دکتر محمد شعبانی راد

گناه حسادت، نور قلبتو از کار میندازه!

Jealousy deactivates the heart!

«اثم» یکی از هزار واژۀ مترادف «حسد» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«ناقة آثمة: أى‏ متأخّرة»
حسادت به تاخیر می‌اندازدت!
اصلاح و تربیتتو و رشد و نموتو و رسیدن به سعادتو، همه رو با تاخیر میندازه.
اثم + خذلان + غدر و …
«الْإِثْمُ‏ و الْأَثَامُ‏: اسم للأفعال المبطئة عن الثواب،
نام كارهائى است كه از ثواب باز ميدارند.»
مفهوم: «البطؤ و التأخّر للخير»
«إِنَّما نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدادُوا إِثْماً،
اى نمهّل و نطوّل عيشهم ليزدادوا في التأخّر و البطؤ في طريق الصلاح و السعادة و الخير.»

+ «بغی»
+ «قتل نفس حرام: داستان تکراری قتل هابیل توسط قابیل.»

گناه (حسد)، نور قلبتو از کار میندازه! قلبتو فلج میکنه!
به این میگن اثم: «وَ مَنْ يَكْتُمْها فَإِنَّهُ‏ آثِمٌ‏ قَلْبُهُ»
مفهوم «disconnection» از این واژه و هزار واژۀ مترادف «حسد» استنباط می‌شود.

«deactivate»: از اثر انداختن، بی اثر کردن، ناکنش ور کردن،
بی‌خاصیت کردن، خنثی کردن، از کار انداختن، غیرفعال کردن.

«disable»: عیب دار کردن، عاجز کردن، ناتوان کردن، از کار انداختن،
ناتوان ساختن، زله کردن، فاقد صلاحیت قانونی کردن.

[اثم – برر]:
اثم: ضرر ناشی از به تاخیر انداختن دفع عیب و اصلاح و تربیت که گناه محسوب می‌شود.
برّ: دفع عیب و اصلاح و تربیت.

سرگرم شدن به اصل و فروع باطل، انسان را از اصل و فروع حق باز می‌دارد و در میدان مسابقه، از بقیه عقب افتاده و جا می‌ماند، از لحظه‌ای که شخص ظاهرا و باطنا از صاحبان نور، می‌بُرد، در واقع در همان نقطه متوقف شده و بمرور پسرفت می‌کند و برمی‌گردد به سر جای اولش «انقلبتم علی اعقابکم» و «ذلک مبلغهم من العلم»، در واقع در مسیر حرکت که باید دست راهنما را رها نکنیم، هر زمان که این ارتباط از جانب ما قطع شود، توقف در سیر پیش می‌آید و نور قلب قطع می‌شود و از حصن محفوظ آل محمد ع خارج شدن همانا و به فساد و تباهی کشیده‌شدن همان.
عواملی که سبب کند شدن حرکت و هم‌پا نبودن با نور در سیر می‌شود را باید شناخت و این بارهای اضافی را کنار گذاشت تا سبک‌بال بتوان دنباله‌روِ راهنمای نورانی این راه بود و تمام مصادیق سرگرمی‌های دنیا از این دسته موانع رشد و کمال و ترقی هستند و البته ریشه کار، حسادت و ادعای ربوبیت است که اعتقاد فاسدی است.
سهل‌انگاری‌هایی که تا کنون کار دست ما داده را مد نظر داشته باش!
چقدر از قِبَل اصل و فرع بینش باطل تا بحال متضرر شده‌ایم؟!

در بین الشرین که یا باید قبول ذلت نمود و دفع شر بزرگ کرد و یا کامجویی و ستیزه جویی پیشه نمود و از منفعت ناچیز و زودگذر آن بهره جست « مَنافِعُ لِلنَّاسِ » و البته ضرر بزرگی « إِثْمٌ‏ كَبِيرٌ » را قبول نمود در نماد «خمر و میسر» به این نکته اشاره شده است.
گرچه کامجویی و ستیزه جویی مطلوب حال اهل حسد است، اما اگر به ضررش و عواقبش فکر کنی، قطعا فکرشو از ذهنت خارج می‌کنی، چرا که میفهمی باید چی رو فدای چی بکنی! اصلا صرف نمی‌کنه و همه‌اش ضرره «إِثْمٌ‏»، اونم نه «إِثْمٌ‏»، بلکه «إِثْمٌ‏ كَبِيرٌ»! همینکه مانع میشه به نور ولایت عمل کنی و وقتتو می‌گیره و اگه حتی بخواهی عمل هم بکنی، نمیذاره و به تاخیر میندازه و کلی زمان رو از دست میدی، همین خودش اثم کبیر است، تا چه برسه به بقیه موارد.
يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ
قُلْ فِيهِما إِثْمٌ‏ كَبِيرٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ
وَ إِثْمُهُما أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما

[آیا هر متضرری گنهکار است؟ حاصل المعاصی التلف]:
گناه یعنی ضرر!
یقین کن که اگر گناه کنی حتما ضرر خواهی کرد و از واژه «اثم» این حاصل می‌شود که چه بگوییم گناه، و چه بگوییم ضرر، عملا هیچ فرقی نمی‌کند، چون نتیجه گناه ضرر است.
پس اصل ضرر و گناه، استعمال بینش دشمنان آل محمد ع خواهد بود .
جز آل محمد ع که معصوم هستند و آسیب‌هایی که ظاهرا می‌بینند، تاویل و توضیح و بیان خاص خودش را دارد، در مورد بقیه افراد، همه بلا استثناء هر ضرری که به ما می‌رسد، حتما نتیجه گناهی است که ما مرتکب شده‌ایم و البته یعفو عن کثیر هم رعایت شده است.
پس بعد از این به گناه به چشم ضرر نگاه کن!
فکر نکن که با کامجویی و ستیزه جویی چقدر کیف می‌کنی!
به ضررش فکر کن!
+ «شری – داد و ستد»
آیا در کار و کاسبی، کسی که عاقل باشه، کاری میکنه که ضرر داشته باشه؟!
همه دنبال سود کردن هستند، ضرر کردن رو هیچ دیوانه‌ای قبول نداره، تا چه برسه به عاقلش!
پس چرا ما دیوانگی پیشه کرده‌ایم و جز گناه (ضرر = اثم) به فکر هیچ چیز دیگه ای نیستیم؟!
اگه به غذای زیاد و چربی و نمک به دید اینکه به سلامتی بدن آسیب می‌رسونه نگاه کنیم، آیا می‌خوریم؟
آدم عاقل، دستی‌دستی خودشو مریض میکنه؟!
چه واژۀ قشنگیه این «اثم»،
اصلا نگو گناه، بگو ضرر!
اگه به یکی بگی گناه نکن بدش میاد، ولی بهش بگو ضرر نکن، ببین چه خوشش هم میاد
و از تو که به فکر سلامتی اونی، کلی تشکر هم میکنه!
در واقع دوست داریم به ما گنهکار نگن و از این واقعیت تلخ فرار می‌کنیم و اگه یکی واقعیت رو بگه ازش بدمون میاد ولی نمی‌دونیم دوست واقعی همونه، البته اگه این دوست، یک کمی سلیقه به خرج بده و اولش فوری این عبارت رو که: آثار عیب خودته، و خودت گناهکاری، رو نَگِه و با رفق و مدارا باهاش رفتار کنه و بگه نباید ضرر کنی! حیف نیست این همه زحمت بکشی آخرش سود که نکنی بماند، متضرر هم بشی؟! و واقعیت هم همین است که چه اسم این کار رو گناه بگذاری و چه ضرر در هر صورت، عقب میمونی و شاید جبرانش غیر ممکن هم بشه!

قلب آثم:
«آثِمٌ‏ قَلْبُهُ»
در بینش آل محمد ع از سرگرمی‌های پوچ «لَغْواً» و مقصر جلوه دادن دیگران «تَأْثِيماً» خبری نیست «لا يَسْمَعُونَ فِيها لَغْواً وَ لا تَأْثِيماً» و روش دوستان آل محمد ع اینگونه است و لذا از این طرز تفکر باید هم به بهشت رهسپار شوند چون بهشتیان هم اینگونه رفتاری دارند و اصلا همینهایند که آنجا دوباره کار خودشونو می‌کنند!

گناه مرا نيز بدوش بكشى!
«أَنْ تَبُوءَ بِإِثْمِي = گناه مرا بشورى!»

«إِنِّي أُرِيدُ أَنْ تَبُوءَ بِإِثْمِي وَ إِثْمِكَ»
«من مى‏‌خواهم تو با گناهِ من و گناهِ خودت [به سوى خدا] بازگردى»

«بِإِثْمِي وَ إِثْمِكَ»: انگاری قاتل چون فرصت توبه را از مقتول می‌گیرد،
لذا بار گناهان مقتول «إِثْمِي» به گردن قاتلش «إِثْمِكَ» خواهد افتاد!
«من قتل مؤمنا متعمّدا أثبت اللّه على قاتله جميع الذّنوب و بري‏ء المقتول منها،
و ذلك قول اللّه عزّ و جلّ:
إِنِّي أُرِيدُ أَنْ تَبُوءَ بِإِثْمِي وَ إِثْمِكَ فَتَكُونَ مِنْ أَصْحابِ النَّارِ

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم:
«كُنْ جَلِيسَ‏ بَيْتِكَ
فَإِنْ دُخِلَ عَلَيْكَ فَادْخُلْ مِخْدَعَكَ
فَإِنْ دُخِلَ عَلَيْكَ فَقُلْ بُؤْ بِإِثْمِي وَ إِثْمِكَ
وَ كُنْ عَبْدَ اللَّهِ الْمَقْتُولَ وَ لَا تَكُنْ عَبْدَ اللَّهِ الْقَاتِلَ‏»

مشتقات ریشۀ «اثم» در آیات قرآن:

ثُمَّ أَنْتُمْ هؤُلاءِ تَقْتُلُونَ أَنْفُسَكُمْ وَ تُخْرِجُونَ فَريقاً مِنْكُمْ مِنْ دِيارِهِمْ تَظاهَرُونَ عَلَيْهِمْ بِالْإِثْمِ‏ وَ الْعُدْوانِ وَ إِنْ يَأْتُوكُمْ أُسارى‏ تُفادُوهُمْ وَ هُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيْكُمْ إِخْراجُهُمْ أَ فَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتابِ وَ تَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَما جَزاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذلِكَ مِنْكُمْ إِلاَّ خِزْيٌ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ يُرَدُّونَ إِلى‏ أَشَدِّ الْعَذابِ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (85)
إِنَّما حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَ الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنْزيرِ وَ ما أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اللَّهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ باغٍ وَ لا عادٍ فَلا إِثْمَ‏ عَلَيْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحيمٌ (173)
فَمَنْ بَدَّلَهُ بَعْدَ ما سَمِعَهُ فَإِنَّما إِثْمُهُ‏ عَلَى الَّذينَ يُبَدِّلُونَهُ إِنَّ اللَّهَ سَميعٌ عَليمٌ (181)
فَمَنْ خافَ مِنْ مُوصٍ جَنَفاً أَوْ إِثْماً فَأَصْلَحَ بَيْنَهُمْ فَلا إِثْمَ‏ عَلَيْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحيمٌ (182)
وَ لا تَأْكُلُوا أَمْوالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْباطِلِ وَ تُدْلُوا بِها إِلَى الْحُكَّامِ لِتَأْكُلُوا فَريقاً مِنْ أَمْوالِ النَّاسِ بِالْإِثْمِ‏ وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ (188)
وَ اذْكُرُوا اللَّهَ في‏ أَيَّامٍ مَعْدُوداتٍ فَمَنْ تَعَجَّلَ في‏ يَوْمَيْنِ فَلا إِثْمَ‏ عَلَيْهِ وَ مَنْ تَأَخَّرَ فَلا إِثْمَ‏ عَلَيْهِ لِمَنِ اتَّقى‏ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّكُمْ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (203)
وَ إِذا قيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ‏ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَ لَبِئْسَ الْمِهادُ (206)
يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ قُلْ فيهِما إِثْمٌ‏ كَبيرٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُما أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما وَ يَسْئَلُونَكَ ما ذا يُنْفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ (219)
يَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبا وَ يُرْبِي الصَّدَقاتِ وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ كُلَّ كَفَّارٍ أَثيمٍ‏ (276)
وَ إِنْ كُنْتُمْ عَلى‏ سَفَرٍ وَ لَمْ تَجِدُوا كاتِباً فَرِهانٌ مَقْبُوضَةٌ فَإِنْ أَمِنَ بَعْضُكُمْ بَعْضاً فَلْيُؤَدِّ الَّذِي اؤْتُمِنَ أَمانَتَهُ وَ لْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَ لا تَكْتُمُوا الشَّهادَةَ وَ مَنْ يَكْتُمْها فَإِنَّهُ آثِمٌ‏ قَلْبُهُ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ عَليمٌ (283)
وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذينَ كَفَرُوا أَنَّما نُمْلي‏ لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّما نُمْلي‏ لَهُمْ لِيَزْدادُوا إِثْماً وَ لَهُمْ عَذابٌ مُهينٌ (178)
وَ إِنْ أَرَدْتُمُ اسْتِبْدالَ زَوْجٍ مَكانَ زَوْجٍ وَ آتَيْتُمْ إِحْداهُنَّ قِنْطاراً فَلا تَأْخُذُوا مِنْهُ شَيْئاً أَ تَأْخُذُونَهُ بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبيناً (20)
إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشاءُ وَ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرى‏ إِثْماً عَظيماً (48)
انْظُرْ كَيْفَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَ كَفى‏ بِهِ إِثْماً مُبيناً (50)
وَ لا تُجادِلْ عَنِ الَّذينَ يَخْتانُونَ أَنْفُسَهُمْ إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ مَنْ كانَ خَوَّاناً أَثيماً (107)
وَ مَنْ يَكْسِبْ إِثْماً فَإِنَّما يَكْسِبُهُ عَلى‏ نَفْسِهِ وَ كانَ اللَّهُ عَليماً حَكيماً (111)
وَ مَنْ يَكْسِبْ خَطيئَةً أَوْ إِثْماً ثُمَّ يَرْمِ بِهِ بَريئاً فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبيناً (112)
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تُحِلُّوا شَعائِرَ اللَّهِ وَ لاَ الشَّهْرَ الْحَرامَ وَ لاَ الْهَدْيَ وَ لاَ الْقَلائِدَ وَ لاَ آمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرامَ يَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنْ رَبِّهِمْ وَ رِضْواناً وَ إِذا حَلَلْتُمْ فَاصْطادُوا وَ لا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَنْ صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ أَنْ تَعْتَدُوا وَ تَعاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَ التَّقْوى‏ وَ لا تَعاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ‏ وَ الْعُدْوانِ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَديدُ الْعِقابِ (2)
حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَ الدَّمُ وَ لَحْمُ الْخِنْزيرِ وَ ما أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ وَ الْمُنْخَنِقَةُ وَ الْمَوْقُوذَةُ وَ الْمُتَرَدِّيَةُ وَ النَّطيحَةُ وَ ما أَكَلَ السَّبُعُ إِلاَّ ما ذَكَّيْتُمْ وَ ما ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَ أَنْ تَسْتَقْسِمُوا بِالْأَزْلامِ ذلِكُمْ فِسْقٌ الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذينَ كَفَرُوا مِنْ دينِكُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتي‏ وَ رَضيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ ديناً فَمَنِ اضْطُرَّ في‏ مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجانِفٍ لِإِثْمٍ‏ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحيمٌ (3)
إِنِّي أُريدُ أَنْ تَبُوءَ بِإِثْمي‏ وَ إِثْمِكَ‏ فَتَكُونَ مِنْ أَصْحابِ النَّارِ وَ ذلِكَ جَزاءُ الظَّالِمينَ (29)
وَ تَرى‏ كَثيراً مِنْهُمْ يُسارِعُونَ فِي الْإِثْمِ‏ وَ الْعُدْوانِ وَ أَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ (62)
لَوْ لا يَنْهاهُمُ الرَّبَّانِيُّونَ وَ الْأَحْبارُ عَنْ قَوْلِهِمُ الْإِثْمَ‏ وَ أَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ ما كانُوا يَصْنَعُونَ (63)
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا شَهادَةُ بَيْنِكُمْ إِذا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حينَ الْوَصِيَّةِ اثْنانِ ذَوا عَدْلٍ مِنْكُمْ أَوْ آخَرانِ مِنْ غَيْرِكُمْ إِنْ أَنْتُمْ ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَأَصابَتْكُمْ مُصيبَةُ الْمَوْتِ تَحْبِسُونَهُما مِنْ بَعْدِ الصَّلاةِ فَيُقْسِمانِ بِاللَّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ لا نَشْتَري بِهِ ثَمَناً وَ لَوْ كانَ ذا قُرْبى‏ وَ لا نَكْتُمُ شَهادَةَ اللَّهِ إِنَّا إِذاً لَمِنَ الْآثِمينَ‏ (106)
فَإِنْ عُثِرَ عَلى‏ أَنَّهُمَا اسْتَحَقَّا إِثْماً فَآخَرانِ يَقُومانِ مَقامَهُما مِنَ الَّذينَ اسْتَحَقَّ عَلَيْهِمُ الْأَوْلَيانِ فَيُقْسِمانِ بِاللَّهِ لَشَهادَتُنا أَحَقُّ مِنْ شَهادَتِهِما وَ مَا اعْتَدَيْنا إِنَّا إِذاً لَمِنَ الظَّالِمينَ (107)
وَ ذَرُوا ظاهِرَ الْإِثْمِ‏ وَ باطِنَهُ إِنَّ الَّذينَ يَكْسِبُونَ الْإِثْمَ‏ سَيُجْزَوْنَ بِما كانُوا يَقْتَرِفُونَ (120)
قُلْ إِنَّما حَرَّمَ رَبِّيَ الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ الْإِثْمَ‏ وَ الْبَغْيَ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ أَنْ تُشْرِكُوا بِاللَّهِ ما لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطاناً وَ أَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ (33)
إِنَّ الَّذينَ جاؤُ بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِنْكُمْ لا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَكُمْ بَلْ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ مَا اكْتَسَبَ مِنَ الْإِثْمِ‏ وَ الَّذي تَوَلَّى كِبْرَهُ مِنْهُمْ لَهُ عَذابٌ عَظيمٌ (11)
وَ الَّذينَ لا يَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ وَ لا يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتي‏ حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ لا يَزْنُونَ وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ يَلْقَ أَثاماً (68)
تَنَزَّلُ عَلى‏ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثيمٍ‏ (222)
وَ الَّذينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبيناً (58)
وَ الَّذينَ يَجْتَنِبُونَ كَبائِرَ الْإِثْمِ‏ وَ الْفَواحِشَ وَ إِذا ما غَضِبُوا هُمْ يَغْفِرُونَ (37)
طَعامُ الْأَثيمِ‏ (44)
وَيْلٌ لِكُلِّ أَفَّاكٍ أَثيمٍ‏ (7)
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثيراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ‏ وَ لا تَجَسَّسُوا وَ لا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضاً أَ يُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخيهِ مَيْتاً فَكَرِهْتُمُوهُ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحيمٌ (12)
يَتَنازَعُونَ فيها كَأْساً لا لَغْوٌ فيها وَ لا تَأْثيمٌ‏ (23)
الَّذينَ يَجْتَنِبُونَ كَبائِرَ الْإِثْمِ‏ وَ الْفَواحِشَ إِلاَّ اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ واسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَ إِذْ أَنْتُمْ أَجِنَّةٌ في‏ بُطُونِ أُمَّهاتِكُمْ فَلا تُزَكُّوا أَنْفُسَكُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقى‏ (32)
لا يَسْمَعُونَ فيها لَغْواً وَ لا تَأْثيماً (25)
أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذينَ نُهُوا عَنِ النَّجْوى‏ ثُمَّ يَعُودُونَ لِما نُهُوا عَنْهُ وَ يَتَناجَوْنَ بِالْإِثْمِ‏ وَ الْعُدْوانِ وَ مَعْصِيَةِ الرَّسُولِ وَ إِذا جاؤُكَ حَيَّوْكَ بِما لَمْ يُحَيِّكَ بِهِ اللَّهُ وَ يَقُولُونَ في‏ أَنْفُسِهِمْ لَوْ لا يُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِما نَقُولُ حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ يَصْلَوْنَها فَبِئْسَ الْمَصيرُ (8)
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِذا تَناجَيْتُمْ فَلا تَتَناجَوْا بِالْإِثْمِ‏ وَ الْعُدْوانِ وَ مَعْصِيَةِ الرَّسُولِ وَ تَناجَوْا بِالْبِرِّ وَ التَّقْوى‏ وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (9)
مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثيمٍ‏ (12)
فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَ لا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِماً أَوْ كَفُوراً (24)
وَ ما يُكَذِّبُ بِهِ إِلاَّ كُلُّ مُعْتَدٍ أَثيمٍ‏ (12)

اشتراک گذاری مطالب در شبکه های اجتماعی