چابکی احساسات – زبان احساسات
emotional agility – emotional language
کتاب زیبای خانم دکتر سوزان دیوید واقعا هزاران بار ارزش خواندن دارد!
اینکه ما قادر باشیم حال خوبمان را از حال بدمان متوجه شویم، بسیار دیتا (Data) و اطلاع با ارزشی است!
قابل به ذکر است که ما همه متوجه شده ایم، میدانیم و باور داریم که وقتی حسادت می کنیم این احساس بد ایجاد می شود.
در واقع این احساس بد و یا احساس خوب را، خودمان برای خودمان ایجاد نکرده ایم بلکه این احساس – بد یا خوب- طی فرایندی ناشناخته برای ما ایجاد شده است!
سیستم هوشمند درون ما – البته به شرط سلامت – هم مد تاریکی را خوب سنس (Sense) میکند و هم مد روشنایی را !
به این فیلم کوتاه توجه کنید:
حالا که این سنسور با ارزش متوجه چیزی شد، باید این اطلاعات بخوبی پردازش شود و فیدبک مناسب به این حالت داده شود.
مسولیت پردازش این اطلاعات بعهده خود ماست!
وقتی سنسور درون ما احساس خطر میکند، آلارم میزند و این آلارم از جنس تاریکی و بدحالی و نا آرامی و… است که باید بدانیم وقت آن است که از یک منبع و مرکز خطری که دانسته یا ندانسته به آن نزدیک شده ایم، بسرعت دوری کنیم ! و این عکس العمل سریع و بموقع، ما را از خطرات بعدی در امان نگه خواهد داشت!
به این فیلم کوتاه توجه کنید:
انگار فهمیدنِ زبانِ احساساتِ درون، همان رمز و راز خوب زیستن را به ما آموزش می دهد!
این زبانِ احساساتِ درون اصلا ریزه کاری خاصی که نشه فهمیدش ندارد! بقول معرف: مثل روز روشن است! یا مثل شب تاریک!
به این فیلم کوتاه توجه کنید:
البته روز روشن و شب تاریک را چشم سالم درک میکند!
پس؛ داشتن یک دنیای درون بینا و سالم، رمز موفقیت در هر زمینه ای از زندگی است!
آقای دکتر مکری در بخشی از سمینار رشک و حسد -که در مقدمه نیز به آن اشاره کردم- عنوان میکنند که:
حسادت، دیفالت مُد بشر است!
دکتر آذرخش مکری
إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ ما رَحِمَ رَبِّي!
وَ ما أُبَرِّئُ نَفْسي إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ ما رَحِمَ رَبِّي إِنَّ رَبِّي غَفُورٌ رَحيمٌ (یوسف 53)
و من نفس خود را تبرئه نمىكنم، چرا كه نفس قطعاً به بدى امر مىكند، مگر كسى را كه خدا رحم كند، زيرا پروردگار من آمرزنده مهربان است.
كُلُّ بَنى آدَمَ حَسُودٌ!
حسادت دیفالت مد بشر است:
واقعا همه ما در هر شغل و حرفه ای که هستیم این را خیلی خوب تجربه کرده‌ایم که وقتی با شرایطی روبرو می‌شویم که چیزی را در دست دیگران می‌بینیم و ما آن را نداریم، آرزوی داشتن آن چیز را داریم ولو به قیمت نابودی آن چیز برای طرف مقابل تمام شود!
این مثال، تعریفی از حالت انوی، حسادت و رشک بردن است که با ذات ما عجین شده و ریشه همه مشکلات زندگی، از همین جا جرقه میزند. در مقاله مقدمه سایت به موضوع انوی، حسادت و رشک در سمینار آقای دکتر مکری بیشتر پرداخته شده است.
مقاله مرتبط: مقدمه سایت
جالب اینکه بمحض عکس العمل حسدِ دنیای درون نسبت به یک موضوع ناخوشایند، زبان احساسات هم عکس العمل نشان داده و درون ما به مد تاریکی اشاره میکند و وارد دنیای تاریک و ناخوشایند حسادت می شویم.
و اینجاست که باید این زبان را بفهمیم، فوراً احساس نیاز کنیم و نیازمان را با عاملی که ما را به مد روشنایی می‌برد برطرف نماییم.
این تغییر بزرگ در احساسات درون به کمک آموزشهایی که از یک روانپزشک حاذق شنیده و قبول کرده ایم محقق می شود. و این همان فرمول زندگی است که در مقدمه سایت بیان کردم و در همه مطالب به آن رجوع خواهیم کرد.
پس چابکی احساسات منوط به یادگیری زبانی است که گویی از زبان مادری هم برای ما مهمتر است.
این زبان، زبان احساسات است!
«the language of emotions beyond the mother language! »
زبان احساسات دو حرف بیشتر ندارد که یا در وضعیت دارک مد است یا در وضعیت لایت مد!
همینکه این زبان را یاد بگیریم میتوان گفت که آموخته ایم که چگونه باید بیاموزیم!
و در این عکس هم فرمول زندگی یعنی 1+1 را می‌بینم که ذهن به هم ریخته درون ما با مطالب ارزشمندی که یک روانپزشک حاذق در اختیارمان می گذارد به آرامش میرسد. درست مثل این نور خورشید که گرمابخش دنیای درون شخص شده!
پیشنهاد می‌کنیم این مطلب را نیز مطالعه کنید…
مقدمه مطالب
توسط دکتر محمد شعبانی راد