Leakage of the luminous sciences!
نور الولایة فرایندی است که آدمو باوجدان میکنه! وظیفه‌شناس میشی!
اگه نور خدایی به قلبت نشت نکنه، و قلبتو فرش نکنه، و فرمتش نکنه، هرگز باوجدان نخواهی شد!
نشتِ نور، پیش‌نیاز عبادت خدا!
خدا اگه بخواد از نظر علمی نم پس نمیده،
ولی خودش میخواد یه جورایی، کار از یه جاهایی درز کنه و نشتی پیدا کنه [آشکار شدن علم]
و قطراتی از علوم آل محمد ع به بیرون تراوش کنه!
این تراوشات علمی، همان نزول باران رحمت الهی است، از آسمان بر زمینِ قلب ما!
امام صادق علیه السلام:
عَنْ يَعْقُوبَ اَلسَّرَّاجِ قَالَ:
قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ
تَبْقَى اَلْأَرْضُ يَوْماً بِغَيْرِ عَالِمٍ مِنْكُمْ يَفْزَعُ اَلنَّاسُ إِلَيْهِ
قَالَ فَقَالَ لِي
إِذاً لاَ يُعْبَدَ اَللَّهُ يَا بَا يُوسُفَ
لاَ تَخْلُو اَلْأَرْضُ مِنْ عَالِمٍ ظَاهِرٍ مِنَّا يَفْزَعُ اَلنَّاسُ إِلَيْهِ فِي حَلاَلِهِمْ وَ حَرَامِهِمْ
وَ إِنَّ ذَلِكَ لَمُبَيَّنٌ فِي كِتَابِ اَللَّهِ
قَالَ اَللَّهُ
يٰا أَيُّهَا اَلَّذِينَ آمَنُوا اِصْبِرُوا وَ صٰابِرُوا وَ رٰابِطُوا
اِصْبِرُوا عَلَى دِينِكُمْ
وَ صٰابِرُوا عَدُوَّكُمْ مِمَّنْ يُخَالِفُكُمْ
وَ رٰابِطُوا إِمَامَكُمْ
وَ اِتَّقُوا اَللّٰهَ فِيمَا أَمَرَكُمْ بِهِ وَ اِفْتَرَضَ عَلَيْكُمْ.
يعقوب سراج گفت:
به حضرت صادق عليه السّلام عرضكردم:
ممكن است زمين بدون عالمى از شما خانواده باشد كه مردم باو پناه برند؟
فرمود:
در اين صورت خدا پرستش نخواهد شد.
زمين هرگز خالى از عالمى از ما خانواده نيست كه مردم در حلال و حرام خود باو پناه برند
اين مطلب در قرآن آشكارا بيان شده
«يٰا أَيُّهَا اَلَّذِينَ آمَنُوا اِصْبِرُوا وَ صٰابِرُوا وَ رٰابِطُوا».
«اِصْبِرُوا» يعنى شكيبا در دين باشيد.
«وَ صٰابِرُوا» يعنى با دشمنان خود از مخالفين تحمل بخرج دهيد.
«وَ رٰابِطُوا» ارتباط با امام خود داشته باشيد.
«وَ اِتَّقُوا اَللّٰهَ» يعنى در آنچه بشما دستور داده شد و واجبات از خدا بترسيد.
+ «سرب»: «فَاتَّخَذَ سَبِيلَهُ فِي الْبَحْرِ سَرَباً» این هم نمونه نشت علمی بوده!
+ «ولد»: این میشه ایجاد «وجد»! میشه تولد! میشه تولید علم!
نور در قلب ایجاد میشه!
نور در قلب خبر میکنه!
حالا میتونی این نور ایجاد شده رو که خبر هم کرده، ببینی و وجدان کنی «وجد» و باخبر بشی.
این میشه حضور قلب!
فرق اهل حسادت و اهل نور در همین داشتن یا نداشتن حضور قلب است!
داشتن یا نداشتن نور قلب!
داشتن یا نداشتن آرامش!
همین میشه «روض» و ریاضت نفس: «رَوَّضَ المَطَرُ الأَرْضَ» نشتی علم از آسمان به زمین.
این همون ربوبیت ذات اقدس الهی است برای بندگان.
اصلاح و تربیت، راهش همینه و بس!
فقط یه قلب سالم و صادق میخواد تا وصل بشه به عالم بالا و مدام در ملکوت سیر کنه.
تمام زحمات خدا و رسولانش و آیاتش همه و همه برای همینه که قلوب،
از تاریکی جهل و غفلت در آیند و به نور حضور قلب مفتخر گردند
یعنی از وضعیت آفلاین حسادت خارج گردند
و وضعیت آنلاین نورانی قلب سلیم را بدست آورند.
از اینجا به بعد هر کسی خودش میدونه با قلب سلیمش و خدای خودش!
این میشه آشتی با نور الولایة!
این میشه ایجاد رابطه نورانی قلب با ولیّ خدا!
این میشه فهم کلام الله با قلب سلیم!
این میشه درک انوار اوامر نورانی محمد و آل محمد ع در قلب سلیم!
این میشه معرفة الامام بالنورانیة!
این میشه همون چیز با ارزشی که با قلبت پیداش میکنی!
«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَوْجَدَنِي بَعْدَ ضَعْفٍ»، أي قواني.
«الحمد لله الذی هدانا لهذا و ما کنا لنهتدی لو لا ان هدانا الله»
همین میشه نشر علم در قلب!
همین میشه دحو الارض!
مفهوم برداشت شده در کتاب التحقیق:
«إدراك شيء على حالة حادثة –
و هو بالفارسيّة بمعنى- يافتن چيزى تازه باشد نه بمعنى هستى و بودن»:
این نور یک حالت تازه و نوی ایجاد شده است!
الآن خلق شده «خلقا جدیدا»! حادث شده! بوجود آمده!
… اخبارِ لو رفته است!
این حضور قلب، حاصل نور موجود در قلب سلیم اهل یقین است.
قلب سلیم بالاخره گم شده خودشو پیدا میکنه
«وَجَدَ المطلوبَ: آن چيز را بدست آورد و يا پيدا كرد.»
این همون نور حکمت است که گم شده مومن است.
«يَجِدِ اللَّهَ غَفُوراً رَحِيماً»
غفران و رحمت خدا همون نوری است که توی قلبت نشت میکنه و ایجاد میشه،
و تو، این نور ایجاد شده رو حالا میتونی ببینی و وجدان کنی!
قلبتو توی این آب زمزم خیس کن «نقع»!
از شیرینی ولایت علمی صاحبان نور بهره‌مند شو.
+ «حلو – شیرینی سرای نور»:
حلاوت و شیرینی بسط نور قلب «حَلَاوَةِ بَسْطِكَ»
«لِحَلَاوَةِ الْإِيمَانِ فِي صُدُورِهِمْ مِنْ حَلَاوَتِهِ»
امام صادق علیه السلام:
قَالَ لَهُ الدَّوَانِيقِيُّ بِالْحِيرَةِ أَيَّامَ أَبِي الْعَبَّاسِ
يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ
مَا بَالُ الرَّجُلِ مِنْ شِيعَتِكُمْ يَسْتَخْرِجُ مَا فِي جَوْفِهِ فِي مَجْلِسٍ وَاحِدٍ حَتَّى يُعْرَفَ مَذْهَبُهُ؟
فَقَالَ ذَلِكَ لِحَلَاوَةِ الْإِيمَانِ فِي صُدُورِهِمْ مِنْ حَلَاوَتِهِ يُبْدُونَهُ تَبَدِّياً.
از منصور دوانيقى نقل كرد كه در ايام حكومت سفاح به حضرت صادق عرضكرد.
چرا شيعيان شما هر چه دارند در يك مجلس اظهار ميكنند،
بطورى كه كاملا شناخته ميشوند داراى چه مذهب هستند.
فرمود اين بواسطه حلاوت و شيرينى ايمان است كه در سينههاى آنها است،
نميتوانند آشكار نكنند.»
امام علی علیه السلام:
إِلَهِي
بارالها!
وَ إِنَّ كُلَّ حَلَاوَةٍ مُنْقَطِعَةٌ وَ حَلَاوَةَ الْإِيمَانِ تَزْدَادُ حَلَاوَتُهَا اتِّصَالًا بِكَ
هر شيرينىاى پايانپذير است، حال آن كه شيرينى ايمان، به خاطر پيوند با تو، فزاينده است.
إِلَهِي
بارالها!
وَ إِنَّ قَلْبِي قَدْ بَسَطَ أَمَلَهُ فِيكَ
قلبم اميد به تو را در خود گسترد.
فَأَذِقْهُ مِنْ حَلَاوَةِ بَسْطِكَ إِيَّاهُ الْبُلُوغَ لِمَا أَمَّلَ
إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
پس شيرينى گسترش نور خويش را بر او با برآوردن اميدش، به او بچشان
كه تو بر هر كارى توانايى.
يَجِدِ اللَّهَ غَفُوراً رَحِيماً
مهربانی خدا چیزیه که باید با قلبت بفهمی و پیداش کنی!
[سورة النساء (۴): الآيات ۱۱۰ الى ۱۱۲]
وَ مَنْ يَعْمَلْ سُوءاً أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللَّهَ يَجِدِ اللَّهَ غَفُوراً رَحِيماً (۱۱۰)
و هر كس كار بدى كند، يا بر خويشتن ستم ورزد؛ سپس از خدا آمرزش بخواهد،
خدا را آمرزنده مهربان خواهد يافت.
وَ مَنْ يَكْسِبْ إِثْماً فَإِنَّما يَكْسِبُهُ عَلى نَفْسِهِ وَ كانَ اللَّهُ عَلِيماً حَكِيماً (۱۱۱)
و هر كس گناهى مرتكب شود، فقط آن را به زيان خود مرتكب شده،
و خدا همواره داناى سنجيدهكار است.
وَ مَنْ يَكْسِبْ خَطِيئَةً أَوْ إِثْماً ثُمَّ يَرْمِ بِهِ بَرِيئاً فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبِيناً (۱۱۲)
و هر كس خطا يا گناهى مرتكب شود؛ سپس آن را به بىگناهى نسبت دهد،
قطعاً بهتان و گناه آشكارى بر دوش كشيده است.