دکتر محمد شعبانی راد

خدمات نورانی!

Guardian angel services!
What service does the guardian angel do to us?
descending of light – descending of the angel!
The light of the guardian angel descends to the world of our hearts!
God descends the light of his guidance on our hearts through the guardian angel. The beautiful word “نزل” means services that the host prepares for the guest.
outer world examples- inner world feeling
… And verses from the Holy Quran
#emotionallanguage #jealousy #Angel&Devil #InnerVoice #GoodNews #services
 

«نزل» و «فضل» و «مزی» از هزارواژگان مترادف «نور».
«غذای میهمان» که اختصاصی تهیه شده و نسبت به غذای معمولی دارای مزیت و فضیلت و برتری است.
«نور» رزق اختصاصی «قلب سلیم» است.

خدمات فرشته نگهبان!
فرشته نگهبان چه خدمتی به ما می کند؟
نزول نور – نزول فرشته!
نور فرشته نگهبان به دنیای قلب ما فرود می‌آید!
خداوند از طریق فرشته نگهبان، نور هدایت خود را بر قلبهای ما فرود می آورد. کلمه زیبا “نزل” به معنای خدماتی است که میزبان برای مهمان آماده می کند.
مثالهای دنیای خارج – احساس دنیای درونی
… و آیاتی از قرآن کریم
# زبان احساسی # حسادت # فرشته و شیطان # صدای داخلی # اخبار خوب # خدمات

آیات مربوطه:

[سورة المؤمنون (23): الآيات 26 الى 30] : « رَبِّ أَنْزِلْنِي مُنْزَلاً مُبارَكاً وَ أَنْتَ خَيْرُ الْمُنْزِلِينَ »
خواهان ارزاق نورانی باش!

قالَ رَبِّ انْصُرْنِي بِما كَذَّبُونِ (26)
[نوح‏] گفت: «پروردگارا، از آن روى كه دروغزنم خواندند مرا يارى كن.»
فَأَوْحَيْنا إِلَيْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنا وَ وَحْيِنا فَإِذا جاءَ أَمْرُنا وَ فارَ التَّنُّورُ فَاسْلُكْ فِيها مِنْ كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَ أَهْلَكَ إِلاَّ مَنْ سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ وَ لا تُخاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ (27)
پس به او وحى كرديم كه: زير نظر ما و [به‏] وحى ما كشتى را بساز، و چون فرمان ما دررسيد و تنور به فوران آمد، پس در آن از هر نوع [حيوانى‏] دو تا [يكى نر و ديگرى ماده‏] با خانواده‏‌ات -بجز كسى از آنان كه حكم [عذاب ] بر او پيشى گرفته است- وارد كن، در باره كسانى كه ظلم كرده‏‌اند با من سخن مگوى، زيرا آنها غرق خواهند شد.
فَإِذَا اسْتَوَيْتَ أَنْتَ وَ مَنْ مَعَكَ عَلَى الْفُلْكِ فَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي نَجَّانا مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (28)
و چون تو با آنان كه همراه تواند بر كشتى نشستى بگو: «ستايش خدايى را كه ما را از [چنگ‏] گروه ظالمان رهانيد.»
وَ قُلْ رَبِّ أَنْزِلْنِي مُنْزَلاً مُبارَكاً وَ أَنْتَ خَيْرُ الْمُنْزِلِينَ (29)
و بگو: «پروردگارا، مرا در جايى پربركت فرود آور [كه‏] تو نيكترين مهمان‌‏نوازانى.»
إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ وَ إِنْ كُنَّا لَمُبْتَلِينَ (30)
در حقيقت، در اين [ماجرا] عبرتهايى است، و قطعاً ما آزمايش‏‌كننده بوديم.

[سورة الجاثية (45): الآيات 1 الى 5] : « وَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّماءِ مِنْ رِزْقٍ »
نور فرو‌فرستاده شده، همان رزق است!

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏
به نام خداوند رحمتگر مهربان‏
حم (1) حاء، ميم.
تَنْزِيلُ الْكِتابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (2)
فروفرستادن اين كتاب، از جانب خداى ارجمند سنجيده‏‌كار است.
إِنَّ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لَآياتٍ لِلْمُؤْمِنِينَ (3)
به راستى در آسمانها و زمين، براى مؤمنان نشانه‏‌هايى است.
وَ فِي خَلْقِكُمْ وَ ما يَبُثُّ مِنْ دابَّةٍ آياتٌ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ (4)
و در آفرينش خودتان و آنچه از [انواع‏] جنبنده‏[ها] پراكنده مى‌‏گرداند، براى مردمى كه يقين دارند نشانه‏‌هايى است.
وَ اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّماءِ مِنْ رِزْقٍ فَأَحْيا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ تَصْرِيفِ الرِّياحِ آياتٌ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (5)
و [نيز در] پياپى آمدن شب و روز، و آنچه خدا از روزى از آسمان فرود آورده و به [وسيله‏] آن، زمين را پس از مرگش زنده گردانيده است؛ و [همچنين در] گردش بادها [به هر سو،] براى مردمى كه مى‌‏انديشند نشانه‌‏هايى است.

[سورة المائدة (5): الآيات 112 الى 113] : « هَلْ يَسْتَطِيعُ رَبُّكَ أَنْ يُنَزِّلَ عَلَيْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ »
درخواست تکراری همیشه اقوام تاریخ: ای عیسی! می خواهیم نور را مشاهده کنیم!!!

إِذْ قالَ الْحَوارِيُّونَ يا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِيعُ رَبُّكَ أَنْ يُنَزِّلَ عَلَيْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ قالَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (112)
و [ياد كن‏] هنگامى را كه حواريّون گفتند: «اى عيسى پسر مريم، آيا پروردگارت مى‏‌تواند از آسمان، خوانى براى ما فرود آوَرَد؟» [عيسى‏] گفت: «اگر ايمان داريد از خدا پروا داريد.»
قالُوا نُرِيدُ أَنْ نَأْكُلَ مِنْها وَ تَطْمَئِنَّ قُلُوبُنا وَ نَعْلَمَ أَنْ قَدْ صَدَقْتَنا وَ نَكُونَ عَلَيْها مِنَ الشَّاهِدِينَ (113)
گفتند: «مى‌‏خواهيم از آن بخوريم، و دلهاى ما آرامش يابد، و بدانيم كه به ما راست گفته‌‏اى، و بر آن از گواهان باشيم.»

[سورة النساء (4): الآيات 60 الى 61] : « وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ تَعالَوْا إِلى‏ ما أَنْزَلَ اللَّهُ »
قصه تکراری منکرین نور!

أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِما أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَنْ يَتَحاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَ قَدْ أُمِرُوا أَنْ يَكْفُرُوا بِهِ وَ يُرِيدُ الشَّيْطانُ أَنْ يُضِلَّهُمْ ضَلالاً بَعِيداً (60)
آيا نديده‏‌اى كسانى را كه مى‏‌پندارند به آنچه به سوى تو نازل شده و [به‏] آنچه پيش از تو نازل گرديده، ايمان آورده‌‏اند [با اين همه‏] مى‌‏خواهند داورىِ ميان خود را به سوى طاغوت ببرند، با آنكه قطعاً فرمان يافته‌‏اند كه بدان كفر ورزند، و[لى‏] شيطان مى‌‏خواهد آنان را به گمراهىِ دورى دراندازد.
وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ تَعالَوْا إِلى‏ ما أَنْزَلَ اللَّهُ وَ إِلَى الرَّسُولِ رَأَيْتَ الْمُنافِقِينَ يَصُدُّونَ عَنْكَ صُدُوداً (61)
و چون به ايشان گفته شود: «به سوى آنچه خدا نازل كرده و به سوى پيامبر [او] بياييد»، منافقان را مى‌‏بينى كه از تو سخت، روى برمى‌‏تابند.

[سورة البقرة (2): آية 174] : « إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ »
کتمان نور، جرم بزرگی است!

إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ الْكِتابِ وَ يَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَناً قَلِيلاً أُولئِكَ ما يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ إِلاَّ النَّارَ وَ لا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ لا يُزَكِّيهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ (174)
كسانى كه آنچه را خداوند از كتاب نازل كرده، پنهان مى‌‏دارند و بدان بهاى ناچيزى به دست مى‌‏آورند، آنان جز آتش در شكمهاى خويش فرو نبرند. و خدا روز قيامت با ايشان سخن نخواهد گفت، و پاكشان نخواهد كرد، و عذابى دردناك خواهند داشت.

[سورة المائدة (5): الآيات 114 الى 115] : « أَنْزِلْ عَلَيْنا مائِدَةً »
نزول مائده آسمانی، نزول نور! نورِ مُنَزَّل!

قالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنا أَنْزِلْ عَلَيْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ تَكُونُ لَنا عِيداً لِأَوَّلِنا وَ آخِرِنا وَ آيَةً مِنْكَ وَ ارْزُقْنا وَ أَنْتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ (114)
عيسى پسر مريم گفت: «بار الها، پروردگارا، از آسمان، خوانى بر ما فرو فرست تا عيدى براى اوّل و آخر ما باشد و نشانه‌‏اى از جانب تو. و ما را روزى ده كه تو بهترين روزى‏‌دهندگانى.»
قالَ اللَّهُ إِنِّي مُنَزِّلُها عَلَيْكُمْ فَمَنْ يَكْفُرْ بَعْدُ مِنْكُمْ فَإِنِّي أُعَذِّبُهُ عَذاباً لا أُعَذِّبُهُ أَحَداً مِنَ الْعالَمِينَ (115)
خدا فرمود: «من آن را بر شما فرو خواهم فرستاد، و[لى‏] هر كس از شما پس از آن انكار ورزد، وى را [چنان‏] عذابى كنم كه هيچ يك از جهانيان را [آن چنان‏] عذاب نكرده باشم.»

[سورة المائدة (5): الآيات 49 الى 50] : « وَ أَنِ احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ : و ميان آنان به موجب آنچه خدا نازل كرده، داورى كن » رجوع به مقاله: نور، تنها داور حل اختلاف نظرها!

وَ أَنِ احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ وَ احْذَرْهُمْ أَنْ يَفْتِنُوكَ عَنْ بَعْضِ ما أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْكَ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمْ أَنَّما يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُصِيبَهُمْ بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ وَ إِنَّ كَثِيراً مِنَ النَّاسِ لَفاسِقُونَ (49)
و ميان آنان به موجب آنچه خدا نازل كرده، داورى كن و از هواهايشان پيروى مكن و از آنان برحذر باش؛ مبادا تو را در بخشى از آنچه خدا بر تو نازل كرده به فتنه دراندازند. پس اگر پشت كردند، بدان كه خدا مى‌‏خواهد آنان را فقط به [سزاى‏] پاره‏‌اى از گناهانشان برساند، و در حقيقت بسيارى از مردم نافرمانند.
أَ فَحُكْمَ الْجاهِلِيَّةِ يَبْغُونَ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُكْماً لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ (50)
آيا خواستار حكم جاهليّت‏‌اند؟ و براى مردمى كه يقين دارند، داورى چه كسى از خدا بهتر است؟

[سورة فصلت (41): الآيات 31 الى 35] : « نُزُلاً مِنْ غَفُورٍ رَحِيمٍ »
روزىِ آماده! اما کو گوش شنوا و چشم بینا؟!

نَحْنُ أَوْلِياؤُكُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ وَ لَكُمْ فِيها ما تَشْتَهِي أَنْفُسُكُمْ وَ لَكُمْ فِيها ما تَدَّعُونَ (31)
در زندگى دنيا و در آخرت دوستانتان ماييم، و هر چه دلهايتان بخواهد در [بهشت‏] براى شماست، و هر چه خواستار باشيد در آنجا خواهيد داشت؛
نُزُلاً مِنْ غَفُورٍ رَحِيمٍ (32)
روزىِ آماده‌‏اى از سوى آمرزنده مهربان است.»
وَ مَنْ أَحْسَنُ قَوْلاً مِمَّنْ دَعا إِلَى اللَّهِ وَ عَمِلَ صالِحاً وَ قالَ إِنَّنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ (33)
و كيست خوش‌گفتارتر از آن كس كه به سوى خدا دعوت نمايد و كار نيك كند و گويد: «من [در برابر خدا] از تسليم‏‌شدگانم»؟
وَ لا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَ لا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ عَداوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ (34)
و نيكى با بدى يكسان نيست. [بدى را] به آنچه خود بهتر است دفع كن؛ آنگاه كسى كه ميان تو و ميان او دشمنى است، گويى دوستى يكدل مى‌‏گردد.
وَ ما يُلَقَّاها إِلاَّ الَّذِينَ صَبَرُوا وَ ما يُلَقَّاها إِلاَّ ذُو حَظٍّ عَظِيمٍ (35)
و اين [خصلت‏] را جز كسانى كه شكيبا بوده‏‌اند نمى‏‌يابند، و آن را جز صاحب بهره‌‏اى بزرگ، نخواهد يافت.

[سورة يوسف (12): الآيات 58 الى 62] : « وَ أَنَا خَيْرُ الْمُنْزِلِينَ »
قصه تکراری بی‌معرفتی به بهترينِ ميزبانان! و تلاش نور برای شناساندن خود به بی‌معرفتها!

وَ جاءَ إِخْوَةُ يُوسُفَ فَدَخَلُوا عَلَيْهِ فَعَرَفَهُمْ وَ هُمْ لَهُ مُنْكِرُونَ (58)
و برادران يوسف آمدند و بر او وارد شدند. [او] آنان را شناخت ولى آنان او را نشناختند.
وَ لَمَّا جَهَّزَهُمْ بِجَهازِهِمْ قالَ ائْتُونِي بِأَخٍ لَكُمْ مِنْ أَبِيكُمْ أَ لا تَرَوْنَ أَنِّي أُوفِي الْكَيْلَ وَ أَنَا خَيْرُ الْمُنْزِلِينَ (59)
و چون آنان را به خوار و بارشان مجهّز كرد، گفت: «برادر پدرى خود را نزد من آوريد. مگر نمى‏‌بينيد كه من پيمانه را تمام مى‌‏دهم و من بهترين ميزبانانم؟
فَإِنْ لَمْ تَأْتُونِي بِهِ فَلا كَيْلَ لَكُمْ عِنْدِي وَ لا تَقْرَبُونِ (60)
پس اگر او را نزد من نياورديد، براى شما نزد من پيمانه‌‏اى نيست، و به من نزديك نشويد.
قالُوا سَنُراوِدُ عَنْهُ أَباهُ وَ إِنَّا لَفاعِلُونَ (61)
گفتند: «او را با نيرنگ از پدرش خواهيم خواست، و محققاً اين كار را خواهيم كرد.»
وَ قالَ لِفِتْيانِهِ اجْعَلُوا بِضاعَتَهُمْ فِي رِحالِهِمْ لَعَلَّهُمْ يَعْرِفُونَها إِذَا انْقَلَبُوا إِلى‏ أَهْلِهِمْ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (62)
و [يوسف‏] به غلامان خود گفت: «سرمايه‌‏هاى آنان را در بارهايشان بگذاريد، شايد وقتى به سوى خانواده خود برمى‏‌گردند آن را بازيابند، اميد كه آنان بازگردند.»

[سورة محمد (47): الآيات 7 الى 10] : « ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كَرِهُوا ما أَنْزَلَ اللَّهُ »
عاقبت کسانی که از صاحبان نور، خوششون نمیاد، نگونسارى و برباد رفتن اعمالشان است!

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَ يُثَبِّتْ أَقْدامَكُمْ (7)
اى كسانى كه ايمان آورده‏‌ايد، اگر خدا را يارى كنيد ياريتان مى‏‌كند و گامهايتان را استوار مى‌‏دارد.
وَ الَّذِينَ كَفَرُوا فَتَعْساً لَهُمْ وَ أَضَلَّ أَعْمالَهُمْ (8)
و كسانى كه كفر ورزيدند، نگونسارى بر آنان باد؛ و [خدا] اعمالشان را برباد داد.
ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كَرِهُوا ما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأَحْبَطَ أَعْمالَهُمْ (9)
اين بدان سبب است كه آنان آنچه را خدا نازل كرده است خوش نداشتند، و [خدا نيز] كارهايشان را باطل كرد.
أَ فَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ دَمَّرَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ لِلْكافِرِينَ أَمْثالُها (10)
مگر در زمين نگشته‌‏اند، تا ببينند فرجام كسانى كه پيش از آنها بودند به كجا انجاميده است؟ خدا زير و زبرشان كرد و كافران را نظاير [همين كيفرها در پيش‏] است.

«تعس» یکی از هزار واژه مترادف «حسد» است و مفهوم آن این است که وقتی داری غرق میشی کسی نباشه دستتو بگیره! به این میگن اَلمَتعُوس: «بدبختی، بدشانسی، بدبیاری» اما «نور» یک واژه مترادف زیبایی داره بنام «شفا»: «شفا البئر»: یعنی لبه چاه خطرناک، یهو فرشته نورانی دستتو بگیره و نجاتت بده! 

«شفا البئر»

فقط خودت باید دلت به حال خودت بسوزه!
خودت؛ یعنی نفس نورانی خودت، یعنی نور فرشته نگهبانت، تنها سبب نجات تو در شرایط خطر خواهد بود.

اشتراک گذاری مطالب در شبکه های اجتماعی