دکتر محمد شعبانی راد

قلبی که به تمنا گرفتار و به شیطان تسلیم شده، دیگر ارزشی ندارد و دورانداختنی است! فَأَتْبَعَهُ الشَّيْطانُ فَكانَ مِنَ الْغاوين‏َ!

The concept of the term ‘Satan’ signifies a separation from the divine light.
It is a symbol that guides the soul away from spiritual enlightenment and the path of inner illumination.

قلبی که به تمنا گرفتار و به شیطان تسلیم شده، دیگر ارزشی ندارد و دورانداختنی است.

قَالَ ع:
الشَّيْطَانُ هُوَ الْبَعِيدُ مِنْ كُلِّ خَيْرٍ الرَّجِيمُ الْمَرْجُومُ بِاللَّعْنِ الْمَطْرُودُ مِنْ بِقَاعِ الْخَيْرِ.

«شطن» یکی از هزار واژه مترادف «حسد» است.
«شَطَنَتِ‏ الدَّارُ: بَعُدَتْ، خانه دور شد.»
«بئرٌ شَطُون‏: چاه ژرفناك و بسيار عميق.»
«غُرْبَةٌ شَطُون‏: غربتى بس دور.»
مشتقات ریشه «شطن» 88 بار در قرآن تکرار شده است.
مفهوم «دوری از نور» از هزار واژه مترادف «حسد» استنباط می شود.
[مترادفات مفهوم «بُعد» که بطور اختصاصی در جای خود بکار می‌روند:
«فقه اللغة ؛ فصل في تقسيم الوصف بالبُعْدِ:
مكانٌ‏ سَحِيقٌ‏. فَجٌ‏ عَمِيقٌ‏. رَجْعٌ‏ بَعِيدٌ. دَارٌ نَازِحَةٌ. شَأْوٌ مُغَرِّبٌ‏. نَوًى‏ شَطُونٌ‏. سَفَرٌ شاسِعٌ‏. بَلَدٌ طَرُوحٌ‏
+ [سحق – عمق – بعد – نزح – غرب – شطن – شسع – طرح]

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم:
«الْحَسَدُ شَيْطَانٌ‏ وَ الْغَضَبُ‏ شَيْطَانٌ»
«حسد و غضب، خوی زشت و ناپسند شیطانی هستند.»
در واقع ریشه دوری از نور حقیقت و در نتیجه، تاریکی قلب، حالت مذموم حسد قلبی است.

«الشَّطْنُ‏: إذا خالفه عن نِيّته وَ وَجْهِه»
وقتی اصرار به تمناهایی داشته باشی که همسو با تقدیرات نیست،
شیطان فرصت خوبی پیدا میکنه تا با القائاتش،
قلبتو از منبع نور، دور کنه، و مشمول خذلان شوی.
شیطان تلاش میکنه تا حسود، با تمناهای خودش سرگرم باشه («لهو و لعب: اَلکی خوش!») و اینجوری قلب، فاسد و عفونی میشه و حالا این قلبِ دورانداختنی ، جاش توی سطل آشغال زباله های عفونی است «Discarded heart».
شیطان میخواد طروات و شادابی رو از قلب‌ها بگیره!

شیطان، برای اینکه موفق بشه، اول باید کمربند ایمنی رو از این قلب باز کنه
تا بتونه فاسدش کنه و اونو توی سطل آشغال بندازه!
این میشه فرایند خذلان قلبی، که دستشو از دست صاحب نورانی‌اش وِل میکنه!
انگیزه شیطان از تهمت‌زدن و دروغ‌بستن به صاحبان نور، همینه!
برای همینه که قرآن، به شدت اتباع از خطوات شیطان رو نهی کرده،
و از ما خواسته مواظب شیطنتها و دوبهم زنی‌های او باشیم.

[سورة المائدة (۵): الآيات ۹۰ الى ۹۱]
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (۹۰)
اى كسانى كه ايمان آورده‌‏ايد، شراب و قمار و بتها و تيرهاى قرعه پليدند [و] از عمل شيطانند. پس، از آنها دورى گزينيد، باشد كه رستگار شويد.
إِنَّما يُرِيدُ الشَّيْطانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ فِي الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ وَ يَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلاةِ فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُونَ (۹۱)
همانا شيطان مى‏‌خواهد با شراب و قمار، ميانِ شما دشمنى و كينه ايجاد كند، و شما را از ياد خدا و از نماز باز دارد. پس آيا شما دست برمى‌‏داريد؟

داستان تکراری بلایی که شیطان بر سر حسودی که دست از تمناهاش برنمیداره، میاره!
داستان تکراریِ حسودی که سراب تمنایش را رها نمی‌کند و شیطان هم نابودش می‌کند!
قصه‌ی همیشگیِ حسودی که در دام آرزوهایش می‌افتد و قربانی شیطان می‌شود!
روایت تلخ حسودی که از تمنایش دست نمی‌کشد و گرفتار بلاهای شیطان می‌شود!
سرنوشت تکراریِ حسودی که تمناهایش خاموش نمی‌شود و شیطان او را به خاک سیاه می‌نشاند!
داستان تکراریِ حسودی که آتش تمنایش خاموش نمی‌شود و شیطان بر سرش آوار می‌شود!
حکایت همیشه تکرار شونده‌ی حسودی که اسیر آتش تمنا شد
و شیطان، طومار وجودش را درهم پیچید.
سرگذشت حسودی که تمنای خاموش‌ناپذیرش، او را به میدان شیطان کشاند
و به ورطه‌ی هلاکت افکند.
قصه‌ی جانکاه حسودی که بند تمنایش را نگسست و در کمند نیرنگ شیطان، جان باخت.
روایت حسودی که عطش تمناهایش فرو ننشست و شیطان، سایه‌ی بلا را بر سرش گسترد.
حکایت ظلمی از جنس خودکرده، آن دم که حسودی، تسلیم طوفان تمنا شد و شیطان بر خرابه‌های آرزوهایش تاخت.
تمنا در دل حسود چون آتشی نهفته بود، و شیطان آن آتش را باد زد، تا سرانجام وی را در کام خویش فروبرد. + «کید و قدح»
تمنا در دل حسود چون شراره‌ای خفته بود؛ شیطان وزید، شراره شعله شد، و حسود در آتش خویش سوخت و فرو افتاد.
حسود، اسیر آرزو شد، گرفتار تمنا گردید؛ شیطان گام نهاد، بند حسد محکم کرد، و بنای وجودش ویران ساخت.
چون تمنای خام، دل حسود را گرفت، ابلیس، رایت مکر برافراشت، و او را به ورطه‌ی هلاکت انداخت.
آرزوی خام جان حسود را بربود، شیطان نقاب فریب بر چهره زد، و تیر نیرنگ در دل او نشاند.
وای بر حسودی که آتش تمنّا در جانش زبانه کشید و دست از دامن خواهش کوتاه نکرد؛ که شیطان بر او مسلّط شد و در وادی هلاکت افکند.
آگاه باشید که حسد، چون در دل خانه کند و تمنا خاموش نگردد، ابلیس بر آن دل تاخته و بذر هلاکت در آن می‌کارد.
پس، کسی که دل به تمنا سپرد و حسد را از سینه نزدود، ابلیس او را به بند بلا کشاند و در ورطه‌ی ضلالت افکند.
همانا حسود، آن که تمنای خام خویش را رها نکند، به دست شیطان اسیر گردد و آتش حسد، خرمن جانش بسوزاند.
بدانید که شیطان بر حسودی که از تمنای نفس روی برنتابد، چیره گردد، و او را به قعر شقاوت اندازد؛ بی آنکه یاریگری بیابد یا راه نجاتی بجوید.
آگاه باشید! همانا حسود، چون آتش تمنا در جانش افروخته گردد، و زبانه‌ی آرزوها خاموشی نپذیرد، شیطان بر او دست یازد و او را از راه هدایت به دوزخ ضلالت کشاند؛ پس دلش را آماج تیر مکر کند، و جانش را در کمند وسوسه فرو بندد؛ تا آن‌گاه که فریادرسی نیابد و نجاتی نبیند.
وای بر حسودی که آتش تمنّا در دل افروزد و بر خاموشی آن همّت ننهد؛ که شیطان به کمین نشیند و او را به ورطه‌ی هلاک اندازد، و راه نجات بر وی بسته گردد.

[سورة النساء (۴): الآيات ۱۱۵ الی ۱۲۱]
وَ مَنْ يُشاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ ما تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدى‏ وَ يَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ ما تَوَلَّى وَ نُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَ ساءَتْ مَصِيراً (۱۱۵)
و هر كس، پس از آنكه راه هدايت براى او آشكار شد با پيامبر به مخالفت برخيزد، و [راهى‏] غير راه مؤمنان در پيش گيرد، وى را بدانچه روى خود را بدان سو كرده واگذاريم و به دوزخش كشانيم، و چه بازگشتگاه بدى است.

إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشاءُ وَ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً بَعِيداً (۱۱۶)
خداوند، اين را كه به او شرك آورده شود، نمى‌‏آمرزد؛ و فروتر از آن را بر هر كه بخواهد مى‌‏بخشايد. و هر كس به خدا شرك ورزد، قطعاً دچار گمراهىِ دور و درازى شده است.

إِنْ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ إِلاَّ إِناثاً وَ إِنْ يَدْعُونَ إِلاَّ شَيْطاناً مَرِيداً (۱۱۷)
[مشركان‏]، به جاى او، جز بتهاى مادينه را [به دعا] نمى‏‌خوانند، و جز شيطانِ سركش را نمى‌‏خوانند.

لَعَنَهُ اللَّهُ وَ قالَ لَأَتَّخِذَنَّ مِنْ عِبادِكَ نَصِيباً مَفْرُوضاً (۱۱۸)
خدا لعنتش كند، [وقتى كه‏] گفت: «بى‏‌گمان، از ميان بندگانت نصيبى معيّن [براى خود] برخواهم گرفت.

وَ لَأُضِلَّنَّهُمْ وَ لَأُمَنِّيَنَّهُمْ وَ لَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُبَتِّكُنَّ آذانَ الْأَنْعامِ وَ لَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللَّهِ وَ مَنْ يَتَّخِذِ الشَّيْطانَ وَلِيًّا مِنْ دُونِ اللَّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْراناً مُبِيناً (۱۱۹)
و آنان را سخت گمراه و دچار آرزوهاى دور و دراز خواهم كرد، و وادارشان مى‏‌كنم تا گوشهاى دامها را شكاف دهند، و وادارشان مى‏‌كنم تا آفريده خدا را دگرگون سازند.» و هر كس به جاى خدا، شيطان را دوست [خود] گيرد، قطعاً دستخوش زيان آشكارى شده است.

يَعِدُهُمْ وَ يُمَنِّيهِمْ وَ ما يَعِدُهُمُ الشَّيْطانُ إِلاَّ غُرُوراً (۱۲۰)
[آرى،] شيطان به آنان وعده مى‌‏دهد، و ايشان را در آرزوها مى‌‏افكند، و جز فريب به آنان وعده نمى‌‏دهد.

أُولئِكَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ لا يَجِدُونَ عَنْها مَحِيصاً (۱۲۱)
آنان جايگاهشان جهنّم است، و از آن راه گريزى ندارند.

حسود، دست از حسادتش برنمیداره!
دشمنی شیطان، پایان‌ناپذیر است!

[سورة الأنعام (۶): الآيات ۱۱۲ الى ۱۱۳]
وَ كَذلِكَ جَعَلْنا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَياطِينَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ
يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلى‏ بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوراً
وَ لَوْ شاءَ رَبُّكَ ما فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَ ما يَفْتَرُونَ (۱۱۲)
و بدين گونه براى هر پيامبرى دشمنى از شيطانهاى انس و جن برگماشتيم.
بعضى از آنها به بعضى، براى فريب [يكديگر]، سخنان آراسته القا مى‏‌كنند؛
و اگر پروردگار تو مى‌‏خواست چنين نمى‌‏كردند.
پس آنان را با آنچه به دروغ مى‏‌سازند واگذار.
وَ لِتَصْغى‏ إِلَيْهِ أَفْئِدَةُ الَّذينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ
وَ لِيَرْضَوْهُ وَ لِيَقْتَرِفُوا ما هُمْ مُقْتَرِفُونَ (۱۱۳)
و [چنين مقرر شده است‏] تا دلهاى كسانى كه به آخرت ايمان نمى‏‌آورند به آن [سخن باطل‏] بگرايد
و آن را بپسندد، و تا اينكه آنچه را بايد به دست بياورند، به دست آورند.

[الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ – الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ]:
«شَياطِينَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ»
+ «مِنْ شَرِّ الْوَسْواسِ الْخَنَّاسِ الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ»

وَ كَذلِكَ جَعَلْنا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَياطِينَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ

سامری، شیطان زمان موسی ع است!

دو شیطان در دوران هر پیامبر الهی!

👈این سنت الهی در مواجهه حق و باطل است که در مقابل هر پیامبر الهی، لیدرهای سوئی برای امتحان و ابتلای مخاطبین نیز قرار داده شده، تا ایمان راستین از نفاق و انحراف جدا گردد.👉

امام صادق علیه‌السلام:
مَا بَعَثَ اللَّهُ رَسُولًا إِلَّا وَ فِي وَقْتِهِ شَيْطَانَانِ يُؤْذِيَانِهِ وَ يَفْتِنَانِهِ وَ يُضِلَّانِ النَّاسَ بَعْدَهُ
فَأَمَّا الْخَمْسَةُ أُولُو الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ
نُوحٌ وَ إِبْرَاهِيمُ وَ مُوسَى وَ عِيسَى وَ مُحَمَّدٌ ص
وَ أَمَّا صَاحِبَا نُوحٍ ففيطيفوس‏ وَ خرام
وَ أَمَّا صَاحِبَا إِبْرَاهِيمَ فمكيل وَ رذام
وَ أَمَّا صَاحِبَا مُوسَى 👈فَالسَّامِرِيُّ👉 وَ مرعقيبا
وَ أَمَّا صَاحِبَا عِيسَى فمولس وَ مريسا
وَ أَمَّا صَاحِبَا مُحَمَّدٍ فَحَبْتَرٌ وَ زُرَيْقٌ‏.
👈هیچ پیامبری را خداوند برنیانگیخت، مگر آنکه در دوران او دو شیطان بودند که او را آزار می‌دادند، فتنه‌گری می‌کردند و پس از او مردم را گمراه می‌ساختند.👉
اما پنج پیامبر اولوالعزم عبارت‌اند از:
نوح، ابراهیم، موسی، عیسی و محمد (صلى الله عليه وآله).
و اما دو شیطان در زمان نوح: فیطیفوس و خرام بودند.
و دو شیطان در زمان ابراهیم: مَکیل و رِذام.
و دو شیطان در زمان موسی: 👈سامری👉 و مِرعقیبا.
و دو شیطان در زمان عیسی: مولُس و مَریسا.
و دو شیطان در زمان پیامبر اسلام محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله: حَبتر و زُریْق.

اشتراک گذاری مطالب در شبکه های اجتماعی