دکتر محمد شعبانی راد

جهنّم، چاه آتشینی که ته نداره! جَهَنَّمَ‏ يَصْلَوْنَها وَ بِئْسَ الْقَرارُ!

Hell, the endless pit of fire!

«جهنّم» یکی از هزار واژۀ مترادف «حسد» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«بئر جهنام: أي بعيد قعرها»
واژۀ جهنّم ۷۷ بار در آیات قرآن تکرار شده است.

برای مشاهده نسخه تصویری (ولاگ) کلیک کنید.
برای شنیدن نسخه شنیداری (پادکست) کلیک کنید.

[جهنم حسادت – نور ولایت]:
«جهنم» یکی از هزار واژه مترادف حسادت است!
+ «نار»: تمام آیات قرآن که با «نار» اومده رو با حسد برگردان کن!
+ «کفر»: تمام آیات قرآن که با «کفر» اومده رو با حسد برگردان کن!
و … هزار واژۀ مترادف دیگر حسد، به همین صورت …

وقتی میخوای به حرف صاحبان نور گوش کنی، مدام حسادتت گل میکنه!
هی شیطون میاد سر راهت، اغوائت میکنه!
هی بهش سنگ میزنی و میگی برو گمشو!
سنگ‌زدن به شیطان خیلی کار سختیه!
+ «رمی جمرات و رجم شیطان و لعن»
نرفته، باز میبینی جلوی پات سبز میشه!
هر چی میخوای از حسادت فرار کنی، میبینی این آتش تمامی ندارد!
لذا در همین دنیا و در دل شرایط و تقدیراتی که خدای مهربان برای اصلاح و تربیتت رقم زده،
داری جهنم حسادت دنیای قلبتو میبینی که تمومی نداره!
اون آتش جهنم، وصل به همین نار حسادته و در ادامه همین استعمال حسدهاست که حسود سر از اون آتش بی‌انتها در می‌آورد
«جَهَنَّمَ‏ يَصْلَوْنَها وَ بِئْسَ الْقَرارُ»
و اینو در عبارت «جَهَنَّمَ‏ يَصْلَوْنَها – نُصْلِيهِمْ ناراً» واژه صلی به ما میگه.
«صلی در معنای ممدوح، یعنی دومی نور، و در معنای مذموم یعنی دومی نار»
پس حسود بجای اینکه مصلی نور ولایتش باشه، مصلی حسادت دنیای قلبش است.
اینه که آتش جهنم یه همچین ویژگی داره و باید هم داشته باشه تا خبر از ویژگی حسد بدهد
«مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ كُلَّما خَبَتْ زِدْناهُمْ سَعِيراً
جايگاهشان دوزخ است. هر بار كه آتش آن فرو نشيند، شراره‏اى [تازه‏] برايشان مى‏‌افزاييم.»
+ «سعر – متاستاز حسادت!»
+ [سورة الإسراء (17): الآيات 96 الى 100]:
وَ مَنْ يَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَ مَنْ يُضْلِلْ فَلَنْ تَجِدَ لَهُمْ أَوْلِياءَ مِنْ دُونِهِ وَ نَحْشُرُهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ عَلى‏ وُجُوهِهِمْ عُمْياً وَ بُكْماً وَ صُمًّا مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ كُلَّما خَبَتْ زِدْناهُمْ سَعِيراً (97)
و هر كه را خدا هدايت كند او رهيافته است، و هر كه را گمراه سازد، در برابر او براى آنان هرگز دوستانى نيابى، و روز قيامت آنها را كور و لال و كر، به روى چهره‏شان درافتاده، برخواهيم انگيخت: جايگاهشان دوزخ است. هر بار كه آتش آن فرو نشيند، شراره‏اى [تازه‏] برايشان مى‌‏افزاييم.
این آتش حسادت تمامی ندارد!
«بئر جهنام أي بعيد قعرها»

جهنم: يكى از نامهاى آتش!
گويند اصل آن فارسى است که معرّب شده!
شاید در زبان فارسی، چون می‌جهد یا هر چه بر آتش قرار بگیرد می‌جهد و می‌پرد، این نام بر آتش اطلاق شده باشد! جه نام! بئر جهنام یعنی چاهی که از آن آتش بیرون می‌جهد!
ببین درونش چه خبر است! خدا نصیب نکنه!

در واقع جهنم یکی از نامهای دانه‌درشتهای قبیلۀ شیطان است (لیدرهای سوء – پیشوایان آتش) که از کلامشان آتش و شرّ بپا می‌خیزد و ریشۀ فتنۀ ناس هستند «شراره آتش».
این فتنه گاهی «قتل نفس» بی‌گناهی مظلوم است،
و گاهی «تهمت و افترا» به بی‌گناهی مظلوم!
اهل شک حسود، حرف می‌زنن، شر بپا میکنن!
نا آرامی ایجاد می‌کنن!
بجای اینکه به هر جا میرسه، ایجاد نور و آرامش و مهربانی کنه، مدام داره شر بپا میکنه!
راه میره آتیش از کاراش در میاد!
حرف میزنه، طرفو میجزّونه! به همه نیش میزنه!
اینو باید بدونه که اگه این روش غلط حسادت رو در فرصتی که در دنیا بهش دادن، به سبب نور ولایت محمد و آل محمد ع درست نکنه، جاش توی جهنمه!
چون معنی کاراش، با معنی واژه جهنم، مو نمی‌زنه!
انگاری باید بدونه فعلا قطعه‌ای از جهنم است.

اللغة: و جهنم اسم من أسماء النار و اشتقاقها من الجهومة و هي الغلظ
و قيل أخذ من قولهم بئر جهنام أي بعيد قعرها.
«و جهنّم اسم لما فيه مضيقة و كلوح و غلظة.»

[سورة البقرة (2): آية 206]:
وَ إِذا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَ لَبِئْسَ الْمِهادُ (206)
و چون به او گفته شود: «از خدا پروا كن» نخوت، وى را به گناه كشاند.
پس جهنم براى او بس است، و چه بد بسترى است.
… وقتی به حسود میگن حسادتو بذار کن و اهل نور ولایت و اهل تقوی باش «اتَّقِ اللَّهَ» و با گناه و معصیت خودتو آروم نکن و اینقدر استعمال حسد نکن، استعمال حسد انتهایی نداره، همینطور نار جهنم هم بی‌انتهاست، گوشش بدهکار نیست که نیست، و مدام توی زندگی حسادت میکنه و به هیچی راضی نیست و از همه چی شاکی است،
و انگشت اتهام رو به سمت دیگران میگیره نه به سمت خودش!

فرق اهل نور و اهل حسد!
فرق اهل بهشت و اهل جهنّم!

این دو تا زن و شوهر، انگشت اتهام رو به سمت همدیگه گرفتن نه به سمت خودشون!
در نتیجه در زندگی برای خودشون جهنمی درست کردند که دود آتیشش،
هم به چشم خودشون میره و هم به چشم بچه هاشون و اطرافیانشون و …!
آقا میگه: این خانم بلد نیست کنیزی بکنه!
خانم میگه: این آقا بلد نیست غلامی بکنه!

حسود باید بدونه داره تو قلبش از هیولای حسدش، برای آخرتش، جهنمی دست و پا میکنه که نهایت نداره!
لذا زرنگ باش و بدان حسادت ولمون نمیکنه و ما باید مدام سنگریزه به‌دست، دائما حسدمونو رمی و رجم و لعن کنیم و این مانع عمل به نور ولایت رو سرکوب و متوقف و درناژ کنیم، در غیر اینصورت دیفالت‌مد همه ما که حسادته، بطور اتومات همه رو به سمت جهنم سوق میده، الا اهل نور ولایتی که حسادتشو با نور ولایت معالم ربانی که در ملکوت قلبش اخذ کرده و با این نور، اون نارو ترک کرده،
کانه مدام در حال تلاش بوده و دست و پا میزده تا از رفتن به جهنم نجات پیدا کنه!
در ادامه آیه بعدی چه زیبا حال کسی که به تقدیرات راضی است و حسدشو استعمال نمیکنه رو بیان می فرماید:
[سورة البقرة (2): آية 207]:
وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ (207)
و از ميان مردم كسى است كه جان خود را براى طلب خشنودى خدا مى‏‌فروشد،
و خدا نسبت به [اين‏] بندگان مهربان است.
کسی که نفس حسودشو میذاره کنار «مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ» و راضی به تقدیرات خدا میشه «ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ» چقدر زرنگه و زیرکانه و عاقلانه عمل کرده و چه معامله فوق العاده‌ای کرده!
بدیهاتو بدی، بجاش خوبی بگیری!

از دو آیه قبل آیه 206 شروع کنیم:
[سورة البقرة (2): الآيات 204 الى 205]
وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يُشْهِدُ اللَّهَ عَلى‏ ما فِي قَلْبِهِ وَ هُوَ أَلَدُّ الْخِصامِ (204)
و از ميان مردم كسى است كه در زندگى اين دنيا سخنش تو را به تعجّب وامى‌‏دارد،
و خدا را بر آنچه در دل دارد گواه مى‌‏گيرد، و حال آنكه او سخت‏‌ترين دشمنان است.

وَ إِذا تَوَلَّى سَعى‏ فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيها وَ يُهْلِكَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ الْفَسادَ (205)
و چون برگردد [يا رياستى يابد] كوشش مى‌‏كند كه در زمين فساد نمايد و كشت و نسل را نابود سازد،
و خداوند تباهكارى را دوست ندارد.

علامت اهل حسادت اینه:
اینقدر قشنگ صحبت میکنن که تعجب میکنی (چاپلوسان حرفه‌ای!)
«وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا»!
اما توی قلبشون اینقدر دشمنی دارن که باورت نمیشه!
«وَ هُوَ أَلَدُّ الْخِصامِ»!
خدا میدونه اینا چقدر توی قلبشون کینه و دشمنی نسبت به نور دارند!
«وَ يُشْهِدُ اللَّهَ عَلى‏ ما فِي قَلْبِهِ»
اینقدر تفاوت 180 درجه بین قول زبانی و محتوای قلبی در حسودان منافق، باور هیچکس نمیشه!
اینا بشدت تلاش میکنن اندیشه استعمال حسد و تولید گناه و معصیت و فساد و از بین رفتن نطفه‌های علمی آل محمد ع رو ترویج کنن و تا میتونن زورشونو میزنن تا نور خدا رو خاموش کنن،
اما خدا نمیذاره
… ادامه آیه 206 و 207
و الی آخر …
+  [سورة البقرة (2): آية 208]:
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِي السِّلْمِ كَافَّةً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ (208)
اى كسانى كه ايمان آورده‏‌ايد، همگى به اطاعت [خدا] درآييد،
و گامهاى شيطان را دنبال مكنيد كه او براى شما دشمنى آشكار است.

یعنی شیطان مدام سر راه همه ماها که حسودیم، سبز میشه و چشم امید داره، بتونه حسد ما رو فعال کنه و دشمنی دیرینه حسادتش نسبت به ما رو جامۀ عمل بپوشاند،
اما ما باید مدام رمی جمرات نماییم.

[سورة البقرة (2): آية 209]:
فَإِنْ زَلَلْتُمْ مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْكُمُ الْبَيِّناتُ فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (209)
و اگر پس از آنكه براى شما دلايل آشكار آمد، دستخوش لغزش شديد،
بدانيد كه خداوند تواناى حكيم است.

انگاری خدا میدونه و میگه ما هم بدونیم که زلّت و لغزش حتی پس از اینکه میفهمی نور ولایت چیه و حسادت کدومه، باز هم پیش میاد و این امر اجتناب‌ناپذیر است، لذا باز هم راه بسته نیست و خدا نور ولایت رو در همۀ شرایط، راه فرار و نجات از دام حسادت قرار داده است.

[سورة البقرة (2): آية 210] + «فیء»
هَلْ يَنْظُرُونَ إِلاَّ أَنْ يَأْتِيَهُمُ اللَّهُ فِي ظُلَلٍ مِنَ الْغَمامِ وَ الْمَلائِكَةُ وَ قُضِيَ الْأَمْرُ وَ إِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ (210)
مگر انتظار آنان غير از اين است كه خدا و فرشتگان، در [زير] سايبانهايى از ابر سپيد به سوى آنان بيايند و كار [داورى‏] يكسره شود؟ و كارها به سوى خدا بازگردانده مى‏‌شود.

[سورة البقرة (2): آية 211]
سَلْ بَنِي إِسْرائِيلَ كَمْ آتَيْناهُمْ مِنْ آيَةٍ بَيِّنَةٍ
وَ مَنْ يُبَدِّلْ نِعْمَةَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقابِ (211)
از فرزندان اسرائيل بپرس: چه بسيار نشانه‌‏هاى روشنى به آنان داديم
و هر كس نعمت خدا را -پس از آنكه براى او آمد- [به كفران‏] بدل كند، خدا سخت‌‏كيفر است.

[سورة البقرة (2): آية 212]
زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا الْحَياةُ الدُّنْيا وَ يَسْخَرُونَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا
وَ الَّذِينَ اتَّقَوْا فَوْقَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ اللَّهُ يَرْزُقُ مَنْ يَشاءُ بِغَيْرِ حِسابٍ (212)
زندگى دنيا در چشم كافران آراسته شده است، و مؤمنان را ريشخند مى‏‌كنند و [حال آنكه‏] كسانى كه تقواپيشه بوده‌‏اند، در روز رستاخيز، از آنان برترند و خدا به هر كه بخواهد، بى‌‏شمار روزى مى‌‏دهد.

[سورة البقرة (2): آية 213]
كانَ النَّاسُ أُمَّةً واحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَ مُنْذِرِينَ وَ أَنْزَلَ مَعَهُمُ الْكِتابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ وَ مَا اخْتَلَفَ فِيهِ إِلاَّ الَّذِينَ أُوتُوهُ مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُمُ الْبَيِّناتُ بَغْياً بَيْنَهُمْ فَهَدَى اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا لِمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ وَ اللَّهُ يَهْدِي مَنْ يَشاءُ إِلى‏ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ (213)
مردم، امّتى يگانه بودند؛ پس خداوند پيامبران را نويدآور و بيم‏‌دهنده برانگيخت،
و با آنان، كتاب [خود] را بحق فرو فرستاد، تا ميان مردم در آنچه با هم اختلاف داشتند داورى كند.
و جز كسانى كه [كتاب‏] به آنان داده شد -پس از آنكه دلايل روشن براى آنان آمد- به خاطر ستم [و حسدى‏] كه ميانشان بود، [هيچ كس‏] در آن اختلاف نكرد.
پس خداوند آنان را كه ايمان آورده بودند، به توفيق خويش، به حقيقت آنچه كه در آن اختلاف داشتند، هدايت كرد. و خدا هر كه را بخواهد به راه راست هدايت مى‏‌كند.

[سورة البقرة (2): آية 214]
أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا يَأْتِكُمْ مَثَلُ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأْساءُ وَ الضَّرَّاءُ وَ زُلْزِلُوا حَتَّى يَقُولَ الرَّسُولُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ مَتى‏ نَصْرُ اللَّهِ أَلا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِيبٌ (214)
آيا پنداشتيد كه داخل بهشت مى‌‏شويد و حال آنكه هنوز مانند آنچه بر [سرِ] پيشينيان شما آمد، بر [سرِ] شما نيامده است؟
آنان دچار سختى و زيان شدند و به [هول و] تكان درآمدند، تا جايى كه پيامبر [خدا] و كسانى كه با وى ايمان آورده بودند گفتند: «يارى خدا كى خواهد بود؟» هش دار، كه پيروزى خدا نزديك است.

[سورة البقرة (2): آية 215]
يَسْئَلُونَكَ ما ذا يُنْفِقُونَ قُلْ ما أَنْفَقْتُمْ مِنْ خَيْرٍ فَلِلْوالِدَيْنِ وَ الْأَقْرَبِينَ وَ الْيَتامى‏ وَ الْمَساكِينِ وَ ابْنِ السَّبِيلِ وَ ما تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ (215)

از تو مى‌‏پرسند: «چه چيزى انفاق كنند [و به چه كسى بدهند]؟»
بگو: «هر مالى انفاق كنيد، به پدر و مادر و نزديكان و يتيمان و مسكينان و به در راه‏‌مانده تعلّق دارد، و هر گونه نيكى كنيد البتّه خدا به آن داناست.»

[سورة البقرة (2): آية 216]
كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتالُ وَ هُوَ كُرْهٌ لَكُمْ وَ عَسى‏ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئاً وَ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَ عَسى‏ أَنْ تُحِبُّوا شَيْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَكُمْ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ (216)
بر شما كارزار واجب شده است، در حالى كه براى شما ناگوار است.
و بسا چيزى را خوش نمى‏‌داريد و آن براى شما خوب است،
و بسا چيزى را دوست مى‏‌داريد و آن براى شما بد است، و خدا مى‌‏داند و شما نمى‌‏دانيد.

و ادامه آیات …

می‌بینیم که همه آیات قرآن به هم وصلند و داستان حسادت و نور ولایت حاکم بر دنیای قلبها رو،
و سرنوشت عاملین به اونها را برای عبرت ما بازگو می‌کنند.

چقدر فرق است بین حسادت و نور ولایت!
وقتی خوب حسادتو بشناسیم و حواسمون باشه استعمالش نکنیم و از نور و ظلمت قلبمون، که کلام و فعل ولیّ خداست، متوجه باشیم و بفهمیم، کجا ولیّ خدا ازمون راضیه و کجا راضی نیست و یاد بگیریم که رضا و سخط خدا رو اینجوری با قلبمون متوجه بشیم و بهش اهمیت بدهیم و عامل به نور ولایت و امر و نهی ولیّ خدا باشیم، این تبعیت از نور ولایت و پسندیدن آنچه خدا برای ما پسندیده و تقدیر نموده و عدم شکایت از تقدیرات، حال خوش ارزشمندی است که ما را مشمول خلود در جنت می‌نماید، و این در حالی است که حسودان در جهنم مخلد خواهند بود، ان شاء الله تعالی.

[سورة آل‌‏عمران (3): الآيات 162 الى 163]
+ «رضا و سخط»
+ «درجات»
أَ فَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَ اللَّهِ كَمَنْ باءَ بِسَخَطٍ مِنَ اللَّهِ وَ مَأْواهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (162)
آيا كسى كه خشنودىِ خدا را پيروى مى‏‌كند، چون كسى است كه به خشمى از خدا دچار گرديده و جايگاهش جهنم است؟ و چه بد بازگشتگاهى است.
هُمْ دَرَجاتٌ عِنْدَ اللَّهِ وَ اللَّهُ بَصِيرٌ بِما يَعْمَلُونَ (163)
[هر يك از] ايشان را نزد خداوند درجاتى است، و خدا به آنچه مى‌‏كنند بيناست.

گول این خوشیهای ظاهری و داشته‌های دنیایی حسودان رو نخور که این داستانشون دوامی نخواهد داشت و این هم از اصول و اسرار است که چرا خدا به این حسودان در دنیا اینجور میدان میده تا خوب جولان بدهند:

[سورة آل‌‏عمران (3): الآيات 196 الى 198]
لا يَغُرَّنَّكَ تَقَلُّبُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي الْبِلادِ (196)
مبادا رفت و آمد [و جنب و جوش‏] كافران در شهرها تو را دستخوش فريب كند.

مبادا گول ظاهر اهل شک حسود رو – از هر نظری که فکرشو بکنی – بخوری!
«لا يَغُرَّنَّكَ تَقَلُّبُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي الْبِلادِ» خداوند به این جماعت بی‌ارزش مهلتی داده تا با اونها تسویه حساب کنه، بعدا به حساب و کتاب اونها خواهد رسید.

مَتاعٌ قَلِيلٌ ثُمَّ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمِهادُ (197)
[اين‏] كالاى ناچيز [و برخوردارىِ اندكى‏] است؛ سپس جايگاهشان دوزخ است، و چه بد قرارگاهى است.
لكِنِ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ
خالِدِينَ فِيها نُزُلاً مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَ ما عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ لِلْأَبْرارِ (198)
ولى كسانى كه پرواى پروردگارشان را پيشه ساخته‏‌اند باغهايى خواهند داشت كه از زير [درختانِ‏] آن نهرها روان است. در آنجا جاودانه بمانند؛
[اين‏] پذيرايى از جانب خداست، و آنچه نزد خداست براى نيكان بهتر است.

… چقدر زیبا میشه وقتی کل داستان یعنی حسادت و نور ولایت رو میفهمیم و حالا هر واژه رو در آیات قرآن با این مفاهیم، دوباره مرور میکنیم، مثلا همین واژه جهنم که داریم مرور می کنیم و دو آیه بالا و پایین این آیه ای که واژه جهنم اومده رو بررسی میکنیم می بینیم همیشه در هر امتی داستان همین حسادت و نور ولایت بین اونها جاری بوده و هست و خواهد بود.

[سورة النساء (4): الآيات 53 الى 55]
حسد به اهل فضیلت و مزیت، نسبت به دیگران!
 + «ملک سلیمان»
أَمْ لَهُمْ نَصِيبٌ مِنَ الْمُلْكِ فَإِذاً لا يُؤْتُونَ النَّاسَ نَقِيراً (53)
آيا آنان نصيبى از حكومت دارند؟
[اگر هم داشتند،] به قدر نقطه پشت هسته خرمايى [چيزى‏] به مردم نمى‌‏دادند.
أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلى‏ ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ
فَقَدْ آتَيْنا آلَ إِبْراهِيمَ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ آتَيْناهُمْ مُلْكاً عَظِيماً (54)
بلكه به مردم، براى آنچه خدا از فضل خويش به آنان عطا كرده رشك مى‌‏ورزند؛
در حقيقت، ما به خاندان ابراهيم كتاب و حكمت داديم، و به آنان ملكى بزرگ بخشيديم.

[در این آیه اون مردمی که خدا از فضل خودش به اونها عطا کرده،
منظور صاحبان نور هستند.]:
المراد بالناس الأئمة، لما رُوِيَ عَنْهُمْ أَنَّهُمْ قَالُوا
نَحْنُ‏ الْمَحْسُودُونَ‏ الَّذِينَ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى‏ أَمْ‏ يَحْسُدُونَ‏ النَّاسَ عَلى‏ ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ”.

فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ بِهِ وَ مِنْهُمْ مَنْ صَدَّ عَنْهُ وَ كَفى‏ بِجَهَنَّمَ سَعِيراً (55)
پس برخى از آنان به وى ايمان آوردند، و برخى از ايشان از او روى برتافتند،
و [براى آنان‏] دوزخ پرشراره بس است.
+ ادامه همین آیات سوره نساء
[جهنم – نار]:
تمام آیات نار هم به این مبحث اضافه می‌شود.
[جَهَنَّمَ‏ يَصْلَوْنَها – نُصْلِيهِمْ ناراً]:
صلی نار – صلی جهنم – صلی حسد
[سورة النساء (4): الآيات 56 الى 57]
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآياتِنا سَوْفَ نُصْلِيهِمْ ناراً كُلَّما نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْناهُمْ جُلُوداً غَيْرَها لِيَذُوقُوا الْعَذابَ
إِنَّ اللَّهَ كانَ عَزِيزاً حَكِيماً (56)
به زودى كسانى را كه به آيات ما كفر ورزيده‏اند، در آتشى [سوزان‏] درآوريم؛ كه هر چه پوستشان بريان گردد، پوستهاىِ ديگرى بر جايش نهيم تا عذاب را بچشند. آرى، خداوند تواناى حكيم است.
وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً لَهُمْ فِيها أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ نُدْخِلُهُمْ ظِلاًّ ظَلِيلاً (57)
و به زودى كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏‌اند، در باغهايى كه از زير [درختانِ‏] آن نهرها روان است درآوريم. براى هميشه در آن جاودانند، و در آنجا همسرانى پاكيزه دارند، و آنان را در سايه‏اى پايدار درآوريم.

ادامه بررسی آیات با این روش در سوره‌های مربوطه …

[وَ خابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ]:
حسود به خدا زور میگه!
چی میگه؟
میگه ای خدا این تقدیری که برام مقدر کردی درست نبود!
در شان من نبود!
ای خدا حواست نبود و اشتباه کردی!
من که حسود نیستم برای من اینجوری داری شرایط ایجاد میکنی!
جبار عنید یعنی زورگوی لجوج!
توضیح حالت دنیای قلب حسودی است که نمیخواد دست از حسادتش برداره و نمیخواد زیر بار آیات بره و نمیخواد راضی به تقدیرات باشه و نمیخواد تسلیم امر الله باشه و نمیخواد بر مصائب صبر نماید!
حسود دلش میخواد خودش اونجوری که صلاح میدونه، زود اقدام کنه و به نتیجه برسه.
«لِمَ تَسْتَعْجِلُونَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ»
سیئه میشه حسادت و حسنه میشه نور ولایت!
یعنی چرا عجله می کنید و زود خودتونو با حسادت سعی میکنید آروم کنید در حالیکه وظیفه شما اینه که با نور ولایت خودتو آروم کنید:
[سورة النمل (27): الآيات 45 الى 53]:
وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا إِلى‏ ثَمُودَ أَخاهُمْ صالِحاً أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ فَإِذا هُمْ فَرِيقانِ يَخْتَصِمُونَ (45)
و به راستى، به سوى ثمود، برادرشان صالح را فرستاديم كه: «خدا را بپرستيد.»
پس به ناگاه آنان دو دسته متخاصم شدند.
قالَ يا قَوْمِ لِمَ تَسْتَعْجِلُونَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ
لَوْ لا تَسْتَغْفِرُونَ اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (46)
[صالح‏] گفت: «اى قوم من، چرا پيش از [جُستنِ‏] نيكى، شتابزده خواهان بدى هستيد؟
چرا از خدا آمرزش نمى‏خواهيد؟ باشد كه مورد رحمت قرار گيريد.»

حسود علیرغم آشنایی با فرایند نور ولایت- که باید اونو جایگزین حسادتش کنه– که از صاحب نور آموخته، باز هم دلش نمیخواد دست از حسادتش برداره و با نور ولایت خودشو آروم کنه!
حسود هیچ مزیت و فضیلتی برای معالم ربانی و صاحب نور و اندیشه  او و آل محمد ع و خود خدا و آیاتی که برای اصلاح و تربیت عرضه میشه، قائل نیست!
حسود خودشو با مزیت‌تر و با فضیلت‌تر از همه میدونه و حسود قول شیطان رو تکرار میکنه که انا خیر منه!
عجب اعجوبه‌ای است این حسود!
حسود، حسادتش تمومی نداره!
آتیش سوزوندنش تمومی نداره!
پای حسود هر جایی باز بشه اونجا رو به آتیش میکشه و این کارش انتهایی نداره و اینه که نتیجه، این میشه که خدا سرایی برای عقوبت بنام جهنم برای حسودان خلق میکنه که آتیش این سرا هم تمامی نداره و برای اینکه ماهیت این مکان رو به ما بفهمونه، از واژه جهنم برای این نار جاویدان استفاده کرده تا عرب که به چاه عمیقی که تهش معلوم نیست میگه بئر جهنام، وقتی اسم جهنم رو میشنوه، بفهمه این جا جایی است که عقوبت و عذاب آتشینش انتها نداره و اینجا جهنمی است که در دنیا همان حال قلب حسود است.

[سورة إبراهيم (14): الآيات 13 الى 18]
وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّكُمْ مِنْ أَرْضِنا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنا
فَأَوْحى‏ إِلَيْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِكَنَّ الظَّالِمِينَ (13)
و كسانى كه كافر شدند، به پيامبرانشان گفتند: «شما را از سرزمين خودمان بيرون خواهيم كرد مگر اينكه به كيش ما بازگرديد.»
پس پروردگارشان به آنان وحى كرد كه حتماً ستمگران را هلاك خواهيم كرد.
وَ لَنُسْكِنَنَّكُمُ الْأَرْضَ مِنْ بَعْدِهِمْ ذلِكَ لِمَنْ خافَ مَقامِي وَ خافَ وَعِيدِ (14)
و قطعاً شما را پس از ايشان در آن سرزمين سكونت خواهيم داد.
اين براى كسى است كه از ايستادن [در محشر به هنگام حساب‏] در پيشگاه من بترسد و از تهديدم بيم داشته باشد.
وَ اسْتَفْتَحُوا وَ خابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ (15)
و [پيامبران از خدا] گشايش خواستند، و [سرانجام‏] هر زورگوى لجوجى نوميد شد.
مِنْ وَرائِهِ جَهَنَّمُ وَ يُسْقى‏ مِنْ ماءٍ صَدِيدٍ (16)
[آن كس كه‏] دوزخ پيش روى اوست و به او آبى چركين نوشانده مى‌‏شود.
يَتَجَرَّعُهُ وَ لا يَكادُ يُسِيغُهُ وَ يَأْتِيهِ الْمَوْتُ مِنْ كُلِّ مَكانٍ
وَ ما هُوَ بِمَيِّتٍ وَ مِنْ وَرائِهِ عَذابٌ غَلِيظٌ (17)
آن را جرعه جرعه مى‌‏نوشد و نمى‌‏تواند آن را فرو برد، و مرگ از هر جانبى به سويش مى‏‌آيد ولى نمى‏‌ميرد و عذابى سنگين به دنبال دارد.
مَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ أَعْمالُهُمْ كَرَمادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّيحُ فِي يَوْمٍ عاصِفٍ لا يَقْدِرُونَ مِمَّا كَسَبُوا عَلى‏ شَيْ‏ءٍ ذلِكَ هُوَ الضَّلالُ الْبَعِيدُ (18)
مَثَل كسانى كه به پروردگار خود كافر شدند، كردارهايشان به خاكسترى مى‌‏ماند كه بادى تند در روزى طوفانى بر آن بوزد: از آنچه به دست آورده‏‌اند هيچ [بهره‌‏اى‏] نمى‌‏توانند بُرد. اين است همان گمراهىِ دور و دراز.

شیطان، گماشته خدا بر حسودان است!
خود خدا به شیطان ماموریت داده تا حسودان را برای استعمال حسادتشان قلقلک کند!
[سورة مريم (19): الآيات 83 الى 92]:
أَ لَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّياطِينَ عَلَى الْكافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا (83)
آيا ندانستى كه ما شيطانها را بر كافران گماشته‌‏ايم، تا آنان را [به گناهان‏] تحريك كنند؟

@@@

[سورة البقرة (2): آية 206]

وَ إِذا قيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ‏ وَ لَبِئْسَ الْمِهادُ (206)


[سورة آل‌‏عمران (3): آية 12]

قُلْ لِلَّذينَ كَفَرُوا سَتُغْلَبُونَ وَ تُحْشَرُونَ إِلى‏ جَهَنَّمَ‏ وَ بِئْسَ الْمِهادُ (12)


[سورة آل‏‌عمران (3): الآيات 162 الى 163]
أَ فَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَ اللَّهِ كَمَنْ باءَ بِسَخَطٍ مِنَ اللَّهِ وَ مَأْواهُ جَهَنَّمُ‏ وَ بِئْسَ الْمَصيرُ (162)


[سورة آل‏‌عمران (3): الآيات 196 الى 198]

مَتاعٌ قَليلٌ ثُمَّ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ‏ وَ بِئْسَ الْمِهادُ (197)


[سورة النساء (4): الآيات 53 الى 55]
فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ بِهِ وَ مِنْهُمْ مَنْ صَدَّ عَنْهُ وَ كَفى‏ بِجَهَنَّمَ‏ سَعيراً (55)


[سورة النساء (4): آية 93]

وَ مَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزاؤُهُ جَهَنَّمُ‏ خالِداً فيها وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَ لَعَنَهُ وَ أَعَدَّ لَهُ عَذاباً عَظيماً (93)


[سورة النساء (4): الآيات 97 الى 99]
إِنَّ الَّذينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ ظالِمي‏ أَنْفُسِهِمْ قالُوا فيمَ كُنْتُمْ قالُوا كُنَّا مُسْتَضْعَفينَ فِي الْأَرْضِ قالُوا أَ لَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّهِ واسِعَةً فَتُهاجِرُوا فيها فَأُولئِكَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ‏ وَ ساءَتْ مَصيراً (97)


[سورة النساء (4): آية 115]

وَ مَنْ يُشاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ ما تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدى‏ وَ يَتَّبِعْ غَيْرَ سَبيلِ الْمُؤْمِنينَ نُوَلِّهِ ما تَوَلَّى وَ نُصْلِهِ جَهَنَّمَ‏ وَ ساءَتْ مَصيراً (115)


[سورة النساء (4): الآيات 117 الى 121]
أُولئِكَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ‏ وَ لا يَجِدُونَ عَنْها مَحيصاً (121)


[سورة النساء (4): آية 140]

وَ قَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتابِ أَنْ إِذا سَمِعْتُمْ آياتِ اللَّهِ يُكْفَرُ بِها وَ يُسْتَهْزَأُ بِها فَلا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا في‏ حَديثٍ غَيْرِهِ إِنَّكُمْ إِذاً مِثْلُهُمْ إِنَّ اللَّهَ جامِعُ الْمُنافِقينَ وَ الْكافِرينَ في‏ جَهَنَّمَ‏ جَميعاً (140)


[سورة النساء (4): الآيات 167 الى 169]

إِلاَّ طَريقَ جَهَنَّمَ‏ خالِدينَ فيها أَبَداً وَ كانَ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسيراً (169)


[سورة الأعراف (7): الآيات 18 الى 21]
قالَ اخْرُجْ مِنْها مَذْؤُماً مَدْحُوراً لَمَنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ‏ مِنْكُمْ أَجْمَعينَ (18)


[سورة الأعراف (7): الآيات 40 الى 41]

لَهُمْ مِنْ جَهَنَّمَ‏ مِهادٌ وَ مِنْ فَوْقِهِمْ غَواشٍ وَ كَذلِكَ نَجْزِي الظَّالِمينَ (41)


[سورة الأعراف (7): الآيات 179 الى 181]

وَ لَقَدْ ذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ‏ كَثيراً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لا يَفْقَهُونَ بِها وَ لَهُمْ أَعْيُنٌ لا يُبْصِرُونَ بِها وَ لَهُمْ آذانٌ لا يَسْمَعُونَ بِها أُولئِكَ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِكَ هُمُ الْغافِلُونَ (179)


[سورة الأنفال (8): الآيات 15 الى 17]

وَ مَنْ يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلاَّ مُتَحَرِّفاً لِقِتالٍ أَوْ مُتَحَيِّزاً إِلى‏ فِئَةٍ فَقَدْ باءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَ مَأْواهُ جَهَنَّمُ‏ وَ بِئْسَ الْمَصيرُ (16)


[سورة الأنفال (8): الآيات 36 الى 37]

إِنَّ الَّذينَ كَفَرُوا يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ لِيَصُدُّوا عَنْ سَبيلِ اللَّهِ فَسَيُنْفِقُونَها ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ يُغْلَبُونَ وَ الَّذينَ كَفَرُوا إِلى‏ جَهَنَّمَ‏ يُحْشَرُونَ (36)

لِيَميزَ اللَّهُ الْخَبيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَ يَجْعَلَ الْخَبيثَ بَعْضَهُ عَلى‏ بَعْضٍ فَيَرْكُمَهُ جَميعاً فَيَجْعَلَهُ في‏ جَهَنَّمَ‏ أُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ (37)


[سورة التوبة (9): الآيات 34 الى 35]

يَوْمَ يُحْمى‏ عَلَيْها في‏ نارِ جَهَنَّمَ‏ فَتُكْوى‏ بِها جِباهُهُمْ وَ جُنُوبُهُمْ وَ ظُهُورُهُمْ هذا ما كَنَزْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ فَذُوقُوا ما كُنْتُمْ تَكْنِزُونَ (35)


[سورة التوبة (9): الآيات 49 الى 52]

وَ مِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ ائْذَنْ لي‏ وَ لا تَفْتِنِّي أَلا فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُوا وَ إِنَّ جَهَنَّمَ‏ لَمُحيطَةٌ بِالْكافِرينَ (49)


[سورة التوبة (9): الآيات 61 الى 63]

أَ لَمْ يَعْلَمُوا أَنَّهُ مَنْ يُحادِدِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَأَنَّ لَهُ نارَ جَهَنَّمَ‏ خالِداً فيها ذلِكَ الْخِزْيُ الْعَظيمُ (63)


[سورة التوبة (9): الآيات 67 الى 70]

وَعَدَ اللَّهُ الْمُنافِقينَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْكُفَّارَ نارَ جَهَنَّمَ‏ خالِدينَ فيها هِيَ حَسْبُهُمْ وَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ وَ لَهُمْ عَذابٌ مُقيمٌ (68)


[سورة التوبة (9): الآيات 71 الى 73]

يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنافِقينَ وَ اغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ‏ وَ بِئْسَ الْمَصيرُ (73)

 

[سورة التوبة (9): الآيات 81 الى 83]

فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ خِلافَ رَسُولِ اللَّهِ وَ كَرِهُوا أَنْ يُجاهِدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ في‏ سَبيلِ اللَّهِ وَ قالُوا لا تَنْفِرُوا فِي الْحَرِّ قُلْ نارُ جَهَنَّمَ‏ أَشَدُّ حَرًّا لَوْ كانُوا يَفْقَهُونَ (81)


[سورة التوبة (9): الآيات 94 الى 96]

سَيَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَكُمْ إِذَا انْقَلَبْتُمْ إِلَيْهِمْ لِتُعْرِضُوا عَنْهُمْ فَأَعْرِضُوا عَنْهُمْ إِنَّهُمْ رِجْسٌ وَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ‏ جَزاءً بِما كانُوا يَكْسِبُونَ (95)


[سورة التوبة (9): الآيات 107 الى 110]

أَ فَمَنْ أَسَّسَ بُنْيانَهُ عَلى‏ تَقْوى‏ مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوانٍ خَيْرٌ أَمْ مَنْ أَسَّسَ بُنْيانَهُ عَلى‏ شَفا جُرُفٍ هارٍ فَانْهارَ بِهِ في‏ نارِ جَهَنَّمَ‏ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمينَ (109)


[سورة هود (11): الآيات 118 الى 123]

إِلاَّ مَنْ رَحِمَ رَبُّكَ وَ لِذلِكَ خَلَقَهُمْ وَ تَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ‏ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعينَ (119)


[سورة الرعد (13): الآيات 17 الى 18]
لِلَّذينَ اسْتَجابُوا لِرَبِّهِمُ الْحُسْنى‏ وَ الَّذينَ لَمْ يَسْتَجيبُوا لَهُ لَوْ أَنَّ لَهُمْ ما فِي الْأَرْضِ جَميعاً وَ مِثْلَهُ مَعَهُ لاَفْتَدَوْا بِهِ أُولئِكَ لَهُمْ سُوءُ الْحِسابِ وَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ‏ وَ بِئْسَ الْمِهادُ (18)


[سورة إبراهيم (14): الآيات 13 الى 18]

مِنْ وَرائِهِ جَهَنَّمُ‏ وَ يُسْقى‏ مِنْ ماءٍ صَديدٍ (16)


[سورة إبراهيم (14): الآيات 27 الى 30]

جَهَنَّمَ‏ يَصْلَوْنَها وَ بِئْسَ الْقَرارُ (29)


[سورة الحجر (15): الآيات 36 الى 44]
وَ إِنَّ جَهَنَّمَ‏ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعينَ (43)


[سورة النحل (16): الآيات 24 الى 29]

فَادْخُلُوا أَبْوابَ جَهَنَّمَ‏ خالِدينَ فيها فَلَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرينَ (29)


[سورة الإسراء (17): الآيات 4 الى 8]
عَسى‏ رَبُّكُمْ أَنْ يَرْحَمَكُمْ وَ إِنْ عُدْتُمْ عُدْنا وَ جَعَلْنا جَهَنَّمَ‏ لِلْكافِرينَ حَصيراً (8)


[سورة الإسراء (17): الآيات 16 الى 22]

مَنْ كانَ يُريدُ الْعاجِلَةَ عَجَّلْنا لَهُ فيها ما نَشاءُ لِمَنْ نُريدُ ثُمَّ جَعَلْنا لَهُ جَهَنَّمَ‏ يَصْلاها مَذْمُوماً مَدْحُوراً (18)


[سورة الإسراء (17): الآيات 36 الى 40]

ذلِكَ مِمَّا أَوْحى‏ إِلَيْكَ رَبُّكَ مِنَ الْحِكْمَةِ وَ لا تَجْعَلْ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ فَتُلْقى‏ في‏ جَهَنَّمَ‏ مَلُوماً مَدْحُوراً (39)


[سورة الإسراء (17): الآيات 61 الى 65]
قالَ اذْهَبْ فَمَنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ فَإِنَّ جَهَنَّمَ‏ جَزاؤُكُمْ جَزاءً مَوْفُوراً (63)


[سورة الإسراء (17): الآيات 96 الى 100]
وَ مَنْ يَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَ مَنْ يُضْلِلْ فَلَنْ تَجِدَ لَهُمْ أَوْلِياءَ مِنْ دُونِهِ وَ نَحْشُرُهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ عَلى‏ وُجُوهِهِمْ عُمْياً وَ بُكْماً وَ صُمًّا مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ‏ كُلَّما خَبَتْ زِدْناهُمْ سَعيراً (97)


[سورة الكهف (18): الآيات 99 الى 106]

وَ عَرَضْنا جَهَنَّمَ‏ يَوْمَئِذٍ لِلْكافِرينَ عَرْضاً (100)

أَ فَحَسِبَ الَّذينَ كَفَرُوا أَنْ يَتَّخِذُوا عِبادي مِنْ دُوني‏ أَوْلِياءَ إِنَّا أَعْتَدْنا جَهَنَّمَ‏ لِلْكافِرينَ نُزُلاً (102)

ذلِكَ جَزاؤُهُمْ جَهَنَّمُ‏ بِما كَفَرُوا وَ اتَّخَذُوا آياتي‏ وَ رُسُلي‏ هُزُواً (106)


[سورة مريم (19): الآيات 66 الى 70]

فَوَ رَبِّكَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَ الشَّياطينَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ‏ جِثِيًّا (68)


[سورة مريم (19): الآيات 83 الى 92]

وَ نَسُوقُ الْمُجْرِمينَ إِلى‏ جَهَنَّمَ‏ وِرْداً (86)


[سورة طه (20): الآيات 67 الى 76]

إِنَّهُ مَنْ يَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِماً فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ‏ لا يَمُوتُ فيها وَ لا يَحْيى‏ (74)


[سورة الأنبياء (21): الآيات 21 الى 30]

وَ مَنْ يَقُلْ مِنْهُمْ إِنِّي إِلهٌ مِنْ دُونِهِ فَذلِكَ نَجْزيهِ جَهَنَّمَ‏ كَذلِكَ نَجْزِي الظَّالِمينَ (29)


[سورة الأنبياء (21): الآيات 96 الى 103]

إِنَّكُمْ وَ ما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ‏ أَنْتُمْ لَها وارِدُونَ (98)


[سورة المؤمنون (23): الآيات 101 الى 110]

وَ مَنْ خَفَّتْ مَوازينُهُ فَأُولئِكَ الَّذينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ في‏ جَهَنَّمَ‏ خالِدُونَ (103)


[سورة الفرقان (25): الآيات 31 الى 40]

الَّذينَ يُحْشَرُونَ عَلى‏ وُجُوهِهِمْ إِلى‏ جَهَنَّمَ‏ أُوْلئِكَ شَرٌّ مَكاناً وَ أَضَلُّ سَبيلاً (34)


[سورة الفرقان (25): الآيات 61 الى 70]

وَ الَّذينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذابَ جَهَنَّمَ‏ إِنَّ عَذابَها كانَ غَراماً (65)


[سورة العنكبوت (29): الآيات 51 الى 55]

يَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذابِ وَ إِنَّ جَهَنَّمَ‏ لَمُحيطَةٌ بِالْكافِرينَ (54)


[سورة العنكبوت (29): الآيات 61 الى 69]

وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى‏ عَلَى اللَّهِ كَذِباً أَوْ كَذَّبَ بِالْحَقِّ لَمَّا جاءَهُ أَ لَيْسَ في‏ جَهَنَّمَ‏ مَثْوىً لِلْكافِرينَ (68)


[سورة السجده (32): الآيات 11 الى 15]

وَ لَوْ شِئْنا لَآتَيْنا كُلَّ نَفْسٍ هُداها وَ لكِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّي لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ‏ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعينَ (13)


[سورة فاطر (35): الآيات 36 الى 40]

وَ الَّذينَ كَفَرُوا لَهُمْ نارُ جَهَنَّمَ‏ لا يُقْضى‏ عَلَيْهِمْ فَيَمُوتُوا وَ لا يُخَفَّفُ عَنْهُمْ مِنْ عَذابِها كَذلِكَ نَجْزي كُلَّ كَفُورٍ (36)


[سورة يس (36): الآيات 61 الى 65]

هذِهِ جَهَنَّمُ‏ الَّتي‏ كُنْتُمْ تُوعَدُونَ (63)


[سورة ص (38): الآيات 55 الى 61]

جَهَنَّمَ‏ يَصْلَوْنَها فَبِئْسَ الْمِهادُ (56)


[سورة ص (38): الآيات 84 الى 88]

لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ‏ مِنْكَ وَ مِمَّنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ أَجْمَعينَ (85)


[سورة الزمر (39): الآيات 32 الى 35]
فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَذَبَ عَلَى اللَّهِ وَ كَذَّبَ بِالصِّدْقِ إِذْ جاءَهُ أَ لَيْسَ في‏ جَهَنَّمَ‏ مَثْوىً لِلْكافِرينَ (32)


[سورة الزمر (39): الآيات 56 الى 60]

وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ تَرَى الَّذينَ كَذَبُوا عَلَى اللَّهِ وُجُوهُهُمْ مُسْوَدَّةٌ أَ لَيْسَ في‏ جَهَنَّمَ‏ مَثْوىً لِلْمُتَكَبِّرينَ (60)


[سورة الزمر (39): الآيات 71 الى 75]

وَ سيقَ الَّذينَ كَفَرُوا إِلى‏ جَهَنَّمَ‏ زُمَراً حَتَّى إِذا جاؤُها فُتِحَتْ أَبْوابُها وَ قالَ لَهُمْ خَزَنَتُها أَ لَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ يَتْلُونَ عَلَيْكُمْ آياتِ رَبِّكُمْ وَ يُنْذِرُونَكُمْ لِقاءَ يَوْمِكُمْ هذا قالُوا بَلى‏ وَ لكِنْ حَقَّتْ كَلِمَةُ الْعَذابِ عَلَى الْكافِرينَ (71)

قيلَ ادْخُلُوا أَبْوابَ جَهَنَّمَ‏ خالِدينَ فيها فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرينَ (72)


[سورة غافر (40): الآيات 47 الى 50]

وَ قالَ الَّذينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ‏ ادْعُوا رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْماً مِنَ الْعَذابِ (49)


[سورة غافر (40): الآيات 56 الى 60]
وَ قالَ رَبُّكُمُ ادْعُوني‏ أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتي‏ سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ‏ داخِرينَ (60)


[سورة غافر (40): الآيات 76 الى 80]

ادْخُلُوا أَبْوابَ جَهَنَّمَ‏ خالِدينَ فيها فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرينَ (76)


[سورة الزخرف (43): الآيات 66 الى 75]

إِنَّ الْمُجْرِمينَ في‏ عَذابِ جَهَنَّمَ‏ خالِدُونَ (74)


[سورة الجاثية (45): الآيات 6 الى 10]

مِنْ وَرائِهِمْ جَهَنَّمُ‏ وَ لا يُغْني‏ عَنْهُمْ ما كَسَبُوا شَيْئاً وَ لا مَا اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْلِياءَ وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظيمٌ (10)


[سورة الفتح (48): الآيات 6 الى 10]
وَ يُعَذِّبَ الْمُنافِقينَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْمُشْرِكينَ وَ الْمُشْرِكاتِ الظَّانِّينَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ عَلَيْهِمْ دائِرَةُ السَّوْءِ وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ لَعَنَهُمْ وَ أَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ‏ وَ ساءَتْ مَصيراً (6)


[سورة ق (50): الآيات 21 الى 30]

أَلْقِيا في‏ جَهَنَّمَ‏ كُلَّ كَفَّارٍ عَنيدٍ (24)

يَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ‏ هَلِ امْتَلَأْتِ وَ تَقُولُ هَلْ مِنْ مَزيدٍ (30)


[سورة الطور (52): الآيات 1 الى 16]

يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلى‏ نارِ جَهَنَّمَ‏ دَعًّا (13)


[سورة الرحمن (55): الآيات 31 الى 45]

هذِهِ جَهَنَّمُ‏ الَّتي‏ يُكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ (43)


[سورة المجادلة (58): الآيات 6 الى 10]

أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذينَ نُهُوا عَنِ النَّجْوى‏ ثُمَّ يَعُودُونَ لِما نُهُوا عَنْهُ وَ يَتَناجَوْنَ بِالْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ وَ مَعْصِيَةِ الرَّسُولِ وَ إِذا جاؤُكَ حَيَّوْكَ بِما لَمْ يُحَيِّكَ بِهِ اللَّهُ وَ يَقُولُونَ في‏ أَنْفُسِهِمْ لَوْ لا يُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِما نَقُولُ حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ‏ يَصْلَوْنَها فَبِئْسَ الْمَصيرُ (8)


[سورة التحريم (66): الآيات 6 الى 12]

يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنافِقينَ وَ اغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ‏ وَ بِئْسَ الْمَصيرُ (9)


[سورة الملك (67): الآيات 6 الى 11]

وَ لِلَّذينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذابُ جَهَنَّمَ‏ وَ بِئْسَ الْمَصيرُ (6)


[سورة الجن (72): الآيات 11 الى 20]

وَ أَمَّا الْقاسِطُونَ فَكانُوا لِجَهَنَّمَ‏ حَطَباً (15)


[سورة الجن (72): الآيات 21 الى 28]

إِلاَّ بَلاغاً مِنَ اللَّهِ وَ رِسالاتِهِ وَ مَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نارَ جَهَنَّمَ‏ خالِدينَ فيها أَبَداً (23)


[سورة النبإ (78): الآيات 17 الى 30]

إِنَّ جَهَنَّمَ‏ كانَتْ مِرْصاداً (21)


[سورة البروج (85): الآيات 1 الى 22]

إِنَّ الَّذينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذابُ جَهَنَّمَ‏ وَ لَهُمْ عَذابُ الْحَريقِ (10)



[سورة الفجر (89): الآيات 1 الى 30]

وَ جي‏ءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ‏ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسانُ وَ أَنَّى لَهُ الذِّكْرى‏ (23)


[سورة البينة (98): الآيات 1 الى 8]

إِنَّ الَّذينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ وَ الْمُشْرِكينَ في‏ نارِ جَهَنَّمَ‏ خالِدينَ فيها أُولئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِيَّةِ (6)

اشتراک گذاری مطالب در شبکه های اجتماعی