Do not miss the opportunities!
Unpleasant living conditions are an opportunity for us to learn.
An opportunity to reconsider fundamentally wrong assumptions of which we are unaware. These situations give us ideas that make us think hard, but a jealous person who is not satisfied with this difficult situation is looking for something or someone that does not upset him and gives the opinions that make him feel good. The jealous person considers these conditions as a threat to his interests. While it is the best opportunity to learn. Escape from the learning process is a characteristic of jealous people. The wise man is happy to face the truth. We must improve our heart skills to reconsider our wrong views.
Look at opportunities as scholarship
Learning opportunities
فرصتها را از دست ندهید!
شرایط ناخوشایند زندگی فرصتی برای یادگیری ما است.
فرصتی برای تجدیدنظر در مفروضات اساساً غلطی که ما از آن بی اطلاعیم.
این شرایط به ما ایدههایی میدهد که باعث می شود سخت فکر کنیم،
اما یک فرد حسود که از این شرایط دشوار راضی نیست به دنبال چیزی یا شخصی است که او را ناراحت نکند و نظراتی بدهد که باعث شود او احساس خوبی داشته باشد.
فرد حسود این شرایط را تهدیدی برای منافع خود میداند.
در حالی که بهترین فرصت برای یادگیری است.
فرار از روند یادگیری از ویژگی های افراد حسود است.
انسان خردمند از روبرو شدن با حقیقت خوشحال است.
ما باید مهارت های قلبی خود را بهبود ببخشیم تا در دیدگاههای اشتباه خود تجدید نظر کنیم.
«فرص» یکی از هزار واژه مترادف «نور» است.
در فرهنگ لغات عربی مینویسند:
«فَرَصْتُ الشَّىء: أى قطعتُه»
«قيل للحديدة: التى تُقْطَع بها الفِضّة: مِفْراص»
«فُرِص، أى مُيِّز عن الشَّىء»
[مثال سفرههای متعدد یکبار مصرف روی میز رستورانها] :
مثال زیبای سفرههای متعدد پلاستیکی یکبار مصرف در غذاخوریهای شلوغ که پرسنل میخواهند سریع کاراشونو انجام بدهند! دیدی یه خانواده که غذاشونو میخورند و بلند میشن، خدمتکارها میان و در یک چشم به هم زدن سفره رو با تمام محتویاتش جمع میکنند و میبرند و زیرش یک سفره جدید از قبل پهن و آماده است! انگاری یک فرصت دیگه و جدید مهیا میشه تا خانواده بعدی کنار میز بنشینند و نهار میل کنند! این مثال زیبا نشون میده معنای فرصت یعنی چه؟ واقعا ما چقدر فرصت داریم؟! کی میدونه زیر این سفرهای که الآن پهنه، چند تا سفره دیگه وجود داره و چند بار دیگه میتونه کنار این سفره بشینه و غذا بخوره؟! کی میدونه چند بار دیگه شرایط امتحان براش فراهم میشه تا با استعمال اندیشه صاحبان نور، تولید نور عمل صالح کنه؟! هیچکس نمیدونه چقدر دیگه مهلت برای انجام وظیفه پیدا میکنه یا نه!
هر مشکلی که در زندگی پیش میاد، مثل پهن شدن دوباره سفره یک بار مصرف است تا میهمان اطعام علمی صاحبان نور شویم، شاید با این بار متنعم شدن از رزق نورانی، قلب، ثمر دهد و مولود آرامش عمل صالح، متولد و خلق گردد.
فرصتهای طلایی را از دست ندهیم!
عبارت زیبای «آبنوبه – القومُ يتفارصون الماءَ، و ذلك إذا شربوه نَوبةً نَوبة، كأنَّ كلَّ شَرْبةٍ من ذلك مُفتَرَصة، أى مقْتَطَعة» نیز مفهوم واژه فرصت را بخوبی تفهیم میکند.
امام علی علیه السلام:
إذا أمكَنَتِ الفُرصَةُ فَانتَهِزْها؛ فإنَّ إضاعَةَ الفُرصَةِ غُصّةٌ.
هرگاه فرصت دست داد، آن را شكار كن؛ زيرا تلف كردن فرصت مايه اندوه است.
امام صادق علیه السلام:
مَنِ انتَظَرَ بمُعاجَلَةِ الفُرصَةِ مُؤاجَلةَ الاستِقصاءِ سَلَبَتهُ الأيّامُ فُرصَتَهُ؛
لأنّ مِن شَأنِ الأيّامِ السَّلبَ، وسَبيلُ الزَّمَنِ الفَوتُ.
به هر كس فرصتى دست دهد و او به انتظار دست دادن فرصت كامل، آن را تأخير اندازد،
روزگار همان فرصت را نيز از او بربايد؛
زيرا كار ايّام، ربودن است و شيوه زمان، از دست رفتن.
امام علی علیه السلام:
مَنْ أَخَّرَ الْفُرْصَةَ عَنْ وَقْتِهَا فَلْيَكُنْ عَلَى ثِقَةٍ مِنْ فَوْتِهَا.
هر كس فرصت را از زمانش به تأخير اندازد، مطمئن باشد كه آن را از دست مىدهد.
امام علی علیه السلام:
أفضَلُ الرَّأيِ ما لم يُفِتِ الفُرَصَ، ولم يُورِثِ الغُصَصَ.
برترين انديشه، آن است كه فرصتها را از دست ندهد و اندوهها در پى نياورد.
امام علی علیه السلام:
إِنَّ عُمُرَكَ مَهْرُ سَعَادَتِكَ إِنْ أَنْفَذْتَهُ فِي طَاعَةِ رَبِّكَ.
همانا عمر تو، مهریه خوشبختى توست، [البتّه] اگر آن را در اطاعت پروردگارت صرف كنى.
«فرصت عمر»
+ «بذر – زحمات حاملان نور را به هدر ندهیم!»
Learning and evolvement opportunities
A jealous person misses learning and evolvement opportunities one after the other, and this wrong method of dissatisfaction with destiny is doomed to failure
The heart that understands the language of the light of its guardian angel and accepts and acts on the mission with satisfaction, considers the difficult conditions of life as good opportunities for learning and evolvement, and this correct method will lead to success
So defeat is in fact the result of the darkness of jealousy, and success is the result of following the light of the guardian angel
outer world examples- inner world feeling
And verses from the Holy Quran
#emotionallanguage #jealousy #heart #evolvement #opportunity
فرصتهای یادگیری و تکامل:
فرصتهای یادگیری و تکامل:
حسود فرصتهای یادگیری و تکامل را یکی پس از دیگری از دست میدهد «قلب فرسوده» و این روش غلط نارضایتی به تقدیرات، محکوم به شکست است.
اما قلبی که زبان نور فرشته نگهبان خود را می فهمد و ماموریت خود را با رضایت می پذیرد و عمل میکند، شرایط سخت زندگی را، فرصتهای خوبی برای یادگیری و تکامل دانسته و این روش صحیح، منتهی به پیروزی خواهد بود.
پس شکست در حقیقت ناشی از تاریکی حسادت است و پیروزی نتیجه پیروی از نور هدایت فرشته نگهبان.
مثال زیبا برای درک معنای واژه «فرص»:
عيون الحكم و المواعظ
امام على عليه السلام: إِنَّ عُمُرَكَ مَهْرُ سَعَادَتِكَ إِنْ أَنْفَذْتَهُ فِي طَاعَةِ رَبِّكَ.
همانا عمر تو، مهریه خوشبختى توست، [البتّه] اگر آن را در اطاعت پروردگارت صرف كنى.
وقتی فرصت ها رو غنیمت بشماری و یکی یکی اعمال صالح رو کنار هم ردیف کنی، تصویر سیاه و سفید یهو رنگی میشه، زیبا میشه، قلبت نورانی به نور فرشته نگهبان میشه و میشی یک قاب با ارزش و زیبا و قابل استفاده.
آیات مربوطه:
حسود، فرصتهای «آیاتی و رسلی» را به ریشخند میگیرد!
[سورة الكهف (18): الآيات 99 الى 106] : « وَ اتَّخَذُوا آياتِي وَ رُسُلِي هُزُواً »
وَ تَرَكْنا بَعْضَهُمْ يَوْمَئِذٍ يَمُوجُ فِي بَعْضٍ وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَجَمَعْناهُمْ جَمْعاً (99)
و در آن روز آنان را رها مىكنيم تا موجآسا بعضى با برخى درآميزند و [همين كه] در صور دميده شود، همه آنها را گرد خواهيم آورد.
وَ عَرَضْنا جَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ لِلْكافِرِينَ عَرْضاً (100)
و آن روز، جهنم را آشكارا به كافران بنماييم.
الَّذِينَ كانَتْ أَعْيُنُهُمْ فِي غِطاءٍ عَنْ ذِكْرِي وَ كانُوا لا يَسْتَطِيعُونَ سَمْعاً (101)
[به] همان كسانى كه چشمان [بصيرت]شان از ياد من در پرده بود، و توانايى شنيدن [حق] نداشتند.
أَ فَحَسِبَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنْ يَتَّخِذُوا عِبادِي مِنْ دُونِي أَوْلِياءَ إِنَّا أَعْتَدْنا جَهَنَّمَ لِلْكافِرِينَ نُزُلاً (102)
آيا كسانى كه كفر ورزيدهاند، پنداشتهاند كه [مىتوانند] به جاى من، بندگانم را سرپرست بگيرند؟ ما جهنم را آماده كردهايم تا جايگاه پذيرايى كافران باشد.
قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمالاً (103)
بگو: «آيا شما را از زيانكارترين مردم آگاه گردانم؟»
الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ هُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعاً (104)
[آنان] كسانىاند كه كوشششان در زندگى دنيا به هدر رفته و خود مىپندارند كه كار خوب انجام مىدهند.
أُولئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآياتِ رَبِّهِمْ وَ لِقائِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ فَلا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَزْناً (105)
[آرى،] آنان كسانىاند كه آيات پروردگارشان و لقاى او را انكار كردند، در نتيجه اعمالشان تباه گرديد، و روز قيامت براى آنها [قدر و] ارزشى نخواهيم نهاد.
ذلِكَ جَزاؤُهُمْ جَهَنَّمُ بِما كَفَرُوا وَ اتَّخَذُوا آياتِي وَ رُسُلِي هُزُواً (106)
اين جهنم سزاى آنان است، چرا كه كافر شدند و آيات من و پيامبرانم را به ريشخند گرفتند.
حسود، فرصتها را تکذیب میکند!
تکذیب آیات – تکذیب فرصتها
[سورة البقرة (2): آية 39]
وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ (39)
و[لى] كسانى كه كفر ورزيدند و نشانههاى ما را دروغ انگاشتند، آنانند كه اهل آتشند؛ و در آن ماندگار خواهند بود.»
[سورة آلعمران (3): آية 11]
كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كَذَّبُوا بِآياتِنا فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ وَ اللَّهُ شَدِيدُ الْعِقابِ (11)
[آنان] به شيوه فرعونيان و كسانى كه پيش از آنان بودند آيات ما را دروغ شمردند؛ پس خداوند به [سزاى] گناهانشان [گريبانِ] آنان را گرفت، و خدا سختكيفر است.
[سورة المائدة (5): الآيات 8 الى 10]
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ لِلَّهِ شُهَداءَ بِالْقِسْطِ وَ لا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلى أَلاَّ تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوى وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ (8)
اى كسانى كه ايمان آوردهايد، براى خدا به داد برخيزيد [و] به عدالت شهادت دهيد، و البتّه نبايد دشمنىِ گروهى شما را بر آن دارد كه عدالت نكنيد. عدالت كنيد كه آن به تقوا نزديكتر است، و از خدا پروا داريد، كه خدا به آنچه انجام مىدهيد آگاه است.
وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ عَظِيمٌ (9)
خدا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، به آمرزش و پاداشى بزرگ وعده داده است.
وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَحِيمِ (10)
و كسانى كه كفر ورزيدند و آيات ما را دروغ انگاشتند، آنان اهل دوزخند.
[سورة المائدة (5): الآيات 85 الى 86]
فَأَثابَهُمُ اللَّهُ بِما قالُوا جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها وَ ذلِكَ جَزاءُ الْمُحْسِنِينَ (85)
پس به پاس آنچه گفتند، خدا به آنان باغهايى پاداش داد كه از زير [درختان] آن نهرها جارى است. در آن جاودانه مىمانند، و اين پاداش نيكوكاران است.
وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَحِيمِ (86)
و كسانى كه كفر ورزيدند و آيات ما را دروغ پنداشتند، آنان همدم آتشند.
تکذیب خدا – تکذیب آیات – تکذیب فرصتها
[سورة الأنعام (6): الآيات 21 الى 22]
وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّهِ كَذِباً أَوْ كَذَّبَ بِآياتِهِ إِنَّهُ لا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ (21)
و كيست ستمكارتر از آن كس كه بر خدا دروغ بسته يا آيات او را تكذيب نموده؟ بى ترديد، ستمكاران رستگار نمىشوند.
وَ يَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعاً ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوا أَيْنَ شُرَكاؤُكُمُ الَّذِينَ كُنْتُمْ تَزْعُمُونَ (22)
و [ياد كن] روزى را كه همه آنان را محشور مىكنيم، آنگاه به كسانى كه شرك آوردهاند مىگوييم: «كجايند شريكان شما كه [آنها را شريك خدا] مىپنداشتيد؟»
[سورة الأنعام (6): الآيات 27 الى 28]
وَ لَوْ تَرى إِذْ وُقِفُوا عَلَى النَّارِ فَقالُوا يا لَيْتَنا نُرَدُّ وَ لا نُكَذِّبَ بِآياتِ رَبِّنا وَ نَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (27)
و اى كاش [منكران را] هنگامى كه بر آتش عرضه مىشوند، مىديدى كه مىگويند: «كاش بازگردانده مىشديم و [ديگر] آيات پروردگارمان را تكذيب نمىكرديم و از مؤمنان مىشديم.»
بَلْ بَدا لَهُمْ ما كانُوا يُخْفُونَ مِنْ قَبْلُ وَ لَوْ رُدُّوا لَعادُوا لِما نُهُوا عَنْهُ وَ إِنَّهُمْ لَكاذِبُونَ (28)
[ولى چنين نيست] بلكه آنچه را پيش از اين نهان مىداشتند، براى آنان آشكار شده است. و اگر هم بازگردانده شوند قطعاً به آنچه از آن منع شده بودند برمىگردند و آنان دروغگويند.
تکذیب خدا – تکذیب آیات – جحد آیات – تکذیب فرصتها
[سورة الأنعام (6): الآيات 33 الى 34]
قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ لَيَحْزُنُكَ الَّذي يَقُولُونَ فَإِنَّهُمْ لا يُكَذِّبُونَكَ وَ لكِنَّ الظَّالِمينَ بِآياتِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ (33)
به يقين، مىدانيم كه آنچه مىگويند تو را سخت غمگين مىكند. در واقع آنان تو را تكذيب نمىكنند، ولى ستمكاران آيات خدا را انكار مىكنند.
وَ لَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِكَ فَصَبَرُوا عَلى ما كُذِّبُوا وَ أُوذُوا حَتَّى أَتاهُمْ نَصْرُنا وَ لا مُبَدِّلَ لِكَلِماتِ اللَّهِ وَ لَقَدْ جاءَكَ مِنْ نَبَإِ الْمُرْسَلِينَ (34)
و پيش از تو نيز پيامبرانى تكذيب شدند، ولى بر آنچه تكذيب شدند و آزار ديدند شكيبايى كردند تا يارى ما به آنان رسيد، و براى كلمات خدا هيچ تغييردهندهاى نيست. و مسلّماً اخبار پيامبران به تو رسيده است.
+ « الْحَاسِدُ جَاحِدٌ لِأَنَّهُ لَمْ يَرْضَ بِقَضَاءِ اللَّهِ » : حسود فرصتهای یادگیری را انکار میکند!
[سورة الأنعام (6): الآيات 38 الى 39]
وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَ لا طائِرٍ يَطِيرُ بِجَناحَيْهِ إِلاَّ أُمَمٌ أَمْثالُكُمْ ما فَرَّطْنا فِي الْكِتابِ مِنْ شَيْءٍ ثُمَّ إِلى رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ (38)
و هيچ جنبندهاى در زمين نيست و نه هيچ پرندهاى كه با دو بال خود پرواز مىكند؛ مگر آنكه آنها [نيز] گروههايى مانند شما هستند، ما هيچ چيزى را در كتاب [لوح محفوظ] فروگذار نكردهايم؛ سپس [همه] به سوى پروردگارشان محشور خواهند گرديد.
وَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا صُمٌّ وَ بُكْمٌ فِي الظُّلُماتِ مَنْ يَشَأِ اللَّهُ يُضْلِلْهُ وَ مَنْ يَشَأْ يَجْعَلْهُ عَلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ (39)
و كسانى كه آيات ما را دروغ پنداشتند، در تاريكيها[ىِ كفر] كر و لالند، هر كه را خدا بخواهد گمراهش مىگذارد؛ و هر كه را بخواهد بر راه راست قرارش مىدهد.
[سورة الأنعام (6): الآيات 46 الى 49]
قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللَّهُ سَمْعَكُمْ وَ أَبْصارَكُمْ وَ خَتَمَ عَلى قُلُوبِكُمْ مَنْ إِلهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُمْ بِهِ انْظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآياتِ ثُمَّ هُمْ يَصْدِفُونَ (46)
بگو: «به نظر شما، اگر خدا شنوايى شما و ديدگانتان را بگيرد و بر دلهايتان مُهر نَهَد، آيا غير از خدا كدام معبودى است كه آن را به شما بازپس دهد؟» بنگر چگونه آيات [خود] را [گوناگون] بيان مىكنيم، سپس آنان روى برمىتابند؟
قُلْ أَ رَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتاكُمْ عَذابُ اللَّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَكُ إِلاَّ الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ (47)
بگو: «به نظر شما، اگر عذاب خدا ناگهان يا آشكارا به شما برسد، آيا جز گروه ستمگران [كسى] هلاك خواهد شد؟»
وَ ما نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلاَّ مُبَشِّرِينَ وَ مُنْذِرِينَ فَمَنْ آمَنَ وَ أَصْلَحَ فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ (48)
و ما پيامبران [خود] را جز بشارتگر و هشداردهنده نمىفرستيم، پس كسانى كه ايمان آورند و نيكوكارى كنند بيمى بر آنان نيست و اندوهگين نخواهند شد.
وَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا يَمَسُّهُمُ الْعَذابُ بِما كانُوا يَفْسُقُونَ (49)
و كسانى كه آيات ما را دروغ انگاشتند، به [سزاى] آنكه نافرمانى مىكردند، عذاب به آنان خواهد رسيد.
ادامه آیات [کذب&اوی] …
ادامه آیات [کذب&رسل] …
آیت (ا.و.ی)، مأوی و پناهگاه!
« جَنَّةُ الْمَأْوى – مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ »
حسود، آگاهانه جهنم را ماوای همیشگی خود انتخاب میکند.
قلبی که وصل به نور فرشته نگهبانش شده نیز آگاهانه بهشت را ماوای دائمی خودش انتخاب میکند.