دنیای قلب همانند ساحل دریایی است که چیزی روی ماسه ها نوشته میشود و این میشه امر الله اون لحظه و بعد موجی این نوشته را پاک میکند و برای لحظۀ بعدی، مطلبی دیگر نوشته خواهد شد و صاحب این قلب باید هر لحظه چشمش به این لوح قلب باشد که خدای مهربان با کلام قبض و بسط نورش، چه دستور العملی برای همین لحظۀ او در نظر گرفته است.
مثال قاب در این عکس هم بسیار زیباست انگاری یه لحظه خورشید رو نشون میده لحظه بعد ابر و تاریکی و … این هم مثالی زیبا برای لوح قلب سلیم اهل نور ولایتی است که مدام چشمش به این دنیای درون خودشه ببینه چه دستور العملی از عالَم بالا برای او صادر میشه تا اون امر رو ببینه و بفهمه و اجرا نماید ان شاء الله تعالی.
+ «قابلیت»
+ «پالایشگاه ولایت»
+ مفهوم زیبای «نزدیک» در واژۀ ولایت.
اون لحظه روشن شدن قلب که میشه پایان تاریکی، همون قرب الامر است یعنی «آنَ» است یعنی قلب با معرفت به نور امام ع از سردرگمی در آمده و راحت می شود.
«از لیلة القدر به مطلع الفجر رسیدن است!»
شب زنده داری، به مرحلۀ تولید محصول و مخلوق زیبای مهربانی رسیده است.  
نور ولایت هزار واژه مترادف دارد! مناصب نور ولایت هزارتاست!
امر و نهی و هدایت و ارشاد و سیاست و تنبیه و تادیب و تعریف و …
اگه فقط یکیشو بخواهیم بگوییم نور ولایت میشه «امر» و امر الله همون نور ولایت خداست که به سبب آل محمد ع بر بندگان اعمال می شود.
وقتی این «امر» به قلب نزدیک میشه، در واقع فرآیند نور ولایت صورت گرفته و نور به قلب نزدیک و داخل شده و تاریکی از قلب رخت بربسته! پایان دوران عجز و ناتوانی! آغاز دوران توانایی و دانایی! با نور ولایت، قلب نورانی و دانا و توانا به ماموریت کربلای خود می‌شود!
پس «آمر» + «مامور» میشه همون فرآیند نور ولایت «ضیف».
آمر ولی خداست و مامور، اهل یقینی است که با قلب خود، این امرالله را شنیده و درک نموده و مامور به انجامش گردیده و انجامش می‌دهد ان شاء الله تعالی.
واژه «آنَ» میخواد بگه این فرآیند نور ولایت، ویژگی «هم اكنون» بودن موضوع را دارد!
+ «گام به گام»، + «right now»
«الآن»: همون وقتی است که داری با یاد معالم ربانی دنبال جواب علمی سوال خودت میگردی که یهو قلبت همین «الآن» روشن میشه و حقیقت امر یعنی کلام خدای مهربان [دستور مافوق برای مادون] برای تو آشکار میشه و مثل زلیخا میگویی «الآن حصحص الحق» یعنی الآن قلبم قابلیت درک نور ولایت علمی زیبای یوسف رو در ملکوت پیدا کرد!
یا مثل داستان قوم بنی اسرائیل در قصه ذبح بقر میگویی «الآن جئت بالحق».
اینکه گفتند «الآن»، منظورشان این بود که در همون لحظه،
قلبشان بالاخره نور یاد معالم ربانی رو درک کرد.
پس «الآن» نام زیبای معالم ربانی صاحبان نور و آیات محکم موید اندیشه آنهاست که در دل شرایط تقدیرات برای اهل نور یقین به این معناست که همین «الآن» یعنی هنگام عرضه آیت همون لحظه با یاد معالم ربانی حقیقت برایشان آشکار می گردد [العلم ما یحدث باللیل و النهار] و اصلا اینجوری نیست که وقتی به یاد معالم ربانی بیفتی، زمان پاسخگویی و اخذ ارسال نور به قلبت، به زمانی دیگر و بعدا موکول شود!
رَوَى السَّيِّدُ بْنُ طَاوُسٍ … قَالَ: كَتَبْتُ إِلَى أَبِي الْحَسَنِ ع
أَنَّ الرَّجُلَ يُحِبُّ أَنْ يُفْضِيَ إِلَى إِمَامِهِ مَا يُحِبُّ أَنْ يُفْضِيَ إِلَى رَبِّهِ
قَالَ فَكَتَبَ إِنْ كَانَ لَكَ حَاجَةٌ فَحَرِّكْ شَفَتَيْكَ فَإِنَّ الْجَوَابَ يَأْتِيكَ.
+ «قبض و بسط»
امام ع می فرمایند کافی است لب تر کنی « فَحَرِّكْ شَفَتَيْكَ »
جواب را در قلب خود می یابی « فَإِنَّ الْجَوَابَ يَأْتِيكَ »
+ «حاضرجواب»
لذا همین آن [هم اکنون] که با خلوص نیت از نورت و فرشتۀ مهربانت بخواهی، جوابت را «الآن» و هم اکنون می دهد [کن فیکون] و اینجوری نیست که بگویند «بعدا» جواب می دهیم!
+ قبض و بسط
اصلا جواب، دست به نقد، و همین «الآن» به درد میخوره و ارزش داره! 
«آلْآنَ»: بعد از واژۀ «حصحص» و آیه زیبای «الآن حصحص الحق – قالُوا الْآنَ‏ جِئْتَ بِالْحَقِّ»،
حالا معنای زیبای «الآن»!
پس معرفة الامام بالنورانیة، کی؟! همین الآن!!!
کی وقتشه که قلب به نور معالم ربانی منور بشه؟!
(کی وقتشه؟ الآن!!!)
« أَ لَمْ‏ يَأْنِ‏ لِلَّذِينَ آمَنُوا » + « الْآنَ حصحص الحق – قالُوا الْآنَ‏ جِئْتَ بِالْحَقِّ »
معرفة الامام بالنورانیة! همین الآن! آلْآنَ حَصْحَصَ الْحَقُّ!
+ «خدا همین «الآن» تخفیف میده!»، «خفّ – تخفیف»
[الآن تب بیمار رو بیار پایین! بعدا چه به درد میخوره و شاید بعدی هم در کار نباشه!]:
اصلا خدا میخواد با دادن جواب آنی و «الآن»، بارتونو سبک کنه و میدونه شما ضعیف هستید و در تلاش برای درک حقیقت ناتوان، لذا اگه با یاد معالم ربانی از او بخواهید همین «الآن» آتش آیات را برایتان سرد و آرامبخش می‌نماید و مفهوم زیبای «الآن» در این سه آیه کنار هم چقدر قشنگ است:
«يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُخَفِّفَ عَنْكُمْ‏ الْآنَ خَفَّفَ اللَّهُ عَنْكُمْ ذلِكَ تَخْفِيفٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ رَحْمَةٌ»:
عَنْ بَعْضِ الصَّادِقِينَ ع قَالَ:
يُؤْخَذُ مِنْ تُرْبَةِ الْحُسَيْنِ ع وَ تُدَافُ بِالْمَاءِ وَ تُكْتَبُ فِي جَامِ زُجَاجٍ بِقَلَمِ حَدِيدٍ وَ تُسْقَى مَنْ بِهِ أَلَمٌ‏ سَلامٌ قَوْلًا مِنْ رَبٍّ رَحِيمٍ‏ حَسْبِيَ اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ‏ طه ما أَنْزَلْنا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقى‏ إِنَّ اللَّهَ يُمْسِكُ‏ السَّماواتِ‏ الْآيَةَ يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُخَفِّفَ عَنْكُمْ‏ الْآنَ خَفَّفَ اللَّهُ عَنْكُمْ‏ قُلْنا يا نارُ كُونِي بَرْداً وَ سَلاماً عَلى‏ إِبْراهِيمَ‏ ادْرَأْ عَنْ فُلَانِ بْنِ فُلَانَةَ الْحَرَّ وَ الْبَرْدَ وَ الْمَلِيلَةَ وَ جَمِيعَ الْآلَامِ وَ الْأَسْقَامِ وَ الْأَعْرَاضِ وَ الْأَمْرَاضِ وَ الْأَوْجَاعِ وَ الصُّدَاعِ‏ طسم‏ طس‏ بِأَسْمَاءِ اللَّهِ‏ حم عسق كَذلِكَ يُوحِي إِلَيْكَ وَ إِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ اللَّهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ‏ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ‏ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ‏ وَ صَلَوَاتُهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ النَّبِيِّ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ يَا مَنْ تَزُولُ الْجِبَالُ وَ لَا يَزُولُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَزِلْ كُلَّ مَا بِفُلَانِ بْنِ فُلَانَةَ مِنْ مَرَضٍ وَ سُقْمٍ وَ أَلَمٍ‏ إِنَّكَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَحْدَهُ وَ صَلَاتُهُ عَلَى مُحَمَّدٍ النَّبِيِّ وَ آلِهِ أَجْمَعِينَ.
+ [تخفیف همین الآن!]:
« يُصَلِّي رَكْعَتَيْنِ يَقْرَأُ فِي كُلِّ رَكْعَةٍ سُورَةَ الْفَاتِحَةِ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ وَ قَوْلَهُ تَعَالَى‏ أَلا لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ تَبارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ‏ الدُّعَاءُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏ اللَّهُمَّ إِنِّي أَتَشَفَّعُ بِنَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ ص يَا مُحَمَّدُ أَسْتَشْفِعُ بِكَ إِلَى رَبِّي فِي قَضَاءِ حَاجَتِي وَ هُوَ شِفَاءُ هَذَا الْمَرِيضِ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ بِرَحْمَتِكَ نَسْتَغِيثُ‏ الْآنَ خَفَّفَ اللَّهُ عَنْكُمْ‏ يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُخَفِّفَ عَنْكُمْ‏ ذلِكَ تَخْفِيفٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ رَحْمَةٌ يَكْتُبُ وَ يَغْسِلُ وَ يَشْرَبُهُ الْمَحْمُومُ. »
+ « [سورة البقرة (2): آية 178]
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِصاصُ فِي الْقَتْلى‏ الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَ الْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَ الْأُنْثى‏ بِالْأُنْثى‏ فَمَنْ عُفِيَ لَهُ مِنْ أَخِيهِ شَيْ‏ءٌ فَاتِّباعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَداءٌ إِلَيْهِ بِإِحْسانٍ ذلِكَ تَخْفِيفٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ رَحْمَةٌ فَمَنِ اعْتَدى‏ بَعْدَ ذلِكَ فَلَهُ عَذابٌ أَلِيمٌ (178) »
+ «خفّ – تخفیف» خدا تخفیف میده!
+ [] :
در این حدیث زیبا چقدر قشنگ سه قسمت از سه آیه مربوط به سه سوره جدا در قالب یک دعا کنار هم آمده و مفهوم زیبایی را به بحث «الآن» اضافه می کند:
[سورة النساء (4): الآيات 26 الى 28]
يُرِيدُ اللَّهُ لِيُبَيِّنَ لَكُمْ وَ يَهْدِيَكُمْ سُنَنَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَ يَتُوبَ عَلَيْكُمْ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (26)
خدا مى‏‌خواهد براى شما توضيح دهد، و راه [و رسمِ‏] كسانى را كه پيش از شما بوده‌‏اند به شما بنماياند، و بر شما ببخشايد، و خدا داناى حكيم است.
وَ اللَّهُ يُرِيدُ أَنْ يَتُوبَ عَلَيْكُمْ وَ يُرِيدُ الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الشَّهَواتِ أَنْ تَمِيلُوا مَيْلاً عَظِيماً (27)
خدا مى‏‌خواهد تا بر شما ببخشايد؛ و كسانى كه از خواسته‏‌ها[ى نفسانى‏] پيروى مى‌‏كنند مى‌‏خواهند شما دستخوش انحرافى بزرگ شويد.
يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُخَفِّفَ عَنْكُمْ وَ خُلِقَ الْإِنْسانُ ضَعِيفاً (28)
خدا مى‏‌خواهد تا بارتان را سَبُك گرداند؛ و [مى‌‏داند كه‏] انسان، ناتوان آفريده شده است.
[سورة الأنفال (8): الآيات 64 الى 66]
يا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَسْبُكَ اللَّهُ وَ مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (64)
اى پيامبر، خدا و كسانى از مؤمنان كه پيرو تواَند تو را بس است.
يا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى الْقِتالِ
إِنْ يَكُنْ مِنْكُمْ عِشْرُونَ صابِرُونَ يَغْلِبُوا مِائَتَيْنِ
وَ إِنْ يَكُنْ مِنْكُمْ مِائَةٌ يَغْلِبُوا أَلْفاً مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا يَفْقَهُونَ (65)
اى پيامبر، مؤمنان را به جهاد برانگيز. اگر از [ميان‏] شما بيست تن، شكيبا باشند بر دويست تن چيره مى‏شوند، و اگر از شما يكصد تن باشند بر هزار تن از كافران پيروز مى‏‌گردند، چرا كه آنان قومى‏‌اند كه نمى‏‌فهمند.
الْآنَ خَفَّفَ اللَّهُ عَنْكُمْ وَ عَلِمَ أَنَّ فِيكُمْ ضَعْفاً
فَإِنْ يَكُنْ مِنْكُمْ مِائَةٌ صابِرَةٌ يَغْلِبُوا مِائَتَيْنِ وَ إِنْ يَكُنْ مِنْكُمْ أَلْفٌ يَغْلِبُوا أَلْفَيْنِ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ اللَّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ (66)
اكنون خدا بر شما تخفيف داده و معلوم داشت كه در شما ضعفى هست.
پس اگر از [ميان‏] شما يكصد تن شكيبا باشند بر دويست تن پيروز گردند، و اگر از شما هزار تن باشند، به توفيق الهى بر دو هزار تن غلبه كنند، و خدا با شكيبايان است.
+ « إِنَّ اللَّهَ يُمْسِكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ أَنْ تَزُولا وَ لَئِنْ زالَتا إِنْ أَمْسَكَهُما مِنْ أَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ إِنَّهُ كانَ حَلِيماً غَفُوراً (41) »
[« قَالَ سُلَيْمَانُ الْآنَ قَدْ فَهِمْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ فَزِدْنِي »] :
در ضمن توضیح علمی عالم آل محمد ع به سلمان مروزی راجع به مسئله بداء، یهو برای سلیمان مروزی جا افتاد و فهمید و گفت « الْآنَ قَدْ فَهِمْتُ » الآن قصه بداء رو فهمیدم !!!
« قَالَ الرِّضَا ع لِسُلَيْمَانَ الْمَرْوَزِيِ‏ مَا أَنْكَرْتَ مِنَ الْبَدَاءِ
يَا سُلَيْمَانُ
وَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ‏ أَ وَ لا يَذْكُرُ الْإِنْسانُ أَنَّا خَلَقْناهُ مِنْ قَبْلُ وَ لَمْ يَكُ شَيْئاً وَ يَقُولُ عَزَّ وَ جَلَ‏ وَ هُوَ الَّذِي يَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ‏ وَ يَقُولُ‏ بَدِيعُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ‏ وَ يَقُولُ عَزَّ وَ جَلَ‏ يَزِيدُ فِي الْخَلْقِ ما يَشاءُ وَ يَقُولُ‏ وَ بَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسانِ مِنْ طِينٍ‏ وَ يَقُولُ عَزَّ وَ جَلَ‏ وَ آخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللَّهِ إِمَّا يُعَذِّبُهُمْ وَ إِمَّا يَتُوبُ عَلَيْهِمْ‏ وَ يَقُولُ عَزَّ وَ جَلَ‏ وَ ما يُعَمَّرُ مِنْ مُعَمَّرٍ وَ لا يُنْقَصُ مِنْ عُمُرِهِ إِلَّا فِي كِتابٍ‏ قَالَ سُلَيْمَانُ هَلْ رُوِّيتَ فِيهِ عَنْ آبَائِكَ شَيْئاً قَالَ نَعَمْ رُوِّيتُ عَنْ أَبِي عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ قَالَ إِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عِلْمَيْنِ عِلْماً مَخْزُوناً مَكْنُوناً لَا يَعْلَمُهُ إِلَّا هُوَ مِنْ ذَلِكَ يَكُونُ الْبَدَاءُ وَ عِلْماً عَلَّمَهُ مَلَائِكَتَهُ وَ رُسُلَهُ فَالْعُلَمَاءُ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ نَبِيِّكَ يَعْلَمُونَهُ قَالَ سُلَيْمَانُ أُحِبُّ أَنْ تَنْزِعَهُ لِي مِنْ كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قَالَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لِنَبِيِّهِ‏ فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَما أَنْتَ بِمَلُومٍ‏ أَرَادَ إِهْلَاكَهُمْ ثُمَّ بَدَا فَقَالَ‏ وَ ذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرى‏ تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ‏ قَالَ سُلَيْمَانُ زِدْنِي جُعِلْتُ فِدَاكَ قَالَ الرِّضَا ع لَقَدْ أَخْبَرَنِي أَبِي عَنْ آبَائِهِ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَوْحَى إِلَى نَبِيٍّ مِنْ أَنْبِيَائِهِ أَنْ أَخْبِرْ فُلَانَ الْمَلِكِ أَنِّي مُتَوَفِّيهِ إِلَى كَذَا وَ كَذَا فَأَتَاهُ ذَلِكَ النَّبِيُّ فَأَخْبَرَهُ فَدَعَا اللَّهَ الْمَلِكُ وَ هُوَ عَلَى سَرِيرِهِ حَتَّى سَقَطَ مِنَ السَّرِيرِ وَ قَالَ يَا رَبِّ أَجِّلْنِي حَتَّى يَشِبَّ طِفْلِي وَ أَقْضِيَ أَمْرِي فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى ذَلِكَ النَّبِيِّ أَنِ ائْتِ فُلَانَ الْمَلِكِ فَأَعْلِمْهُ أَنِّي قَدْ أَنْسَيْتُ أَجَلَهُ وَ زِدْتُ فِي عُمُرِهِ خَمْسَ عَشْرَةَ سَنَةً فَقَالَ ذَلِكَ النَّبِيُ‏ يَا رَبِّ إِنَّكَ لَتَعْلَمُ أَنِّي لَمْ أَكْذِبْ قَطُّ فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ إِنَّمَا أَنْتَ عَبْدٌ مَأْمُورٌ فَأَبْلِغْهُ ذَلِكَ وَ اللَّهُ‏ لا يُسْئَلُ عَمَّا يَفْعَلُ‏ «1» ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَى سُلَيْمَانَ فَقَالَ لَهُ أَحْسَبُكَ ضَاهَيْتَ الْيَهُودَ فِي هَذَا الْبَابِ قَالَ أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ ذَلِكَ وَ مَا قَالَتِ الْيَهُودُ قَالَ‏ قالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ يَعْنُونَ أَنَّ اللَّهَ قَدْ فَرَغَ مِنَ الْأَمْرِ فَلَيْسَ يُحْدِثُ شَيْئاً فَقَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ‏ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَ لُعِنُوا بِما قالُوا وَ لَقَدْ سَمِعْتُ قَوْماً سَأَلُوا أَبِي مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ ع عَنِ الْبَدَاءِ فَقَالَ وَ مَا يُنْكِرُ النَّاسُ مِنَ الْبَدَاءِ وَ أَنْ يَقِفَ اللَّهُ قَوْماً يُرْجِئُهُمْ لِأَمْرِهِ قَالَ سُلَيْمَانُ أَ لَا تُخْبِرُنِي عَنْ‏ إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ فِي أَيِّ شَيْ‏ءٍ أُنْزِلَتْ قَالَ يَا سُلَيْمَانُ لَيْلَةُ الْقَدْرِ يُقَدِّرُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِيهَا مَا يَكُونُ مِنَ السَّنَةِ إِلَى السَّنَةِ مِنْ حَيَاةٍ أَوْ مَوْتٍ أَوْ خَيْرٍ أَوْ شَرٍّ أَوْ رِزْقٍ فَمَا قَدَّرَهُ فِي تِلْكَ اللَّيْلَةِ فَهُوَ مِنَ الْمَحْتُومِ
قَالَ سُلَيْمَانُ الْآنَ قَدْ فَهِمْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ فَزِدْنِي
قَالَ يَا سُلَيْمَانُ إِنَّ مِنَ الْأُمُورِ أُمُوراً مَوْقُوفَةً عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يُقَدِّمُ مِنْهَا مَا يَشَاءُ وَ يُؤَخِّرُ مَا يَشَاءُ يَا سُلَيْمَانُ إِنَّ عَلِيّاً ع كَانَ يَقُولُ الْعِلْمُ عِلْمَانِ فَعِلْمٌ عَلَّمَهُ اللَّهُ مَلَائِكَتَهُ وَ رُسُلَهُ فَمَا عَلَّمَهُ مَلَائِكَتَهُ وَ رُسُلَهُ فَإِنَّهُ يَكُونُ وَ لَا يُكَذِّبُ نَفْسَهُ وَ لَا مَلَائِكَتَهُ وَ لَا رُسُلَهُ وَ عِلْمٌ عِنْدَهُ مَخْزُونٌ لَمْ يُطْلِعْ عَلَيْهِ أَحَداً مِنْ خَلْقِهِ يُقَدِّمُ مِنْهُ مَا يَشَاءُ وَ يُؤَخِّرُ مَا يَشَاءُ وَ يَمْحُو وَ يُثْبِتُ مَا يَشَاءُ قَالَ سُلَيْمَانُ لِلْمَأْمُونِ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ لَا أُنْكِرُ بَعْدَ يَوْمِي هَذَا الْبَدَاءَ وَ لَا أُكَذِّبُ بِهِ إِنْ شَاءَ اللَّهُ. »
[الآن وقت اقامه صلات است] :
«right now» :
فرآیند نور ولایت – عملیات نور ولایت – پروسه نور ولایت
الآن وقتشه که از دلخواه بگذری!
هم اکنون وقت عمل به نور ولایت است!
حان وقت الزیارة.
«وَ مَعْنَى قَدْ قَامَتِ الصَّلَاةُ فِي الْإِقَامَةِ أَيْ حَانَ وَقْتُ الزِّيَارَةِ وَ الْمُنَاجَاةِ وَ قَضَاءِ الْحَوَائِجِ وَ دَرْكِ الْمُنَى وَ الْوُصُولِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ إِلَى كَرَامَتِهِ وَ غُفْرَانِهِ وَ عَفْوِهِ وَ رِضْوَانِهِ.»:
وقتشه! وقت چیه؟ وقت جداسازیه! وقتشه اونایی که زبانا و قلبا به نور ولایت اقرار کرده‌اند، از اوناییکه فقط زبانا اقرار کرده‌اند و قلبا انکار می‌نمایند با این آیت که عرضه شده جداسازی بشوند و دستشان رو شود و الآن وقت اقامه صلات است.
+ «حاضرجواب باش»! حاضر جواب شو!
[زهد – اکنون]:
گذشته‌ها گذشته! آینده هم که هنوز نیومده! الآن ببین چه وظیفه‌ای داری! این میشه نور ولایت که «زهد» یکی از هزار واژه مترادف نور ولایت است و معنیش یعنی الآن فقط به نور ولایت قلبت توجه کن و همین برات مهم باشه و جز این هیچ چیزی نمیتونه دستتو بگیره و تنها گزینه خودمونی، نور ولایت علمی صاحبان نور در ملکوت قلبته.
وَ رُوِيَ فِي نَهْجِ الْبَلَاغَةِ عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع أَنَّهُ قَالَ:
الزُّهْدُ كُلُّهُ بَيْنَ كَلِمَتَيْنِ فِي الْقُرْآنِ
قَالَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ‏ لِكَيْلا تَأْسَوْا عَلى‏ ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ‏
فَمَنْ لَمْ يَأْسَ عَلَى الْمَاضِي وَ لَمْ يَفْرَحْ بِالْآتِي فَقَدْ أَخَذَ الزُّهْدَ بِطَرَفَيْهِ‏.