«ريع: ارض مریعة»
+ «خصب»
مفهوم «کثر» و «فضل»
نور زیبا، همۀ چشمها رو به خودش خیره میکنه! أَ تَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ!
+ «شکر»
[ریع – فضل – مزیت] :
[الرَّيْعُ فَضْلُ كُلِّ شَى‏ءٍ عَلَى أَصْلِهِ نَحْوُ رَيْعِ الدَّقِيقِ وَ هُوَ فَضْلُهُ عَلَى كَيْلِ البُرِّ ]
مثلا میگن : فلانی یکی از شاخهای اینستاگرامه که خیلی فالوئر داره!
این میشه مثال زیبایی برای فهم واژه ریع، یعنی مفهوم کثرت و فضل و زیادی و بلندتر از بقیه رو داره که همه اونو ببینن و بهش رجوع کنن و اونو فالو کنن « الرُّجوع إلى الشى‏ء » مثلا فلانی چند هزار نفر فالوئر داره! اون جاده وسیعی که همه ترجیح میدن توی اون راه مسافرت کنن! اون سرابی که مدام داره برق میزنه و چشمک میزنه و این مزیت رو داره که توجه همه رو به خودش جلب کنه! اون زمین حاصلخیزی که خیلی محصول میده و محصول خوب و فراوانش همه رو به سمت خودش میکشه!
ريع البئر!
تريّع السراب!
رَيَعَانُ‏ السَّرَابِ: جنبش سراب
[اتی – ریع] :
مفهوم فضل و مزیت و اتی « هذه أرض كثيرة الْإِتَاءِ أي: الرّيع » ارض مریعة.
[ریع – خصب] :
« ریع – أَرْضٌ مَرِيعَةٌ : خِصْبَةٌ »
+ «زکو» : « أرَاعَتِ‏ الحنْطَةُ : أي زَكَتْ » – «خسا ام زکا» :
با هر چی میخوای جفت بشی، بشو! به هر جایی میخوای دست بندازی، بنداز! اما محاله که مشارکت با شرکای متشاکسون، جای سلما لرجل را بگیرد ، جفت شدن با نور یک توفیق و شرایط ممتاز و خاصی است.
پس در آیه « أَ تَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ » اشاره به تلاش مذبوحانه اهل شک برای دسترسی به آرامش با ارتکاب گناه دارد یعنی تا اهل شک از هر گناهی برای تسکین حال خود مایوس نشوند «فلما استیاسوا منه» هرگز روی آرامش و نور علم آل محمد ع را نخواهند دید.
« أَ تَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ » :
میخوای بشی درس عبرتی برای دیگران ؟! میخوای خودتو انگشت نما کنی ؟!
میخوای شهره خاص و عام بشی!
« الرِّيع‏ جاى بلندى است كه از دور نمايان باشد »
خداوند جوری اهل حسادتو عقوبت میکنه که درس عبرتی برای عالمیان باشند! ان شاء الله تعالی.
خدا عقوبتشون میکنه تا درس عبرتی برای همه بشه «ریع»!
بنای اعتقادی پلید رو، لیدر سوء در مقابل و در مخالفت با صاحبان نور بنا میکنه.
برای اهل یقین، در این قبیل افراد یعنی لیدرهای سوء، آیات و علامات و نشانه‌هایی است که از آن علائم پی به خیلی چیزها می‌برند.
در واقع خلقت اهل شک هم عبث نبوده!
«أَ … تَعْبَثُونَ؟!»
اهل یقین از خلقت معارین و سرنوشتشون پند می‌گیرند.
اینها میشن همون بنایی که با دیدن اون همه باید پند بگیرن « أَ تَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً ». کدوم آیت؟
همون آیتی که قلب با سلب روح ایمان برای همیشه تاریک میشه درست مثل شبی که روز را از آن سلاخی کرده باشند! : « وَ آيَةٌ لَهُمُ اللَّيْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهارَ » ، که آخر و عاقبت دشمنی و حسادت با معالم ربانی و آیاتی که در حقانیت نور عرضه می شوند ، چی از آب در میاد. این کوه نان استنجا شده « ريع البئر » که از دور توجه همه رو به خودش جلب میکنه همون ریعی « ريع البئر » است که اهل شک با عدم اقرار به معالم ربانی و بالطبع آیات عرضه شده ، اونو روی هم تلمبار کردن و حالا شدن درس عبرت دیگران!
در قصه مناجات موسی ع با خدا گفتیم :
… نور آرامش در جوف همین نار آیت مخفی است و توفیق اگه داشته باشی یه دفعه با یاد معالم ربانی چنان جواب سوال امتحانی رو در قلبت مثل نوری که جرقه می زنه درک می کنی که میخوای از خوشحالی بال در بیاری بپری.
پس فرار و اعراض از آیات، با رویگردانی از صاحب نور هیچ فرقی نداره و این دو لازم و ملزوم هم هستند بدون نور نمی دونی آیات یعنی چی و بدون آیات هم معلوم نمیشه آیا واقعا عاشق نورت هستی و به یاد اون هستی یا نه! اگه به یاد معالم ربانی باشی علامتش اینه قلبت روشن روشنه! بسط بسط ! مدّ مدّ ! نهار نهار ! مشرق مشرق ! حی حی ! …
در حالیکه اگه یاد معالم ربانی نباشی قلبت تاریکه و قبضه و جزرِ و لیل و مغربه و موت موت است.
در نتیجه میری و با آیت درگیر میشی و الی آخر …
« أَ تَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ » :
میخوای خودتو مثل سراب به همه نشون بدی « تريّع السراب » تا اهل شک با دیدن تو که آیتی متشابه هستی، به اشتباه بیفتن و دنبالت بیان؟ حال آنکه برای اهل یقین آیت و علامتی پندآموز خواهی بود و عاقل فرق سراب و آب را خوب می داند! اصلا عاقل با یاد معالم ربانی احساس تشنگی نمی کند تا با دیدن سراب لیدر سوء زود دستپاچه شود و به سوی او بشتابد.
عاقل می داند: کل علم لم یخرج من هذا البیت فهو وبال!