدُّنْيَا بِأَدْنَى سُهْمَتِهِ‏ كَالْآخَرِ الَّذِي ظَفِرَ مِنَ الْآخِرَةِ بِأَعْلَى هِمَّتِهِ»:
سهم دنیّ دنیایی کجا و سهم اعلای آخرتی کجا ؟!!!
+ « وَ لَا يَجْعَلُ اللَّهُ مَنْ لَهُ سَهْمٌ فِي الدِّينِ كَمَنْ لَا سَهْمَ لَهُ » :
اوناییکه نزد آل محمد ع آبرومندند، مثل اهل شک و معارین بی آبرو نیستند، چون اهل یقین و عامل به نور ولایت از علم آل محمد ع در دل شرایط سهم می‌برند.
یه مثال :
« لَا يَسْتُرُ اللَّهُ عَبْداً فِي الدُّنْيَا إِلَّا سَتَرَهُ فِي الْآخِرَةِ »
ایران خودرو میگه به تمام کسانی که تا قبل از پایان سال برای پژو ثبت نام کنند در فروردین ماه ماشین واگذار میشه و دوران مهلت تمدید نمیشه! منظورم اینه به همه کسانی که در دوران مهلت عمرشون در دنیا برای عمل به نور ولایت و دل کندن از گناه، با یاد معالم ربانی اقدام کنند و از این ستر در دنیا بهره‌مند شوند (که اینو با قبض و بسط قلبی خودشون متوجه می شوند) در آخرت هم مشمول عنایات آل محمد ع خواهند شد، ان شاء الله تعالی.