نور، برای اهل نور جلب توجه میکنه! يُدْنينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلاَبِيبِهِنَ! تمناها برای اهل حسادت جلب توجه میکنه! وَ أَجْلِبْ‏ عَلَيْهِمْ بِخَيْلِكَ وَ رَجِلِكَ!

نور (کلام فرشتۀ مهربان)، برای اهل نور جلب توجه میکنه! يُدْنينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلاَبِيبِهِنَ!
و تمناها (تکلمات شیطان) برای اهل حسادت جلب توجه میکنه! وَ أَجْلِبْ‏ عَلَيْهِمْ بِخَيْلِكَ وَ رَجِلِكَ!
جلب:
« وَ أَجْلِبْ‏ عَلَيْهِمْ بِخَيْلِكَ وَ رَجِلِكَ – يُدْنينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلاَبِيبِهِنَ »
جَلَبَ على فرسه : استحثّه للعدو بوكز (ضرب بكفّ أو بغيره) أو صياح أو نحوه
أَجْلَبَ على الفَرس : بر اسب بانگ زد تا سبقت بگيرد.
جَلَّبَ‏ عَلَى الفَرَس : اسب را براى دويدن نهيب داد.
الجَلَبَةِ : الصياح
الجَلَبُ‏ و الجَلَبَةُ: الأصوات
+ «سمع»
«جَلَبَه‏: صيحه»: عرب به اون صیحه‌ای که سوار بر اسبش میزنه تا سرعتشو تندتر کنه و بموقع از روی موانع آیات بپره، میگه جَلَبَه‏! به شرط اینکه گوشهای اسب صدای سوارشو بشنوه و بفهمه.
[طمن – جلب]:
اهل یقین اطمینان دارد که با یاد معالم ربانی از موانع آیات می گذرد ان شاء الله تعالی.
+ «عنت»
[جُلْبُ‏ الرَّحْل] :
مفهوم قرب در این واژه « جُلْبُ‏ الرَّحْل: عيدانه فكأنّه سمّي بذلك على القرب »
+ «رحل – کوچ»
+ «عبر – عبور – کوچ – رحل – جلب»:
کوچ کردن از تاریکی به نور برای اهل یقین جالب است.
« الجَلَّاب‏: آنكه بردگان را براى فروش از شهرى به شهرى ديگر بَرَد » …
« عيدانه »
+ «عود – عاد» … توبه – اوبه … تغییر قبله و وجه …
+ «قرب» … زوج – جفت – قرین – نکاح – فضی …
کتاب التحقيق‏ مفهوم « أنّ الأصل الواحد في كلمة الجَلْبِ: هو السوق من جانب الى جانب آخر و الإتيان بشي‏ء من محلّ الى محلّ آخر » را آورده.
+ «سوق»
+ «شوق»
نور (کلام فرشتۀ مهربان)، برای اهل نور جلب توجه میکنه! يُدْنينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلاَبِيبِهِنَ!
و تمناها (تکلمات شیطان) برای اهل حسادت جلب توجه میکنه! وَ أَجْلِبْ‏ عَلَيْهِمْ بِخَيْلِكَ وَ رَجِلِكَ!
[جلباب]:
«جلباب» نام زیبای معالم ربانی صاحبان نور و آیات محکم موید اندیشه آنهاست.
+ « الْخَوْفُ جِلْبَابُ الْعَارِفِينَ »
+ «خوف – لباس مخصوص زنبورداری»
+ «وجه الله»
فقط وجه که باقیمانده از کل بدن است برای ما نمایان است و بقیه پوشیده است!
قبله نامرئی و قبله مرئی
+ «بقیت الله»
جلباب یعنی معالم ربانی صاحبان نور!
از این علوم لا یوصف هیچی تا به حال یاد نگرفتیم که وجهی باشد برای رو نمودن به این فن علمی در دل شرایط؟ همین یک اشاره نورانی او برای ثقب تاریکی قلب کافی است! دانستن و عمل نمودن به فن تغافل! دانستن و عمل نمودن به حدیث مرازم و مصادف! و مثالهای زیاد دیگر …
[تمثال نورانی صاحبان نور در ملکوت قلب، یهو توجه تو رو به خودش جلب میکنه!
#ورکلایف فرودگاه بغداد.
انگاری در دل شرایط که قلبت تاریکه، یهو نور یه جوری توجه تو رو به خودش جلب میکنه « جلبت الشي‏ء الى نفسي » و یهو روشن و سرحال میشی و می فهمی به نور علم آل محمد ع نزدیک شدی و قرین شدی و جفت شدی و این قرب را احساس می کنی و این مفاهیم زیبای واژه «جلب» است.
( اسْتِجْلابُ‏ السَّائِحين: جلب سياحان و ترويج سياحت و توريستى)
«جلب توجه نمودن» اصطلاح رایجی است!
میگه داشتم تو خیابون راه می رفتم که یهو یه چیزی توجه منو به خودش جلب کرد !!!
برای اونیکه قبض و بسط رو می فهمه این جلب توجه کردن میتونه خیلی لطیف صورت بگیره اما اونیکه در مرحله عصا و علف است این جلب توجه کردن، یه جور دیگه است مثلا در واژه عبرة گفتیم که با سریالی از حوادث پشت سر هم تذکر نسبت به علاقه به فلان گناه داده شده است که باید برایش درس عبرت باشد و جلب توجه او را بنماید ان شاء الله تعالی.
آیا این آیت توانست توجه تو رو به خودش جلب کنه ؟!
آیا این خونه زیبا رو دیدی و جلب توجه برای تو نمود ؟!
آیا از این طرف خیابان از روی مسیر عابر پیاده جای پاهای نورت، جلب توجه تو رو نمود و با قصّ اثر علمی او به اونطرف خیابان رفتی و از سمت تاریکی به سمت نور رسیدی «تحمل آیات» و عبرت گرفتی و نور رو با قلبت حس کردی ؟!
از اینطرف تاریک خیابان به آنطرف روشن خیابان رفتن میشه تغییر قبله و تغییر وجه و عبرت و …
میشه بگی نور یاد معالم ربانی در دل شرایط عرضه آیات که به یادش افتادم توجه منو به خودش جلب کرد!
«جلب توجه – تغییر قبله – تحروا رشدا»
در دل شرایط وقتی به یاد معالم ربانی می‌افتی حتما یه چیزی توجه تو رو به خودش جلب میکنه!
+ «گرایش و جفت و …»
«دنو»
+ «جفت»
+ « يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلابِيبِهِنَّ » : یعنی با نور معالم ربانی خودتون جفت بشوید.
ای امة الله با جلباب عبد الله خودت را خوب بپوشان!
« سَتَرَنِي عَنْكُمْ‏ جِلْبَابُ‏ الدِّينِ »
[ جُلْبَة – عُلمة] :
الجِلْبَة: القشرة على الجرح إذا برأ
« الجُلْبَةُ: جليدة تعلو الجرح عند البرء » زخم روی پوست که خوب میشه، از خودش یه آثاری بجا میذاره (اِسکار) و این آثار ، توجه هر کسی رو به خودش جلب میکنه!
در واژه «علم» گفتیم از «علمه» گرفته شده که حالت لب شکری است و هر کس به لب و دهان این شخص نگاه میکنه توجهش به اون ویژگی غیر معمول، جلب میشه انگاری از این چیزی که توجهش رو به خودش جلب نموده یه مطلب علمی استنباط کرده! پس معالم ربانی در دل شرایط با عنایات علمی نورانی توجه اهل یقین رو به خودش و اندیشه آل محمد ع جلب می نماید!
چه منصب زیبایی داره جناب قمر بنی هاشم ع!
علائم بیماری توجه طبیب را به خود جلب می نماید لذا این علائم به طبیب کمک می کند که بیماری نامعلوم را تشخیص دهد « أجلبه: أعانه، و أَجْلَبُوا عليه إذا تجمّعوا و تألّبوا » پس در واژه جلب مفهوم عون و کمک و یاری دادن و علم رساندن و توجهات علمی مافوق به مادون همه و همه در این واژه زیباست.
پس یاد معالم ربانی در دل شرایط اهل یقین را از موضع تاریکی جهالت به موضع نور دانش سوق می دهد « الجَلْبُ: سوق الشي‏ء من موضع الى آخر »
+ «عبر – عبرت – عبور»
چقدر این کار مهم و حساس و لازم و بدرد بخور و … همون چیزی که ما خیلی بهش نیاز داریم !!!
نور ولایت اون چیزیه که ما خیلی بهش نیاز داریم !
نور ولایت علمی عبدالله بر امة الله !!!
این همون چیزیه که خود خدا قرار داده ! خدا خواسته تا نور ولایت خودش بر امة الله را ، به عبدالله تفویض نماید و این امر اصلاح و تربیت و دادن علم به امة الله بنا به خواست خداوند بعهده عبد الله قرار داده شده است.
+ «پوشه زوج – ازدواج آدم ع و حوا ع»
در واقع زندگی با نور ولایت «جالب» میشه!
« جالبا و هو معنى التقوية و الاعانة »
یعنی اهل یقین زندگی جالبی دارن!
از زندگی روزمره مثل بقیه خسته نمیشن و زندگی هیچوقت براشون یکنواخت و کسل کننده نیست بلکه هر لحظه برای اونها فرصت کسب امتیاز و نشان لیاقت «ای و ربی – ایوالله» و تولید عمل صالح با عمل به معالم ربانی در دل این شرایط و حوادث ایجاد شده است لذا آن به آن از زندگی جالب خود لذت می برند و با یاد معالم ربانی معونه و قوت لازم برای عمل به علم ماخوذ کسب می نمایند.
ای اهل شک! آیا پس از سی سال بهره‌مندی از معالم ربانی، هیچی یاد نگرفتید؟!
هیچی از مطالبش در دل شرایط به یاد شما نیومد ؟!
هیچکدوم از اینهمه «آیاتی و رسلی» براتون جالب نبود ؟!
آیا مطالب بی ارزش بود که فراموششون «نسی» کردید ؟!
یا از روی حسد مثل شیطان سجده نکردید «اسجدوا لآدم» و نسبت به کسی که باید با اقرار به فضل او و با یاد او، نور ولایت اخذ می کردید و یه نوری جلب توجه برایتان می نمود اما چون حسد چشم دلتان را کور کرده بود نخواستید پیراهن یوسف را بر تنش ببینید لذا آن را در دل شرایط از تنش در آوردید و یوسف را کتک زدید و درون چاه انداختید و به او تهمت زدید، تا دست هیچکس به او و مطالب علمی او نرسد؟! غافل از اینکه دارید امتحان پس میدید و خدا فورا اونو سر راه یه عده دیگه قرار داد «لقط» تا بشارتی باشه براشون و تا قدرشو بدونن «اکرمی مثواه».
[جلب – عبر] :
« جَلَبْتُ‏ الشي‏ءَ : هو ما تَجْلِبُهُ من بلد الى بلد »
[دو آیه با جلب : هر دو مهم و زیبا …] :
[سورة الإسراء (17): الآيات 61 الى 65]
وَ اسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ بِصَوْتِكَ وَ أَجْلِبْ‏ عَلَيْهِمْ بِخَيْلِكَ وَ رَجِلِكَ وَ شارِكْهُمْ فِي الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ وَ عِدْهُمْ وَ ما يَعِدُهُمُ الشَّيْطانُ إِلاَّ غُرُوراً (64)
[سورة الأحزاب (33): الآيات 56 الى 62]
يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْواجِكَ وَ بَناتِكَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنينَ يُدْنينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلاَبِيبِهِنَ‏ ذلِكَ أَدْنى‏ أَنْ يُعْرَفْنَ فَلا يُؤْذَيْنَ وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحيماً (59)
+ «جفت»
+ « يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلابِيبِهِنَّ » : یعنی با معالم ربانی خودتون جفت بشوید.
ذیل این آیات مطالب بسیار مهمی وجود داره …
امام سجاد علیه السلام:
(48) اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْبُرْ مُصِيبَتَنَا بِشَهْرِنَا، وَ بَارِكْ لَنَا فِي يَوْمِ عِيدِنَا وَ فِطْرِنَا، وَ اجْعَلْهُ مِنْ خَيْرِ يَوْمٍ مَرَّ عَلَيْنَا أَجْلَبِهِ‏ لِعَفْوٍ، وَ أَمْحَاهُ لِذَنْبٍ، وَ اغْفِرْ لَنَا مَا خَفِيَ مِنْ ذُنُوبِنَا وَ مَا عَلَنَ.
[48 بار خدايا بر محمّد و آل او درود فرست، و مصيبت و اندوهمان را برفتن ماه ما (خير و نيكى) عوض ده، و براى ما در روز عيد و روز روزه گشودنمان مبارك و نيكو گردان، و آن را از بهترين روزهائيكه بر ما گذشته است قرار ده كه جالب‏ترين و بدست آورنده‏‌ترين روزها براى عفو و گذشت، و نابود كننده‌‏ترين روزها براى گناه باشد، و براى ما آنچه از گناهانمان كه پنهان و آنچه كه آشكار است را بيامرز-]