Light transforms the darkened heart once again, making it bright!
A sense of renewal and hope.
It’s as if the sun rises within us, dispelling darkness and illuminating our souls.
The light touching the heart resonates deeply.
نور یک بار دیگر قلب تاریک را متحول می‌کند و آن را روشن می‌کند!
حس نو شدن و امید!
گویی خورشید در درون ما طلوع می‌کند و تاریکی را از بین می‌برد و روح ما را روشن می‌کند.
نوری که قلب را لمس می‌کند عمیقا طنین انداز می‌شود.
«کمه» در معنای ممدوح، یکی از هزار واژۀ مترادف «نور الولایة»،
و در معنای مذموم، یکی ا زهزار واژۀ مترادف «حسد» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
مفهوم «العمى الشديد و فقدان الباصرة الملازم تحيّرا»
کور مادرزاد
«الأَكْمَه : نابینا، دگرگون چهره»
«الْأَكْمَهُ: الّذى يبصر بالنهار و لا يبصر بالليل»
وَ تُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَ الْأَبْرَصَ بِإِذْنِي!
[اذن الله – قبض و بسط]:
+ «اذن»
نکته مهم اینه:
اون چیزیکه ما شدیدا لازمش داریم، فهم قبض و بسط است و اینم فقط «اذن» میخواد!
اذن نام زیبای معالم ربانی صاحبان نور و آیات محکم موید اندیشه آنهاست.
انگاری فقط با یاد معالم ربانی که اذن الله است، میشه قبض و بسط قلبی رو فهمید!
میشه مرده زنده کرد!
میشه کور مادرزاد رو بینا کرد!
میشه پیسی رو دوا درمان نمود!
و بدون اذن الله، اینها امری محال است.
اونیکه میتونه چهره قلب رو دگرگون کنه، فقط یاد معالم ربانی صاحبان نور منا اهل البیت ع است و بس! مفهوم دگرگون در واژه کمه زیباست.
«الأَكْمَه: دگرگون چهره»
مشتقات ریشۀ «کمه» در آیات قرآن:
وَ رَسُولاً إِلى بَني إِسْرائيلَ أَنِّي قَدْ جِئْتُكُمْ بِآيَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ أَنِّي أَخْلُقُ لَكُمْ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ فَأَنْفُخُ فيهِ فَيَكُونُ طَيْراً بِإِذْنِ اللَّهِ وَ أُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَ الْأَبْرَصَ وَ أُحْيِ الْمَوْتى بِإِذْنِ اللَّهِ وَ أُنَبِّئُكُمْ بِما تَأْكُلُونَ وَ ما تَدَّخِرُونَ في بُيُوتِكُمْ إِنَّ في ذلِكَ لَآيَةً لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنينَ (49)
إِذْ قالَ اللَّهُ يا عيسَى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتي عَلَيْكَ وَ عَلى والِدَتِكَ إِذْ أَيَّدْتُكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ كَهْلاً وَ إِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ التَّوْراةَ وَ الْإِنْجيلَ وَ إِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْني فَتَنْفُخُ فيها فَتَكُونُ طَيْراً بِإِذْني وَ تُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَ الْأَبْرَصَ بِإِذْني وَ إِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتى بِإِذْني وَ إِذْ كَفَفْتُ بَني إِسْرائيلَ عَنْكَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَيِّناتِ فَقالَ الَّذينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ إِنْ هذا إِلاَّ سِحْرٌ مُبينٌ (110)